ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 555

“ นายแน่ใจหรอ?” ในที่สุดถังยู่หรานก็พูดออกมาได้ แม้ว่าจะเสียงสั่นมาก“ แน่นอนฉันแน่ใจ ทำไมเธอถึงคิดว่าเธอเลื่อนระดับขึ้นเร็วขนาดนี้ได้ด้วยอะไรได้อีกล่ะ? ” ซูผิงตอบคำถาม “ แต่… แต่ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่ามีใครทำได้ นายไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม?”ถังยู่หรานยังคงสงสัย “ไม่ ฉันไม่ใด้โกหก”

ซูผิงพูออย่างจริงใจ “ ฉันไม่มีทางโกหกเธอ มีอะไรอีกมากในโลกนี้ที่เธอไม่รู้ เธอคิดว่าฉันเป็นคนโกหกหรือไง?”

“ใช่ ฉันคิด”

“ ถ้าอย่างนั้นฉันก็อยากจะจบความสัมพันธ์ของเรา”

หลังจากนั้นครู่หนึ่งซูผิงก็ได้ยินเสียงของถังยู่หรานอีกครั้ง “ นายมอบพลังดวงดาวของนายให้ฉัน จะเป็นอันตรายต่อนายหรือเปล่า? ระดับของนายจะลดลงไหม?”

“ เธอไม่ต้องกังวลเรื่องนั้น ไปจัดการกับความยุ่งเหยิงในตระกูลถังของเธอซะ” ซูผิงตอบอย่างสบาย ๆ

ถังยู่หรานไม่พูดอะไรตอบกลับ สายถูกวาง เธอมองลงไปที่ถนนจากบนท้องฟ้าเห็นจุดเล็ก ๆ ที่เป็นยานพาหนะ และผู้คน เธอรู้สึกได้ถึงพลังดวงดาวที่พลุ่งพล่านอยู่ภายในตัวเธอ ถังยู่หรานกัดริมฝีปาก เขาได้ให้ความช่วยเหลือแก่เธอ แต่เขาก็ยังทำเสียงไม่ไยดี ผู้ชายคนนั้น…มักจะแสร้งทำตัวห่างเหิน…

เธอหายใจเข้าลึก และเปิดวังวนในท้องฟ้า

เธอมีอสูรบินได้ที่มีสายเลือดระดับเก้า แต่ก็ยังอยู่ในระดับแปด เนื่องจากเธอกลายเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ เธอจึงสามารถขี่อสูรบินได้ และบินกลับบ้านข้ามถิ่นทุรกันดาร

นั่นจะทำให้เธอบินเป็นเส้นตรงและกลับบ้านได้เร็วขึ้น

หวืด!

วังวนเปิดออกและนกหงอกหลากสีก็ออกมา

ถังยู่หรานกระโดดขึ้นไปบนหลังนก และวางโครงกระดูกน้อยไว้บนตัวนกด้วยเช่นกัน ถังยู่หรานบอกให้อสูรของเธอบินออกไปด้วยความเร็วเต็มที่

“ มันแปลกมาก ฉันคิดว่าฉันมีอสูรพิเศษ…”

ในขณะที่เธอนั่งบนหลังอสูรของ เธอรู้สึกเธอประหลาดใจ ถังยู่หรานสังเกตว่ามีจิตสำนึกที่ไม่คุ้นเคยอยู่ในใจของเธอ เช่นเดียวกับอสูรอื่น ๆ ของเธอจิตสำนึกนั้นกำลังหลับอยู่ เธอจึงไม่ได้สังเกตเห็นมาก่อน

นั่นมันอะไร?

ก่อนตื่นฉันเอาอสูรมาด้วยหรอ?

ยังไง?

เธอจำไม่ได้ว่าทำสัญญากับอสูรตัวใด

หรือว่า…

ซูผิงให้อสูรฉันตอนที่ฉันเมาหรือเปล่า?

เธอพยายามเรียกอสูร

ไม่นานจิตวิญญาณนั้นก็ตื่นขึ้น และตอบรับการเรียกของเธอ

เธอรู้สึกใกล้ชิดกับจิตสำนึกนั้นทันที และจะเกิดขึ้นกับอสูรที่ทำสัญญาเท่านั้น “ มันเป็นอสูรของฉัน แต่มันคืออะไร?”

