ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 532

“ ตายซะ !!” ซูผิงร้องโหยหวน คราวนี้เขาไม่แสดงความเมตตา ในขณะที่เขาต่อยเข้าไปในบาดแผลลึกนั้น ซูผิงใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดพุ่งเข้าใส่กะโหลกมังกร ปัง! ความกลัวปรากฏขึ้นในดวงตาของมังกรเลือดม่วง มังกรกำลังจะอ้าปากร้องขอความเมตตา หัวของมันก็ถูกบดขยี้ สมองไหลทะลักออกมา

มังกรเลือดม่วงตัวอื่น ๆ ประหลาดใจและโกรธเกรี้ยว ซูผิงฆ่าเพื่อนของพวกมัน! ที่นี่ บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์! นี่คือบ้านของพวกมัน! แต่เขามาที่นี่และฆ่าพวกมันไปหนึ่งตัว! ความผิดที่ไม่น่าให้อภัย! โฮ่กกก !!

มังกรร้องเสียงหลง มังกรเลือดม่วงปลดปล่อยทักษะในตำนานมากมาย พลังเดือดอยู่ในอากาศ อากาศปั่นป่วนและพายุพลังงานที่วุ่นวายกำลังกลั่นตัวอยู่บนหัวของซูผิงเหมือนเมฆม่วง

มีพลังงานรุนแรงอยู่ข้างในและพลังงานเหล่านั้นก็เพียงพอที่จะฆ่าอสูรระดับตำนานได้อย่างง่ายดาย! พลังของมังกรเลือดม่วงทั้งหมดถูกรวมเข้าด้วยกัน! นั่นคือพลังของพวกมันรวมกัน!

“ ฆ่ามัน!”

“ มันจะต้องถูกฝังร่วมกับญาติผู้ล่วงลับของเรา !!”

มังกรเลือดม่วงทุกตัวต่างกรีดร้อง

เมฆม่วงนั้นซัดเข้าใส่ซูผิง มันมีพลังที่เพียงพอที่จะลดขนาดเขาให้กลายเป็นเศษฝุ่น! ซูผิงเงยหน้าขึ้นมองเมฆ ดวงตาของเขาเป็นสีแดงเลือด เขาไม่ต้องกังวลกับเรื่องใดๆหรือกังวลกับการเผาผลาญพลังงานที่มากเกินไปในขณะที่อยู่ในสนามบ่มเพาะ เขาคำราม ดังขึ้นอีก !!

ฉันจะเผาผลาญเลือด เพื่อแข็งแกร่งขึ้น !! โฮ่กก !! ด้านหลังของเขาราชาโครงกระดูกปรากฏตัวขึ้น มันตะโกนด้วยเสียงจากหลายร้อยล้านปีก่อน กระดูกสีขาวรอบ ๆ ซูผิงหดตัว เผาพลาญเลือดมากขึ้นเรื่อย ๆ

เขาชุ่มไปด้วยเลือด แต่เขาได้รับพลังงานมากกว่าเดิม เขาสละเลือดเพื่อแลกกับพลังและรวบรวมพละกำลังทั้งหมดเข้ากับหมัดของเขา

“โจมตี!!!”

ซูผิงกรีดร้อง หมัดขับไล่วิญญาณระเบิดออกไป เขาต่อยที่ช่องว่างเหนือศีรษะ ในขณะนี้หมัดแสงสีทองเหมือนกับดวงอาทิตย์ที่กำลังพุ่งเข้าสู่มวลพลังงานม่วง ตูม !!

พื้นสั่น แต่ไม่มีเสียง เมฆรูปเห็ดปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าและอีกครั้ง ไม่มีเสียงรบกวน แสงนั้นหายไปทันทีที่มันปรากฏขึ้นขณะที่มีหลุมดำปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า ราวกับว่าประตูสู่ต่างโลกได้เปิดขึ้น ร่างโชกเลือดกำลังทิ้งดิ่งเข้าหามังกรเลือดม่วงบนพื้น!

