ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 768

ช่องทีวีช่องหนึ่งกำลังออกอากาศข่าว ผู้ประกาศข่าวหนุ่มพูดอย่างเป็นกันเองว่า “ต่อไปเป็นข่าวที่น่าตกใจใน…
　　“ตามรายงานของนักข่าวช่องของเรา มีมังกรอสนีบาตสวรรค์สิบตัวที่มีไหวพริบระดับA ใช่ครับ สิบตัว!
　　“…ทั้งหมดถูกขายโดยร้านขายอสูรชื่อพิกซี่ ผมเชื่อว่าทุกคนอยากรู้เหมือนผม คนดูที่รัก เคยมีร้านที่ขายมากมายขนาดนี้ไหม?
　　“ผู้ชายคนนี้เป็นเจ้าของร้าน…
　　“สำหรับเวลาทำการบางครั้งเปิดตอนเช้าและบางครั้งเปิดตอนบ่าย…”
　　ทั่วทั้งทวีปเริ่มโกลาหลหลังมีการรายงานข่าว!
　　การหาอสูรที่มีไหวพริบระดับ A นั้นหายากพอแล้ว ไม่ต้องพูดถึง มังกรอสนีบาตสวรรค์ยอดนิยม อสูรในอุดมคติขอดาวรีอา!
　　ขายทีเดียวสิบตัว ตัวละไม่เกินหนึ่งพันล้าน ฟังดูเหมือนเป็นข่าวปลอม!
　　คงไม่มีใครเชื่อเรื่องนี้หากไม่ได้นำเสนอโดยแหล่งข่าวที่เชื่อถือได้ ทุกคนคงหัวเราะเพราะคิดว่ามันเป็นเรื่องที่แต่งขึ้น
　　“ร้านขายอูรพิกซี่? ไม่เคยได้ยินมาก่อน!”
　　“ร้านขายอสูรสุดวิเศษนี้เปิดตั้งแต่เมื่อไหร่? มีบริษัทอื่นเข้ามาในตลาดด้วยหรอ?”
　　“อย่ากังวลเรื่อง พระเจ้า… มังกรอสนีบาตสวรรค์ระดับ A สิบตัวถูกขายในราคาถูก! ไม่น่าแปลกใจเลยที่เจ้าของร้านจะหยิ่งผยอง ประกาศว่าจะเปิดทำการแบบสุ่ม!”
　　“ร้านนี้แปลกมากในบรรดาร้านขายอสูร!”
　　“นายโง่หรือยังไง? นี่ต้องเป็นกลยุทธ์ทางการตลาดของร้าน จะมีใครขายมังกรอสนีบาตสวรรค์ระดับA ในราคาเพียงสี่ร้อยล้านได้?”
　　“นายแหละที่โง่ หากเป็นกลยุทธ์ทางการตลาดจริงๆ ทำไมเขาไม่ขายให้ต่ำกว่าราคาตลาดเล็กน้อยเพื่อที่คนอย่างนายจะได้ไม่สงสัย แม้ว่าเขาจะขายมังกรให้กับคนที่เขาจ้าง เขาก็ยังมีมังกรอสนีบาตสวรรค์ 10 ตัวที่ได้รับการประเมินโดยสาธารณชนว่ามีไหวพริบระดับ A นายทำแบบนั้นได้ไหมล่ะ?”
　　“ร้านอยู่ตรงไหน? ฉันคิดว่ามันใกล้มากนะ!”
　　“พวกขยะมาแล้ว! เห็นได้ชัดว่าเป็นการหลอกลวง นายล้อเล่นหรอ? มังกรอสนีบาตสวรรค์สิบตัวที่มีไหวพริบระดับ A ขายเพียงหลักร้อยล้าน? ร้านค้าแบบนั้นจะมีอยู่จริงได้ยังไง? เว้นแต่พวกเขาจะขายอสูรตัวอื่นๆ ทั้งหมดในราคาถูกเหมือนกัน!”
　　“ฉันมีมังกรอสนีบาตสวรรค์สองตัวแล้ว แค่อยากให้นายรู้ไว้…”
　　…
　　ผู้คนในทวีปแคมป์พูดคุยกันอย่างดุเดือดบนอินเทอร์เน็ต บางคนเชื่อข่าวนี้ และบางคนคิดว่ามันเป็นการหลอกลวงอย่างเห็นได้ชัด หลายคนเลือกที่จะระมัดระวังและรออีกหน่อย
　　อย่างไรก็ตามคนบ้าระห่ำในหมู่พวกเขาได้เดินทางไปวอฟเฟ็ตตั้งแต่เย็นวันนั้นแล้ว
　　พวกที่มีเหตุผลบางคนไตร่ตรองข้อมูลที่มีอยู่ จากนั้นจึงตัดสินใจออกไปค้นหาความจริงด้วยตาของพวกเขาเอง
　　ตกดึก
　　แสงไฟนีออนบนอาคารและท้องถนนทำให้ทั้งเมืองมีชีวิตชีวาขึ้น ยิ่งกว่าในเวลากลางวัน!
