ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 1034

“กุญแจ?”
　　ซูผิงหรี่ตาลง บ้านแห่งการทำลายล้างเป็นพื้นที่ผุพังซึ่งมีมิติหลายมิติซ้อนทับกัน มันอาจตกลงไปในมิติลึกและถูกฆ่าตายที่นั่น
　　นอกจากนี้ดูเหมือนว่าจะมีพลังที่แม้แต่เทพอมตะก็ยังกลัว คนที่ทำผิดกฎเลือกที่จะไปที่นั่นและซ่อนตัว อาชญากรชื่อดังมักหลบหนีไปที่นั่นเช่นกัน
　　การสำรวจของสหพันธ์มีความคล้ายคลึงกันกับทะเลมายา พวกเขาแทบไม่ทราบสาเหตุของที่มา
　　”ฉันพูดจริงนะ นี่คือกุญแจ พวกเราคงจะตายในบ้านแห่งการทำลายล้างหากไม่มีพวกมัน” ชายหนุ่มร่างใหญ่รีบพูด ไม่กล้าที่จะโกหกในตอนนี้ เขาเอาแต่คิดหาทางหนีขณะที่เขาพูด
　　ฉันจะเป็นอิสระไหมถ้าฉันพูดความจริง?
　　เขาไม่กล้าแม้แต่จะฝันถึงเรื่องนั้น ท้ายที่สุดเขาเจอสถานการณ์มามากมาย วันนี้เกมพลิกจนไม่มีทางออกแล้ว
　　“แกเพิ่งแอบมองเธอ” ซูผิงพูดขึ้นมาทันที
　　ชายหนุ่มร่างใหญ่ตะลึงงัน รีบพูดว่า “ฉันไม่ได้… อ๊ะ!”
　　ชายร่างใหญ่ส่งเสียงกรีดร้องออกมา พลังจิตของซูผิงบีบวิญญาณของชายคนนั้น จากนั้นเขาก็เรียกโครงกระดูกน้อยออกมาและโยนอาหารไปให้
　　โหลวหลานหลินตกตะลึงกับฉากเสียงกรีดร้องของชายร่างใหญ่ตอนที่โครงกระดูกน้อยเคี้ยวมัน ซูผิงค่อนข้างซับซ้อน โหดร้าย และเด็ดขาด เธอไม่อยากเชื่อว่าเขาเป็นอัจฉริยะที่เพิ่งเริ่มสร้างชื่อให้ตัวเอง คนรู้จักของเธอหลายคนเป็นอัจฉริยะที่มีพรสวรรค์ แต่ดูเหมือนแกะที่ไม่เป็นอันตรายไปเลยเมื่อเทียบกับซูผิง
　　ในทางกลับกัน—จากสิ่งที่ซูผิงเพิ่งพูด—เธอมีความรู้สึกแปลก ๆ ที่เธอไม่เคยมีมาก่อน
　　ชายคนนี้ถูกฆ่าตายอย่างไร้ความปราณีเพียงเพราะมองมาที่เธอ…
　　โดยธรรมชาติแล้ว ซูผิงไม่รู้สิ่งที่อยู่ในใจของโหลวหลานหลิน เขารู้แค่ว่าผู้ชายคนนั้นน่าจะพยายามหลบหนีโดยใช้ประโยชน์จากโหลวหลานหลิน ท้ายที่สุดนักฆ่าจากหอคอยทมิฬน่าจะรู้ดีกว่าการขอความเมตตาจะไม่สำเร็จ ดังนั้นผู้ชายคนนี้จึงมองหาโอกาสอย่างอื่น นอกจากนี้ซูผิงรู้สิ่งที่เขาอยากรู้แล้ว
　　ฉันจะเก็บมันไว้ บางทีมันอาจจะมีประโยชน์สักวันหนึ่ง ซูผิงหยิบเหรียญตราขึ้นมาและปัดทำความสะอาด จากนั้นเขาก็ตรวจสอบพิกัดของเขา พวกเขาจะไปถึงขอบของกระเป๋ามิติในอีกสิบห้านาที
　　ชายคนนั้นปิดกั้นพื้นที่ขนาดใหญ่ในมิติ และเป็นธรรมชาติมาก นั่นคือสิ่งที่สภาวะเทพดวงดาวสามารถทำได้หรอ? ดวงตาของซูผิงเป็นประกาย เขาได้พบกับสภาวะเทพดวงดาวมามากมาย น่าเสียดายที่เขาไม่เคยกดดันให้พวกเขาทดสอบขีดจำกัดของพวกเขาเลย
　　นอกจากนี้เขาได้ต่อสู้กับสภาวะเทพดวงดาวมาหลายครั้ง และถูกฆ่าอย่างรวดเร็วเสมอจนเขาไม่รู้วิธีการพิเศษของพวกเขามากนัก
　　ฉันจะทดสอบขีดจำกัดของสภาวะเทพดวงดาวคนอื่นหลังจากที่ฉันย่อโลกใบที่สอง เพื่อดูว่าพวกเขาจะต้องต่อสู้หนักแค่ไหน ซูผิงคิดและอยากจะรีบกลับไปที่ร้านของเขา
　　ผ่านไปสิบห้านาทีหลังจากนั้น ทั้งสองคนมาถึงที่หมายแล้ว และดูเหมือนว่าอสูรสภาวะเทพดวงดาวจะไม่ตามพวกเขามา ซึ่งทำให้พวกเขารู้สึกโล่งใจ
　　อย่างไรก็ตาม พวกเขายังไม่ได้อยู่ในพื้นที่ปลอดภัย และซูผิงไม่กล้าผ่อนคลาย เมื่อเขาออกจากยานอวกาศ เขาก็เรียกโลกใบเล็กของเขา ผสานเข้ากับโครงกระดูกน้อยและสุนัขมังกรดำ ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นถึงจุดสูงสุดอย่างรวดเร็ว กลิ่นอายของเขาเพียงพอที่จะทำให้เจ้าดวงดาวธรรมดาต้องยอมจำนน!
