“ฆ่า!!!”
พลังควบคุมจิตอันแน่วแน่ได้แผดเผาจากก้นบึ้งหัวใจ
เจียงหลีรู้สึกได้ว่าตนเองตอนนี้ ถูกควบคุมด้วยพลังควบคุมจิตนั่น พลังของนางในตอนนี้มิใช่พลังของนาง แต่เป็นพลังแห่งการควบคุมจิต
โครม!
พลังที่น่ากลัวและแข็งแกร่งออกมาจากดาบของเจียงหลี ก่อร่างเป็นดาบขนาดใหญ่และฟาดฟันกับสายฟ้าที่ตกลงมาจากฟากฟ้าอย่างรุนแรง
พลังทั้งสองปะทะกัน ทำให้พายุที่ก่อขึ้นฉีกท้องฟ้าและแผ่นดินอยู่
วิ๊ง! ดาบในมือของเจียงหลีได้ส่งเสียงดาบออกมา แสงเจิดจ้าพุ่งจากตัวดาบและเปล่งแสงนับพันเงาออกมาในพริบตา
สายฟ้าฟาดลงมาอีกนับไม่ถ้วนบนท้องฟ้า
เสียงสายฟ้าคำรามราวกับว่าจะทำให้ดาบนั้นพินาศไปเสีย ไม่นานนัก แสงจากดาบยิ่งเจิดจ้ามากขึ้นเรื่อยๆ ราวกับว่ายิ่งสู้ยิ่งแกร่งปานนั้น ต้องสู้กับฟ้า สู้กับแผ่นดิน และสู้กับตัวเอง!
ยิ่งกดดันมากเพียงใด ก็ยิ่งกล้าหาญมากเท่านั้น!
เสียงพายุดังอื้ออึง ท้องฟ้ามืดลงทันตา เจียงหลีรับรู้ได้ถึงแรงกดดันที่น่ากลัวในใจของนาง นางในตอนนี้ได้รวมเป็นหนึ่งกับดาบเล่มนี้แล้ว และสามารถรู้สึกได้ถึงควบคุมจิตที่ไม่ยอมแพ้จากดาบเล่มนี้ได้อย่างชัดเจน
นางทราบดีว่าสิ่งที่อยู่ในมือนางนั้นไม่ใช่ดาบ แต่เป็นการรวมกันของพลังควบคุมจิตที่ไม่ยอมศิโรราบต่างหากเล่า
หากเป็นเช่นนี้ นางจะรับรู้ถึงความไม่ยอมแพ้ด้วยตัวเองสักครั้งหนึ่งหรือไม่
ทันใดนั้นเอง นางก็รู้สึกว่าตัวเองได้หลอมเป็นหนึ่งเดียวกับดาบแล้ว นางยืนตระหง่านอยู่ระหว่างฟ้าดิน แต่ฟ้าดินคิดจะบดขยี้นางและต้องการให้นางยอมแพ้ซะ
ยอมแพ้รึ!
ไม่! เหตุใดข้าถึงต้องยอมแพ้กัน!
ในใจของเจียงหลีเต็มไปด้วยความแรงกล้า นางเงยหน้าขึ้นอย่างลำบากและมองไปที่ท้องฟ้าที่จะถล่มลงมาที่นาง ท้องฟ้าอันมืดครึ้มดูเหมือนจะมีพลังทำลายล้างที่น่าสะพรึงกลัว
ตู้มมมม!
ท้องฟ้ากลายเป็นฝ่ามือขนาดใหญ่ พุ่งเข้าหาเจียงหลีด้วยพลังทำลายล้างที่รุนแรง
ท้องฟ้าคำราม!
แผ่นดินสั่นสะเทือน!
