ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 224

ตอนที่ 224 อสูรเทพ
การบริโภค ผลึกเทพ จะทำให้อสูรของเขาได้แต้ม ค่าความเป็นเทพ
หนึ่งหรือสองแต้ม ในขณะนี้ซูผิงได้ให้สุนัขมังกรดำไปสองสามชิ้น
เขาไม่รู้ว่า ค่าความเป็นเทพนี้ทำอะไรได้ในขณะนี้ เขาคิดว่าเขา
อาจจะเรียนรู้อะไรบางอย่าง
ถ้ำนั้นถูกครอบครองโดยเผ่าแมลงที่มีระดับเก้าขั้นต่ำเป็นหลัก หาก
เขาต้องการได้รับ ผลึกเทพมากกว่านี้ เขาต้องมองหาถ้ำที่อยู่ในระดับ
เก้าขั้นสูงสุดซึ่งอาจจะเป็นอันตรายถึงตายได้
อีกครั้งด้วยการส่งอสูรของเขาไปทำภารกิจฆ่าตัวตายในขณะที่คอย
ควบคุมตัวอยู่ห่าง ๆ เขาสามารถกำจัดถ้ำแมลงได้ภายในหนึ่งวัน
เมื่อถึงตอนนั้นเขาได้เรียนรู้ว่าสิ่งมีชีวิตเทพในโลกนี้ไม่ใช่เทพเจ้าที่
แท้จริง แต่เป็นลูกครึ่งที่ได้รับการถ่ายทอดสายเลือดศักด์ิสิทธ์ิจากพ่อ
แม่หรือบรรพบุรุษของพวกเขา โดยปกติแล้วผู้ใหญ่ที่ไม่เคยผ่านการ
ฝึกฝนเฉพาะใด ๆ จะแข็งแกร่งพอ ๆ กับนักรบอสูรระดับห้า ในขณะ
ที่ผู้ที่ได้รับการฝึกฝนสามารถไปจนถึงระดับเก้าได้
เหนือพวกเขามีสมาชิกชั้นยอดที่สามารถเข้าถึงระดับราชาอสูร จำแนก
เป็นเทพ เทพหลัก และเทพสูงสุดที่ทรงพลังกว่าราชาของราชาอสูร
หลายเท่า สิ่งนี้ไม่ได้ฟังดูซับซ้อนเท่า “ระบบการจัดอันดับ” ใน
อาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ แต่มันก็ยังค่อนข้างน่ากลัวหากเทพเจ้า
เหล่านั้นค้นพบดาวเคราะห์บ้านเกิดของเขา มนุษย์จะกลายเป็นทาส
ภายใต้การปกครองของพวกเขาอย่างไม่ต้องสงสัย เท่าที่เขารู้นักรบ
ที่แข็งแกร่งที่สุดบนโลกจะนับเป็นแรงงานโดยเฉลี่ยหากพวกเขา
เดินทางมายังสถานที่แห่งนี้
หลังจากพักผ่อนได้ไม่นาน ซูผิงก็ลุกขึ้นยืน สั่งให้อสูรของเขาค้นหา
แมลงที่ตายแล้ว เขาจะไม่ทำงานสกปรกด้วยตัวเองเพราะเขาไม่
ต้องการเข้าใกล้สารสีเขียวหนืดทั้งหมดที่ค่อนข้างแย่
ในฐานะที่เป็น “ผู้เชี่ยวชาญ” สุนัขมังกรดำทำงานได้อย่างรวดเร็ว
มันฉีกซากแมลงทั้งหมดทีละชิ้นภายในครึ่งชั่วโมง ซูผิงพบกองผลึก
เทพกว่าร้อยชิ้นวางอยู่ตรงหน้า
ในขณะที่โครงกระดูกน้อยและหมูสวรรค์ทำงานของพวกมัน ซูผิง
เรียกสุนัขมังกรดำกลับมาและตบปากมันเบา ๆ
สุนัขมังกรดำสงสัยไม่แน่ใจว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ ซูผิงยิ้มและหยิบ
ผลึกเทพขึ้นมาบอกให้หมาล่าเนื้อกิน
สิ่งมีชีวิตนี้ดูผ่อนคลายเมื่อได้สูดดมผลึกเทพ มันก็เริ่มเคี้ยววัตถุดัง
กรุบกรอบราวกับว่ามันกำลังเพลิดเพลินกับขนมกระดูก
หลังจากกินหมดแล้วมันก็เลียมือซูผิงราวกับจะขออะไรอีก ซูผิงให้
อย่างไม่มีปัญหา ในขณะเดียวกันเขาก็จับตาดูตัวเลขค่าความเป็นเทพ
ของมันที่เพิ่มขึ้น
เขาแทบจะเทผลึกที่เขาเก็บไว้ทั้งหมด ซึ่งเมื่อถึงเวลาที่ค่าความเป็น
เทพของหมาล่าเนื้อถึง 99 แล้ว ด้วยความตื่นเต้นซูผิงโยนอีกตัวหนึ่ง
ชิ้นเข้าไปในปากของมัน เห็นจำนวนถึงขีดสูงสุดก่อนที่มันจะกลาย
เป็นศูนย์อีกครั้ง ในขณะเดียวกันก็มีรายการอื่นโผล่ขึ้นมาใต้บรรทัด
นั้น
[แต้มเทพ : 1]
นี่คืออะไร…?
