ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 862
สิบนาทีผ่านไปอย่างรวดเร็วในขณะที่เจ้าดวงดาวคุยกัน
แสงสีทองส่องมาที่คะแนนอีกครั้ง ลบอันดับก่อนหน้าและแทนที่ด้วยอันดับใหม่
คราวนี้ชายหนุ่มที่ถือดาบไม้เป็นอันดับหนึ่ง!
เขาอยู่บนชั้นที่ 28 ของอนุสรณ์!
จักรพรรดิมังกรอยู่ที่อันดับสอง ปัจจุบันเขาอยู่บนชั้นที่ 24 อย่างไรก็ตามแต้มของเขาน้อยกว่าชายหนุ่มที่ถือดาบไม้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ต้องขอบคุณอัตราแต้มของอนุสรณ์มังกร
ความยากของอนุสรณ์มังกรทำให้ความเร็วของเขาลดลง เขาไปถึงชั้นที่ 16 ในสิบนาทีแรกก็จริง แต่เขาก็ก้าวขึ้นไปอีกแปดชั้นในสิบนาทีหลังจากนั้น ซึ่งอยู่ในการคาดเดาของเจ้าดวงดาว
ชายหนุ่มที่ถือดาบไม้นั้นช่างน่าประหลาดใจยิ่งนัก ตอนแรกเขาช้ากว่าเพียงเล็กน้อยเท่านั้นเขายังสามารถปีนขึ้นไปอีกสิบสองชั้นในเวลาสิบนาที ถือว่าเร็วมาก!
“ฉันได้ยินมาว่าเขาเป็นศิษย์ของเทพเจ้าดาบแห่งทะเลเหนือ ดูเหมือนจะเป็นเมล็ดพันธุ์ที่ดี!”
“ดูจากความเร็วของเขาแล้ว เขาอาจจะจบการต่อสู้ทุกชั้นได้ในห้ารอบ คนในสภาวะชะตากรรมธรรมดาจะล้มเหลวรอบที่สามและรอบที่ห้า เขาแข็งแกร่งกว่ามาก!”
“วิชาดาบของเขาไม่ได้ก้าวล้ำอนุสรณ์ดาบ จริง ๆ ฉันคิดว่าเขาเลือกอนุสรณ์นั้นเพื่อฝึกฝนวิชาของเขา”
“…เด็กคนนั้นกำลังขัดเกลาตัวเองและก้าวขึ้นสู่อันดับสูงสุดใช่ไหม?”
เจ้าดวงดาวมองหน้ากัน จากนั้นพวกเขาก็ตระหนักว่าใครเป็นอัจฉริยะที่ดีสุดในทั้งห้าสถาบัน ชายหนุ่มคนนี้น่าจะโดดเด่นในรอบการแข่งขันต่อไป ท้ายที่สุดคนส่วนใหญ่มีภูมิหลังที่ทรงพลัง “ราชาศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่อันดับสาม เขาท้าทายอนุสรณ์ธาตุและแต้มของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้เขาจะไม่ได้สู้เต็มที่”
“ราชามังกรแห่งโอเอซิสอันดับสี่ ไม่เลว.”
“ผู้ที่ท้าทายอนุสรณ์ทุกสาย ติดอยู่ที่ชั้นสิบแปด นั่นเป็นอนุสรณ์ที่ยากที่สุด หากโชคไม่ดี คุณอาจพบศัตรูแบบสุ่มที่เป็นภัยได้”
“เห็นได้ชัดว่าเขาช้าลง เขาไม่ควรจะมีความมั่นใจแบบนั้น!”เจ้าดวงดาวจากสถาบันสุสานมังกรเยาะเย้ย เขาเคยเห็นอัจฉริยะที่หยิ่งผยองอย่างนี้มาเยอะมาก และไม่มีใครจบสวย
”ฮึ!”
