ราชันบัลลังก์เลือด(原血神座) นิยาย บท 60

บทที่ 60 ด้วง

โคมไฟคริสตัลทอแสงอบอุ่นจาง ๆ ส่องลงบนเส้นทางเบื้องหน้า ทำให้ฉากตรงหน้าชัดเจนขึ้น

นี่คือพื้นที่เปิดโล่งขนาดใหญ่ที่กว้างขวางมาก ดูราวกับภูเขาที่ถูกขุดด้านในออกไปจนกลวง ใจกลางของพื้นที่เปิดโล่งเป็นหลุมขนาดใหญ่และมีโครงกระดูกอยู่ข้างใน อย่างไรก็ตาม มันยากที่จะบอกได้ว่าศพเป็นอสูรร้ายหรือมนุษย์

ซูเฉินเดินเข้ามาและพูดว่า “นี่นับเป็นการค้นพบดินแดนที่ยังไม่มีใครสังเกตเห็นได้หรือไม่? กังเหยียน”

“ข้าคิดว่าอย่างนั้นขอรับนายท่าน อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าดินแดนที่ไม่ได้ถูกจดไว้บนแผนที่แห่งนี้ มันคงจะไม่มีค่าอะไรเลย” กังเหยียนตอบอย่างเรียบง่ายและตรงไปตรงมา

“มันอาจไม่เป็นเช่นนั้นก็ได้” ซูเฉินกล่าวพลางมองไปรอบ ๆ หลังแขวนโคมไฟคริสตัลบนผนัง เด็กหนุ่มชี้ขึ้นแบบสุ่มไปตรงจุดหนึ่ง “มาลองขุดที่นี่กันเถอะ”

กังเหยียนยกพลั่วเหล็กและเดินไปยังตำแหล่งที่ซูเฉินชี้

เสียงเจาะของพลั่วบนหินดังก้องอีกครั้งในพื้นที่โล่งกว้าง

หลังจากนั้นไม่นาน กังเหยียนก็ได้พบชิ้นส่วนของแร่ดาราเงิน แสงสีเงินอันเจิดจ้าแพรวพราว ที่ไม่ว่าใครก็สามารถบอกได้ทันทีเพียงแค่ได้เห็นว่านี่เป็นแร่ที่มีคุณภาพสูงมาก

จิตวิญญาณของกังเหยียนถูกกระตุ้นขึ้น เขาเริ่มเหวี่ยงพลั่วด้วยแรงและความเร็วที่มากขึ้น

หินแร่ถูกกังเหยียนขุดออกมาจากกำแพงทีละส่วน ๆ หลังจากที่เขาขุดจนทะลุชั้นนอกแล้ว แร่ดาราเงินหลากหลายขนาดและรูปร่างก็ปรากฏขึ้น เพียงแค่ 1 ชั่วโมง พวกเขาก็ได้รับแร่ดาราเงินมากกว่าที่ได้จาก 2-3 วันที่ผ่านมารวมกันเสียอีก

ที่นี่ไม่ใช่แค่เพียงมีแร่ดาราเงินมากมายเท่านั้น มันยังบริสุทธิ์มากอีกด้วย ซูเฉินหยิบก้อนหินแร่ขึ้นมาดู เขาสัมผัสได้ว่าในนั้นมีแร่ดาราเงินอยู่อย่างน้อยถึง 3 ใน 10 ภายในเหมือง ความบริสุทธิ์ระดับนี่ถือได้ว่าค่อนข้างสูงมากสำหรับแร่ดาราเงิน

ทว่าดูเหมือนช่วงเวลาดี ๆ มันเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น

เสียงกะเทาะหินดังขึ้นอีกครั้ง แล้วแร่ดาราเงินขนาดเท่ากำปั้นอีกก้อนก็หล่นลงมา

ความบริสุทธิ์ของชิ้นนี้สูงยิ่งกว่าชิ้นก่อนอีก จากความสว่างของแสงสีเงิน ของมันน่าจะบริสุทธิ์อย่างน้อยถึง 5 ใน 10

แร่ดาราเงินชั้นยอด!

