ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 476

นกตัวนี้เป็นนกอินทรีขนฟ้าระดับเก้าขั้นสูง! บรรดาผู้ที่จำนกตัวใหญ่ได้พากันตกตะลึง ผู้ที่สามารถขี่นกตัวนี้ได้จะต้องเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์!

มันไม่ใช่นกอินทรีขนฟ้าทั่วไป!

หวีด!

ชายคนหนึ่งกระโดดลงจากนก และคนที่ตามเขามาก็คือชายอีกคน ทั้งคู่เป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ พวกเขาพุ่งลงมาจากท้องฟ้า และเมื่อพวกเขาใกล้จะถึงพื้นพวกเขาก็ชะลอตัวลง ลมพัดฝุ่นจากพื้นดินเมื่อชายชราทั้งสองลงถึงพื้นอย่างแผ่วเบา

เขาก็คือฉินตู้หวงผู้นำคนปัจจุบันของตระกูลฉิน อีกคนคือเพื่อนเก่าของเขา ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ที่มีชื่อเสียง แต่เริ่มสนุกกับการเที่ยวที่ต่างๆไม่กี่ปีมานี้ เขาเพิ่งแวะมาที่เมืองฐานหลงเจียง และตัดสินใจที่จะไปคุยกับเพื่อนของเขา ฉินตู้หวง

“คุณซู!”

ฉินตู้หวงยิ้มทักทายซูผิงทันทีที่เท้าของเขาถึงพื้น “ผมรีบมาก ขออภัยที่รบกวน”

เมื่อพูดเช่นนั้นมีวังวนก็ปรากฏขึ้นเหนือหัวของเขา และอินทรีขนฟ้าก็กลับเข้าไป

เพื่อนของฉินตู้หวงรู้สึกประหลาดใจเมื่อเขามองไปที่ซูผิง เขาเคยได้ยินจากฉินตู้หวงเกี่ยวกับร้านนี้ หลังจากที่อยู่ในเมืองฐานหลงเจียงมาสองสามวัน ชายหนุ่มคนนี้เป็นคนที่ทำให้องค์กรดวงดาวต้องประนีประนอม และยังกวาดล้างตระกูลถังด้วยเนี่ยนะ?

นี่คือร้านที่มีนักรบอสูรในตำนานอาศัยอยู่ใช่ไหม

เพื่อนของฉินตู้หวงไม่ได้แสดงความสับสนและถามคำถามของเขาออกมา หลังจากฉินตู้หวงเดินนำ เขาโบกมือทักทายซูผิงและปฏิบัติต่ออีกฝ่ายอย่างเท่าเทียมกัน

“ไม่เป็นไร”

ซูผิงพยักหน้า

ฉินตู้หวงหันไปมองด้านข้างหลังจากทักทายเสร็จแล้ว เขาสังเกตเห็นอสูรดุร้ายทั้งสองตอนที่เขาขี่อยู่บนตัวอินทรีขนฟ้า แค่มองเพียงครั้งเดียว เขาสามารถบอกได้ว่าอสูรทั้งสองอยู่ที่ระดับเก้าขั้นสูงสุด

พลังงานที่ท่วมท้นจากอสูรร้ายทั้งสองทำให้เขารู้สึกกดดัน เขาคิดว่าอสูรร้ายทั้งสองไม่ธรรมดา!

เนื่องจากเขายืนยันได้แล้วว่ารายงานที่เขาได้รับเป็นความจริง ฉินตู้หวงก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้น หลังจากมองอีกครั้งเขาถามว่า“ คุณซูผมได้ยินมาว่าคุณขายอสูรร้ายทั้งสองตัวนี่ เป็นความจริงไหม?”

“จริง”

ซูผิงพยักหน้า

ฉินตู้หวงรู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นผิดจังหวะ และเพื่อนของเขาก็รู้สึกประหลาดใจอีกครั้ง ฉินตู้หวงรีบถามคำถามต่อไป“ มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับการขายหรือเปล่า? ผมขอซื้อได้ไหม?”