“ไปลงนรกซะ!!” ซูผิงตะโกนขณะที่เขาต่อยออกไป เขาสามารถทุบอากาศได้ด้วยหมัด

มังกรเลือดม่วงเหล่านี้อยู่ในสภาวะสมุทร หรือสภาวะว่างเปล่า แม้ว่าพวกมันจะรวมพลังกัน แต่ก็ไม่สามารถต้านทานหมัดที่รุนแรงนี้ได้ พวกมันทั้งหมดได้รับบาดเจ็บในทันที

ปัง! ปัง! ปัง! ซูผิงต่อยไปรอบ ๆ อย่างบ้าคลั่งเพื่อโจมตีมังกรเลือดม่วง ไม่มีตัวไหนไม่ได้รับอันตราย พวกมันได้รับบาดเจ็บสาหัส หรือไม่ก็เสียชีวิต

มังกรสายพันธุ์อื่น กำลังสั่นกลัวเมื่อเห็นคนบ้าคนนี้ ไม่เคยมีสิ่งมีชีวิตใดกล้าที่จะทำแบบนี้ในภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ เขาได้สังหารมังกรเลือดม่วงไปเป็นจำนวนมาก เขาจะฆ่าให้หมดเลยหรือไง?!

ขณะที่พวกมันจ้องมองไปที่มนุษย์ปีศาจ มังกรก็สงสัยว่าพวกมันควรจะช่วยมังกรเลือดม่วงหรือไม่ ในขณะที่พวกมันยังคงครุ่นคิดถึงทางเลือกนั้น ซูผิงก็ฆ่ามังกรเลือดม่วงไปแล้วมากกว่าสิบสองตัว

อสูรในสภาวะว่างเปล่าพยายามที่จะสร้างเกราะป้องกัน แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่เพียงพอที่จะหยุดไม่ให้ถูกฆ่าได้! ก่อนเขาจะรู้ตัว ซูผิงก็ได้บรรลุระดับสองของหมัดขับไล่วิญญาณแล้ว นอกการเพิ่มความแข็งแกร่งพื้นฐานของเขา เขายังสามารถเทียบเคียงได้กับสภาวะชะตากรรม การบดขยี้มังกรที่สภาวะว่างเปล่าเป็นเรื่องง่ายๆสำหรับเขา

ฉันจะทำฆ่าให้หมด! ในขณะที่ก่อนหน้านี้ซูผิงแสดงความเมตตาต่อมังกรเลือดม่วงแล้ว แต่ตอนนี้เขาไม่คิดละเว้น

เขาไม่สนใจการโจมตีสวนกลับ และไม่พยายามป้องกัน! ในไม่ช้ามังกรเลือดม่วงก็ฉวยโอกาสได้และบดขยี้หัวของซูผิง ถึงกระนั้นเขาก็กลับมามีชีวิตอีกครั้งในวินาทีถัดไป เขากลับสู่สภาวะปกติอีกครั้ง กระดูกสีขาวอยู่เหนือเขา เขาเผาเลือดเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่ง

“แกตัวนั้นนะ จะไปไหน!”

ซูผิงสังเกตเห็นมังกรเลือดม่วงที่เขาขี่มา ซูผิงเสยผมที่เปียกชุ่มไปด้วยเลือด เขาผละออกจากมังกรตัวอื่น และก้าวไปหามังกรตัวนั้น มังกรเลือดม่วงตัวนั้นกลัวจนเกล็ดของมันซีด ความเยือกเย็นหายไปจากดวงตามังกรคู่นั้น ความกลัวเข้ามาแทนที่ มังกรไม่เคยคิดมาก่อนว่ามนุษย์จะบ้าได้ขนาดนั้น แทนที่จะสงสาร เขาเริ่มสนุกสนานที่จะฆ่า!

สิ่งมีชีวิตที่ต่ำต้อยนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่เกินจินตนาการสุด ๆ สิ่งที่น่าสับสนที่สุดคือการที่ซูผิงสามารถฟื้นขึ้นมาได้ใหม่ เขาตายสองครั้ง และยังกลับมามีชีวิตอีกครั้ง มังกรเริ่มสงสัยว่าซูผิงอยู่ในระดับดวงดาวเปล่า

ถ้าเป็นเช่นนั้นซูผิงจะมีความสามารถในการควบคุมเวลา และไม่มีใครที่จะสามารถโจมตีเขาได้ “แก! อย่าเข้ามานะ!” ซูผิงก้าวเข้าไปใกล้ มังกรเลือดม่วงไม่สามารถลดความกลัวลงได้อีกต่อไป

มันไม่เคยคิดเลยว่ามันจะกลัวสิ่งมีชีวิตอื่น และขอความเมตตาที่บ้านของพวกมัน “ตายซะ!” ซูผิงตอบกลับเสียงเรียกร้องขอความเมตตานี้ เขาก้าวข้ามความว่างเปล่า และเหยียบบนหลังมังกร ราวกับว่าซูผิงแบกภูเขาไว้บนหลัง มังกรถูกตรึงไว้กับพื้นจากนั้นซูผิงก็ต่อยหัวมังกร

