ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 493

อสูรป่าทั้งหมดหยุด พวกมันสังเกตเห็นราชาอสูรร้ายที่กำลังจะมาถึง

ราชาอสูรร้ายที่ต่อสู้กับลิงไฟเกรี้ยวกราดได้รับการเตือนจากเสียงคำรามนั่น มันหันไปมองโดยไม่กังวลเกี่ยวกับลิงไฟเกรี้ยวกราด อีกต่อไป

“ ราชาอสูรร้าย!”

ซูผิงสังเกตเห็นราชาอสูรร้าย ขณะที่เขายืนอยู่บนหัวของจระเข้สงคราม เขาเริ่มลุกโชนไปด้วยความโกรธ เมื่อเห็นว่าราชาอสูรร้ายกำลังตามล่าลิงไฟเกรี้ยวกราดที่เขาเพิ่งจะขายไป ตายซะเถอะ!! ด้านหลังเขาปรากฏวังวนสามวังวน!

โฮ่ก !!

มังกรเพลิงนรกเป็นตัวแรกที่ออกมา เปลวไฟถูกกวาดไปทั่วบริเวณ!

มังกรสัมผัสได้ถึงความโกรธของซูผิง ด้วยดวงตาสีแดงมังกรเพลิงนรกสะบัดมองไปในฝูงอสูรร้าย มันกางกรงเล็บซ้ายและขวา เผาอสูรทั้งหมดด้วยเปลวไฟที่รุนแรง ในขณะเดียวกันสุนัขมังกรดำ และอสรพิษม่วงก็ออกมาเช่นกัน พวกมันคำรามและพุ่งเข้าหาอสูรป่า พวกมันเหมือนหมาป่าพุ่งเข้าใส่ฝูงแกะ!

ซูผิงขี่จระเข้สงครามเข้าหาราชาอสูรร้าย! ราชาอสูรร้ายตัวนั้นสัมผัสได้ถึงความดุร้ายจากจระเข้สงคราม ราชาอสูรร้ายพยายามแผดเสียงใส่จระเข้สงคราม แต่มันไม่กลัวเลยสักนิด จระเข้สงครามโกรธมากขึ้น จระเข้สงครามทุบพื้น และหินแหลมที่มีความสูงกว่าร้อยเมตรงอกออกมาจากพื้นดิน ราวกับว่าโลกกำลังแยกเขี้ยว! ราชาอสูรร้ายร้องเสียงดัง และทุบพื้น พื้นดินส่วนหนึ่งถูกยกขึ้น! กำแพงพังลง ทั้งกำแพงและหนามแหลมแตกกระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยในทันที ก้อนหินแตก กลิ้งไปมาสร้างความเสียหายอย่างมากต่อฝูงอสูรร้าย

การต่อสู้ระหว่างราชาอสูรร้ายสามารถเขย่าโลกได้!

โฮก !!

จระเข้สงครามรู้สึกว่าศักดิ์ศรีของมันถูกท้าทาย เลือดพุ่งขึ้นตา จระเข้สงครามเร่งความเร็ว พื้นสั่นสะเทือนเนื่องจากความเร็วที่รวดเร็วมาก หลุมลึกหลายแห่งปรากฏขึ้นเมื่อจระเข้สงครามเคลื่อนที่

จระเข้ไปถึงตัวราชาอสูรประหลาดในพริบตา

ราชาอสูรร้ายกับราชาอสูรร้าย!

ราชาอสูรร้ายตัวนั้นมีปากใหญ่และดุร้าย มันพุ่งเข้าใส่พร้อมเปิดปากกว้างและยังสะบัดแขนขาใส่ตาจระเข้สงคราม

แต่จระเข้สงครามไม่ได้ใส่ใจและเหวี่ยงตัวเข้าหาราชาอสูรร้าย ปัง !!

