ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 330

ปังปัง! ลูกศรสีทองมีพลังน่ากลัวมาก การปล่อยออกมาอย่างกะทันหันทำให้เกิดเสียงหวีดแหลม แม้แต่อากาศตรงหน้าลูกศรก็ยังบิดเบี้ยว!

เพียงชั่วพริบตา ลูกศรก็พุ่งเข้าหาเขา ผู้ตัดสินเริ่มกรีดร้องกับตัวเอง นี่มันอะไรกัน ปัง!

เขาไม่สามารถแม้แต่จะหายใจ เขากลัวลูกศรนี้!

เมื่อเขาสังเกตจากข้างสนาม เขาไม่ได้รับความรู้สึกโดยตรง

แต่ลูกศรกลับพุ่งเข้ามาหาเขา เขารู้สึกเหมือนลูกศรกำลังจะแทงทะลุเขา!

เขาต้องหยุดลูกศร ปัง!

ตูม!

พลังดวงดาวไหลล้นออกมาจากตัวเขา ในเวลาเดียวกันมีวังวนสองกลุ่มปรากฏขึ้นข้างหน้า ก่อนที่อสูรของเขาจะคลานออกมา เขารีบออกคำสั่ง สร้างกำแพงหินมากมายขึ้น!

ในขณะเดียวกันพลังดวงดาวได้มาบรรจบกัน สร้างโล่ขึ้นมามากมาย สุดท้าย แต่ไม่ท้ายสุดผู้ตัดสินใช้ทักษะลับเพื่อเพิ่มชั้นป้องกันอีกชั้นหนึ่ง

โล่สุดท้ายเพิ่งเสร็จตอนที่ลูกศรสีทองสัมผัส!

ลูกศรยังไม่แตะกำแพงด้านนอก แต่กำแพงก็แตกร้าวแล้ว ทันทีที่ลูกศรแตะกำแพง มันก็กลายเป็นฝุ่นเหมือนกระดาษที่ถูกเผาในกองไฟ ลูกศรยังคงพุ่งต่อไป เพราะไม่มีอะไรสามารถหยุดมันได้!

เสียงระเบิดดังพอที่จะปลุกคนตายได้ ผู้ตัดสินเริ่มตกตะลึง เขารู้สึกประหม่าจนหัวใจแทบหยุดเต้น

ปัง ปัง ปัง ปัง!

กำแพงแตกออกทีละชั้น ความรุนแรงของลูกศรนั้นทำให้จิตวิญญาณแตกสลาย ผู้ตัดสินไม่เคยเห็นอะไรเช่นนี้มาก่อน โล่ดวงดาวจำนวนมากแตกออกภายในไม่กี่วินาที ราวกับว่าเป็นเพียงกระจกแก้ว ลูกศรยังไม่ถึงตัวเขา แต่ลมที่พัดมาก็พัดหมวกเขาจนปลิว

โฮ้กก ปัง!

จากวังวน เสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวดัง จากนั้นมือใหญ่ก็เอื้อมไปคว้าลูกศร!

ปัง!

แขนที่ปกคลุมด้วยเกล็ดนั้นถูกลดกลายเป็นชิ้นเนื้อทันทีที่สัมผัสลูกศร!

แม้ว่าแขนจะถูกทำลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แต่ก็สามารถทำให้ลูกศรช้าลงได้เล็กน้อย ด้วยเหตุนี้ผู้ตัดสินจึงสามารถสร้างโล่สุดท้ายด้วยทักษะลับได้สำเร็จ!

นั่นคือกระดิ่งสีทอง และเป็นเกราะป้องกันผู้ตัดสิน

ปัง!ปัง!

ลูกศรกระแทกเข้ากับกระดิ่ง เนื่องจากได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงกระดิ่งจึงแตกหลังจากนั้นเพียงครึ่งวินาที ลูกศรก็ทะลุกระดิ่ง!