แม้แต่ซูเฉินก็ยังสูดหายใจด้วยความประหลาดใจ

ตอนนั้นเอง แรงสั่นสะเทือนเบา ๆ ก็พลันเกิดขึ้นที่พื้น

มันไม่ใช่การสั่นที่รุนแรง อย่างไรก็ตามซูเฉินกับกังเหยียนก็รู้สึกได้ในเวลาเดียวกัน

อาจเป็นแผ่นดินไหว? หากเป็นเช่นนั้นแล้วก็ดูท่าจะแย่เอาการ

วินาทีต่อมาซูเฉินก็รู้ว่ามันไม่ใช่ เพราะการสั่นสะเทือนนั้นทวีความแรงมากขึ้นและมุ่งตรงมาที่เขา

ซูเฉินกระโดดไปข้างหลังตามสัญชาตญาณในทันที

ในขณะที่ซูเฉินลอยตัวอยู่กลางอากาศ เขาก็เห็นพื้นดินจุดที่เขายืนอยู่เมื่อครู่นี้ ถูกเคียวยักษ์สีดำ 2 อันตัดผ่านไป หาก ซูเฉินเคลื่อนไหวช้ากว่านี้ เขาคงจะถูกตัดออกเป็นสองส่วนอย่างแน่นอน

เมื่อเคียวยักษ์ทั้ง 2 ร่วงลงมาจากอากาศ เสียงคำรามก็ดังขึ้น จากนั้นปากขนาดมหึมาโผล่ขึ้นมาจากด้านใต้พื้นดิน ปากอันใหญ่นั้นดูน่ากลัวอย่างมาก มันเต็มไปด้วยฟันที่แหลมคมและเมือกเหนียวที่สามารถละลายหินได้เมื่อมันสัมผัสโดน เคียวยักษ์ทั้งสองก่อนหน้านี้เป็นขากรรไกรล่าง 2 ข้างใต้ปากอันมโหฬาร หุบเข้าและอ้าออกส่งเสียงปะทะที่ชวนให้รู้สึกไม่สบายตัว

อสูรเพิ่งคลานขึ้นมาจากใต้ดินตัวนี้ นอกจากปากที่น่ากลัวและขากรรไกรล่างที่แหลมคนแล้ว ที่หลังของมันยังมีเปลือกนอกที่ดูหนาและแข็งอย่างมากกับปีกบาง ๆ 2 ข้างที่กำลังกระพืออยู่ตลอดเวลา

นี่มันด้วงชัด ๆ !

อย่างไรก็ตาม จนถึงตอนนี้ซูเฉินไม่เคยเห็นด้วงตัวใหญ่ขนาดนี้มาก่อนเลย ปากของมันสามารถกลืนเขาได้ทั้งตัวในคราเดียว และอาจจะฝืนกลืนกังเหยียนลงไปได้อีกด้วยซ้ำ

“ให้ตายเถอะ นี่มันสัตว์ประหลาดอะไรกัน?” ซูเฉินไม่เคยได้ยินถึงตัวตนเช่นนี้มาก่อนแม้แต่น้อย

กังเหยียนที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็อ้าปากกว้างเช่นกัน

ซูเฉินค่อย ๆ ดึงดาบหมาป่าสวรรค์กลืนจันทร์ออกมา แล้วชี้ไปที่ด้วงยักษ์ตัวนี้

แต่ในพริบตาต่อมา สิ่งที่ซูเฉินได้เห็นทำให้เขาพูดไม่ออก เจ้าด้วงตัวนี้ไม่ได้สนใจเด็กหนุ่มเลย มันกระโจนใส่กองแร่ดาราเงิน แล้วอ้าปากกว้างและเริ่มเขมือบพวกมัน