เสียงร้องของมังกรเลือดม่วงแทบจะไม่มีเล็ดออกมาเมื่อหัวของมันแบะออก สมองอุ่นๆทะลักใส่ผิง เขาไม่ได้สร้างโล่ดาวของเขาด้วยซ้ำ เขาเป็นเหมือนอสูรป่าที่ได้รับการปลดปล่อย หลังจากฆ่ามังกรตัวนั้นแล้วซูผิงก็หันไปมองตัวอื่น ๆ

มังกรเลือดม่วงที่ตอนแรกกระตือรือร้นที่จะต่อสู้กับซูผิงต่างหวาดกลัวอย่างมากในตอนนี้

พวกมันไม่เคยคิดเลยว่าสิ่งมีชีวิตที่ไม่คู่ควรเช่นนี้จะทำร้ายพวกมันได้

พวกมันเป็นมังกร! จากสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในจักรวาล พวกมันเป็นสิ่งที่เหนือสุด พวกมันคือราชา!

แต่มนุษย์ทำให้พวกมันรู้สึกกลัว!

เมื่อได้เห็นมนุษย์ที่เปื้อนเลือดและสมองของเพื่อนร่วมงาน ความโกรธที่ได้รับแรงบันดาลใจจากความอับอายในตอนแรกหายไปในทันที นี่ไม่ใช่มนุษย์ มันคือปีศาจที่คลานออกมาจากนรก มังกรกำลังก้าวถอยหลัง พวกมันจะไม่อยู่รอให้ซูผิงมาฆ่าพวกมัน

มังกรจากสายพันธุ์อื่น ๆ จ้องมองด้วยความประหลาดใจขณะที่ซูผิงยืนอยู่ในบ่อเลือดและไม่มีมังกรตัวอื่นกล้าเข้าใกล้เขา มันน่าตกใจเป็นอย่างมาก พวกมันคงไม่มีทางเชื่อหากไม่ได้เห็นด้วยตาของตัวเอง

“บอกฉันมา ต้นกำเนิดของมังกรอยู่ที่ไหน?”

ซูผิงจ้องไปที่มังกรเลือดม่วงตรงหน้าเขา

มังกรเลือดม่วงตัวสั่น “ มนุษย์ชั้นต่ำ แกจะไม่มีทางได้อย่างที่ต้องการ รอให้ท่านนักบุญของเรามาก่อน…นั่นจะเป็นเวลาตายของแก!”

“ แต่แกจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นานพอที่จะได้เห็น!”

ซูผิงฉีกอากาศและเข้าถึตัวงมังกรเลือดม่วงโดยตรง เขามีขนาดเท่ากับเกล็ดมังกรหนึ่งเกล็ด แต่มังกรก็ยังสั่นสะท้านอย่างรุนแรงเมื่อซูผิงยืนอยู่ข้างๆมัน

ตูม!

ซูผิงเหวี่ยงหมัดทันที แสงพราวส่องไปที่รูม่านตาของมังกรเลือดม่วงตัวนั้น แสงสว่างท่วมท้นในช่วงเวลาถัดไป และหัวมังกรขนาดใหญ่ก็ระเบิดออก

มีอากาศแปรปรวนรอบหัวที่ถูกบดขยี้ แม้แต่ช่องว่างก็ถูกฉีก!

ซูผิงพลิกตัว และตะโกนใส่มังกรเลือดม่วงอีกตัว “ ต้นกำเนิดของมังกรอยู่ที่ไหน? บอกฉัน!!”

มังกรตัวนั้นสั่นสะท้านหลังจากเห็นการตายที่น่าสังเวชของมังกรรอบข้าง ตัวที่ซูผิงเพิ่งฆ่าไปนั้นอยู่ในสภาวะว่างว่างเปล่า ในขณะที่มังกรตัวใหม่นี่อยู่ที่สภาวะสมุทรเท่านั้น

ในเมื่อไม่มีตัวไหนที่แข็งแกร่งกว่า มังกรสภาวะสมุทรจึงรู้สึกว่าความตายอยู่ที่ประตูของมัน แม้ซูผิงขะเป็นมนุษย์ตัวเล็ก ๆ แต่เขากลับควบคุมโลกได้ทั้งใบ

มังกรทำอะไรไม่ได้นอกจากก้าวถอยหลัง “ ต้นกำเนิดของมังกรอยู่ที่ยอดเขา เอาเลยถ้าความตายคือสิ่งที่แกปรารถนา!” เสียงของมังกรกำลังสั่นสะท้าน

“ ยอดเขา?”