　　อย่าลืมว่าตอนนี้เขาอยู่แค่ระดับดวงดาวเท่านั้น!
　　ภายในยานอวกาศ—โหลวหลานหลินมองชายหนุ่มที่ไร้เทียมทานในมิติด้วยแสงบางอย่างในดวงตา นั่นคือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาหรอ? เขาน่ากลัวมากจริงๆ…
　　ในไม่ช้า ซูผิงก็รวบรวมพลังเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ของเขาและหายตัวออกไปด้วยเทพปรากฏ
　　มิติทั้งหมดดูเหมือนจะพังทลาย แสงสว่างพุ่งออกมาและกฎต่างๆ นับไม่ถ้วนก็พังทลายลง รัศมีดาบขั้นสูงสุดทะลุจักรวาลอันมืดมิดราวกับรังสีจากดวงอาทิตย์ที่ระเบิด จากนั้นเกิดเสียงระเบิดดังสนั่น ความว่างเปล่าที่อยู่ข้างหน้าพวกเขาสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงจนพังทลาย เผยให้เห็นช่องเปิดที่ดูเหมือนเหว
　　ฉันอาจจะพยายามมากเกินไป ซูผิงสูดหายใจหนักในอวกาศและสลายพลังของเขา แม้การปิดผนึกมิตินั้นเป็นวิธีการของสภาวะเทพดวงดาว แต่มันก็ไม่แข็งแกร่งเท่าที่เขาคิดไว้ ราวกับแหขนาดใหญ่ที่จับปลาได้โดยไม่ที่พวกมันไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง
　　”ไปกันเถอะ.”
　　ซูผิงกลับมาที่ยานอวกาศ และสั่งให้ยานอวกาศบินออกจากที่นี่ทันที
　　หลายนาทีต่อมา พวกเขาก็รีบออกจากที่นี่และไปอีกภูมิภาคหนึ่ง ทั้งสองรู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นดวงดาวในระยะไกล
　　ซูผิงตรวจสอบนาฬิกาของเขา พบสัญญาณ และโล่งใจอีกครั้ง เขาส่งพิกัดของรีอาไปให้โหลวหลานหลิน “ไปบ้านฉันก่อน อย่าลืมแจ้งตระกูลของเธอด้วย พวกเขาจะได้ช่วยเหลือพี่ชายของเธอ”
　　”ตกลง”
　　โหลวหลานหลินพยักหน้าและให้ออกคำสั่งยานอวกาศ จากนั้นเธอก็แจ้งตระกูลของเธอและขอกำลังเสริม
　　ข่าวที่พวกเขาถูกโจมตีโดยสภาวะเทพดวงดาวนั้นน่าตกใจเกินไปสำหรับคนที่อยู่ปลายสาย และพวกเขาก็จัดการทุกอย่างอย่างรวดเร็ว
　　ด้วยความกังวลว่าตระกูลของเธอจะมีผู้บุกรุกจากหอคอยทมิฒซ่อนอยู่ โหลวหลานหลินจึงติดต่อคุณยายที่เธอไว้ใจ และส่งพิกัดไปหาเธอ
　　ครึ่งวันต่อมา พวกเขาเห็นยานอวกาศของตระกูลโหลวหลานในพิกัดนัดพบ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะรออยู่นานแล้ว โหลวหลานหลินส่งสัญญาณของตระกูลโหลวหลาน และยานอวกาศก็บินเข้ามาหาเธอทันที
　　“ลุงไฮ่เซิน!”
