“คุณซู!”
“ผู้ท้าทายโชคชะตาซู!”
หานยู่เซียงและอวิ๋นว่านหลี่ร้องออกมาพร้อมกัน
มีสายฟ้าสีม่วงอยู่รอบๆ เสื้อผ้าของอวิ๋นว่านหลี่ เขาพุ่งเข้าประชิดซูผิงทันที“ผู้ท้าทายโชคชะตาได้โปรด การฝึกฝนค่อนข้างลึกซึ้งและมีประตูไปยังที่ต่างๆภายใน คุณต้องรอให้หนานเฟิงเทียนออกมาถ้าคุณต้องการที่จะไปชั้น 19 หรือให้ผมปิดการใช้งานชั้นที่ 19 เพื่อคุณ มิฉะนั้นคุณจะถูกโจมตีโดยพลังงานมืดของสุสาน แม้แต่นักรบอสูรในตำนานที่สภาวะว่างเปล่าก็ไม่สามารถทำเช่นนั้นได้…”
“ได้โปรด คุณซู ได้โปรดใจเย็นๆ” หานยู่เซียงก็พยายามพูดกับซูผิงด้วย
“ไม่เป็นไร” ซูผิงยืนกราน
เขาโบกมือด้วยท่าทางเย็นชาและแน่วแน่ ผลักอวิ๋นว่านหลี่ที่ขวางหน้าเขาออกไป
ซูผิงก้าวไปข้างหน้า
หวือ!
มีลมพัดมา
ซูผิงโผล่ขึ้นมาอีกครั้งเหนือป่าไผ่สีม่วง เส้นสีม่วงหลายเส้นปรากฏขึ้นในอากาศ เหมือนกับใยแมงมุม เส้นสีม่วงดึงซูผิงเข้าไป
“ผู้ท้าทายโชคชะตาซู!”อวิ๋นว่านหลี่กรีดร้อง
ซูผิงวางมือจับเส้นนั่น
เกิดเสียงดังและเสียงแตก ท่ามกลางเสียงดัง ท้องฟ้ามืดครึ้มในทันทีที่เมฆมืดรวมตัวกันบนท้องฟ้าปลอดโปร่งเหนือป่าสุสานทั้งหมด หรือที่จริงแล้ว เหนือสถาบันผู้กล้า!
“เห้อ!”
อวิ๋นว่านหลี่กระทืบเท้า เขาไม่สามารถหยุดคนที่กำลังจะตายได้!
การบุกเข้าไปจะกระตุ้นซากศพและพลังงานชั่วร้ายทั้งหมดในป่าสุสาน ซูผิงอาจตายได้!
ไม่ว่าเขาจะมีพลังมากแค่ไหน แต่สุดท้ายซูผิงก็เป็นแค่ชายหนุ่ม พลังต่อสู้ของเขานั้นแทบไม่มีค่าเลยเมื่อต้องรับมือกับซากศพและพลังงานที่น่ารังเกียจเหล่านั้น เพราะพวกมันจะโจมตีจิตวิญญาณ
“นั่น…บ้ามาก”
หญิงสาวสกุลกั๋วจ้องมองด้วยความไม่เชื่อ ชายหนุ่มพยายามทำลายค่ายกลเพื่อบุกเข้าไปในป่าสุสาน นั่นไม่ใช่เพียงพื้นที่บ่มเพาะสำหรับนักเรียนเท่านั้น แต่ยังเป็นที่พักพิงเวลาที่สถาบันผู้กล้าถูกโจมตี!
ใครก็ตามที่ไม่ปฏิบัติตามกฏที่เฉพาะเจาะจงจะกระตุ้นซากศพทั้งหมดและพลังงานที่อันตรายภายในอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แม้แต่นักรบอสูรในตำนานก็ไม่รอด! เฟยเทียนอวี่มึนงง เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าจะมีใครหัวร้อนได้ขนาดนี้
การบุกเข้าไปในป่าสุสานเป็นการฆ่าตัวตาย ซูผิงถึงวาระแล้ว เฟยเทียนอวี่รู้สึกผิดหวัง
ซูผิงควรจะเป็นคนมีพรสวรรค์หาจับตัวยาก แต่เขากำลังจะตายอย่างโง่เขลา
“พ่อเคยบอกฉันว่าคนมีพรสวรรค์มีอยู่มากมายนับไม่ถ้วน แต่มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถอยู่รอดจนจบได้ ความสามารถไม่ใช่สิ่งเดียวที่สำคัญ ผู้ที่สามารถอยู่รอดได้ต่างหากที่จะทรงพลังอย่างแท้จริง…”เฟยเทียนอวี่จำคำสอนของพ่อของเขา เขาไม่รู้สึกเคารพอีกต่อไปเมื่อมองไปที่ชายหนุ่มคนนั้น เขาแค่รู้สึกเฉยๆ ซูผิงอาจสร้างความรู้สึกต่างๆที่หอคอยมังกร แต่ไม่มีความรู้สึกใดจะคงอยู่นานถ้าเขาตาย
นักเรียนที่ยืนอยู่ด้านหลังเฟยเทียนอวี่ และหญิงสาวต่างคิดว่าผู้ชายคนนั้นบ้าไปแล้ว!
“โอ้พระเจ้า ไม่ เขาจบแล้ว!”
“เขากำลังพยายามบุกเข้าไปในป่าสุสาน แม้แต่นักรบอสูรในตำนานก็ยังทำไม่ได้!”
ฉินเส้าเทียนกับหลิวฉิงเฟิงกังวลและกลัว พวกเขาไม่ได้สนิทกับซูผิงมากนัก แต่พวกเขาทั้งหมดมาจากเมืองฐานหลงเจียง พวกเขากังวลเมื่อเห็นว่าซูผิงเลือกวิธีการฆ่าตัวตายแบบนั้น
พวกเขาอยู่ในสถาบันมาไม่ถึงครึ่งปี แต่พวกเขาก็ได้รู้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของป่าสุสานแล้ว แน่นอนว่าพวกเขารู้เพราะนักเรียนมักจะเล่าเรื่องของพวกเขา
มีเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ที่กล่าวว่าครั้งหนึ่งเคยมีนักรบอสูรในตำนานที่มาเพื่อโจมตีสถาบันผู้กล้า แต่เขาจบลงด้วยการตายในป่าสุสาน!
นี่เป็นสถานที่ที่อันตรายแม้กระทั่งสำหรับนักรบอสูรในตำนาน!
นักเรียนจะมาที่นี่เพื่อฝึกฝน พวกเขาจะประพฤติและปฏิบัติตามกฎ พวกเขาจะหยิบบัตรผ่านและเดินไปตามเส้นทางที่กำหนด “อัจฉริยะจากเมืองฐานหลงเจียง… เขาต้องมาตายที่นี่…”
“มันไม่คุ้ม!”
โจวหยุนและเย่หลงเทียนรู้สึกปวดใจ ซูผิงมีความสามารถมากกว่าที่พวกเขามีมาก มันไร้สาระสำหรับเขาที่จะตายในลักษณะนี้
ซูผิงยืนอยู่เหนือต้นไผ่สีม่วง
ท้องฟ้าแจ่มใสกลายเป็นมืดสนิท ลมกระโชกและพัดราวกับว่าผีกำลังร้องไห้ อุณหภูมิลดลง
จากส่วนลึกของป่าไผ่ ความมืดจำนวนมากส่งเสียงกรีดร้องที่เยือกเย็นและเต็มไปด้วยเลือด ควบคู่ไปกับเสียงร้องของความบ้าคลั่งและความรุนแรง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว