ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 782

“ได้ ฉันรอได้หนึ่งสัปดาห์!”มีอาพูดอย่างรวดเร็ว
　　ทันใดนั้น เธอมองที่ซูผิงด้วยความกังวล “เจ้าของร้าน… หนึ่งสัปดาห์น้อยเกินไปไหม? คุณสามารถฝึกฝนพวกมันได้เร็วขนาดนั้นจริงเหรอ?”
　　”เร็ว?”
　　ซูผิงเลิกคิ้วขึ้น เมื่อสักครู่เธอดูหมดหวัง และตอนนี้เธอมาคิดว่ามันเร็วเกินไป?
　　ผู้หญิงเป็นสิ่งมีชีวิตที่เข้าใจยากจริงๆ
　　”แน่นอน ถ้าคุณรีบจริงๆ ผมสามารถเสร็จสิ้นการฝึกที่นี่ตอนนี้ได้เลย” ซูผิงกล่าวอย่างเฉยเมย
　　มีอาพูดไม่ออก ที่นี่ตอนนี้? นายต้องล้อเล่นแน่ แม้แต่ผู้ฝึกสอนระดับเทพปรมาจารย์ก็ไม่กล้าสัญญาแบบนี้…
　　แต่แน่นอนว่าเธอจะไม่พูดออกมาดังๆ เธอค่อยๆยิ้มเมื่อเห็นว่าซูผิงไม่พอใจกับความสงสัยของเธอ และเห็นได้ชัดว่าเขาโกรธ “ฉันไม่ได้รีบร้อนขนาดนั้น ฉันสามารถรอเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ได้ หนึ่งสัปดาห์กำลังดีเลย”
　　“งั้นก็หนึ่งสัปดาห์ เรียกพวกมันมาสิ” ซูผิงพูดอย่างเฉยเมย
　　”เรียก?”
　　“เรียกอสูรของคุณไง”
　　”อ้อ”
　　มีอาหน้าแดงเล็กน้อย
　　จากนั้นเธอก็เรียกอสูรสองตัวของเธอออกมาอย่างรวดเร็ว อสูรหลักและรองของเธอ ตัวแรกเป็นอสูรปีศาจขณะที่อีกตัวเป็นมังกร ไม่ใช่มังกรอสนีบาต แต่เป็นมังกรผลึกคลื่นไฟซึ่งหายากพอๆ กัน
　　สำหรับเสือและมังกรดวงดาวเลือดเหมันต์ที่เธอให้ซูผิงฝึกให้ก่อนหน้านี้ ทั้งคู่เป็นอสูรรอง
　　การปรากฏตัวของอสูรสองตัวนี้ทำให้เกิดเสียงอุทานดังขึ้นทันที
　　หลายคนในแถวนั้นค่อนข้างอิจฉาเพราะพวกเขารู้ว่าอสูรนี้มีค่าและหายากเพียงใด หญิงสาวจากตระกูลไลเยฟานั้นร่ำรวยและมีทรัพยากรมากมายจริง ๆ
　　โจแอนนาเดินเข้าไปหาเธอ ดึงดูดความสนใจของทุกคนอีกครั้ง และนำอสูรตัวสองตัวออกไป
　　“คุณต้องการอะไรอีกไหม?” ซูผิงถาม
　　มีอาหน้าแดงและถามเบาๆว่า “เอ่อ เจ้าของร้าน คุณมีผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์อีกไหม?”
　　เธอรู้สึกว่าเธอโลภเกินไป ผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์ก่อนหน้านี้ถูกขายให้กับเธอเกือบฟรี
　　เธอสงสัยว่าผลไม้นั้นเป็นของจริงหรือไม่ แต่เธอได้ตระหนักแล้วว่ายอดฝีมือระดับดวงดาวอย่างซูผิงจะไม่มีวันโกงเธอด้วยเงินจำนวนเล็กน้อยแบบนั้น
　　เธอจะดูไร้ยางอายถ้าเธอขอผลไม้เพิ่ม
　　อย่างไรก็ตามเธอตัดสินใจที่จะแบกรับความอับอายเพื่ออสูรของเธอ
　　“คุณต้องการอีกหรอ? มันไม่มีตอนนี้ แต่ผมสามารถหามาให้ได้เมื่อผมว่าง อีกสองสามวันคุณค่อยมาใหม่นะ” ซูผิงกล่าว
　　เขาสามารถเก็บผลไม้ได้ในขณะฝึกอสูร ไม่ได้เสียเวลาอะไร
　　”จริงหรอ? ขอบคุณมากค่ะเจ้าของร้านขอบคุณมาก!” มีอารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่เห็นว่าซูผิงตอบแบบสบายๆ ไม่ได้ไม่พอใจอะไร
　　ดูเหมือนว่าเจ้าของร้านจะไม่โกรธกับการกระทำในอดีตของเธอ
　　”ด้วยความยินดี นี่เป็นแค่การทำธุรกรรมตามปกติ”
　　“ฉันจะจำความกรุณาของคุณเจ้าของร้าน”
　　“อย่างที่บอก มันเป็นแค่ธุรกรรมปกติ”
　　“เจ้าของร้านคุณใจดีมาก ฉันไม่เคยมีโอกาสขอบคุณสำหรับความใจดีของคุณ ขอบคุณมาก”
　　“…ธุรกรรมปกติ”
　　“ขอบคุณค่ะเจ้าของร้าน!”
　　ไม่เป็นไร เราไม่ได้พูดเรื่องเดียวกัน ซูผิงขี้เกียจเกินกว่าจะพูดต่อ เขามองออกไปนอกร้านด้วยรอยยิ้ม บอกเป็นนัยว่าเธอควรไปได้แล้ว
　　มีอาจากไป จากนั้นซูผิงก็ทักทายลูกค้าคนที่สอง
　　ลูกค้าคนที่สองเลือกการฝึกปกติหลังจากบทสนทนาที่น่าตื่นเต้น แต่เขาฝึกอสูรห้าตัวในคราวเดียว
　　มันจะสร้างรายได้ห้าร้อยล้านหรือห้าล้านแต้มพลังงาน
　　แม้ว่าจะไม่ได้กำไรเท่าการฝึกฝนมืออาชีพ แต่ก็ง่ายกว่ามากและสามารถสะสมรายได้ได้
　　จากนั้นลูกค้าคนที่สามก็เข้ามา คนที่สี่…
　　“เจ้าของร้าน ผะ—ผมต้องการฝึกอสูรเจ็ดตัว ได้ไหม?” ฟีลัสก้าวมาข้างหน้า เขาตื่นเต้นมากเพราะในที่สุดก็ถึงตาของเขา
　　แตกต่างจากคนอื่นๆ เขายืนยันผลการฝึกในร้านของซูผิงแล้ว
　　จระเข้เขียวของเขาเป็นอสูรระดับ A ที่สามารถต่อสู้กับอสูรบางตัวที่เกินระดับของมันได้ ซึ่งน่าทึ่งมากแล้ว
　　น่าเสียดายที่จระเข้เขียวไม่เป็นที่นิยม ราคาของพวกมันจะไม่สูงเกินไปมากแม้ว่าไหวพริบของพวกมันจะถูกยกระดับเป็นระดับ A
　　อย่างไรก็ตามฟีลัสต้องการฝึกอสูรทั้งหมดของเขาในครั้งนี้
　　”แน่นอน” ซูผิงพยักหน้าเล็กน้อย
　　ฟีลัสรู้สึกกังวลเมื่อเห็นว่าซูผิงยอมรับภารกิจนี้อย่างง่ายดาย ทันใดนั้นเขาก็กัดฟันและพูดว่า“เจ้าของร้านผมขอโทษสำหรับสิ่งที่ผมเคยทำไปก่อนหน้านี้ ผมไม่ควรจะสงสัยคุณ…”.ไอลีนโนเวล.
　　ซูผิงตกตะลึงครู่หนึ่ง แต่แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าเขาหมายถึงอะไร เขาพูดอย่างไม่เป็นทางการว่า “ไม่เป็นไร ผมไม่ได้เป็นอะไร ผมฝึกอสูรทุกตัวเหมือนๆกัน”
　　ฟีลัสโล่งใจอย่างมากเมื่อเห็นว่าซูผิงไม่ได้ติดใจอะไร เขารู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นและตอบอย่างซาบซึ้งว่า “ขอบคุณสำหรับความเมตตาของคุณ!”
　　เขาประทับใจมาก คนใหญ่คนโตระดับดวงดาวยินดีที่จะให้อภัยเขา
　　“นำอสูรของคุณออกมา” ซูผิงกล่าว มีลูกค้าในแถวมากขึ้น และเขาไม่มีเวลาพูดคุยมากนัก
　　นอกจากนี้การฝึกอสูรก็ต้องใช้เวลา เขาค่อนข้างยุ่ง
　　”ตกลง” ฟีลัสพยักหน้า จู่ๆ เขาก็นึกถึงบางสิ่งและตัดสินใจหลังจากสูดหายใจเข้าลึกๆ “เจ้าของร้าน ผมขอเลือกการฝึกฝนมืออาชีพได้ไหม?”
　　“มีเงินพอก็ฝึกได้”
　　ฟีลัสตอบอย่างตื่นเต้นว่า “ถ้าอย่างนั้น ฉันผมให้อสูรหลักของผมฝึกฝนมืออาชีพ”
　　”ตกลง”
　　ซูผิงพยักหน้า
　　คราวนี้ฟีลัสไม่ลังเลอีกต่อไป เขาจ่ายค่าบริการอย่างรวดเร็ว ซึ่งคือเงินทั้งหมดที่เขาเหลือ
　　เขาตั้งใจจะซื้ออุปกรณ์ป้องกันอันทรงพลังสำหรับอสูรของเขา แต่เห็นได้ชัดว่าอุปกรณ์ดังกล่าวจะเป็นแค่ของชั่วคราวและไม่น่าเชื่อถือ ความสามารถเท่านั้นที่จะเป็นของมันจริงๆ
　　ซูผิงรู้สึกสบายใจขึ้นหลังจากที่ได้เห็นรายได้ของเขาเพิ่มขึ้นอีกร้อยล้าน การทำเงินเป็นเรื่องง่ายเมื่อเป็นคนมีชื่อเสียง
　　จริงๆ เขาต้องขอบคุณตระกูลไรอัน
　　เขาไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะได้รับความนิยมจากการฆ่าญาติคนหนึ่งของพวกเขา
　　บากกับมังกรอสนีบาตที่เขาขาย ซูผิงไม่คิดว่าเขาจะต้องกังวลเกี่ยวกับการขาดลูกค้าอีกต่อไป เขาได้รับเงินทุกวันแล้วก็ฝึกอสูร
　　เขายังสามารถใช้เวลาในการบ่มเพาะ ในขณะเดียวกันก็พัฒนาโครงกระดูกน้อยและอสูรตัวอื่นๆ ในระหว่างการฝึก
　　มีแต่ได้กับได้!
　　หลังจากตกลงกับฟีลัสแล้ว ซูผิงก็คุยกับลูกค้ารายต่อไป
　　ลูกค้ารายหนึ่งเข้ามาในร้าน ซูผิงพบว่าห้องอสูรในร้านของเขาเต็มอย่างรวดเร็ว
　　เขารับลูกค้าเพียงสิบสองคิว ไม่มากเท่ากับเมื่อวันก่อน อย่างไรก็ตามลูกค้าส่วนใหญ่เลือกที่จะฝึกอสูรหลายตัว ลูกค้ารายเดียวมีค่าเท่ากับลูกค้าสิบรายเมื่อเทียบกับวันก่อนหน้า
　　ซูผิงขอให้ถังยู่หรานแจ้งให้ลูกค้าทราบว่าไม่มีที่ว่างแล้ว คนที่ต่อแถวอยู่ตกตะลึง จากนั้นก็เริ่มบ่น
　　”จริงหรอ? ฉันรอตั้งแต่เมื่อวาน แล้วเธอจะบอกว่าไม่มีที่ว่างแล้วงั้นหรอ?”
　　“คนเข้าไปไม่ถึงสิบคน ทำไมร้านเต็มแล้วล่ะ”
　　“เมื่อวานฉันเพิ่งเสี่ยงต่อการโดนตระกูลไรอันโจมตี แต่เธอกำลังบอกว่าไม่มีที่ว่างอีกแล้วงั้นเหรอ?”