“ ใครก็ตามที่สามารถควบคุมอสูรร้ายได้ก็สามารถซื้อได้” ซูผิงกล่าว

จากการควบคุมของระบบ เขาไม่มีเสรีภาพที่จะเลือกลูกค้า เขายังคงปฏิเสธผู้ที่ไม่สามารถควบคุมอสูรร้ายทั้งสองตัวได้ แต่ใครก็ตามที่มีความสามารถเพียงพอก็สามารถซื้อได้ มาก่อนได้ก่อน

นอกจากนี้ซูผิงไม่ได้วางแผนที่จะเลือกลูกค้า แต่อย่างใด ถ้าเขาต้องการเขาสามารถใช้วิธีพิเศษบางอย่างเพื่อให้ได้ลูกค้าตามที่เขาอยากได้ ด้วยวิธีนี้ลูกค้าเฉพาะคนนั้นจะสามารถซื้อได้ก่อน

เขาไม่ต้องการมีส่วนร่วมในเรื่องแบบนี้ อย่างน้อยที่สุดเขาจะต้องรอจนกว่าเขาจะมีราชาอสูรมาขายก่อน

ราชาอสูรร้ายค่อนข้างแตกต่างจากอสูรร้ายอื่น ๆ ราชาอสูรร้ายแต่ละตัวเหมือนระเบิดนิวเคลียร์

เขาต้องการขายราชาอสูรร้ายให้กับคนที่เขาคุ้นเคย ถ้าคนแปลกหน้าซื้อราชาอสูรร้ายจะเกิดอะไรขึ้นถ้าคน ๆ นั้นตัดสินใจที่จะใช้อสูรในทางที่ผิด? นั่นจะเป็นเรื่องที่ไม่ดีแน่

ทั้งฉินตู้หวงและเพื่อนของเขาพบว่ามันยากที่จะเชื่อ

ใครก็ตามที่สามารถควบคุมอสูรร้ายได้ ก็สามารถซื้อได้เนี่ยนะ?

ในที่สุดฉินตู้หวงก็เข้าใจว่าเหตุใดคนที่ไปรายงานเขาถึงเร่งรีบและดูไม่สุภาพ ปรากฎว่าซูผิงวางกองทองไว้บนถนน จะไม่มีอะไรเหลือถ้าเขามาสาย

“คุณซูผมต้องการมัน!”ฉินตู้หวงตะโกนทันที

“ผมด้วย!” เพื่อนของเขาก็ไม่ลังเลเช่นกัน

ฉินตู้หวงไม่พอใจ แต่เขาก็ไม่ได้แสดงออกมา เขาเสียใจที่พาเพื่อนเก่านี่มาด้วย ถ้าไม่ เขาคงสามารถซื้อทั้งสองตัวเป็นของตัวเองได้!

แน่นอนว่าเมื่อเพื่อนของเขาพูดเช่นนั้น ฉินตู้หวงก็ไม่สามารถหยุดเขาได้

การผันตัวเป็นศัตรูกับเพื่อนเก่าเพราะอสูรระดับเก้าขั้นสูงสุดนั้นไม่คุ้มค่า และจะดูไม่ดี

ควรรักษาเพื่อนที่รู้จักกันมานานเพราะมันหาได้ยาก

เพื่อนของฉินตู้หวงรู้สึกโล่งใจที่เห็นว่าฉินตู้หวงไม่ได้พูดอะไรเพื่อหยุดเขา เขารู้ว่าเขาค่อนข้างล้ำเส้นเล็กน้อย การที่เขาเป็นเพื่อนกับฉินตู้หวงทำให้เขาได้รับผลประโยชน์

“ ได้”

ซูผิงพยักหน้า “ เตรียมเงินของคุณให้พร้อม”

ฉินตู้หวงกำลังจะถามเกี่ยวกับราคา แต่เขาได้ยินเสียงโห่ร้องดังมาจากระยะไกล นกตัวใหญ่อีกตัวกำลังมา เจ้าตัวนั้นอยู่ในระดับเก้าขั้นสูงเช่นเดียวกันทรงพลังพอ ๆ กับอินทรีขนฟ้า

หวีด!

