“เจ้ากล้าแตะต้องนางก็ลองดู!”
เสียงสตรีห้าวหาญ ผสมน้ำเสียงที่ทรงพลังเข้ามาแทรกอย่างกะทันหัน
มือที่ง้างออกไปของเฟิ่งเซียน ค้างอยู่กลางอากาศ จะถอยก็ไม่ใช่จะเดินหน้าต่อก็ไม่ได้ ไม่สามารถขยับได้
ท่ามกลางกำแพงที่ใสดังแก้วมณี ก็มีเรือนร่างที่สง่างามปรากฏออกมา ซึ่งก็คือเจียงหลีที่ถูกดูดเข้าไปในตอนแรกนั้นเอง
“เจ้าเป็นทาสต่ำต้อยจากไหน กล้ายุ่งเรื่องของข้าอย่างนั้นรึ” เฟิ่งเซียนโกรธ
การถูกดูถูกต่อสาธารณะ ทำให้นางอับอายมาก ภายในใจของนางได้ฆ่าเจียงหลีไปเรียบร้อยแล้ว
“ปากสถุล!” เจียงหลีตอบเสียงนิ่ง
มือที่ถูกควบคุมของเฟิ่งเซียน ถูกปล่อยอย่างกะทันหัน
จากนั้น มือที่นางง้างไปไม่ใช่ทางหน้าของมู่ชิงเหยียน แต่ผ่านจมูกและตบลงไปอย่างแรงที่…
เพี๊ยะ!
เสียงดังก้องกังวานบนแท่นนี้ ดังเข้าไปในหู
ผู้คนต่างก็มองไปยังฝ่ามือที่ตบลงไปของเฟิ่งเซียนอย่างตกใจ ที่แท้นางได้ตบลงไปบนแก้มของนางเอง
พลังและแรงนั่น…โอ้โห!
คนไม่น้อยที่รู้สึกแก้มของตัวเองก็เกร็งและเจ็บไปตามๆ กัน!
มู่ชิงเหยียนมองไปทางเฟิ่งเซียนด้วยความประหลาดใจ แต่คนๆ นั้นถูกตัวเองตบจนมึน มือยังจับอยู่ตรงแก้มที่บวมแดง และไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย
เกิดอะไรขึ้น แววตาเฟิ่งเซียนเต็มไปด้วยความงุนงง
ความเจ็บแสบบนแก้มนั้นคอยเตือนนางอยู่เรื่อยๆ กับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่
“นางปีศาจ เจ้าทำอะไรลงไป!” เฟิ่งเทียนดึงตัวเฟิ่งเซียนมาไว้ข้างหลัง และถามเจียงหลี
เมื่อครู่ในขณะที่เจียงหลีกำลังเดินออกมา เขายังตกตะลึงในความสวยงามของนางอยู่เลย นึกคิดไม่ถึงว่า ยังผ่านไปไม่นานก็เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นเสียแล้ว
“ศิษย์พี่ใหญ่เจ้าคะ เป็นนางเจ้าค่ะ! ฆ่านางแทนข้าซะ! ฆ่าคนต่ำต้อยสองคนนี้ทิ้งซะ!” เฟิ่งเซียนที่หลบอยู่หลังเฟิ่งเทียน ดุด่าอย่างรุนแรง
มุมปากเจียงหลียกขึ้น เผยให้เห็นรอยยิ้มเย้ยหยันออกมา
แต่มู่ชิงเหยียนกลับยืนต่อหน้านางตอนนี้ และเผชิญหน้ากับเฟิ่งเทียน “ศิษย์พี่ใหญ่เจ้าคะ เป็นคุณหนูเฟิ่งเซียนที่ตบหน้าตัวเองนะเจ้าคะ เกี่ยวอะไรกับคนอื่นอย่างนั้นหรือเจ้าคะ”
“เจ้า! พวกคนต่ำต้อย พวกเจ้าเป็นพวกเดียวกัน!” เฟิ่งเซียนโกรธรุนแรง
มู่ชิงเหยียนอกผายไหล่ผึ่ง ไม่มีความหวาดกลัวใดๆ
เจียงหลีมองไปยังมู่ชิงเหยียนด้วยความสงสัย นางลงมือทำเองเช่นนี้ ก็เพราะเห็นแก่เจียงเฮ่าเท่านั้น มิได้เพราะมู่ชิงเหยียนเลย แล้วมู่ชิงเหยียนล่ะ เหตุใดถึงต้องปกป้องนางด้วย
พูดไปพูดมา ราชวงศ์ของตระกูลมู่ก็อยู่ในกำมือของนางนะ!
สีหน้าเฟิ่งเทียนแย่ลง และกล่าวอย่างมีพลังว่า “หลีกไป อย่าหาเรื่องใส่ตัว”
มู่ชิงเหยียนส่ายหัว เพราะว่าเจียงหลี นางถึงได้เข้าไปในเขาเฟิ่งอู่ซานได้ แล้วนางจะถอยได้อย่างไรกันยิ่งไปกว่านั้นนางยังเป็นน้องสาวของคนๆ นั้นอีก
“ศิษย์พี่ใหญ่เจ้าคะ ถึงตอนนี้แล้วท่านยังจะใจอ่อนอีกหรือเจ้าคะ” สายตาเฟิ่งเซียนมีความเกลียดชังและความอิจฉาริษยาปนอยู่
นางต้องการให้มู่ชิงเหยียนตาย!
เฟิ่งเทียนลังเลไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็กล่าวกับมู่ชิงเหยียนว่า “เจ้าอย่าลืมล่ะ ว่าเจ้าเป็นศิษย์ของเขาเฟิ่งอู่ซาน”
“เป็นเพียงศิษย์นอกเท่านั้น จะสนใจอะไรกัน แค่ลาออกไปก็พอแล้ว” กงเสวี่ยฮวาที่มองดูเหตุการณ์อันสนุกสนานนี้ กล่าวออกมาอย่างร่าเริง
“แล้วเจ้าเป็นใครกัน ในที่นี้มีที่ให้เจ้าออกความคิดอย่างอย่างนั้นรึ” เฟิ่งเทียนดุ



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์