　　หลายคนรู้สึกอยากโวยวานแต่ไม่กล้าสบถออกมาดังๆ
　　แน่นอนพวกเขาไม่ได้ทำ เจ้าของร้านเป็นยอดฝีมือระดับดวงดาว พวกเขาต้องทำตัวดีๆ สำหรับยอดฝีมือระดับดวงดาว อย่าว่าแต่การบ่นเลย เขาสามารถฆ่าทุกคนได้แค่เพราะเขาโกรธ
　　แม้จะโกรธจัด คนในแถวก็ไม่กระจัดกระจายกันไปในทันที
　　วันนี้เข้าร้านไม่ได้ แต่พรุ่งนี้ต้องได้เข้า
　　แม้ว่าพรุ่งนี้จะยังไม่ถึงคิว แต่บางคนที่อยู่ข้างหน้าพวกเขาก็ได้คิวไปแล้ว และพวกเขาก็อยู่รออีกสองสามวันได้
　　ข่าวจากร้านประเมินดังมาถึงหูของพวกเขาขณะที่พวกเขารอ พวกเขาอิจฉามาก และก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ยังเข้าแถวรออยู่
　　นี่คือร้านที่สามารถฝึกอสูรระดับ A ได้!
　　เพื่อให้ได้อสูรระดับ A… พวกเขาจะไม่ลังเลที่จะรอ แม้จะต้องรอหนึ่งเดือน การรอคอยถือว่าคุ้มค่า!
　　ผู้ที่ไม่ได้เข้าแถวในทันทีทำได้แค่ต่อแถวยาวต่อไปเท่านั้น พวกเขามองดูหัวนับไม่ถ้วนที่อยู่ข้างหน้าพวกเขา ได้แต่เสียใจที่ไม่กล้าหาญกว่านี้ พวกเขาไม่รู้ว่าพวกเขาจะต้องรออีกนานแค่ไหนกว่าจะถึงคิวของพวกเขา
　　ไม่มีใครรู้ว่าร้านของซูผิงจะยังคงเปิดดำเนินการได้อีกนานแค่ไหน จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาจากไปหลังจากสองสามวัน?
　　ยอดฝีมือระดับดวงดาวทุกคนคาดเดาไม่ได้
　　ถนนกว้างก่อนหน้านี้เต็มไปด้วยคิว เจ้าของร้านที่อยู่ฝั่งตรงข้ามถนนค่อนข้างโกรธเพราะพวกเขาขัดขวางธุรกิจ แต่เขาไม่กล้าบ่น ท้ายที่สุดเจ้าของร้านต้อนเหตุก็เป็นยอดฝีมือที่ทรงพลัง
　　ถึงกระนั้นธุรกิจของเขาจะตกต่ำถ้าเขาไม่ทำอะไรเลย
　　เจ้าของร้านทำได้เพียงต้องไปดูด้วยตาตัวเอง และเข้าร่วมต่อท้ายแถว
　　ถ้าเขาสามารถรับบริการฝึกจากร้านของซูผิง… มีโอกาสที่จะได้รับอสูรระดับ A ซึ่งจะเป็นตัวแทนของรายได้ร้านค้าของเขาร่วมสิบปี!
　　ทำไมต้องเปิดร้านของตัวเองในเมื่อการฝึกมีกำไรมากขนาดนั้น?
　　คำพูดแพร่กระจายไปราวกับไฟป่าในสหพันธ์ ที่ซึ่งการสื่อสารนั้นรวดเร็วและสะดวกสบาย ผู้คนมาจากดาวอื่นมากขึ้นเรื่อยๆ
　　เดิมทีมีผู้คนอยู่ข้างนอกร้านซูผิงประมาณห้าร้อยคนในตอนเช้า หลายคนปฏิเสธที่จะเข้าร่วมแถวหลังจากเห็นว่าต้องรอนานแค่ไหน อย่างไรก็ตามบ่ายแล้ว และคนรอต่อแถวก็ร่วมสามพันคนแล้ว!
