ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 546

ถังยู่หรานจ้องไปที่ซูผิง เธอฝืนยิ้มอย่างขมขื่น ซูผิงเป็นคนที่จับเธอมา แต่เธอรู้ว่าซูผิงเป็นคนใจดีปากร้าย

“ อย่าทำแบบนี้”ถังยู่หรานก้มหัวลงอีกครั้ง “ ยังไงฉันก็ต้องกลับไป!”

“ แน่นอนเธอไปได้ แต่ห้ามตาย” ซูผิงกล่าว“ หลังจากที่เธอจัดการเรื่องตระกูลของgTvเรียบร้อยแล้ว ให้กลับมาและทำงานให้ฉันต่อ”

ถังยู่หรานตอบด้วยรอยยิ้มขมขื่น“ ถ้าฉันรอด…ฉันจะกลับมา”

“ เธอจะอยู่ได้นานเท่าที่เธอต้องการ” ซูผิงโบกมือ “ ฉันจะให้อสูรของฉันไปกับเธอด้วย ค่อยคุยเรื่องนี้กันทีหลัง วันนี้ทำงานของเธอให้เสร็จก่อน”

ดวงตาของถังยู่หรานเปล่งประกายด้วยความหวัง

เขาบอกว่าจะให้ฉันยืมอสูรของเขาใช่ไหม?

เธอรู้ดีว่าอสูรของซูผิงนั้นน่าทึ่งเพียงใด อสูรของเขานั้นแข็งแกร่งพอ ๆ กับราชาอสูรร้าย ถ้าเธอสามารถกลับไปพร้อมกับราชาอสูรร้ายได้ มันจะช่วยตระกูลถังได้มาก!

“ ขอบคุณ…”ถังยู่หรานพูดเสียงเบา

ซูผิงบอกให้เธอถอยออกไป

ถังยู่หรานกลับไปที่ตำแหน่งของเธอ โดยไม่กังวลใจอีกต่อไป

ลูกค้าที่อยู่รอบตัวพวกเขาได้ยินการสนทนา และจ้องมองเธออย่างสงสัย

ถ้าพวกเขาได้ยินไม่ผิด ตระกูลถังที่พวกเขาพูดถึงจะต้องเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลโบราณ!

บางคนที่มีจินตนาการสูงสร้างเรื่องราวขึ้นมา พวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหญิงสาวที่ทำงานให้กับนักรบอสูรในตำนานจะมาจากตระกูลถัง เนื่องจากนักรบอสูรในตำนานกำลังจะช่วยเธอ และให้เธอยืมอสูร กองกำลังเหล่านั้นที่มุ่งร้ายตระกูลถังจึงตกอยู่ในหายนะ!

ในไม่ช้าระบบก็แจ้งเตือนซูผิงว่าที่ว่างเต็มแล้ว

รวมทั้งคอกเลี้ยงดู

ซูผิงวางปากกาลง และประกาศ “ เราไม่เหลือที่ว่างแล้ว โปรดมาใหม่ครั้งหน้า”

ลูกค้าต่างประหลาดใจที่พบว่า“ ไม่เหลือที่ว่างอีกแล้ว”

ร้านค้าอื่น ๆ จะไม่ปฏิเสธลูกค้า

ลูกค้าเจอคำอธิบายเมื่อเชื่อมโยงความจริงที่ว่าซูผิงเป็นนักรบอสูรในตำนาน พวกเขายังคงเชื่อมั่นว่าการเปิดร้านไม่ใช่ความสนใจหลักในชีวิตของซูผิง แต่เป็นงานอดิเรกของเขา สำหรับการทำเงินให้มากขึ้น? นักรบอสูรในตำนานไม่ต้องการเงิน!

ลูกค้าแม้จะผิดหวัง แต่ก็ต้องจากไป

หลังจากนั้นซูผิงก็บอกให้ถังยู่หราน หญิงสาวและชายชราเข้าหาเขา “ คุณบอกถังยู่หรานเกี่ยวกับปัญหาของตระกูลถังใช่ไหม? ไม่มีรายละเอียดอื่นๆหรอ เกิดอะไรขึ้น? ตระกูลถังตกที่นั่งลำบากมานานแค่ไหนแล้ว?”