อยากรู้อยากเห็นถังยู่หรานเรียกอสูรออกมา

จากวังวนทำให้มีพลังงานน่ากลัวแผ่ออกมา ดวงตาสีทองเข้มคู่หนึ่งเปิดขึ้น จ้องมองถังยู่หรานที่ยืนอยู่นอกวงล้อม

ถังยู่หรานแทบไม่อยากจะเชื่อสายตา ราชาอสูรร้าย?

เธอสบตากับราชาอสูรร้าย หัวใจของเธอเต้นแรง เธอรู้สึกว่าเลือดของเธอกำลังเดือด ราวกับว่าเธอกำลังตื่นเต้นอย่างควบคุมไม่ได้ เป็นเพราะราชาอสูรร้ายตัวนี้หรือเปล่า?

นั่นไม่ใช่คำถามที่สำคัญที่สุดในตอนนี้

เธอแน่ใจว่าซูผิงอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้

เขาเป็นคนเดียวที่จะให้ราชาอสูรกับเธอได้!

ไม่มีใครทำแบบนี้ได้!

เธอปิดวังวน เธอโทรหาซูผิงด้วยความตื่นเต้น หมายเลขของเธอยังคงให้บริการอยู่เนื่องจากเธอยังไม่ได้ออกจากอาณาเขตของเมืองฐาน “ นายให้ราชาอสูรร้ายฉันหรอ?” เธอโพล่งคำถามทันที

ซูผิงผงะกับคำถามนั้น เขาตบหัวตัวเอง “ อ่าลืมบอกไป ใช่ฉันจับราชาอสูรร้ายมาให้เธอ เป็นของดี อย่าลืมทำกับมันดีๆละ”

ถังยู่หรานเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย แต่ไม่ได้ประหลาดเพิ่มขึ้น มีเพียงซูผิงเท่านั้นที่สามารถมอบราชาอสูรร้ายแบบนี้ได้ แต่เธอสมควรได้รับหรือเปล่า?

เธอคู่ควร?

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งเธอพึมพำ“ ถ้าฉันกลับมาได้ฉันจะตอบแทนน้ำใจของนาย” “ แน่นอนเธอจะต้องทำได้ ฉันหวังว่าเธอจะกลับมาและทำความสะอาดร้านฉัน” ซูผิงตอบเธออย่างมีความสุขและวางสาย

เขาจับราชาอสูรร้ายที่อยู่ในสภาวะสมุทรเท่านั้น เขาไม่ต้องการเสียแหวนจับอสูรร้ายขั้นสูงที่ได้รับการพัฒนาให้กับราชาอสูรร้ายตัวนั้น ดังนั้นเขาจึงคิดว่าเขาอาจจะมอบแหวนนั้นให้กับถังยู่หราน มันเหมาะสำหรับเธอ

นักรบอสูรระดับเก้าสามารถทำสัญญากับราชาอสูรร้ายในสภาวะสมุทรได้

ซูผิงจะเก็บแหวนจับอสูรร้ายไว้ใช้กับราชาอสูรร้ายในสภาวะชะตากรรม สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นเป็นสิ่งที่จะทำให้เขาได้รับเงินมากขึ้น ถังยู่หรานกัดฟัน เธอไม่เสียใจเพราะท่าทีของซูผิง เธอเพิ่งตระหนักว่าไม่มีสิ่งใดที่เธอจะสามารถตอบแทนเขาได้เมื่อพิจารณาจากความแข็งแกร่งและสถานะของเขา

นั่นเป็นสิ่งที่ยากที่สุดสำหรับเธอ “ วันหนึ่งฉันจะตามนายให้ทัน”ถังยู่หรานสัญญากับตัวเอง

ในไม่ช้าเธอก็มาถึงชายแดนเมืองฐานหลงเจียง

มีคนเข้าหาเธอ คือนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ซึ่งทำหน้าที่ปกป้องชายแดน

“ คุณถังใช่ไหม?”

