ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 203

ตอนที่ 203 ปริซึมดวงดาว
ซูผิงไม่จำเป็นต้องตรวจสอบสมบัติเนื่องจากเขาเคยเห็นมันหลายครั้ง
ในดินแดนเกล็ดมังกร เขาสั่งให้อสรพิษม่วงดำดิ่งลงใต้ดินอีกครั้ง
โดยไม่รอ
โดยปกติทักษะที่มีประโยชน์นี้จะมีให้เฉพาะกับอสูรดวงดาวประเภท
หินเท่านั้น แต่ถึงกระนั้นอสรพิษก็ได้เรียนรู้มันในขณะที่พยายามเอา
ชีวิตรอดระหว่างบทเรียนที่โหดร้ายของซูผิง
มนุษย์งูพุ่งทะลุกำแพงวิหาร พวกมันตรวจสอบตำแหน่งของสมบัติ
ด้วยความโกรธและความกลัว พวกมันได้รับมอบหมายให้ปกป้อง
สมบัติชั่วนิรันดร์ หากพวกมันล้มเหลวในหน้าที่ จิตวิญญาณของ
พวกมันจะถูกลงโทษ
ในขณะที่พวกมันฟุ้งซ่าน โครงกระดูกน้อยก็เข้ามาใกล้ ทำให้หนึ่ง
ในนั้นบาดเจ็บ แต่สิ่งนี้ไม่ได้ป้องกันไม่ให้มนุษย์ – งูรีบกลับไปที่
บัลลังก์
อสรพิษม่วงได้พาซูผิงไปยังระยะปลอดภัยนอกวิหารในเวลานั้น เขา
สั่งให้โครงกระดูกน้อยและมังกรเพลิงนรกถอยกลับ มนุษย์งูยุ่งเกิน
กว่าที่จะจัดการกับอสูรของซูผิง
ทันทีที่โครงกระดูกน้อยและมังกรเพลิงนรกปลอดภัย ซูผิงก็เรียก
พวกมันกลับเข้าไปในพื้นที่อสูร เขาไม่สามารถทำสิ่งนี้ได้ระหว่าง
การต่อสู้เพราะนั่นจะทำให้การเชื่อมต่อทางวิญญาณของเขาตกอยู่ใน
ความเสี่ยง
เมื่ออสูรทั้งหมดของเขาปลอดภัย ซูผิงจึงบอกให้อสรพิษของเขามุ่ง
หน้าไปยังทางเข้าของเขตนี้ ย้อนกลับเส้นทางที่พวกเขาใช้ ได้ยิน
เสียงร้องโหยหวนอย่างโกรธเกรี้ยวของมนุษย์งูที่อยู่ข้างหลังซึ่ง
ระยะทางก็ห่างออกไปเรื่อย ๆ
ซูผิงรอจนกว่าเขาจะแน่ใจในความปลอดภัยของพวกเขา จากนั้นเขา
ก็หยิบอัญมณีออกมาเพื่อตรวจสอบ
ตามทักษะการระบุตัวตนที่เขาซื้อมาจากระบบ อัญมณีนี้มีชื่อว่า
“ปริซึมดวงดาว” ซึ่งเชื่อว่าทำจากแร่พิเศษที่พบในอวกาศ มีคุณสมบัติ
เพียงอย่างเดียวแต่มีค่าอย่างมากคือการเพิ่มพลังดวงดาว เช่นเดียวกับ
เครื่องมือขยาย มันสามารถดูดซับพลังของดวงดาวก่อนที่จะส่งมันกลับ
ออกไปได้ แข็งแกร่งกว่าหลายเท่าด้วยโครงสร้างและองค์ประกอบที่
ลึกลับ
ซูผิงเคยใช้สิ่งนี้หลายครั้งในดินแดนเกล็ดมังกร ในระหว่างที่อัญมณี
สามารถเพิ่มระดับของเขาไปที่ระดับเจ็ดซึ่งสูงกว่าระดับปัจจุบันของ
เขาสามระดับ น่าเสียดายที่เขาไม่สามารถนำอัญมณีกลับมาได้ใน
ตอนนั้น
เขาเปลี่ยนพลังจากดวงดาวผ่านปริซึมดวงดาว เล็งกระสุนพลังงาน
ไปที่ต้นไม้ยักษ์ใกล้ ๆ และขุดหลุมตรงกลางลำต้นได้สำเร็จ
“ดี มันก็เหมือนกัน”
การหาปริซึมเป็นการจบการสำรวจเขตนี้ ต่อไป เขาจะมุ่งหน้าไปยัง
เขตอื่น ๆ เพื่อค้นหาสมบัติให้ได้มากที่สุดก่อนที่นักสำรวจคนอื่นจะ
เข้ามา
เซี่ย เย่ซวนเดินกะเผลกอย่างอ่อนแรงท่ามกลางขวากหนาม ขณะที่
กดรอยกรงเล็บขนาดใหญ่บนไหล่ของเธอ
“พระเจ้า ฉันไม่ควรมาที่นี่…”
การส่ง “การบ้าน” ล่าสุดของเธอเธอไม่ได้เพียงแค่ได้รับ A + จาก
อาจารย์ของเธอเท่านั้น แต่ยังได้รับโอกาสอันล้ำค่าในการเข้าสู่
