ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 342

การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันทำให้อสูรภูเขาไฟประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด อสูรร้ายเริ่มเบื่อเนื่องจากเจ้าตัวน้อยทั้งสองใช้ทักษะเดิมๆเท่านั้น มันเป็นเหตุการณ์ที่น่าประหลาดใจ

ปัง!

อีกครั้งอสูรร้ายโบกมือ แขนหนาซึ่งล้อมรอบไปด้วยเปลวไฟรุนแรง และหมาป่าขนาดใหญ่ที่ก่อตัวขึ้นจากเพลิงนรกมืด

หมาป่าเพลิงนรกมืดร้องโหยหวน กระโดดไปอีกด้านหนึ่งของอสูรร้าย หมาป่าอ้าปากและกัดอสูรร้าย

เขี้ยวที่ทำจากเปลวไฟนั้นแหลมคม และดุร้าย พวกมันเผาไหม้ร่างกายของอสูรร้ายขนาดใหญ่

อสูรร้ายคร่ำครวญ มันรู้สึกเจ็บปวด ทันใดนั้นอสูรร้ายก็พ่นเปลวไฟสีเลือดออกมาอย่างรุนแรง ซึ่งจากนั้นก็ใช้มือจับคอของหมาป่าและบีบ

หมาป่าถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยซึ่งดูเหมือนจะทำให้สุนัขมังกรดำบาดเจ็บไปด้วย มันส่งเสียงร้องอย่างน่าเวทนา เลือดเริ่มไหลซึมออกมาจากใบหน้าของสุนัขมังกรดำ ทำให้ดูน่ากลัวและน่าเศร้า

โฮ้กกก !!

สุนัขมังกรดำบ้าคลั่งยิ่งขึ้น เปลวไฟรวมตัวกันอีกครั้ง และหมาป่าอีกตัวก็พุ่งออกมา!

มังกรเพลิงนรกปลดปล่อยเพลิงมังกรคำรามออกมา ในขณะเดียวกันแสงก็ยิงออกจากหน้าอกของอสูรภูเขาไฟ รังสีแสงทะลุผ่านมังกรเพลิงนรกและสุนัขมังกรดำแทบจะทันที อีกครั้งอสูรทั้งสองเสียชีวิต! “ คืนชีพ!”

ซูผิงจดจ่อกับสถานการณ์อย่างเต็มที่ เขาให้อสูรของเขาคืนชีพโดยไม่รอช้า มีประกายแห่งความตื่นเต้นในดวงตาของเขา การเปลี่ยนแปลงในทักษะของสุนัขมังกรดำส่งสัญญาณอย่างชัดเจนถึงการเลื่อนขั้นในทักษะดั้งเดิม สิ่งที่แปลกคือหมาป่าที่สร้างจาก เพลิงนรกมืดสามารถเคลื่อนที่ได้เหมือนมันโดนบางอย่างควบคุม

โดยทั่วไป การโจมตีด้วยพลังงานส่วนใหญ่จะกำหนดเป้าหมายเฉพาะจุด มีเพียงทักษะพลังงานหายากบางอย่างเท่านั้นที่มีความสามารถในการติดตามและปรับเปลี่ยน อย่างไรก็ตาม ทักษะของสุนัขมังกรดำนั้นซับซ้อนกว่าคุณสมบัติธรรมดาแบบนั้นหมาป่ารู้วิธีหลบการโจมตี!

มันดูเหมือนจะมีสติปัญญา

ซูผิงไม่เข้าใจกลไกพื้นฐาน สุนัขมังกรดำน่าจะเป็นคนเดียวที่รู้เรื่องนี้

การทำซ้ำได้ผล!

ด้วยการปลดปล่อยทักษะเดิมเป็นพันครั้งหมื่นครั้ง อสูรจะเข้าใจทักษะนั้นได้ดีขึ้น!

ซูผิงรู้สึกดีอกดีใจหลังจากได้รับแรงบันดาลใจเช่นนี้ เขาพบวิธีที่จะเรียนรู้การเสริมแกร่งซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของภารกิจผู้ฝึกสอนที่ระบบมอบหมายให้เขา นอกเหนือจากทักษะการโจมตีของมังกรเพลิงนรกและสุนัขมังกรดำแล้ว ซูผิงยังสามารถเสริมสร้างทักษะการป้องกันของพวกมันได้อีกด้วย!

สองชั่วโมงต่อมา

โฮ้กกก!

ทันใดนั้นอสูรร้ายก็ส่งเสียงร้อง ตบสุนัขมังกรดำและมังกรเพลิงนรกจนตาย จากนั้นมันก็กลายเป็นลูกบอลเพลิงที่กลิ้งออกไปอย่างรวดเร็ว ทุบหินที่อยู่รอบ ๆ ทั้งหมด ไม่นานอสูรร้ายตัวนั้นก็หายไป ซูผิงยืนอยู่ที่นั่นด้วยความประหลาดใจ อะไร…?

อสูรร้ายเพิ่งหนีไปหรอ?!

อสูรร้ายระดับตำนานหนี?!

