ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 555

“ นายแน่ใจหรอ?” ในที่สุดถังยู่หรานก็พูดออกมาได้ แม้ว่าจะเสียงสั่นมาก“ แน่นอนฉันแน่ใจ ทำไมเธอถึงคิดว่าเธอเลื่อนระดับขึ้นเร็วขนาดนี้ได้ด้วยอะไรได้อีกล่ะ? ” ซูผิงตอบคำถาม “ แต่… แต่ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่ามีใครทำได้ นายไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม?”ถังยู่หรานยังคงสงสัย “ไม่ ฉันไม่ใด้โกหก”

ซูผิงพูออย่างจริงใจ “ ฉันไม่มีทางโกหกเธอ มีอะไรอีกมากในโลกนี้ที่เธอไม่รู้ เธอคิดว่าฉันเป็นคนโกหกหรือไง?”

“ใช่ ฉันคิด”

“ ถ้าอย่างนั้นฉันก็อยากจะจบความสัมพันธ์ของเรา”

หลังจากนั้นครู่หนึ่งซูผิงก็ได้ยินเสียงของถังยู่หรานอีกครั้ง “ นายมอบพลังดวงดาวของนายให้ฉัน จะเป็นอันตรายต่อนายหรือเปล่า? ระดับของนายจะลดลงไหม?”

“ เธอไม่ต้องกังวลเรื่องนั้น ไปจัดการกับความยุ่งเหยิงในตระกูลถังของเธอซะ” ซูผิงตอบอย่างสบาย ๆ

ถังยู่หรานไม่พูดอะไรตอบกลับ สายถูกวาง เธอมองลงไปที่ถนนจากบนท้องฟ้าเห็นจุดเล็ก ๆ ที่เป็นยานพาหนะ และผู้คน เธอรู้สึกได้ถึงพลังดวงดาวที่พลุ่งพล่านอยู่ภายในตัวเธอ ถังยู่หรานกัดริมฝีปาก เขาได้ให้ความช่วยเหลือแก่เธอ แต่เขาก็ยังทำเสียงไม่ไยดี ผู้ชายคนนั้น…มักจะแสร้งทำตัวห่างเหิน…

เธอหายใจเข้าลึก และเปิดวังวนในท้องฟ้า

เธอมีอสูรบินได้ที่มีสายเลือดระดับเก้า แต่ก็ยังอยู่ในระดับแปด เนื่องจากเธอกลายเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ เธอจึงสามารถขี่อสูรบินได้ และบินกลับบ้านข้ามถิ่นทุรกันดาร

นั่นจะทำให้เธอบินเป็นเส้นตรงและกลับบ้านได้เร็วขึ้น

หวืด!

วังวนเปิดออกและนกหงอกหลากสีก็ออกมา

ถังยู่หรานกระโดดขึ้นไปบนหลังนก และวางโครงกระดูกน้อยไว้บนตัวนกด้วยเช่นกัน ถังยู่หรานบอกให้อสูรของเธอบินออกไปด้วยความเร็วเต็มที่

“ มันแปลกมาก ฉันคิดว่าฉันมีอสูรพิเศษ…”

ในขณะที่เธอนั่งบนหลังอสูรของ เธอรู้สึกเธอประหลาดใจ ถังยู่หรานสังเกตว่ามีจิตสำนึกที่ไม่คุ้นเคยอยู่ในใจของเธอ เช่นเดียวกับอสูรอื่น ๆ ของเธอจิตสำนึกนั้นกำลังหลับอยู่ เธอจึงไม่ได้สังเกตเห็นมาก่อน

นั่นมันอะไร?

ก่อนตื่นฉันเอาอสูรมาด้วยหรอ?

ยังไง?

เธอจำไม่ได้ว่าทำสัญญากับอสูรตัวใด

หรือว่า…

ซูผิงให้อสูรฉันตอนที่ฉันเมาหรือเปล่า?

เธอพยายามเรียกอสูร

ไม่นานจิตวิญญาณนั้นก็ตื่นขึ้น และตอบรับการเรียกของเธอ

เธอรู้สึกใกล้ชิดกับจิตสำนึกนั้นทันที และจะเกิดขึ้นกับอสูรที่ทำสัญญาเท่านั้น “ มันเป็นอสูรของฉัน แต่มันคืออะไร?”