อาณาจักรลับอีกด้วย เธอคิดว่ามันเป็นตั๋วฟรีสำหรับห้องเก็บสมบัติ
เพราะนายน้อยของตระกูลฉินเป็นหัวหน้าทีมของเธอ รวมกับมีนักรบ
อสูรกิตติมศักด์ิเป็นผู้พิทักษ์ ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี จนกระทั่งพวกเขา
เข้าสู่ “เขต 83” นี้ ด้วยการจ่ายเงินในราคาที่คุ้มค่า พวกเขาได้เรียนรู้
วิธีหายากที่จะได้รับแค่นักรบอสูรกิตติมศักด์ิ
ศัตรูส่วนใหญ่ที่พวกเธอเจอจนถึงตอนนี้อยู่ในระดับเก้า ในสถานที่
แห่งนี้ “ศัตรูที่อันตราย” ตามปกติที่พวกเธอคาดหวังไว้คืออสูรระดับ
แปดขั้นกลาง
ช่วงแรกของการเดินทางเป็นไปด้วยดี เมื่อนักรบอสูรกิตติมศักด์ิและ
อสูรดวงดาวระดับเก้าหลายตัวสามารถทำให้พวกเธอปลอดภัยได้
อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างเปลี่ยนไปทันทีที่พวกเธอมาถึงตำแหน่ง
โดยประมาณของสมบัติลับ
ที่นั่นพวกเธอพบอสูรระดับเก้าสามตัวพร้อมกัน ซึ่งหนึ่งในนั้นอยู่ที่
ระดับเก้าขั้นสูงสุด
กลอุบายของพวกเธอไม่มีผลกับศัตรูที่น่ากลัวเช่นนี้ อสูรดวงดาว
ระดับเก้าขั้นต่ำของพวกเธอเป็นเหมือนเด็กทารกต่อหน้าศัตรูระดับ
เก้า ทีมถูกทำลายอย่างสิ้นเชิงในเวลาไม่กี่วินาที
ในฐานะฟางเส้นสุดท้าย – นักรบอสูรกิตติมศักด์ิได้บอกพวกเธอ
อย่างเศร้าใจว่า เขายังไม่พร้อมสำหรับงาน สิ่งเดียวที่พวกเธอทำได้
คือวิ่งหนีเอาชีวิตรอดกันเอง
โดยธรรมชาติแล้วนักรบอสูรกิตติมศักด์ินั้นมุ่งเน้นไปที่การปกป้อง
นายน้อย ในขณะที่ “คนนอก” ในทีมกลายเป็นเหยื่อของอสูร
โชคดีสำหรับเซี่ย เย่ซวน เธอทำได้ดีกว่าเมื่อต้องเอาชนะเพื่อนที่โชค
ร้ายของเธอด้วยความช่วยเหลือจากอสูรปีกของเธอ
อย่างไรก็ตาม โชคของเธออยู่ได้ไม่นานนัก ทันทีที่เธอหนีออกจาก
สนามรบหลัก อสูรระดับแปดอีกตัวก็ปรากฏตัวขึ้นและเกือบจะฆ่า
เธอ
แม้ว่าสุดท้ายแล้วเธอจะหนีมาได้ แต่เธอก็เหมือนตายเมื่อเดินเข้าไป
ในป่ าประหลาดนี้โดยไม่มีใครช่วยเธอได้ ทีมของเธอเข้าไปในป่ าลึก
พอสมควรเพื่อค้นหาสมบัติ ทำให้เธออยู่ห่างจากจุดเทเลพอร์ต เธอ
สามารถลองเดินย้อนกลับไปได้ แม้ว่าอะไรก็ตามที่พบเธอระหว่าง
ทางจะทำให้เธอหายไปได้อย่างง่ายดาย
จากจำนวนอสูรที่ทีมได้เห็นก่อนหน้านี้ เธอไม่สามารถหมดหวังได้
ฟ่อ!
ราวกับว่าจะตอบความคิดอันน่าสยดสยองของเธอ กิ้งก่าสีเขียวมัน
วาวที่ดูใหญ่พอ ๆ กับรถบรรทุกขนาดเล็กก็เด้งเข้ามาในมุมมองของ
เธอ
มันเป็นอสูรระดับแปดที่ซุ่มโจมตีเหยื่อได้ดี และนั่นคือสิ่งที่มันพยายาม
ทำ โดยพ่นหมอกพิษสีเขียวออกมาที่ตำแหน่งของเซี่ย เย่ซวน
เซี่ย เย่ซวนสามารถกลั้นลมหายใจได้ทันเวลา แต่พิษยังคงเข้าสู่เลือด
ของเธอผ่านทางตาและผิวหนัง ส่งความรู้สึกมึนงงเข้าไปในร่างกาย
ของเธอ
ด้วยความสิ้นหวัง เธอสั่งให้เต่าดินของเธอใช้คุกดิน
พื้นด้านล่างของเธอแตกเป็นเสี่ยง ๆ เสาหินหลายต้นถูกยิงขึ้นมาเพื่อ
สร้างการปิดล้อมรอบตัวเธอ
แต่กิ้งก่านั้นเร็วกว่า ด้วยการเคลื่อนไหวที่รวดเร็ว มันพุ่งผ่านเสาและ
มาถึงตัวเธอ