มีคนกระโดดลงจากนก มันคือโจวเทียนหลิน

ก่อนที่เขาจะมาถึงประตู เสียงของโจวเทียนหลินก็มาถึงก่อน “ เดี๋ยวก่อน!”

“ ไม่” คำตอบของระบบสั้น ๆ

“ นายไม่มีหัวใจ นับประสาอะไรกับความเสียใจ!” ซูผิงกำลังกัดฟันของเขาแน่น

คำตอบของระบบคือ“ ไม่ เป็นเพราะอสูรไม่ใช่ของฉัน แต่เป็นของนาย ดังนั้นฉันไม่เห็นต้องกังวลใจ”

ซูผิง:“ !!”

อะไรวะ …

ซูผิงรู้สึกว่าหัวใจของเขาถูกบดขยี้เป็นชิ้นๆ ข้อเสนอเหล่านั้นไม่ได้ทำให้เขาพอใจ แต่ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดมากขึ้น

ซูผิงหายใจเข้าลึก ๆ อีกครั้ง“ ผมประกาศราคาแล้ว อสูรแต่ละตัวจะขายที่ราว ๆ หกสิบล้าน ไม่มากหรือน้อยกว่านี้!” ใบหน้าของเขายังคงขุ่นมัว ในอดีตเขาต้องการสร้างรายได้มากขึ้นหากทำได้ แม้ว่าเงินที่กล่าวมาจะไม่สามารถเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงานได้ อย่างไรก็ตามเขาไม่ต้องการเงินอีกต่อไป หลังจากได้รับทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของตระกูลหลิวและสมบัติกองโต เขามีเงินมากจนไม่ต้องกังวลที่จะตรวจสอบ และขี้เกียจที่จะจัดการ

อย่างไรก็ตามตราบใดที่เขาไม่เล่นพนัน เขาจะไม่มีวันหมดเงิน

ท้ายที่สุดมีสถานที่ไม่กี่แห่งที่เขาต้องใช้เงิน

เขากลายเป็นคนไม่สนใจเรื่องเงิน แน่นอนว่าเงินพวกนี้ ต้องเป็นเงินที่ไม่สามารถแปลงเป็นแต้มพลังงานได้

“ หกสิบล้านเหรอ?”

ไม่มีใครเชื่อเรื่องนี้

ช่างน่าเหลือเชื่อ

ผู้คนที่เฝ้ารอดูคิดว่าข้อเสนอก่อนหน้านี้น่าประหลาดใจพอสมควร แต่เจ้าของร้านแปลกยิ่งกว่านั้น เขาไม่สนใจเรื่องเงินเลยด้วยซ้ำ!

เขายืนกรานที่จะตั้งราคาไว้ที่หกสิบล้าน และไม่เต็มใจที่จะรับส่วนที่เหลือ ทำไม? เขาจะแจกอสูรหรือยังไง!

ครู่หนึ่งผู้สังเกตการณ์คิดว่าพวกเขาได้เห็นความจริงบางอย่างเกี่ยวกับซูผิง

ปรากฎว่าเขาไม่ได้เปิดร้านเพื่อหาเงิน แต่เป็นงานอดิเรก

ใช่ เขาที่อยู่ในระดับกิตติมศักดิ์ขั้นสูงสุด และสามารถทำลายม่านพลังได้ด้วยหมัดเดียวที่ลีกนักรบ ทำไมเขาถึงจะต้องมาเปิดร้านเพียงเพราะเงิน?

ผู้คนที่เฝ้าดูรู้สึกว่าซูผิงแตกต่างจากคนอื่น ๆ

แหวกแนว และไม่รู้จะใช้คำไหนมาระบุถึงตัวเขา!