อยากรู้อยากเห็นถังยู่หรานเรียกอสูรออกมา

จากวังวนทำให้มีพลังงานน่ากลัวแผ่ออกมา ดวงตาสีทองเข้มคู่หนึ่งเปิดขึ้น จ้องมองถังยู่หรานที่ยืนอยู่นอกวงล้อม

ถังยู่หรานแทบไม่อยากจะเชื่อสายตา ราชาอสูรร้าย?

เธอสบตากับราชาอสูรร้าย หัวใจของเธอเต้นแรง เธอรู้สึกว่าเลือดของเธอกำลังเดือด ราวกับว่าเธอกำลังตื่นเต้นอย่างควบคุมไม่ได้ เป็นเพราะราชาอสูรร้ายตัวนี้หรือเปล่า?

นั่นไม่ใช่คำถามที่สำคัญที่สุดในตอนนี้

เธอแน่ใจว่าซูผิงอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้

เขาเป็นคนเดียวที่จะให้ราชาอสูรกับเธอได้!

ไม่มีใครทำแบบนี้ได้!

เธอปิดวังวน เธอโทรหาซูผิงด้วยความตื่นเต้น หมายเลขของเธอยังคงให้บริการอยู่เนื่องจากเธอยังไม่ได้ออกจากอาณาเขตของเมืองฐาน “ นายให้ราชาอสูรร้ายฉันหรอ?” เธอโพล่งคำถามทันที

ซูผิงผงะกับคำถามนั้น เขาตบหัวตัวเอง “ อ่าลืมบอกไป ใช่ฉันจับราชาอสูรร้ายมาให้เธอ เป็นของดี อย่าลืมทำกับมันดีๆละ”

ถังยู่หรานเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย แต่ไม่ได้ประหลาดเพิ่มขึ้น มีเพียงซูผิงเท่านั้นที่สามารถมอบราชาอสูรร้ายแบบนี้ได้ แต่เธอสมควรได้รับหรือเปล่า?

เธอคู่ควร?

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งเธอพึมพำ“ ถ้าฉันกลับมาได้ฉันจะตอบแทนน้ำใจของนาย” “ แน่นอนเธอจะต้องทำได้ ฉันหวังว่าเธอจะกลับมาและทำความสะอาดร้านฉัน” ซูผิงตอบเธออย่างมีความสุขและวางสาย

เขาจับราชาอสูรร้ายที่อยู่ในสภาวะสมุทรเท่านั้น เขาไม่ต้องการเสียแหวนจับอสูรร้ายขั้นสูงที่ได้รับการพัฒนาให้กับราชาอสูรร้ายตัวนั้น ดังนั้นเขาจึงคิดว่าเขาอาจจะมอบแหวนนั้นให้กับถังยู่หราน มันเหมาะสำหรับเธอ

นักรบอสูรระดับเก้าสามารถทำสัญญากับราชาอสูรร้ายในสภาวะสมุทรได้

ซูผิงจะเก็บแหวนจับอสูรร้ายไว้ใช้กับราชาอสูรร้ายในสภาวะชะตากรรม สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นเป็นสิ่งที่จะทำให้เขาได้รับเงินมากขึ้น ถังยู่หรานกัดฟัน เธอไม่เสียใจเพราะท่าทีของซูผิง เธอเพิ่งตระหนักว่าไม่มีสิ่งใดที่เธอจะสามารถตอบแทนเขาได้เมื่อพิจารณาจากความแข็งแกร่งและสถานะของเขา

นั่นเป็นสิ่งที่ยากที่สุดสำหรับเธอ “ วันหนึ่งฉันจะตามนายให้ทัน”ถังยู่หรานสัญญากับตัวเอง

ในไม่ช้าเธอก็มาถึงชายแดนเมืองฐานหลงเจียง

มีคนเข้าหาเธอ คือนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ซึ่งทำหน้าที่ปกป้องชายแดน

“ คุณถังใช่ไหม?”