ผู้สอนพ่นลมหายใจและเพิกเฉยต่อเขา เขากังวลและวิตกกังวลกับอันดับของราชามังกรแห่งโอเอซิสมากกว่า เขาคาดหวังให้ราชามังกรแห่งโอเอซิสแข่งขันกับจักรพรรดิมังกร หรือไม่ก็กับกับทายาทของเทพเจ้าแห่งดาบ แต่ถึงกระนั้น แม้แต่ราชาศักดิ์สิทธิ์ก็ยังเหนือกว่าเขา ซึ่งเกินความคาดหมายของผู้สอน …
บนชั้นที่สิบเก้าของอนุสรณ์ทุกสาย—
ซูผิงกำลังบินอยู่ในทะเลทรายขณะที่ไล่ตามอสูรขนาดมหึมาสิบตัวที่ก่อให้เกิดพายุทราย พวกมันเป็นอสูรหินที่ถูกปรับให้เข้ากับทะเลทราย
มีขอบเขตแน่นอนในโลกมายานี้
ฉันอยากรู้ว่าอะไรที่อยู่นอกเหนือ…
ซูผิงหยุดกะทันหัน ทะเลทรายอันกว้างใหญ่ทอดยาวไปถึงเส้นขอบฟ้าในดวงตาของเขา แต่เขาสามารถสัมผัสได้ถึงสิ่งกีดขวางที่ปิดกั้นความรู้สึกข้างหน้าเขาหลายร้อยเมตร
หวืด!
เขายกมือและขว้างก้อนหินออกไป
หินกระทบกับม่านพลังที่มองไม่เห็น และแตกสลายเมื่อกระแทก
ในเวลาเดียวกัน อสูรหินทั้งสิบตัวก็คำรามและพุ่งเข้าใส่เขา ซูผิงไม่ได้มองย้อนกลับไป เขาแค่โบกมือทำให้เกิดการระเบิดเป็นชุด อสูรร้ายทั้งสิบตัวระเบิดทีละตัว ซูผิงจับตัวสุดท้ายที่เหลืออยู่ด้วยมือที่มีพลังดวงดาวและสังเกตสิ่งกีดขวางตรงหน้า เขาพยายามต่อยโดยรวบรวมพลังของกฎสามสิบข้อ
หมัดนั้นทรงพลังมากจนทรายตรงหน้ากระเด็นออกไป มิติใกล้เคียงและดินถล่ม และสถานที่นี้กลายเป็นพื้นที่ที่มืดสนิท
ปัง!
หมัดอันน่าสะพรึงกลัวหายไปหลังจากเสียงทุ้ม แต่สิ่งกีดขวางยังคงไม่บุบสลาย คลื่นพลังกระจายออกไป พัดทรายกลับออกไปในระยะหลายพันเมตรและทำให้เกิดหลุมขนาดใหญ่
ซูผิงดึงหมัดกลับและสูดหายใจเข้าลึกๆ สิ่งกีดขวางนั้นผ่านไปไม่ได้อย่างแท้จริง
แม้ว่าเขาจะไม่ได้พยายามอย่างเต็มที่ แต่สิ่งกีดขวางก็ยังไม่ได้รับความเสียหายอย่างแน่นอน เขาคงทำอะไรไม่ได้แม้ว่าจะพยายามสุดกำลัง
บางทีฉันอาจจะหลุดพ้นจากอนุสรณ์ได้ ถ้าฉันทำลายสิ่งกีดขวางนี้ได้ ด้วยวิธีนี้ฉันจะสามารถสังเกตอนุสรณ์จากอีกมิติหนึ่งได้ ซูผิงคิด น่าเสียดายที่เขาไม่สามารถยืนยันว่าสิ่งที่คิดนี้ถูก บางทีสิ่งกีดขวางอาจถูกสร้างขึ้นโดยเจ้าของสภาวะเทพดวงดาว หรือบางทีมันอาจจะเป็นส่วนหนึ่งของทั้งหมด
เขาได้ทดสอบสิ่งกีดขวางหลายแห่งในขณะที่เขาเดินมา แต่เขายังไม่พบข้อบกพร่องใด ๆ
ช่างเถอะ ฉันควรจะสะสมแต้มให้มากกว่านี้ คงจะดีที่สุดถ้าฉันสามารถแลกเปลี่ยนเป็นวัตถุดิบที่จำเป็นสำหรับกายแสงอาทิตย์ระดับสี่ ซูผิงส่ายหัวและบีบด้วยมือพลังดวงดาว ทำให้อสูรร้ายที่กำลังดิ้นรนระเบิด
ในไม่ช้า ซูผิงก็ก้าวขึ้นไปบนชั้นที่ยี่สิบ
ชั้นที่ยี่สิบเป็นภูเขาที่สวยงาม อย่างไรก็ตามทันใดนั้นเองมีมนุษย์ในชุดสีเขียวกระโดดออกมา
มนุษย์เป็นเด็กผู้หญิงที่เข้าหาซูผิงด้วยเทคนิคการเคลื่อนไหวร่างกายอันน่าอัศจรรย์ เธอชักดาบของเธอแล้วฟันใส่เขา ซูผิงยกหมัดขึ้นอย่างใจเย็น
ปัง!