ขณะที่พวกเขายืนอยู่ต่อหน้าซูผิง เสี่ยวเมิ่งและชายชราอดไม่ได้ที่จะตัวสั่น ในที่สุดเสี่ยวเมิ่งก็รวบรวมความกล้าหาญ “ ฉันได้ยินมาจากคนอื่นเช่นกัน ตระกูลซือถูและตระกูลหวังร่วมมือกัน หลายวันที่ผ่านมาพวกเขาเริ่มโจมตีธุรกิจ และ บริษัทของตระกูลถัง ฉันได้ยินมาว่าทั้งสองตระกูลจะไม่หยุดอยู่แค่นั้น พวกเขาอาจจะเริ่มการโจมตีทางทหารในอีกไม่กี่วันข้างหน้า”

ซูผิงเลิกคิ้ว “ ตระกูลซือถูและตระกูลหวัง? ดังนั้นเรื่องนี้จึงเป็นเรื่องของแค่สี่ตระกูลโบราณเท่านั้น คุณรู้ไหมว่าอะไรทำให้ทั้งสองตระกูลร่วมมือกันในการโจมตีครั้งนี้”

เสี่ยวเมิ่งตอบด้วยความกังวล“ ฉันคิดว่าเป็นเพราะผู้นำตระกูลถังได้รับบาดเจ็บขณะที่ฝึกฝน”

ซูผิงสังเกตเห็นว่าถังยู่หรานมีสีหน้าเป็นกังวล เขาส่ายหัว “ เนื่องจากเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลโบราณ ความจริงแค่ว่าผู้นำตระกูลได้รับบาดเจ็บจะไม่ทำให้ทั้งสองตระกูลมีเหตุผลเพียงพอที่จะมาร่วมกันโจมตี พวกเขามีเงื่อนไขที่ดีระหว่างกัน ต้องมีเหตุผลอื่นสำหรับการโจมตีอย่างกะทันหันในครั้งนี้ แม้ว่าผู้นำตระกูลจะบาดเจ็บ แต่ตระกูลก็จะมีคนอื่นคอยสั่งการ ผู้นำตระกูลแค่อยู่สูงที่สุด เขาไม่ใช่เหตุผลที่แท้จริง”

เสี่ยวเมิ่งหน้าซีด “ ฉันไม่กล้าโกหกคุณหรอกค่ะ นี่คือสิ่งที่ฉันได้ยิน…”

ชายชราก็ร้อนรนเช่นกัน “ คุณชาย คุณหนูของเราและถังยู่หรานเป็นเพื่อนรักกัน เราคงไม่กล้าหลอกเธอ ผมยินดีที่จะสาบานด้วยตำแหน่งของผม!”

ซูผิงโบกมือ “ ใจเย็น ๆ ผมไม่ได้บอกว่าคุณโกหกเธอ ผมแค่ชี้ให้เห็นว่ามีสาเหตุอื่น ๆ สำหรับเรื่องนี้ ไม่น่าแปลกใจที่คุณจะไม่รู้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดพวกเขาจะไม่มายุ่งกับการโจมตีครั้งต่อไป พวกเขาต้องเตรียมการโจมตีที่มั่นใจว่าจะได้รับชัยชนะ”

ทันใดนั้นถังยู่หรานก็เข้าใจสถานการณ์ การวิเคราะห์ของซูผิงทำให้เธอกลัว

ตระกูลถังมีสมบัติที่แข็งแกร่งพอที่จะฆ่าราชาอสูรร้ายได้! ตระกูลซือถูและตระกูลหวังรู้เรื่องนี้ดี พวกเขารู้จักตระกูลถังมานานแล้ว!

คำอธิบายเดียวก็คือตระกูลซือถูและตระกูลหวังมีงบางสิ่งที่สามารถทำให้สมบัติของตระกูลถังใช้ไม่ได้ผล และพวกเขาก็มีเหตุผลที่ตัดสินว่าจะต้องกำจัดตระกูลถังออกไปไป!

จิตใจของถังยู่หรานรู้สึกหนักอึ้ง

เธอมองไปที่ซูผิง อยากจะพูด แต่หยุดเมื่อคิดอีกรอบ

หากซูผิงไปช่วยเธอ อิทธิพลจากเขาไม่ว่าตระกูลซือถูและตระกูลหวังจะวางแผนร่วมกันมานานแค่ไหน พวกเขาก็ต้องยอมแพ้!

อย่างไรก็ตาม…

ซูผิงเป็นนักรบอสูรในตำนาน!

ทำไมเขาถึงจะต้องช่วยเธอ และตระกูลถัง?

ตระกูลถังส่งกองทัพมาโจมตีร้านของซูผิง สองฝ่ายทะเลาะกันมาแล้วครั้งหนึ่ง แม้ว่าทุกอย่างจะจบลงด้วยการที่ตระกูลถังออกมาขอโทษ และเสนอสมบัติให้ซูผิง แต่ใครจะบอกว่าซูผิงลืมมันไปแล้ว?