คงไม่มีใครเชื่อเรื่องนี้

ซูผิงรู้สึกพูดไม่ออก แต่เขาเข้าใจว่าอสูรร้ายคงเบื่อการคืนชีพซ้ำๆ

มันไม่สามารถฆ่าอสูรทั้งสองตัวได้ แต่มันหนีไปได้

ซูผิงรู้สึกผิดหวัง เขาหวังว่าสุนัขมังกรดำและมังกรเพลิงนรกจะพัฒนาต่อไปได้จนกว่าอสูรร้ายจะตาย

สมกับที่เป็นอสูรระดับตำนาน สองชั่วโมงที่ผ่านมาสุนัขมังกรดำกับมังกรเพลิงนรกมีความก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว แต่พวกมันก็ยังไม่รอดจากอสูรร้ายตัวนั้น

“ไปกันเถอะ คราวนี้แกควรเข้าร่วมกับพวกมัน” ซูผิงบอกให้อสรพิษม่วงไปที่ที่สุนัขมังกรดำอยู่ เมื่อคิดหาวิธีแก้ปัญหาได้แล้ว ซูผิงก็พอใจ สิ่งที่เขาต้องทำต่อไปคือบังคับให้อสูรของเขาฝึกฝนต่อไป ทั้งสุนัขมังกรดำและมังกรเพลิงนรกต่างรำคาญซูผิงพวกมันบอบช้ำอย่างหนักหลังจากสองชั่วโมงที่ผ่านมา จริงอยู่พวกมันจะเต็มไปด้วยพลังหลังคืนชีพแต่ละครั้ง อย่างไรก็ตามความเหนื่อยล้าในจิตใจของพวกมันเนื่องจากการต่อสู้ทั้งหมดไม่ได้หายไป พวกมันแค่อยากพักผ่อนบ้าง ซูผิงบอกได้ว่าพวกมันเหนื่อยล้าเพราะสัญญาได้ถ่ายทอดอารมณ์ของพวกมันมายังเขาโดยตรง

ถึงกระนั้นยิ่งพวกมันเหนื่อยมากเท่าไหร่ พวกมันก็มีโอกาสพบแรงบันดาลใจมากขึ้นเท่านั้น

ไม่มีเส้นทางสู่ความแข็งแกร่งใดเป็นเรื่องง่าย

ซูผิงรู้ว่ามังกรเพลิงนรกและสุนัขมังกรดำยังคงมีเรี่ยวแรงเหลืออยู่ เขาสามารถกดดันพวกมันได้

ซูผิงออกคำสั่งให้มังกรเพลิงนรกและสุนัขมังกรดำลุยต่อ แต่พวกมันจะสะอื้นเป็นครั้งคราวเมื่อพวกมันเดินไปตามทาง

วันเวลาผ่านพ้นไป

ซูผิงร่วมกับสุนัขมังกรดำและมังกรเพลิงนรกเดินออกมา เทพทั้งสองที่เฝ้าอยู่ข้างนอกสามารถสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงที่น่าทึ่ง ทั้งในตัวซูผิงและอสูรของเขาหลังจากผ่านไปเพียงสามวัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งอสูรของซูผิงที่เปลี่ยนไปมากสุด

อสูรแต่ละตัวของเขาเต็มไปด้วยพลังงานและดุร้ายขึ้น ราวกับว่าพวกมันได้รับการฝึกฝนในนรกมา มันยากที่จะจินตนาการว่าพวกมันกลายเป็นแบบนี้ได้อย่างไรหลังจากผ่านไปแค่สามวัน

ทั้งสองคนนิ่งงัน

ซูผิงยืนอยู่ที่หัวอสรพิษม่วง กล่าวกับทั้งสองด้วยรอยยิ้มว่า“ ขอบคุณที่รอ กลับกันเถอะ” ทั้งสองรีบเหลือบมองอสูรที่มีสายเลือดต่ำมาก โดยปกติแล้วพวกเขาจะไม่มองอสูรประเภทนี้เป็นครั้งที่สอง อย่างไรก็ตาม กลิ่นฉุนของเลือดได้ดึงดูดความสนใจของพวกเขาในครั้งนี้

ไม่นานพวกเขาก็กลับมามีสติ คนที่มีผมสีทองตอบด้วยรอยยิ้ม“ น้องชายซูฝึกเสร็จแล้วงั้นเหรอ? ฉันเชื่อว่านี่คงเป็นการเดินทางที่คุ้มค่ามากแน่”

“ มันก็ดี…” ซูผิงกล่าว

เขาโบกมือเรียกอสูรกลับ

มันกรเพลิงนรก สุนัขมังกรดำและ อสรพิษม่วงกลับเข้าไปข้างใน

กลิ่นเลือดและเจตนาฆ่าในบริเวณนั้นอ่อนลงทันที ซูผิงโบกมืออีกครั้ง

เทพทั้งสองห่อหุ้มซูผิงด้วยโล่พลังงาน ทันใดนั้นพวกเขาก็หายไป นั่นเป็นทักษะที่สิ่งมีชีวิตระดับตำนานเท่านั้นถึงสามารถใช้ได้ ซูผิงกลับมาที่เมือง ไปโผล่ที่บ้านพักของโจแอนนา ในช่วงสามวันที่ผ่านมา ซูผิงไม่พบเห็นอสูรร้ายที่น่ากลัวสุดตามข่าวลือแต่เขาได้พบกับอสูรร้ายระดับตำนานหรือสูงกว่า

โชคดีสำหรับเขา อสูรร้ายที่ทรงพลังสุดที่เขาพบไม่ได้โจมตีเขา นั่นช่วยประหยัดแต้มพลังงานที่เขาจะต้องใช้ในการคืนชีพ

“ฉันกลับมาแล้ว”

คนที่ยืนอยู่ข้างๆโจแอนนาคือเด็กผู้หญิงที่ดูเหมือนจะเป็นเลขา โจแอนนาออกมาจากห้องของเธอ มองไปที่ซูผิง เธอสังเกตเห็นแสงที่ผิดปกติรอบตัวเขาทันที

“กลับกันเถอะ ตอนนี้อสูรของลูกค้าเป็นยังไงบ้าง?”

“ เรียบร้อยแล้ว”