ซูผิงหยุดและจ้องมองไปที่ยอดเขา

มีบันไดขึ้นสู่ยอดเขา

โดยไม่รีรอ ซูผิงบินไปยังยอดเขา

น่าประหลาดใจ ไม่มีมังกรเลือดม่วงตัวใดก้าวเข้ามาหยุดเขา สูงขึ้นไปบนท้องฟ้าหลายพันเมตรทันใดนั้นซูผิงก็รู้สึกได้ถึงพลังบางอย่างที่กดทับเขา เขาพยายามที่จะไปให้สูงขึ้น แต่พลังนั้นก็แข็งแกร่งมากขึ้น

ไม่มีทางเลือกอื่นซูผิงยอมบินลงมา พลังลึกลับหายไปในขณะที่เขาลงไปบนบันไดนั่น

“ มันสามารถไปถึงเจ็ดพันเมตรได้!”

“ ข้าไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันต่อต้านกฎที่ราชาของเราตั้งขึ้นได้!”

“ นึกไม่ถึงเลยจริงๆ!”

มังกรทุกตัวตกใจไม่แพ้กันกับสิ่งที่ซูผิงทำ มีพลังกฏเกณฑ์อยู่บนภูเขา!

จากไหล่เขาขึ้นไปสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่มังกรเลือดม่วงจะถูกกันไม่ให้บิน และนั่นคือหนึ่งในกฎ! ซูผิงขึ้นไปได้ถึงเจ็ดพันเมตรซึ่งเป็นไปไม่ได้ มังกรในสภาวะชะตากรรมยังทำไม่ได้ด้วยซ้ำ หวืด!

เมื่อพลังที่กดทับเขาหายไป ซูผิงก็รีบเดินขึ้นบันได สายฟ้าล้อมรอบเท้าของเขาทำให้เกิดภาพหลังจากนั้นมากมาย ซูผิงเริ่มวิ่ง เขาวิ่งเร็วกว่าบินด้วยซ้ำ

จะต้องมีมังกรที่อยู่ในระดับดวงดาวบนยอดเขา …

ซูผิงนึกถึงสิ่งที่มังกรเลือดม่วงเพิ่งพูด ยอดเขาซ่อนตัวอยู่ในหมู่เมฆ ภูเขาสูงเกินกว่าที่เขาจะมองเห็นได้อย่างชัดเจน ไม่ว่ายังไงซูผิงจะไม่ยอมแพ้! เลือดของซูผิงกำลังเดือดพล่าน และโครงกระดูกน้อยยังคงส่งพลังให้เขาเพื่อที่เขาจะได้ใช้ความเร็วเต็มที่ตลอดเวลา

เขาวิ่งเร็วกว่าเสียง ด้วยความเร็วสองถึงสามพันเมตรต่อวินาที นักรบอสูรกิตติมศักดิ์จะไม่สามารถเห็นเขาในสภาพนี้ได้ อย่างไรก็ตามแม้จะด้วยความเร็วที่รวดเร็วขนาดนี้แล้ว เขาก็ใช้เวลากว่าสิบนาทีกว่าจะไปถึงยอดเขา!

ตูม!

มีบางอย่างที่สั่นสะเทือนเมื่อเท้าของเขาเหยียบลงบนบันไดขั้นสุดท้าย มันสั่นอย่างรุนแรงจนซูผิงเกือบตกบันได

โชคดีต้องขอบคุณประสบการณ์อันยาวนานของเขาทำให้ซูผิงสามารถรักษาสมดุลของตัวเองได้ เขาจ้องมองไปในระยะไกล บนขอบฟ้าของผืนดินอันกว้างใหญ่และราบเรียบนั้นมีทะเลสาบม่วง น้ำสีม่วงส่งกลิ่นลึกลับ และซูผิงก็สัมผัสได้ถึงการปรากฏตัวของมังกรที่แข็งแกร่ง ซูผิงรีบสอบถามเรื่องนี้กับระบบ “ นั่นคือต้นกำเนิดของมังกรใช่ไหม?”

“ใช่”