　　คนที่ออกจากแถวไปตอนที่มีคนต่อหลักร้อย—ได้แต่เสียใจกับการตัดสินใจของพวกเขา พวกเขาต้องยอมแพ้เมื่อเห็นทางคดเคี้ยวยาวเหยียดบนถนนจากคนหลายพันคน
　　เมื่อพิจารณาถึงความจุของร้านค้าที่รับรับลูกค้าได้เพียงสิบสองคนต่อวัน พวกเขาจะต้องรอเป็นเวลาหลายเดือนหากพวกเขาเข้าร่วมต่อแถว
　　อย่างไรก็ตาม ในขณะที่บางคนยอมแพ้ แถวก็ไม่ได้สั้นลงเลย ตอนกลางคืนมีผู้คนเข้าแถวร่วมแปดพันคน ปิดกั้นถนนไปครึ่งหนึ่ง
　　บรรดาผู้ที่ยอมตอนที่มีคนเพียงสามพันคนกำลังเสียใจกับการตัดสินใจของพวกเขา เมื่อพวกเขาคำนวณมูลค่าของอสูรระดับ A และเวลาที่ต้องรอแล้ว
　　คงจะเป็นเรื่องที่คุ้มค่าอย่างยิ่งหากพวกเขาได้อสูรระดับ A หลังจากการรอหลายวัน!
　　บางคนก็เป็นเช่นนั้น เป็นผู้สังเกต แต่ไม่เคยปฏิบัติ
　　หลายคนยอมแพ้เมื่อจำนวนคนในแถวเพิ่มขึ้นเป็นแปดพันคน แต่แถวก็ยังยาวขึ้น…
　　ภายในร้าน—
　　ถังยู่หรานปิดประตูหลังจากแจ้งว่าหมดเวลาทำการแล้ว
　　ซูผิงตรวจสอบบัญชีแยกประเภท และพบว่าเขาได้รับแต้มพลังงานมากกว่าห้าร้อยล้านแต้มในวันนี้
　　มันน่ากลัวมาก!
　　เขาเกือบจะเหมือนคนผลิตเงิน!
　　ห้าร้อยล้านแต้มพลังงานคือห้าหมื่นล้านเหรียญดวงดาว มีร้านค้าที่มีชื่อเสียงไม่กี่แห่งที่สามารถหารายได้เร็วแบบนี้
　　พรุ่งนี้ฉันจะสามารถเลื่อนขั้นร้านได้อีกครั้งหากมีคนเลือกบริการฝึกฝนมืออาชีพเพิ่มอีกสองสามคน! ซูผิงค่อนข้างตื่นเต้นกับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
　　ร้านของเขาเพิ่งได้รับการเลื่อนขั้นเมื่อนานมานี้
　　เขาสงสัยว่าฟังก์ชั่นใหม่ ๆ ของร้านระดับ 5 จะมีอะไรบ้าง
　　ฉันควรเลื่อนขั้นสระวิญญาณก่อนหรือร้านห่อน? ซูผิงลังเล
　　การ์แลนด์ขัดจังหวะความคิดของเขาในทันใด เขาพูดในขณะที่ยังนั่งอยู่บนโซฟาว่า “ผมได้พูดกับพันธมิตรดวงดาวแล้ว ผู้อาวุโสระดับดวงดาวขั้นสูงได้ตรวจสอบประวัติของคุณและยอมรับคุณ”
　　เขาแสดงสีหน้าลำบากใจหลังจากพูดแบบนั้น
　　เพราะมันหมายความว่าเขาต้องออกเพื่อให้ซูผิงเข้าไปแทน
　　ที่ในนั้นค่อนข้างจำกัด
　　เขาเป็นแค่ลิ่วล้อในแวดวง ไม่มีคุณสมบัติที่จะเชิญใครมาเข้า เขาทำได้เพียงให้คนอื่นเข้ามาแทนที่เขาเท่านั้น
　　การออกจากพันธมิตรดวงดาวเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่สำหรับเขา เขาจะไม่ได้รับข้อมูลอันล้ำค่าที่แบ่งปันกันในแวดวงนั้นอีกต่อไป ผู้คนในระดับดวงดาวขั้นกลางให้ความเคารพเขาเสมอมาเพราะเขามาจากพันธมิตรดวงดาว แต่หลังจากนี้พวกเขาคงไม่มองว่าเขาเป็นคนสำคัญอีกต่อไป