　　“ผู้อำนวยการเฟิง!”
　　ซูผิงโล่งใจเล็กน้อยเมื่อเห็นโหลวหลานเฟิง ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่การซุ่มโจมตี
　　ตระกูลโหลวหลานดูเหมือนจะรู้ว่าพวกเขาหวาดระแวงหลังจากถูกทำร้าย ดังนั้นพวกเขาจึงส่งโหลวหลานเฟิงที่คุ้นเคยกับซูผิงมากกว่ามา นั่นจะเป็นอีกโอกาสที่พวกเขาจะได้ผูกมิตรกัน
　　”คุณซู!”
　　โหลวหลานเฟิงโล่งใจอย่างมากที่เห็นซูผิงปลอดภัย เขาเคลื่อนตัวเข้าหาเขาด้วยความเร็วสูง
　　“เสี่ยวหลิน”สภาวะเทพดวงดาวที่แข็งแกร่งถัดจากเขามีท่าทางอ่อนโยนเมื่อเขามองโหลวหลานหลิน
　　“ลุงไฮ่เซิน ลุงส่งคนไปช่วยพี่เสวี่ยแล้วหรือยัง?”โหลวหลานหลินรีบถาม เธอกังวลมาก แม้ว่ามันจะยากสำหรับสภาวะเทพดวงดาวที่จะฆ่าคนที่อยู่ในขอบเขตการบ่มเพาะเดียวกัน แต่ศัตรูก็มาจากหอคอยทมิฬซึ่งเป็นนักฆ่าที่น่าสะพรึงกลัวไม่น้อย!
　　“ยัง แต่ตระกูลของเราได้ส่งคนไปช่วยเขาหลายคนแล้ว เขาน่าจะปลอดภัย”โหลวหลานไฮ่เซินกล่าวด้วยเสียงต่ำ ความโหดเหี้ยมฉายผ่านดวงตาเขา แม้ว่าปฏิบัติการจะมุ่งเป้าไปที่ซูผิง แต่คนตระกูลโหลวหลานก็ตกอยู่ในอันตรายเช่นกัน
　　“โชคดีที่พวกเขาส่งยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาวมาแค่คนเดียว มิฉะนั้นผลลัพธ์จะแย่กว่านี้มาก”
　　โหลวหลานเฟิงเป็นห่วงซูผิงและโหลวหลานหลินมาก
　　“ยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาวคนนั้นรั้งพี่ชายฉันไว้เท่านั้น นักฆ่าหลักคือเจ้าดวงดาวที่แข็งแกร่งหกคนที่สามารถเปรียบเทียบได้กับยอดฝีมือสิบดันดับแรกในอันดับราชาเทพ แม้แต่ฉันก็ไม่สามารถเอาชนะพวกมันได้” โหลวหลานหลินกล่าวอย่างเคร่งขรึม การลอบฆ่าจะสำเร็จหากซูผิงไม่ได้แข็งแกร่งจนเกินจินตนาการแบบนี้
　　“นักฆ่าหกคนที่สามารถเทียบได้กับยอดฝีมืออันดับสูงในอันดับราชาเทพ?”
　　การแสดงออกของโหลวหลานเฟิงและโหลวหลานไฮ่เซินเปลี่ยนไป พวกเขาหันมามองหน้ากัน เจ้าดวงดาวทั้งหกคนที่โหลวหลานหลินไม่สามารถเอาชนะได้ล้มเหลวในการลอบฆ่าซูผิง แม้ว่าพวกเขาจะเป็นนักฆ่าที่ยิ่งใหญ่จากหอคอยทมิฬเนี่ยนะ?
　　ทั้งสองเหลือบมองซูผิง โหลวหลานหลินเป็นคนละเอียดอ่อนเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ความจริงที่เห็นได้ชัดคือพวกเขาจะไม่สามารถหนีมาได้หากไม่มีซูผิง เพราะเธอไม่สามารถเอาชนะพวกมันได้
　　ไม่ว่าจะเป็นเพราะความแข็งแกร่งของซูผิงเองหรือสมบัติจากอาจารย์ของเขา ผลลัพธ์ก็ยังน่าตกตะลึง
　　เป็นไปได้ไหมว่ามีแค่สภาวะเทพดวงดาวเท่านั้นที่สามารถจัดการกับซูผิงได้!