ราชาอสูรกลิ้ง ในขณะที่ราชาอสูรพยายามที่จะฉีกจระเข้สงครามด้วยกรงเล็บของมัน แต่มันไม่ได้รับอันตรายใด ๆ เนื่องจากผิวหนังที่แข็งมากๆ การโจมตีนั่นทำได้แค่ทิ้งรอยขีดข่วนไว้บนเกล็ด

“ไปกันเถอะ!”

ช่วงเวลาที่ราชาอสูรร้ายปะทะกัน ซูผิงยกฉินซูไห่ด้วยมือเดียว และบินขึ้น

ราชาอสูรร้ายทั้งสองอยู่กำลังต่อสู้ระยะประชิด ซูผิงทะยานขึ้นไปในอากาศ จระเข้สงครามตอบสนองอย่างรวดเร็ว มันกัดหัวของราชาอสูรร้าย ฟันอันแหลมคมของมันฉีกผิวหนังและเกล็ดของราชาอสูรร้าย เลือดพุ่งออกมา

จระเข้ทะยาน! พรึ่บ!

จระเข้ตัวใหญ่กลิ้งตัวอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็บิดคอของและฉีกหัวของราชาอสูรร้ายตัวนั้นออก!

“ โฮกก !!!”

เสียงร้องแห่งความทุกข์ทรมานของราชาอสูรร้ายนั้นดังไปทั่วฝูงอสูรป่า!

จระเข้สงครามไม่หยุด มันหันไปรอบ ๆ และโบกหางหนาไปมา

หางค้อน!

ปัง! หางที่หนานั้นฟาดใส่ราชาอสูรร้าย ทำให้มันม้วนกลับเนื่องจากแรงกระแทก! ราชาอสูรร้ายพ่นเลือดจำนวนมากระหว่างทางเพราะได้รับบาดเจ็บที่หัว มันย้อมพื้นเป็นสีแดง!

โฮกก !! จระเข้สงครามคำราม! พลังงานพลุ่งพล่านและพื้นดินก็แตก หินแหลมจำนวนมากงอกออกมา ด้วยเสียงอู้อี้ หินทะลุราชาอสูรร้ายที่กำลังสูดหายใจเฮือกสุดท้ายเข้าปิด!

เลือดทำให้หินแหลมแปดเปื้อน เสียงร้องแห่งความทุกข์มรมานสิ้นสุดลง ราชาอสูรร้ายตาย!

โฮก! จระเข้สงครามชูคอร้องขึ้นฟ้าประกาศชัยชนะ! ทุกคนที่ยืนอยู่บนกำแพงด้านนอกของเมืองฐานต่างตกตะลึงกับการต่อสู้ครั้งนี้

การต่อสู้จบลงอย่างรวดเร็ว ราชาอสูรร้ายซึ่งเป็นภัยร้ายแรงสำหรับพวกเขาถูกฆ่าตายโดยอสูรที่ซูผิงขี่มา! อสูรร้ายของเขาชนะอย่างเด็ดขาด! ภาพที่ราชาอสูรร้ายที่ถูกแทงทะลุ และยกขึ้นจากพื้นด้วยหนามแหลม ทำให้ทุกคนที่ปกป้องกำแพงตกใจ

นั่นเป็นการต่อสู้ที่ทรงพลังและป่าเถื่อน ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจว่าการมีอำนาจอยู่ยงคงกระพันหมายความว่ายังไง! เซี่ยจินชุ่ยและฉินตู้หวงยังคงไม่อยากจะเชื่อเรื่องนี้ ทั้งสองคือราชาอสูรร้าย แต่พวกมันอยู่กันคนละโลก! น่าสะพรึงกลัว! ไม่มีใครสามารถเปล่งเสียงได้ขณะที่พวกเขาจ้องไปที่จระเข้ตัวใหญ่ที่ไม่มีอสูรร้ายใดกล้าเข้าใกล้ “ จัดการให้เรียบร้อย!” ซูผิงลอยอยู่ในอากาศ สั่งให้จระเข้สงครามที่หันไปมองซูผิงอย่างไม่พอใจที่เขาขัดความสนุกของมัน มันส่ายหัวจากนั้นหันไปรอบ ๆ และมองไปที่ฝูงอสูรรอบๆตัว

