ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 480

ทันใดนั้นฉินตู้หวงและคนอื่น ๆ ก็จากไปอย่างรวดเร็ว เร็วกว่าตอนมาซะอีก

พายุเงียบลง

ฝูงชนยังคงถอนหายใจและอุทานด้วยอารมณ์รุนแรง แม้ว่าพวกคนใหญ่คนโตจะจากไปแล้ว และอสูรทั้งสองก็ไม่อยู่ที่นี่แล้ว ฝูงชนบางคนก็เริ่มคิดอะไรบางอย่างได้ พวกเขาไม่สามารถแข่งขันกับผู้ประกอบการรายใดที่เสนอซื้ออสังหาริมทรัพย์กับองค์กรบางแห่งหรือแลกกับถนนทองคำได้ แต่พวกเขาสามารถซื้อบ้านรอบๆถนนได้!

มีแนวโน้มว่าราคาของพื้นที่โดยรอบจะสูงขึ้น เมื่อผู้ประกอบการย้ายมาที่ถนนสายนั้น ระลอกคลื่นจะเริ่มพุ่งเข้ามา

เมื่อเป็นเช่นนี้ฝูงชนบางคนจึงเริ่มออกไป เพื่อกลับไปหารือเกี่ยวกับแผนการอันยิ่งใหญ่ของพวกเขา

ซูผิงเดินกลับเข้าไปในร้าน เพราะอสูรทั้งสองถูกขายแล้ว

หลังจากนั้นไม่นานก็มีเสียงดังมาจากท้องฟ้าอีกครั้ง อสูรบินขั้นสูง

ชายคนหนึ่งกระโดดลงมา เขารีบไปที่ร้านและมองไปรอบ ๆ เขาเห็นสวี่หยิงเสวี่ยยืนอยู่ที่หน้าร้าน “ หยิงเสวี่ยเป็นยังไงบ้าง? อสูรยังอยู่ที่นี่ไหม?” ชายคนนั้นถามด้วยความเร่งรีบ

สวี่หยิงเสวี่ยยิ้มอย่างขมขื่น หัวหน้าของเธอมาถึงช้าเกินไป ทุกอย่างจบแล้ว

“ มีคนอื่นซื้ออสูรไปแล้ว ผู้นำตระกูลฉินได้ไป” สวี่หยิงเสวี่ยอธิบาย“ ผู้นำตระกูลคนอื่น ๆ ก็มาที่นี่เช่นกัน แต่ไม่มีใครมาได้ทันเวลา”

ชายคนนั้นไม่อยากจะเชื่อเลย

ขายหมดแล้ว? ผู้นำตระกูลฉิน?

“ อสูรอยู่ระดับเก้าขั้นสูงสุดใช่ไหม?” ชายคนนั้นถาม

“แน่นอน ไม่งั้นผู้นำตระกูลจะมาที่นี่ด้วยตนเองหรือไง? คุณมาไม่ทันเห็นพวกเขาแย่งกัน…”

สวี่หยิงเสวี่ยพบว่าคำพูดเหล่านั้นพูดออกมาได้ยาก เธออารมณ์ไม่ดี เธอจะคว้าโอกาสนี้ด้วยตัวเองถ้าเธอมีพลังมากกว่านี้ ถ้าเธออยู่ในระดับแปดด้วยอสูรแบบนั้น เธอจะสามารถเอาชนะนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ได้ด้วยซ้ำ!

โอกาสครั้งหนึ่งที่ได้มายากมากๆได้หลุดลอยไปต่อหน้าเธอ

ผู้ชายคนนั้นพบว่ามันยากที่จะยอมรับ การตระหนักว่าเขาพลาดโอกาสนั้นทำให้หัวใจของเขาเจ็บปวด “ ราคาเท่าไหร่?”

เขาจะรู้สึกดีขึ้นถ้าราคาสูงมากจนเขาไม่สามารถจ่ายได้ เขาคิดว่าผู้นำตระกูลจะเข้าร่วมสงครามการประมูลอย่างแน่นอน

สวี่หยิงเสวี่ยมองเขาด้วยความสงสาร “ หกสิบล้าน”สวี่หยิงเสวี่ยกล่าวด้วยใบหน้านิ่ง “ … (._.)”

ช่วงบ่ายมาถึง ซูผิงพร้อมที่จะไปสนามบ่มเพาะหลังจากที่ลูกค้าออกไปกันหมดแล้ว

ก่อนที่เขาจะทำเช่นนั้น ซูผิงบอกถังยู่หรานให้พาจงหลิงถงไปยังที่พักของพวกเธอ เพื่อป้องกันไม่ให้พวกเธอประหลาดใจตอนเขากลับมา เขาไม่ต้องการให้ความลับของเขาถูกเปิดเผย

เป็นอีกครั้งที่ซูผิงทำตัวลึกลับในขณะที่เขาฝึกฝนอสูร ถังยู่หรานกลอกตาใส่เขา อย่างไรก็ตามเธอไม่สามารถบ่นได้ สำหรับเธอในขณะนี้ทุกอย่างดีขึ้น ก่อนหน้านี้เขาเอาแต่จับเธอเข้าม้วนภาพ แต่เขาไม่ได้จำกัดเสรีภาพส่วนบุคคลของเธออีกต่อไป เธอไม่มีที่อื่นให้ไป ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจใช้เวลาพาจงหลิงถงไปดูรอบเมืองฐานหลงเจียง

จงหลิงถงเห็นด้วยอย่างมีความสุข เธอสงสัยเกี่ยวกับเมืองฐานที่ซูผิงอาศัยอยู่มาก

ซูผิงปิดประตูหลังจากที่พวกเธอออกไป เขากับโจแอนนา และอสูรสำหรับการฝึกฝนมืออาชีพออกเดินทางไปที่หลุมศพกึ่งเทพ

โจแอนนากระตือรือร้นที่จะกลับไปที่หลุมศพกึ่งเทพเช่นเดียวกับซูผิง

โจแอนนาไม่สามารถกลับไปที่หลุมศพกึ่งเทพเองได้ หากเขาไม่อยู่ เธอเป็นห่วงผู้ใต้บังคับบัญชาของเธอ ท้ายที่สุดแล้วการกลับมาของเธอจะเป็นเรื่องปกติเหมือนครั้งก่อน ๆ เธอแค่ใช้เวลานานกว่าเล็กน้อย

ในไม่ช้าเทพนักรบก็ปรากฏตัวขึ้น มารับพวกเขาจากเกาะที่พวกเขาลงจอดแบบสุ่ม จากนั้นก็พาพวกเขาไปที่ปราสาทของโจแอนนา

ผู้ใต้บังคับบัญชาของเธอตื่นเต้นมากที่ได้เห็นเธอกลับมา

ซูผิงไม่ได้ส่งโจแอนนาให้ไปทำงานในทันที เขาบอกให้เธอไปปลอบผู้ใต้บังคับบัญชาก่อน หลังจากที่ทุกคนสงบลงซูผิงได้มอบอสูรเพื่อฝึกฝนมืออาชีพให้กับโจแอนนา เช่นเดียวกับก่อนหน้านี้ เธอพาอสูรไปยังสถานที่อันตราย ในขณะที่เขาสามารถอยู่ในปราสาท

เขาใช้เวลาที่นี่ให้เป็นประโยชน์ ซูผิงตัดสินใจว่าจะเข้ารับบททดสอบสวรรค์อีกสักรอบ