　　”คุณซู คุณจะกลับไปที่สภาเทพอมตะหรือคุณจะกลับไปที่โหลวหลานกับพวกเรา?”โหลวหลานเฟิงถามซูผิง
　　โหลวหลานหลินเงยหน้าขึ้นและมองไปที่ซูผิงซึ่งสูงกว่าเธอมากด้วยความคาดหวัง
　　ซูผิงส่ายหน้าเบาๆ “ผมไม่คิดว่าพวกมันจะกลับมาทันทีหลังจากการลอบฆ่าที่ล้มเหลว ผมว่าจะกลับบ้านแล้วไปพบอาจารย์ของผมที่สภาเทพอมตะในภายหลัง”
　　”กลับบ้าน?” ทั้งสามคนตกตะลึง พวกเขาไม่คิดว่าซูผิงจะกล้าอยู่ข้างนอกแทนที่จะกลับไปที่สภาเทพอมตะหลังจากถูกลอบฆ่า
　　โหลวหลานไฮ่เซินขมวดคิ้วและถามว่า “คุณซู มันจะไม่อันตรายเกินไปหรอ?” เขาคิดว่าซูผิงยังเด็กเกินไปและประมาท
　　ดวงตาของโหลวหลานเฟิงเป็นประกาย แต่เขาไม่ได้ทักท้วง เขาเคยไปที่ร้านของซูผิงและรู้ว่ามีสภาวะเทพดวงดาวที่แม้แต่เขาก็ยังมองไม่ทะลุอยู่ มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับหอคอยทมิฬที่จะลอบฆ่าเขา เว้นเสียแต่ว่าจะส่งยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาวหลายคนมาจัดการกับเขา แต่นั่นเป็นอะไรที่ไม่น่าเกิดขึ้นได้
　　”ไม่เป็นไร ร้านของผมปลอดภัย” ซูผิงกล่าว
　　ตราบใดที่เขากลับไปที่ร้าน เขาจะอยู่ในที่ที่ปลอดภัยที่สุดในจักรวาล
　　โหลวหลานไฮ่เซินกำลังจะพูดอย่างอื่น แต่ไม่พูดหลังจากเห็นสัญญาณจากโหลวหลานเฟิง เขางงเล็กน้อยแต่ก็ไม่พูดต่อ
　　โหลวหลานเฟิงกล่าวว่า “ถ้าอย่างงั้นเราจะพาคุณกลับบ้าน”
　　ซูผิงพยักหน้า แม้ว่ามันจะไม่น่าเป็นไปได้ที่เขาจะถูกโจมตีอีกครั้ง แต่มันจะปลอดภัยกว่าถ้ามีสภาวะเทพดวงดาวคุ้มกันเขา
　　โหลวหลานหลินค่อนข้างผิดหวัง แต่ในไม่ช้าเธอก็เริ่มสงสัย ในระหว่างการจู่โจม เธอก็ได้ตระหนักว่าซูผิงที่ดูสบายๆ นั้นจริงๆ แล้วระมัดระวังและรอบคอบมาก ทำไมเขาถึงตั้งใจที่จะกลับบ้าน? มีใครรอเขาอยู่หรอ?
　　เมื่อความคิดผุดขึ้นในใจ เธอรู้สึกว่าหัวใจของเธอถูกบีบด้วยมือเล็กๆ
　　จากนั้นซูผิงก็ติดตามสภาวะเทพดวงดาวทั้งสองจากตระกูลโหลวหลานไปยังยานอวกาศของพวกเขา โหลวหลานหลินแจ้งกำลังเสริมเกี่ยวกับการเปลี่ยนตำแหน่งที่พวกเขาจะไปรับเธอ และขอให้พวกเขารอสักพัก
　　โหลวหลานเฟิงและโหลวหลานไฮ่เซินได้รู้รายละเอียดของการลอบฆ่าจากซูผิงและโหลวหลานหลินขณะเดินทาง
　　ซูผิงข้ามการต่อสู้ของเขาไป และไม่ลงรายละเอียดอีกด้วย โหลวหลานหลินแสดงภาพนักฆ่าด้วยพลังงานของเธอ โหลวหลานเฟิงค้นหาในเครือข่ายข่าวกรองของตระกูลทันที และพบข้อมูลของพวกเขาในไม่ช้า
　　“พวกมันนี่แหละ!”
　　ชายชราทั้งสองตกใจเมื่อทราบตัวตนของผู้ลอบสังหาร นอกจากนี้ต้องขอบคุณการอธิบายถึงนักฆ่าคนอื่นๆ จากซูผิง ในไม่ช้าพวกเขาก็ยืนยันว่านักฆ่าทั้งหกคือผู้ที่ทำการฆ่าที่น่าตกใจเมื่อสองพันปีก่อน!
　　“พวกเขาคือคนที่ลอบฆ่าศิษย์ของเทพอมตะเมื่อสองพันปีก่อน เป็นคนที่โด่งดังไปทั่วทั้งจักรวาลและเป็นอันดับสองในอันดับราชาเทพ!” โหลวหลานเฟิงสีหน้าดูแย่มาก..