ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 864

ผู้คนในวังซีเหวยเริ่มดำเนินการกันอย่างวุ่นวาย กล่าวกันว่าจื่ออันออกใบสั่งยาและให้ไปซื้อหนังหมู ทั้งยังมีของอีกหลายชนิด ซึ่งพวกเขาไม่รู้ว่านางจะใช้ทำอะไรกันแน่

วันรุ่งขึ้นมีกำหนดประชุมท้องพระโรงแต่เช้าตรู่ แต่มู่หรงเจี๋ยมีคำสั่งให้เปลี่ยนเวลาเช้าตรู่ของวันนี้เป็นวันมะรืน ทั้งยังมอบหมายให้ขันทีในวังไปแจ้งตามกรมต่าง ๆ ว่าวันพรุ่งนี้ไม่ต้องเข้าวังเพื่อประชุมราชการ

หลังจากที่ข่าวแพร่ออกไป บรรดานางสนมหรือขุนนางต่างก็อดกลั้นได้ ทว่าองค์รัชทายาทไม่สามารถอดทนได้

ยิ่งเมื่อเขาได้ข่าวว่าจื่ออันเข้ามาพักค้างคืนที่วังซีเหวย เขาที่รู้อยู่แล้วว่าเซี่ยจื่ออันเก่งกาจด้านทักษะทางการแพทย์มาก จึงกลัวว่าหากนางอยู่ในวังซีเหวย เรื่องภายในจะเกิดการเปลี่ยนแปลงใด ๆ หรือไม่?

เขาต้องเปิดเผยพระอาการประชวรของพระราชบิดาให้ได้ ทุกวันนี้ประชาชนได้แต่คาดเดาไปต่าง ๆ นานา ไม่มีใครเคยเห็นกับตา หากเขาเห็นกับตาแล้วแจ้งบรรดาขุนนาง สถานการณ์อาจจะต่างออกไป

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เขาจึงเพิกเฉยต่อคำสั่งกักบริเวณ แล้วออกไปหาสนมเหลียง ชวนให้นางไปวังซีเหวยด้วยกันเพื่อถวายบังคมต่อพระราชบิดา

สนมเหลียงถูกปลดจากตำแหน่งฮองเฮา นางรู้ว่าตนจะต้องพึ่งพาบุตรชายในการขึ้นครองบัลลังก์เพื่อกลับสู่ตำแหน่งเดิม อันที่จริงความรักลึกซึ้งฉันสามีภรรยาไม่สำคัญเท่าสถานะของนางด้วยซ้ำ

ดังนั้นนางและองค์รัชทายาทจึงมาที่วังซีเหวยเพื่อขอเข้าเฝ้าองค์จักรพรรดิ

จ้วงจ้วงและอ๋องหลี่หยุดพวกเขาไว้ข้างนอก ไม่ยอมให้พวกเขาเข้าไป

องค์รัชทายาทเอะอะโวยวายใหญ่โต อ้างว่าเป็นห่วงพระอาการของพระราชบิดา ต้องรีบเข้าไปเยี่ยมให้ได้ อ๋องหลี่โกรธมากจนพลั้งมือตบเขาอย่างแรง

สนมเหลียงตำหนิอย่างเย็นชา “อ๋องหลี่ แม้ว่าท่านจะถือว่าตนอาวุโสกว่า ทว่าท่านไม่จำเป็นต้องแสดงกิริยาหยาบคายเช่นนี้ องค์รัชทายาททรงห่วงใยเสด็จพ่อของเขา นี่เป็นสายสัมพันธ์โดยสามัญของมนุษย์ ท่านมีเจตนาร้ายใดกันแน่ถึงขัดขวางไม่ให้องค์รัชทายาทเข้าเฝ้าฝ่าบาท?”

อ๋องหลี่ตะคอก “ฝ่าบาททรงออกพระราชกฤษฎีกานานแล้ว ห้ามไม่ให้ใครเข้าเฝ้าทั้งสิ้น”

“เช่นนั้นทำไมเซี่ยจื่ออันถึงเข้าไปได้กันล่ะ?” องค์ชายรัชทายาทยกมือปิดหน้า มองอ๋องหลี่ด้วยความชิงชัง เขาเกลียดชังอ๋องเหล่านี้เป็นที่สุด หากได้ขึ้นครองบัลลังก์เมื่อไร สิ่งแรกที่เขาจะทำคือสั่งตัดหัวพวกเขาทั้งหมด

“ฝ่าบาทรับสั่งให้หานาง”

“ไร้สาระ หากเสด็จพ่อต้องการพบใครสักคน ผู้ที่พระองค์ต้องการพบควรเป็นข้า นางสลักสำคัญถึงเพียงนั้นตั้งแต่เมื่อไร?” องค์รัชทายาทตะคอกอย่างโกรธจัด