　　เหนือหัวของพวกเขามีท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวที่ชัดเจน และบนท้องถนนก็มีสถานบันเทิงยามค่ำคืนที่สวยงาม สาวสวยที่แทบจะมองไม่เห็นในตอนกลางวันต่างก็สัญจรไปมาในตอนกลางคืน
　　มีคิวยาวอยู่นอกร้านซูผิง
　　ถนนสายธุรกิจธรรมดาๆ นั้นได้กลายเป็นถนนที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองวอฟเฟ็ตในทันที โดยมีการจราจรมากกว่าเดิมหลายเท่า..ไอลีนโนเวล
　　ลูกค้ามีอยู่ทุกที่ รายได้ของทุกร้านบนถนนสายนั้นเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า
　　เนื่องจากอยู่ภายใต้สปอตไลท์ ร้านของซูผิงจึงดึงดูดลูกค้าได้มากที่สุด
　　“ทำไมพวกเขาถึงรอในแถวกัน?”
　　“เฮ้ เธอไม่ได้อ่านข่าวเหรอ? กฎของร้านนี้มีระบุไว้บนอินเทอร์เน็ต”
　　“หากต้องการซื้ออสูร จะต้องทำสัญญากับอสูรทันทีและซื้อด้วยตัวเอง ไม่สามารถมอบหรือขายให้คนอื่นไปได้อย่างง่ายดาย และไม่ว่าจะเป็นใครก็ต้องเข้าแถวรอ ฉันได้ยินมาว่าเจ้าของร้านปฏิเสธข้อเสนอหลายหมื่นล้านที่มีคนยื่นให้”
　　”จริงหรอ? ไม่น่าเชื่อ นักธุรกิจคนไหนจะปฏิเสธเงิน?”
　　”ใครจะรู้? พรุ่งนี้เราจะรู้กันว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือไม่ ผู้คนมากมายรอเข้าแถวอยู่ที่นี่.”
　　”นายพูดถูก”
　　คลีโอ—ซึ่งอยู่แถวหน้าๆ—ได้ยินการสนทนาและหน้าดำ เธอเป็นคนที่เสนอเงินหลายหมื่นล้านนั่น
　　เธอไม่คิดว่าเธอจะทำหน้าที่เป็นกระดาษฟอยล์เพื่อทำให้ร้านของซูผิงโดดเด่น
　　เธอยิ่งโกรธกว่าเดิม
　　“ให้ตายสิ นี่มันเกิดอะไรขึ้น”
　　นอกร้าน—ชายร่างใหญ่กำยำมาพร้อมกับลูกสมุนสองสามคน แต่ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นนอกร้านของซูผิง
　　เขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากชายที่โจแอนนาโยนออกจากร้านในวันแรกของการทำธุรกิจ เขากลัวความแข็งแกร่งของโจแอนนาในตอนนั้น เขาจึงไปพาเพื่อนของเขามา เขาไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นความโอ่อ่าตระการตาเช่นนี้หลังจากที่เขากลับมา
　　ทุกคนที่รอเข้าแถวนอกร้านของซูผิงอธิบายทุกอย่างแล้ว
　　“ใช่ร้านนี้หรอ?”
　　สีหน้าของชายหนุ่มผมสีม่วงเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขารู้สึกกดดันเพราะความนิยมของร้าน
　　ลูกค้าส่วนใหญ่ในแถวเป็นนักรบสภาวะสมุทร แต่ก็มียอดฝีมือสภาวะว่างเปล่าอยู่ด้วย
　　“ก่อนหน้านี้วันนั้นไม่มีใครอยู่ที่นี่ มันเกิดอะไรขึ้น?” ชายร่างกำยำค่อนข้างตกตะลึง
　　”ใครสน! คืนนี้ร้านนี้ต้องปิดอยู่ดี!”
　　“ใช่! เขาไม่รู้ว่าใครดูแลถนนสายนี้!”
　　ผู้ชายสองสามต่างพากันพูดคำพูดหยิ่งผยอง
　　ถึงลูกค้าจะเยอะแล้วยังไง? พวกเขาจะจะทำอะไรได้ ถ้าร้านนี้จะถูกปิด?