อสูรป่าหนีไปทันทีหลังจากรู้สึกถึงพลังที่ครอบงำของราชาอสูรร้าย! ปัง! ปัง! ปัง! จระเข้สงครามพุ่งเข้าใส่ และกระทืบอสูรร้ายขั้นสูงจำนวนมากจนตายในพริบตา!

จระเข้สงครามและมังกรเพลิงนรกถูกปล่อยให้สนุกไปกับอสูรป่าที่เหลืออยู่ ซูผิงบินไปที่กำแพงด้านนอก เขาสังเกตเห็นเซี่ยจินชุ่ย,ฉินตู้หวง และคนอื่น ๆ ที่คุ้นเคย ท้ายที่สุดพวกเขาทุกคนเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ และพวกเขามักจะโดดเด่นในฝูงชน “ อสูรร้ายไม่ได้บุกเมืองใช่ไหม?” ซูผิงถามทันทีที่เขาลงบนกำแพง “คุณซูคุณกลับมาถูกเวลามาก!”เซี่ยจินชุ่ยกล่าวด้วยความตื่นเต้น นี่เป็นประโยชน์ของการมีขุมกำลังระดับตำนานในเมืองฐาน พวกเขาสามารถรอกำลังเสริมได้ แต่น้ำที่อยู่ไกลไม่สามารถดับความกระหายในปัจจุบันได้!

เมืองฐานหลงเจียงจะถูกทำลายก่อนที่กำลังเสริมจะมาถึง และอาชีพของเขาในฐานะนายกเทศมนตรีจะสิ้นสุดลง!

ฉินตู้หวงที่มักจะแสดงอารมณ์ไม่เก่ง – แทบจะไม่สามารถซ่อนความสุขของเขาได้ในครั้งนี้ หากซูผิงกลับมาไม่ทันเวลา ลิงไฟเกรี้ยวกราดของเขาจะตกอยู่ในอันตรายถึงแก่ชีวิต! อสูรอื่น ๆ ในระดับเก้าจะต้องถูกฆ่าก่อนที่จะได้ต่อสู้! “คุณซูผมขอบคุณคุณแทนอสูรของผม!”ฉินตู้หวงกล่าวด้วยความจริงใจ เขารู้สึกขอบคุณจริงๆ เขาจะไม่มีวันลืมเรื่องนี้

“คุณซู” โจวเทียนหลินกล่าว เขาไม่รู้สึกเกลียดชังอีกต่อไปเมื่อมองชายหนุ่มที่เคยรุกรานตระกูลโจด้วยตัวคนเดียว แต่เขาค่อนข้างตื่นเต้นที่ได้เห็นเขา ซูผิงพยักหน้าให้เขา “ นี่คือจุดรวมตัว ตราบใดที่เราสามารถรักษาความปลอดภัยที่นี่ได้ อีกสามด่านก็จัดการได้ด้วยตัวเอง คุณซูถ้าคุณไม่กลับมาหลงเจียงคงจะตกที่นั่งลำบากแน่ ๆ พวกเราไม่มีใครหยุดราชาอสูรร้ายตัวนั้นได้”เซี่ยจินชุ่ยอยากจะจับมือของซูผิงแต่ก็กลัวที่จะทำเช่นนั้น เขาแค่เอามือถูกัน เขาดูไม่เหมือนนายกเทศมนตรีเลยในขณะนี้ “ดี”