“ สถานการณ์ในตระกูลถังเป็นยังไง?” ซูผิงถาม

เสี่ยวเมิ่งตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า“ ตระกูลถังตั้งอยู่ในเมืองฐานเย่โถว ซึ่งเข้าสู่ภาวะฉุกเฉิน และกำลังคัดกรองคนที่มาจากเมืองฐานอื่นอย่างระมัดระวัง ตระกูลซือถูและตระกูลหวังยังคงสงบอยู่ในขณะนี้ ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาจะเริ่มการต่อสู้เมื่อไหร่ อย่างไรก็ตามตระกูลถังได้เรียกสมาชิกทั้งหมดที่ประจำการอยู่ในเมืองฐานอื่น ๆ ให้กลับไปแล้ว”

ถังยู่หรานหน้าซีดเซียวเมื่อได้ยินแบบนั้น แต่เธอก้มหน้าต่ำเพื่อที่จะได้ไม่มีใครเห็นความเจ็บปวดบนใบหน้าของเธอ

ซูผิงมองเธออย่างรวดเร็ว เขาไม่อยากจะปล่อยเธอกลับไปเพราะตระกูลถังรังเกียจเธอ เขาพยายามเกลี้ยกล่อมเธอ แต่ไม่สำเร็จ ด้วยเหตุนี้เขาจึงคิดว่าเขาอาจปล่อยเธอไปตามที่เธอต้องการน่าจะดีกว่า

ถังยู่หรานครุ่นคิดสักพัก และตระหนักว่าคำพูดของซูผิงถูกแล้ว

เธอนำสมุนไพรติดตัวไปที่ห้องทดสอบ ซูผิงบอกให้จงหลิงถงเอาสมุดบันทึกมาให้เขา เพื่อที่เขาจะได้จัดหมวดหมู่อสูรตามข้อมูล

ซูผิงรู้สึกตื่นเต้นเมื่อเขาตรวจสอบจำนวนแต้มพลังงาน

เขาทำแต้มพลังงานได้ 68 ล้านแต้มในวันนี้

ลูกค้าทั้งหมดได้เลือกการฝึกสำหรับอสูรขั้นสูง และส่วนใหญ่เลือกการฝึกฝนมืออาชีพ!

เขามีแต้มพลังงานทั้งหมด 90 ล้านแต้ม!

อีกสิบล้าน เขาจะมีพลังงานหนึ่งร้อยล้านแต้ม!

ซูผิงแทบไม่อยากจะเชื่อเลย แน่นอนว่าต้องใช้เวลานานในการฝึกอสูรทั้งหมดนี่ นั่นคือเหตุผลที่เขาไม่สามารถไปกับถังยู่หรานได้

ประการแรกเขาไม่ชอบตระกูลถัง และเขายุ่งเกินไป โครงกระดูกน้อยเพียงตัวเดียวก็จัดการได้

อย่างน้อยมันก็จะทำให้ถังยู่หรานปลอดภัย

สำหรับความอยู่รอดของตระกูลถัง นั่นไม่ใช่ความกังวลของซูผิง

“ เลื่อนขั้นร้านค้า!” ซูผิงพูดกับตัวเอง นั่นจะทำให้เขาต้องใช้พลังงานถึงสิบล้านแต้ม ในการเลื่อนขั้นร้านค้าเป็นระดับที่สี่จะต้องใช้หนึ่งพันล้านแต้ม!

มากกว่าการเลื่อนขั้นในปัจจุบันหลายร้อยเท่า!

“ กำลังตรวจสอบ…ข้อกำหนดแรกสำเร็จแล้ว ข้อกำหนดที่สองได้รับการตอบสนอง ข้อกำหนดที่สามสำเร็จ …

“ กำลังเริ่มต้นการเลื่อนขั้นร้านค้า “ กระบวนการเลื่อนขั้นจะใช้เวลา 24 ชั่วโมง

“ ระบบจะอยู่ระหว่างการบำรุงรักษาในระหว่างนี้ จะมีเฉพาะสนามบ่มเพาะขั้นพื้นฐานถึงขั้นสูงเท่านั้น สนามบ่มเพาะขั้นสูงสุดจะปิดให้บริการในระหว่างนี้

“ หักแต้มพลังงาน…“ เริ่มการเลื่อนขั้นแล้ว…”

ซูผิงเลิกคิ้วเมื่อได้ยินข้อความเหล่านั้น “ ระบบทำไมนายถึงต้องบำรุงรักษา? ฉันคิดว่านายเป็นระบบที่ฉลาดที่สุด … ”

“ การบำรุงรักษาหมายถึงการพักผ่อน ระบบเหนื่อยล้าจากการจับตาดูเจ้าของที่ไร้ประโยชน์อยู่ตลอดเวลา” ระบบกล่าวย้ำ

ซูผิงประหลาดใจที่ระบบได้เรียนรู้คำพูดแย่ๆเหล่านี้

ระบบได้รับสิ่งนั้นมาจากไหนกันนะ?