　　ชายหนุ่มผมสีม่วงยืนอยู่ตรงกลางกลุ่มและขมวดคิ้วเงียบๆ เขาสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ
　　ลูกค้าบางรายในสายงานค่อนข้างแข็งแกร่ง บางคนอยู่ในสภาวะชะตากรรม
　　นอกจากนี้ยังมีใบหน้าที่คุ้นเคยอยู่แถวหน้าๆ ผู้หญิงคนนั้นมาจากตระกูลไรอัน เธอไม่ได้มาจากสาขาหลัก แต่เธอมีไหวพริบและเป็นที่นับถือ เธอจะได้รับทรัพยากรมากขึ้นถ้าเธอมาจากสาขาหลัก และเธอสามารถบรรลุความสำเร็จที่มากกว่านี้ได้!
　　”ไปกันเถอะ”
　　ชายหนุ่มผมสีม่วงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและตัดสินใจลงมือ ไม่ว่าในกรณีใด เขาไม่สามารถปล่อยคนที่ทำให้ลูกน้องของเขาขุ่นเคืองไปง่ายๆได้
　　เมื่อชายหนุ่มผมสีม่วงและลูกน้องเดินตรงไปที่ประตูร้าน ผู้คนมากมายในแถวก็ตะโกนขึ้น
　　“เฮ้ เฮ้ นายคือใคร? ไม่อนุญาตให้แซงคิว ไม่เข้าใจหรอ?”
　　”ใช่! ไปต่อท้ายแถวสิ!”
　　ชายหนุ่มผมสีม่วงไม่สนใจพวกเขาและพูดกับชายร่างกำยำว่า “ไปเคาะประตูซะ”
　　จากนั้นชายร่างกำยำก็พยายามทุบประตู แต่ประตูไม่ยอมขยับ แม้ว่าหมัดของเขาจะแข็งแรงพอที่จะดัดเหล็กได้
　　สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเมื่อเขาพยายามอีกครั้งและออกแรงมากขึ้น
　　ถึงกระนั้นความพยายามครั้งที่สองก็ยังล้มเหลว ประตูยังคงไม่บุบสลาย ราวกับว่าทำจากหินที่แข็งที่สุด
　　การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปอีกครั้ง เขารู้ว่าร้านได้รับการคุ้มครอง แต่เขาไม่รู้ว่าการป้องกันจะดีขนาดนี้ เขาตะโกนเสียงดังทันที “เปิดประตู! เปิดประตู!”
　　ไม่มีการตอบสนอง
　　ผู้คนที่รอเข้าแถวมองพวกเขาอย่างเย็นชา พวกเขาต้องการดูว่าเจ้าของร้านจะออกมาเพราะเสียงตะโกนหรือไม่ ถ้าเขาทำได้ พวกเขาสามารถเข้าไปในร้านได้ทันที
　　ส่วนพวกที่ตะโกนก็ต้องกลับไปเข้าแถวอีกครั้ง ไม่มีใครอยากเสียตำแหน่ง
　　ชายร่างกำยำโกรธมาก เขาตะโกนหลายครั้ง แต่ก็ยังไม่มีการตอบสนอง ใบหน้าของเขาร้อนผ่าวเมื่อเขารู้สึกเหมือนมีสายตานับพันจับจ้องมาที่เขา เขาสาปแช่งในขณะที่รู้สึกอับอายและโกรธจัด
　　ถึงกระนั้นก็ไม่มีใครตอบสนองแม้หลังจากที่เขากรนด่าอยู่เป็นเวลานาน
　　หลายคนเริ่มสงสัยว่ามีใครอยู่ในร้านหรือเปล่า
　　เจ้าของร้านไม่อยู่ที่นี่หรือเปล่า?
　　อย่างไรก็ตามมีคนเห็นว่าเจ้าของร้านกลับเข้าไปในร้านแล้ว เขาไม่ได้ออกมาตั้งแต่ตอนนั้น
　　ชายร่างกำยำเดินกลับไปที่ชายหนุ่มผมสีม่วงและพูดด้วยสีหน้าที่บิดเบี้ยว “บัดซบ มันทำเป็นไม่ได้ยิน”
　　นายน้อยขมวดคิ้วด้วยแววตาวาววับและพิจารณาสถานการณ์
　　ตอนนั้นเองที่ทั้งถนนเงียบลงในทันใด มีกลิ่นอายของเลือด รู้สึกเหมือนน้ำท่วมหรือฝูงอสูรที่มาจากที่ไกล ๆ ล้อมรอบถนน
　　ทุกคนแหงนหน้าขึ้นมอง และพบว่าที่มาของกลิ่นอายน่าสะพรึงกลัวไม่ใช่จากคนเดียว แต่มาจากสามคน!
　　คนแปลกหน้าสามคนกำลังบินมาจากจุดหนึ่งในขอบฟ้า เงาของพวกเขาใหญ่ขึ้นเมื่อพวกเขาเข้าใกล้!