ซูผิงรู้สึกโล่งใจ เขารีบกลับมาเพราะมีเหตุผล แม่ของเขาได้รับการคุ้มครองจากระบบ แต่ยังมีคนอื่น ๆ อีกมากมายที่เขาคุ้นเคยในเมืองฐานหลงเจียงซึ่งส่วนใหญ่เป็นลูกค้าของเขา ลูกค้าเก่าบางคนมาที่ร้านของเขาบ่อยๆ พวกเขาเป็นมากกว่าคนรู้จักในตอนนี้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้อยู่ในฐานะเพื่อน แต่เขาก็ทนไม่ได้ที่จะเห็นพวกเขาตายด้วยการโจมตีของอสูรร้าย “ ตอนนี้คุณซูกลับมาแล้ว ไม่มีอะไรต้องกลัวอีก!” โจวเทียนหลินยิ้ม ในที่สุดเมฆมืดที่อยู่เหนือหัวของพวกเขาก็หายไป เขาพูดความในใจออกมา

ฉินตู้หวงพยักหน้าเห็นด้วย เขารู้สึกหงุดหงิดอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมานานหลายปีตอนที่ลิงไฟเกรี้ยวกราดเกือบจะถูกฆ่า

ซูผิงยิ้ม และหันกลับไปมองอสูรร้าย“ เราสามารถนั่งคุยกันดีหลัง เนื่องจากราชาอสูรร้ายตายแล้ว คุณว่าเรามาช่วยกันกำจัดอสูรร้ายทั้งหมดดีไหม?”

“ มาช่วยกันเถอะ!”ฉินตู้หวงกล่าวทันที

“ดี!”

โจวเทียนหลินพยักหน้า

หากปราศจากราชาอสูรร้าย พวกเขาก็ไม่ต้องอดกลั้นอีกต่อไป พวกเขาสามารถเข้าร่วมการต่อสู้ได้ด้วยตัวเอง! “ฆ่าพวกมัน!”

ซูผิงบินเข้าไปในกลุ่มอสูรร้าย

“ ผมจะอยู่ข้างหลังคุณ!”ฉินตู้หวงหัวเราะ ด้วยความงุนงงเขารู้สึกว่าเขากลายเป็นเด็กอีกครั้ง เขาเรียกอสูรของเขา และบินเข้าหาอสูรป่า

“มา!”

โจวเทียนหลินติดตามฉินตู้หวงและพุ่งเข้าไปในฝูงอสูรร้าย เช่นกันเซี่ยจินชุ่ยยิ้ม เขารู้สึกว่าภาระอันหนักอึ้งถูกปลดออกทันทีที่เขาเห็นซูผิงมาถึง และฆ่าราชาอสูรร้ายตัวนั้นโดยที่ไม่ได้ยืนด้วยซ้ำ แต่เขาไม่ได้เข้าร่วมการต่อสู้ด้วยตนเอง เขาเรียกอสูรสองตัวของเขาออกมา และเรียกคนที่อยู่อีกด้านหนึ่งของกำแพง บอกให้พวกเขาขับไล่อสูรร้ายทั้งหมดออกไป! ด้วยความช่วยเหลือของซูผิงและอสูร ในไม่ช้าฝูงอสูรร้ายก็ถูกจัดการ กระดานพลิกในทันที

ครึ่งชั่วโมงต่อมาอสูรร้ายทั้งหมดทางฝั่งตะวันออกถูกขับออกไป ทิ้งซากศพและเลือดจำนวนมากไว้บนพื้นดิน!

หลังจากนั้นไม่ถึง 10 นาทีข่าวก็ถูกส่งมาจากฝั่งตะวันตก พวกเขาไล่อสูรร้ายได้สำเร็จ!