ชายวัยกลางคนกำลังตรวจสอบว่าใครเข้ามา ความจริงที่ว่ามันคือถังยู่หรานทำให้ชายวัยกลางคนตกใจ

เขาสามารถรู้สึกได้ว่าหญิงสาวคนนี้อยู่ในระดับกิตติมศักดิ์

แต่เธอไม่ได้ทำงานในร้านของซูผิงอยู่หรอ? เธอกลายเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ตั้งแต่อายุยังน้อยได้ยังไง?

ยอดฝีมือหลายคนในเมืองฐานรู้เรื่องถังยู่หราน ท้ายที่สุดเธอเป็นหนึ่งในสองสาวที่ทำงานในร้านของซูผิง และนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ทุกคนในเมืองฐานหลงเจียงรู้จักโจแอนนาซึ่งเป็นนักรบอสูรในตำนาน เมื่อตระกูลถังส่งกองทัพไปที่ร้านขายอสูรพิกซี่… มันทำให้เกิดความโกลาหลอย่างมากจนไม่สามารถปกปิดข้อมูลนั้นได้

ผู้คนต่างรู้ว่าตระกูลถังไปที่นั่นเพื่อขอตัวหญิงสาวกลับ แต่ไม่สำเร็จ

สำหรับผู้หญิงอีกคนที่อยู่ที่ร้านของซูผิง นักรบอสูรกิตติมศักดิ์หลายๆคนได้รวบรวมข้อมูลของเธอเช่นกัน หลังจากนั้นก็พบว่าเธอเป็นศิษย์ของซูผิง

“ใช่”

ถังยู่หรานพยักหน้าให้ชายวัยกลางคน “ ฉันต้องจากไปสักพัก”

ชายวัยกลางคนก้าวไปด้านข้างและพูดด้วยความเคารพว่า“ แน่นอน นั่นไม่มีปัญหา ทางนี้ครับ” แม้ว่าเขาจะเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ แต่เขาก็ไม่สามารถทำหยาบคายกับหญิงสาวที่ทำงานให้กับเจ้าของร้านในระดับตำนานได้

ถังยู่หรานรู้สึกปลื้มปิติ ในสมัยก่อนมีเพียงนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ในตระกูลถังเท่านั้นที่จะปฏิบัติต่อเธอด้วยความเคารพ และพวกเขาเคารพเธอเพราะเธอเป็นว่าที่ผู้นำตระกูล “ขอบคุณ”ถังยู่หรานแสดงความขอบคุณ และบินจากไป

ชายวัยกลางคนสังเกตเห็นโครงกระดูกน้อยที่ด้านหลังนก เขาบอกตัวเองว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนโปรดของเจ้าของร้าน เขาได้ส่งอสูรของตัวเองเพื่อไปช่วยจัดการธุระของเธอ ดีแค่ไหน

ค่ำคืนสิ้นสุดลง รุ่งสางมาเยือนแล้ว!

เหนือเมืองฐานเย่โถวความมืดของยามค่ำคืนกำลังจางหายไป และแสงสว่างก็ส่องประกายขึ้นเรื่อยๆ อย่างไรก็ตามนั่นไม่ใช่แสงแห่งความหวัง มันทำให้ผู้คนเห็นเลือดและซากศพที่ซ่อนอยู่ในความมืดของค่ำคืนได้อย่างชัดเจน การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไป อสูรร้ายร้องโหยหวน

ตระกูลถังยังคงพยายามที่จะดันตระกูลซือถูและตระกูลหวังให้ออกไป! หนึ่งคืนผ่านไป ตระกูลถังยังคงยืนหยัดอยู่ แต่มันทำให้พวกเขาเสียหายมากมาย! สวนที่ครั้งหนึ่งเคยสวยงามและน่าทึ่งเละเป็นจุน ทะเลสาบและสระน้ำมีสีแดงปนเปื้อนไปด้วยเลือด ซากศพของมนุษย์ และอสูรร้ายมีอยู่เต็มสระ

โจมตี! นักรบอสูรจากทั้งสองฝ่ายกำลังต่อสู้กันในระยะประชิด

นอกเขตตระกูลถัง ผู้นำตระกูลของตระกูลซือถูและตระกูลหวังต่างก็มีสีหน้าโหดเหี้ยม

ตระกูลถังแข็งแกร่งกว่าที่พวกเขาคิด พวกเขาล้มเหลวในการโค่นล้มตระกูลถังแม้จะผ่านไปหนึ่งคืนแล้วก็ตาม!