ชายวัยกลางคนกำลังตรวจสอบว่าใครเข้ามา ความจริงที่ว่ามันคือถังยู่หรานทำให้ชายวัยกลางคนตกใจ

เขาสามารถรู้สึกได้ว่าหญิงสาวคนนี้อยู่ในระดับกิตติมศักดิ์

แต่เธอไม่ได้ทำงานในร้านของซูผิงอยู่หรอ? เธอกลายเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ตั้งแต่อายุยังน้อยได้ยังไง?

ยอดฝีมือหลายคนในเมืองฐานรู้เรื่องถังยู่หราน ท้ายที่สุดเธอเป็นหนึ่งในสองสาวที่ทำงานในร้านของซูผิง และนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ทุกคนในเมืองฐานหลงเจียงรู้จักโจแอนนาซึ่งเป็นนักรบอสูรในตำนาน เมื่อตระกูลถังส่งกองทัพไปที่ร้านขายอสูรพิกซี่… มันทำให้เกิดความโกลาหลอย่างมากจนไม่สามารถปกปิดข้อมูลนั้นได้

ผู้คนต่างรู้ว่าตระกูลถังไปที่นั่นเพื่อขอตัวหญิงสาวกลับ แต่ไม่สำเร็จ

สำหรับผู้หญิงอีกคนที่อยู่ที่ร้านของซูผิง นักรบอสูรกิตติมศักดิ์หลายๆคนได้รวบรวมข้อมูลของเธอเช่นกัน หลังจากนั้นก็พบว่าเธอเป็นศิษย์ของซูผิง

“ใช่”

ถังยู่หรานพยักหน้าให้ชายวัยกลางคน “ ฉันต้องจากไปสักพัก”

ชายวัยกลางคนก้าวไปด้านข้างและพูดด้วยความเคารพว่า“ แน่นอน นั่นไม่มีปัญหา ทางนี้ครับ” แม้ว่าเขาจะเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ แต่เขาก็ไม่สามารถทำหยาบคายกับหญิงสาวที่ทำงานให้กับเจ้าของร้านในระดับตำนานได้

ถังยู่หรานรู้สึกปลื้มปิติ ในสมัยก่อนมีเพียงนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ในตระกูลถังเท่านั้นที่จะปฏิบัติต่อเธอด้วยความเคารพ และพวกเขาเคารพเธอเพราะเธอเป็นว่าที่ผู้นำตระกูล “ขอบคุณ”ถังยู่หรานแสดงความขอบคุณ และบินจากไป

ชายวัยกลางคนสังเกตเห็นโครงกระดูกน้อยที่ด้านหลังนก เขาบอกตัวเองว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนโปรดของเจ้าของร้าน เขาได้ส่งอสูรของตัวเองเพื่อไปช่วยจัดการธุระของเธอ ดีแค่ไหน

ค่ำคืนสิ้นสุดลง รุ่งสางมาเยือนแล้ว!

เหนือเมืองฐานเย่โถวความมืดของยามค่ำคืนกำลังจางหายไป และแสงสว่างก็ส่องประกายขึ้นเรื่อยๆ อย่างไรก็ตามนั่นไม่ใช่แสงแห่งความหวัง มันทำให้ผู้คนเห็นเลือดและซากศพที่ซ่อนอยู่ในความมืดของค่ำคืนได้อย่างชัดเจน การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไป อสูรร้ายร้องโหยหวน

ตระกูลถังยังคงพยายามที่จะดันตระกูลซือถูและตระกูลหวังให้ออกไป! หนึ่งคืนผ่านไป ตระกูลถังยังคงยืนหยัดอยู่ แต่มันทำให้พวกเขาเสียหายมากมาย! สวนที่ครั้งหนึ่งเคยสวยงามและน่าทึ่งเละเป็นจุน ทะเลสาบและสระน้ำมีสีแดงปนเปื้อนไปด้วยเลือด ซากศพของมนุษย์ และอสูรร้ายมีอยู่เต็มสระ

โจมตี! นักรบอสูรจากทั้งสองฝ่ายกำลังต่อสู้กันในระยะประชิด