หลังจากนั้นไม่นาน ข่าวดีก็มาจากด้านเหนือ และด้านใต้

เมื่อทุกคนได้ยินว่าซูผิงกลับมา และราชาอสูรร้ายถูกกำจัด ผู้คนที่ปกป้องอีกด้านหนึ่งของเมืองฐานก็เข้าร่วมการต่อสู้ ในไม่ช้าอสูรร้ายก็ถูกจัดการ

หลังการต่อสู้เซี่ยจินชุ่ยกล่าวกับซูผิงขณะที่เขากำลังจะจากไป “คุณซูคุณได้ช่วยหลงเจียงไว้ คุณคือฮีโร่ของเรา เราจะจัดงานเลี้ยงฉลองคืนนี้และคุณต้องไปร่วม สื่อก็จะไปที่นั่นเช่นกัน!”

ซูผิงส่ายหัว “ ผมไม่ใช่ฮีโร่ ผมแค่ทำในสิ่งที่ทำได้ ผมต้องบ่มเพาะดังนั้นผมจะไม่ไปงานเลี้ยง พวกคุณต่างหากที่เป็นฮีโร่!”เซี่ยจินชุ่ยรู้สึกผิดหวัง ฉินตู้หวงพยายามเกลี้ยกล่อมซูผิง“ คุณซู คุณพักสักคืนก็ได้มั้ง ถ้าคุณไม่ไปที่นั่นคงน่าเบื่อมาก”

“ ใช่ๆ” โจวเทียนหลินกระโดดเข้ามาร่วม“ คุณ ซูคุณเปิดร้านใช่มั้ย? ผมรู้ว่าคุณมีลูกค้ามากเกินพอทุกวัน แต่คุณจะมีลูกค้ามากขึ้นในอนาคตหากผู้คนได้เรียนรู้เกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของคุณ!”

ซูผิงเลิกคิ้ว “ก็ได้” ในที่สุดซูผิงก็ยอมรับ คนอื่น ๆ ยิ้ม ซูผิงลาพวกเขา เขาเรียกมังกรเพลิงนรก และอสูรอีกสองตัวกลับ ขี่จระเข้สงครามกลับไปที่ร้านของเขา

อีกครั้งที่เขารู้สึกว่าสัญญาทาสมีข้อบกพร่อง จระเข้สงครามจะใหญ่เกินกว่าที่จะวางไว้นอกร้านเพราะมันจะปิดกั้นถนนทั้งสาย หลังจากที่พวกเขาเข้ามาในอาณาเขตของพื้นที่ย่านเมืองทรุดโทรมแล้ว ซูผิงก็บอกให้จระเข้สงครามไต่เนินเขาไปตามทางแยกและอยู่ที่นั่นสักพัก เนินเขาอยู่ห่างจากร้านของเขาเพียงไม่กี่ช่วงตึก นั่นเป็นสิ่งที่ดีเกี่ยวกับย่านเมืองทรุดโทรม: นอกเส้นทางและกว้างขวาง ราชาอสูรร้ายจะทำลายอาคารหลายหลังถ้ามันอยู่ในเขตเมือง

ซูผิงเตือนจระเข้สงครามว่าอย่าทำร้ายใครโดยไม่ได้รับคำสั่ง จากนั้นจึงมุ่งหน้ากลับไปที่ร้าน

แน่นอนว่าไม่มีใครเข้าใกล้จระเข้สงครามโดยไม่มีเหตุผล ดังนั้นซูผิงจึงไม่กังวล

เขาบินกลับไปที่ถนนของเขา ข้างนอกมีคนไม่มากนัก แต่ซูผิงไม่แปลกใจ ประตูถูกเปิดออก ถังยู่หรานและจงหลิงถงนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นและคุยกัน ซูผิงจำได้ว่าเขาได้พบน้องสาวของถังยู่หราน ถังยู่หยูที่สนามประลอง เขาจำสิ่งที่เธอพูดได้ “ ถ้านายคิดว่าเธอน่ารำคาญมากก็ฆ่าเธอซะ”

ซูผิงก้าวเข้ามา หญิงสาวทั้งสองประหลาดใจเนื่องจากไม่มีใครมาที่ร้านเลย พวกเธอดีใจที่เห็นซูผิงกลับมา