ตระกูลถังได้รับการเสริมกำลังมากกว่าที่พวกเขาคิด พวกเขาคำนวณความแข็งแกร่งของตระกูลถังอย่างถี่ถ้วนก่อนที่จะเริ่มการโจมตี รวมถึงจำนวนนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ที่พวกเขามี รวมถึงผู้จะถูกเชิญมาช่วย

เมื่อการต่อสู้ยุติลงตระกูลซือถูและตระกูลหวังสังเกตเห็นว่าตระกูลถังได้ระดมคนรู้จักบางคนที่ซ่อนตัวอยู่ซึ่งพวกเขาไม่รู้

นักรบอสูรกิตติมศักดิ์ชื่อดังบางคนมีสายสัมพันธ์กับตระกูลถัง แต่ไม่มีใครรู้เรื่องนี้ เหล่านักรบอสูรกิตติมศักดิ์ได้มาช่วยตระกูลถัง พวกเขาตั้งใจอย่างยิ่งว่าจะยอมตายเพื่อพวกเขา!

ตระกูลถังฉลาดมากกว่าที่พวกเขาคิด!

ความแข็งแกร่งของร่มสมุทรของตระกูลถังนั้นเหนือความคาดหมายเช่นกัน ตระกูลซือถูและตระกูลหวังคิดว่าร่มจะไม่ทำงาน มีข่าวลือว่ามันสามารถหยุดราชาอสูรร้ายได้ แต่ไม่สามารถให้ความช่วยเหลือใด ๆ ได้เมื่อราชาอสูรร้ายสองตัวรวมพลังกัน อย่างไรก็ตามราชาอสูรร้ายทั้งสองลงเอยด้วยการตาย “ ให้ตายเถอะ ที่ซ่อนของตระกูลถังแห่งนี้ไม่สามารถพังได้ เมืองฐานเย่โถวกำลังทำงานร่วมกับตระกูลถัง ทั้งเมืองและตระกูลสมควรตาย!” ผู้นำตระกูลของตระกูลซือถูสาปแช่ง ตระกูลซือถูและตระกูลหวังสงวนกำลังไว้!

ท้ายที่สุดแล้วนอกจากสามตระกูลที่แข่งขันกันแล้วยังมีอีกตระกูลโบราณที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในการต่อสู้!

ไม่มีใครสามารถบอกได้อย่างแน่นอนว่าตระกูลที่สี่ซึ่งมีแผนร้ายที่สุดในหมู่พวกเขาจะแอบจมตีตระกูลของพวกเขาในขณะที่พวกเขาต่อสู้กับตระกูลถังหรือไม่ เมื่อพูดไปตั๊กแตนตำข้าวมันอาจจะสะกดรอยตามจักจั่นโดยไม่รู้ว่ามีนกขมิ้นอยู่ข้างหลัง

ด้วยเหตุนี้ตระกูลซือถูและตระกูลหวังจึงเก็บกองกำลังบางส่วนกลับบ้าน ทั้งสองตระกูลทุ่มเทกำลังครึ่งหนึ่ง พวกเขาควรจะเอาชนะตระกูลถังร่วมกันกับราชาอสูรร้ายทั้งสอง อย่างไรก็ตามทั้งสองตระกูลบาดเจ็บสาหัส!