ผู้ตัดสินล้มลงกับพื้นด้านหลังฉินเส้าเทียนเหมือนกระสอบทราย เนื่องจากน้ำแข็งบนพื้น ผู้ตัดสินจึงไถลไปไกลหลายร้อยเมตร และหยุดที่ขอบม่านพลัง น้ำแข็งหลายชิ้นตกลงมาจากม่านพลัง

ผู้ชมเงียบกริบ

ทั่วทั้งสนามตกอยู่ในความเงียบอย่างสมบูรณ์!

ผู้เข้าร่วมในพื้นที่รอไม่สามารถขยับตัวได้เลย

แม้แต่นักรบอสูรกิตติมศักดิ์ก็ยังหยุดลูกศรนั่นไม่ได้!

มังกรอะไรวะ!

ผู้อาวุโสจากตระกูลฉินที่ตะโกนว่ายอมรับความพ่ายแพ้นั้นประหลาดใจเช่นกัน

ในที่สุดเขาก็หายใจด้วยความโล่งอก เมื่อเห็นว่าฉินเส้าเทียนปลอดภัย ตอนนั้น เขาถึงรู้ว่าเขาเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเย็น ผู้อาวุโสดีใจที่เขาตะโกนออกไปทันเวลา มิฉะนั้นลูกศรคงจะฆ่าฉินเส้าเทียนอย่างแน่นอน!

บนเวทีฉินเส้าเทียนกลืนน้ำลาย ในที่สุดเขาก็รวบรวมความกล้าได้ และหันกลับไปมองผู้ตัดสิน ฉินเส้าเทียนหน้าซีดจากอาการตกใจ

ร่างกายครึ่งหนึ่งของผู้ตัดสินเปื้อนไปด้วยเลือด

เขาเสียแขนไปข้างหนึ่ง!

นักรบอสูรกิตติมศักดิ์ถูกลูกศรระเบิดแขน!

แน่นอนว่าผู้ตัดสินเผชิญหน้ากับลูกศรด้วยตัวเองไม่ใช่อสูร แต่ … เขาก็ยังเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์!

“ ให้ตายเถอะ…”

ผู้ตัดสินพยุงตัวเองด้วยพลังดวงดาว และพ่นเลือดออกมาพร้อมกับเศษอวัยวะภายใน เขารู้สึกว่าหน้าอกของเขาชาและเจ็บปวด ในเวลาเดียวกันมันยังแสบร้อน เขามองไปที่แขนที่ขาดของเขาด้วยการแสดงออกที่น่ากลัว ในตอนนั้นเขาคิดว่าเขาคงต้องตายแน่!

เขามีประสบการณ์หลายปีในการต่อสู้ ซึ่งทำให้เขาสามารถรอดจากวิกฤตโดยไม่เป็นอันตรายได้มาโดยตลอด แต่ตอนนี้หน้าอกกลับมีรูแผล

นี่มันบ้าอะไรกัน!

ผู้ตัดสินกลัวและโกรธ เขาคิดว่านี่เป็นงานง่าย แต่มันเกือบเป็นอันตรายถึงชีวิตได้!

เขาหันไปมองมังกร

ธนูยังคงอยู่ตรงหน้ามังกร!

ด้านหลังคันธนู ร่างสีทองคลุมเครือกำลังใส่ลูกศรใหม่อย่างช้าๆ และลูกศรสีทองอันใหม่ก็กำลังง้าง!

อสูรของผู้ตัดสินหดหัวด้วยความกลัวสุดขีด

อีกแล้ว?!มังกรสูญเสียการควบคุมหรือไง?

ผู้ตัดสินไม่เชื่อ! สัตว์ประหลาดตัวหลุดการควบคุม?

เป็นที่เข้าใจได้ว่ามังกรจะสูญเสียการควบคุมเนื่องจากความแข็งแกร่ง แม้แต่นักรบอสูรระดับเจ็ดก็ยังพบว่ามันยากที่จะเชี่ยวชาญมังกรเช่นนี้ นับประสาอะไรกับนักรบอสูรระดับหก!