ผืนดินอันกว้างใหญ่ กลายเป็นรอยฝ่ามือขนาดใหญ่ที่เหมือนกับท้องฟ้า ต้องการที่จะบดขยี้นางและบังคับให้นางยอมแพ้ไป
ข้าผู้เป็นจักรพรรดินีเฝ้ามองโลกใบนี้ เหตุใดข้าถึงต้องยอมแพ้ต่อฟ้าดินกันเล่า หากฟ้าต้องการทำลายข้า ข้าก็จะต่อต้านฟ้า! หากผืนดินต้องการฝังตัวข้า ข้าก็จะกลบแผ่นดิน!
แสงดาบที่ถูกฟ้าดินบดขยี้ไว้นั้น เปล่งเสียงดาบออกมาอย่างไม่ยอมแพ้ เสียงหวีดหวิวและเฉียบแหลมดังก้องกังวานไปทั่วฟ้าดิน
ตัวดาบราวกับมีพลัง ก้าวไปข้างหน้าโดยไม่เกรงกลัวพลังแห่งสวรรค์และปฐพีเลยสักนิด
“ฆ่ามัน!”
เจียงหลีก้าวออกไปหนึ่งก้าวและดาบก็คำรามออกมา ความเงางามที่ไร้ที่สิ้นสุดรวมกันกลายเป็นลำแสงนับล้านแสงทิ่มแทงไปทุกทิศทาง
ฟ้าดินดูเหมือนจะเริ่มสั่นสะเทือนขึ้นมา ราวกับว่าพิโรธและยังมีความน่ากลัวอีกด้วย
แสงจากดาบปะทะเข้ากับฟ้าดิน พื้นที่นั้นมีแสงสง่าปล่อยออกมา เสียงจากดาบดังจนหูหนวก และดาบที่ไร้ที่สิ้นสุดก็ผ่าลงกลางฟ้าดิน ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างให้แตกเป็นเสี่ยงๆ
ไม่ยอมแพ้และไม่ถอย! ถึงแม้จะต้องตาย ก็ต้องพุ่งไปข้างหน้า!
ทุกอย่างหายสาบสูญ ท้องฟ้าและผืนดินหายไป แรงกดดันที่มีก็หายไปด้วยเช่นกัน ดาบแห่งพลังควบคุมจิตเล่มนั้น ก็ค่อยๆ หดเล็กลงและเข้าไปในกลางระหว่างคิ้วของเจียงหลี
ในพลังวิญญาณของนาง พลังควบคุมจิตที่ไม่ยอมแพ้สะท้อนเข้ากับดาบเล็กๆ และตั้งแต่นั้นมาในส่วนลึกของพลังวิญญาณของนางก็ได้ประทับเครื่องหมายแห่งความไม่ยอมแพ้ไว้
เมื่อลืมตาขึ้นมา แสงสง่างามที่อยู่น้าเจียงหลีก็ได้หายสาบสูญไปแล้ว นางในตอนนี้ได้ปรากฏอยู่บนถนนโบราณเส้นหนึ่ง
บนถนนเก่าแก่นั้นมีร่องรอยมากมาย กองหินที่ทับซ้อนกันก็ถูกปกคลุมไปด้วยน้ำค้าง เป็นร่องรอยที่นานมาก เจียงหลียืนอยู่ที่นี่ รู้สึกแปลกเล็กน้อย
“นี่เป็นที่ใดกันอีก” ในสายตาของเจียงหลีเกิดความงุนงงขึ้นเล็กน้อย
ในขณะนี้ หากนางมีกระจกบานหนึ่ง และมองไปที่ดวงตาของตัวเองอย่างใกล้ชิด ก็จะเห็นว่ามีดาบเล็กๆ ส่องแสงความไม่ยอมแพ้อยู่ในดวงตาลึกๆ ของนาง
เจียงหลีสังเกตอย่างละเอียดไปครู่หนึ่ง เห็นว่าด้านหลังไม่มีทางถอยกลับแล้ว จึงเดินหน้าต่อไปเรื่อยๆ
ดูแล้ว มีเพียงเดินต่อไปด้านหน้าถึงจะรู้ว่าคืออะไรแล้วสิ เจียงหลีคิดในใจและก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว
VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์