“ เราจะต้องนำอาวุธลับของเราออกมา!” ผู้นำตระกูลของตระกูลหวังถูกแต่งขึ้น

พาร์ทเนอร์ของเขากำลังลังเล “ อาวุธลับจะไม่ช่วยเราในอนาคต มันใช้ได้แค่ครั้งเดียว แน่ใจหรือว่าเราต้องการเสียโอกาสนั่นไปกับตระกูลถัง”

นั่นขัดต่อความปรารถนาของเขา

อาวุธลับมีอานุภาพรุนแรง แต่ใช้แล้วทิ้ง จะดีที่สุดถ้าสามารถเก็บไว้ใช้ในอนาคตได้ “ คนที่ให้อาวุธลับกับเราไม่เคยบอกให้เราเก็บมัน สมมติว่าเราทำเช่นนั้นตระกูลของเราสองคนจะแบ่งกันยังไง?” ผู้นำตระกูลหวังมองแบบซื่อความหมาย ผู้นำตระกูลซือถูถอนหายใจในที่สุด “ ไปใช้มันกันเถอะ” อสูรร้ายตัวหนึ่งก้าวออกมาภายใต้คำสั่งของเขา เสือร้ายตัวนั้นห้อยกระดิ่งที่ดูโบราณไว้ที่หลัง

ผู้นำตระกูลซือถูก้าวข้ามไปหยิบกระดิ่ง และเดินไปที่บริเวณตระกูลถังที่พังเละเทะ ในขณะที่เขาจ้องมองไปที่สนามรบผู้นำตระกูลซือถูก็หลั่งไหลพลังดวงดาวของเขาออกมา และตีกระดิ่ง กระดิ่งหันหน้าไปทางบริเวณตระกูลถัง คลื่นโซนิคระเบิดออก มีระลอกคลื่นที่มองไม่เห็นในอากาศ ทันใดนั้นพื้นที่ในอาณาเขตตระกูลถังก็พังทลายลง

ปัง!

นักรบอสูรกิตติมศักดิ์หลายคนกำลังพักผ่อนอยู่ในบริเวณนั้น พวกเขาเกือบจะล้มลง ในทางกลับกันผู้รักษาก็ตกลงไปในหลุม เลือดไหลออกมาจากดวงตาและจมูกของพวกเขา

“เมื่อกี้คืออะไร?”

ถังยู่หยูระมัดระวัง เธอตอบสนองอย่างรวดเร็วและใช้พลังดวงดาวเพื่อพยุงตัวเอง มันเป็นการหลบได้อย่างหวุดหวิดเธอล้มหัวเข่ากระแทก

“ นั่นใช่แรงสั่นสะเทือนมิติหรือเปล่า?”ถังหลินจ้านได้รับผลกระทบเล็กน้อย แสงเรืองรองปรากฏขึ้นจากร่มที่หักและปกป้องเขา

ความรู้สึกแปลก ๆ นั้นแจ้งเตือนเขา เขาเคยพบกับนักรบอสูรในตำนานมาก่อน และเขารู้เรื่องวิธีการของพวกเขาบางอย่าง เขารับรู้ได้ถึงความวุ่นวายในอากาศนั้น

แน่นอนว่ากระดิ่งเป็นสาเหตุ

“ โจมตี!”

ผู้นำตระกูลซือถูรู้สึกเสียใจขณะจ้องไปที่กระดิ่งที่หัก ถึงกระนั้นนั่นก็เป็นโอกาสที่หาได้ยาก เขาตะโกนและวิ่งไปข้างหน้า

หวืด!

เบื้องหลังเขาคือผู้นำตระกูลหวัง เขาไม่ได้อยู่ด้านหลัง เขารู้ดีว่าท่าทีเช่นนี้จะทำให้ผู้นำตระกูลซือถูไม่พอใจ

ผู้นำตระกูลทั้งสองประลองกับนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ และสังหารสมาชิกตระกูลถังจำนวนมากที่ยืนขวางทางพวกเขา

พวกเขาบังคับให้พวกเขาเข้าไปในเขตตระกูลถัง ตระกูลถังหลายคนได้รับบาดเจ็บเนื่องจากเสียงกระดิ่ง และเสียงระเบิดดังกล่าว พวกเขายอมแพ้อย่างรวดเร็วโดยไม่มีความสามารถที่จะต่อสู้กลับ “ถังหลินจ้าน เรามาแล้ว!”

ทันใดนั้นสองผู้นำตระกูลก็มาถึงด้านหลังของกลุ่มตระกูลถัง พวกเขาสามารถเห็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ที่คอยอยู่ที่นั่นด้วย