ซูผิงคิดว่าสุนัขมังกรดำของเขาจะแข็งแกร่งขึ้นหรือจะเปลี่ยนโฉม
ใหม่ แต่ดูเหมือนว่าจะมีอะไรมากกว่านั้นนอกเหนือจากรายการใหม่
ทักษะที่มีอยู่ทั้งหมดของหมาล่าเนื้อยังมีตัวเลือกใหม่ ๆ อยู่ข้าง ๆ
[โล่ดิน (ค่าเสริมพลังเทพ : 3 ชาร์จ)]
[กรงเล็บฉีกกระชาก (ค่าเสริมพลังเทพ : 2 ชาร์จ)]
(โล่ลม) …
นอกเหนือจากนั้นเขายังเห็นชื่ออื่นที่อยู่ด้านล่าง : “สายเลือดเทพ”
โดยมีหมายเลข “0” อยู่ข้าง ๆ
“เกิดอะไรขึ้น” เขาตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากระบบ
ด้วยความประหลาดใจเขาได้รับคำตอบทันที
“เจ้าของ ค่าเสริมพลังเทพแสดงถึงพลังเทพที่อสูรรวบรวมมา นาย
สามารถใช้พลังดังกล่าวเพื่อพัฒนาทักษะของพวกมันชั่วคราว หรือ
ฉีดพลังเข้าไปในสายเลือดของมันเพื่อช่วยให้มันกลายร่างเป็นอสูร
เทพ หากพลังงานจากเทพเพียงพอ “
“อสูรเทพ?? ความแตกต่างระหว่างอสูรเทพกับอสูรดวงดาวคือ
อะไร?” ในมุมมองของเขาความแข็งแกร่งนั้นสำคัญกว่าชื่อหรูหรา
เสมอ
“มีข้อดีหลายอย่าง อสูรมีอายุที่ยาวนานขึ้นและเติบโตได้อย่างแข็งแกร่ง
ในลักษณะที่แตกต่างกันเมื่อเทียบกับอสูรทั่วไป โดยปกติจะเร็วกว่า
นายสามารถซื้อทักษะ ‘ระบุอสูรเทพ’ เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติม”
“… ทักษะนั้นราคาเท่าไหร่”
“หนึ่งแสน”
“ช่างมัน”
แต้มพลังงานหนึ่งแสนแต้มไม่ใช่ราคาที่เขาสามารถจ่ายได้ง่าย ๆ แต่
ถึงกระนั้นเขาก็ได้เรียนรู้แล้วว่าเขาต้องหาผลึกเทพให้ได้มากกว่านี้
หากทำได้ เนื่องจากพวกมันมีประโยชน์อย่างชัดเจนกับการเติบโต
ของอสูรของเขา
“ฉันเดาว่าการมาที่สนามบ่มเพาะนี้เป็นการตัดสินใจที่ดี เฮ้ ระบบ
เนื่องจากมี ‘อสูรเทพ’ แล้วมีอย่างอื่นอีกไหม?”
“มี ‘อสูรนรก’ นายอาจพบพวกมันในอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ
ซึ่งมีศักยภาพในด้านความแข็งแกร่งพอ ๆ กับ อสูรเทพ แต่พวกมัน
ผ่านเส้นทางวิวัฒนาการที่แตกต่างกัน”
“เข้าใจแล้ว เดี๋ยวก่อนถ้าเป็นเช่นนี้ฉันจะหาผลึกประเภทต่าง ๆ ที่นั่น
และเปลี่ยนอสูรของฉันให้เป็นอสูรนรก ได้ไหม?”
“อาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธเป็นดินแดนที่ยังคงสภาพสมบูรณ์
ได้รับการปกป้องโดยกฎของมันเอง ซึ่งหมายความว่า สิ่งมีชีวิตอื่น
ไม่สามารถบุกรุกได้ หากไม่มีพวกมัน นายท่านจะไม่พบผลึกที่
สามารถใช้ได้”
“เว้นแต่นายท่านจะเข้าส่วนที่ผิดพลาดไป ก็ลืมไปซะ”
ระบบรู้ดีเกี่ยวกับข้อบกพร่องเหล่านี้ ซูผิงสงสัย
“นายจะบอกว่าแมลงเหล่านี้สามารถสร้าง ผลึกนรก ได้ถ้าพวกมัน
เข้าไปในอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ? งั้นผลึกที่ฉันพบก็ต้องเป็น
…”
“ใช่ พวกมันมาจากสิ่งมีชีวิตศักด์ิสิทธ์ิและเทพที่ถูกกินโดยแมลง’
ซูผิงขมวดคิ้วและตรวจสอบผลึกที่เหลือ จากนั้นเขาก็มองไปที่ซาก
แมลงรอบข้าง ผลึกเทพแต่ละอันเคยเป็นของเทพเจ้าที่มีชีวิตมาก่อน
อย่างงั้นหรอ?