ร่างกายของผู้หญิงคนนั้นระเบิด เธอถูกฆ่าตายก่อนที่เธอจะได้ปลดปล่อยวิชาดาบของเธอ
ที่นี่มีแม้กระทั่งนักดาบ อันที่จริงคุณสามารถพบกับศัตรูประเภทใดก็ได้ที่นี่ มันคาดเดาไม่ได้ ซูผิงคิด และก็พบว่าตัวเองอยู่บนชั้นที่ 21
ปัง!
ซูผิงต่อยอีกครั้งและระเบิดศัตรู
ไม่ต้องสำรวจขอบเขตของอนุสรณ์อีกต่อไป ซูผิงพุ่งเร็วขึ้นและผ่านทุกชั้นด้วยหมัดเดียว
…
สิบนาทีผ่านไปในโลกภายนอก
แสงสีทองส่องมาที่คะแนนอีกครั้ง ผู้สอนจากสถาบันเทพแห่งดาบมองขึ้นไปบนอันดับอีกครั้งด้วยดวงตาเป็นประกาย จากนั้นแสงในดวงตาของเขาก็หายไป เขาตกใจมาก
ชายหนุ่มถือดาบไม้ไม่มีชื่ออยู่ตรงนั้นแล้วและไม่มีจักรพรรดิมังกรด้วย กลับกลายเป็นบุคคลที่ไม่รู้จัก
ชายหนุ่มที่ท้าทายอนุสรณ์ทุกสาย?
เจ้าดวงดาวคนอื่นๆ เห็นสิ่งนี้ด้วยและค่อนข้างตกตะลึง
”เกิดอะไรขึ้น? ทายาทของเทพแห่งดาบถูกผลักลงมาอยู่อันดับสอง?”
“ให้ตายสิ ดูนั่นสิ เขาอยู่ที่ชั้น 42 หรือเปล่า?”
“…”
”เอ่อ…”
เจ้าดวงดาวทั้งเจ็ดคนตกตะลึง
เลข42ถัดจากชื่อของซูผิงนั้นชัดเจนมาก และแต้มข้างหลังก็ไม่น่าเชื่อยิ่งกว่าอีก แต้มของเขามากกว่าชายหนุ่มที่ถือดาบไม้ 50% ต้องขอบคุณอัตราแต้มของอนุสรณ์ทุกสาย!
ก่อนหน้านี้เขาอยู่แค่ชั้น 18 และอยู่ในอันดับที่ 9 เท่านั้น แต่แล้วเขาก็ทะยานขึ้นไปอันดับสูงสุดและไปถึงชั้น 42? นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาผ่านยี่สิบสี่ชั้นในเวลาเพียงสิบนาทีเหรอ?
นั่นไม่สมเหตุสมผล ยิ่งชั้นสูงเท่าไหร่ก็ยิ่งยากขึ้นเท่านั้น ศัตรูหลังจากชั้นที่สามสิบจะเป็นภาพลวงตาของ
สภาวะชะตากรรมที่สามารถควบคุมกฎเบื้องต้นได้ มันจะเหมือนกับการต่อสู้กับศัตรูระดับดวงดาว!
ภาพลวงตาตั้งแต่ชั้นที่สี่สิบขึ้นไปจะคุ้นเคยกับกฎดี
ซูผิงยังคงโจมตีด้วยความเร็วสูงภายใต้สถานการณ์แบบนี้?
“มีอะไรผิดพลาดหรือเปล่า?”
“ยี่สิบสี่ชั้นในสิบนาที? เหมือนก้าวกระโดด เป็นไปได้ยังไง?”
“แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งพอๆ กับนักรบระดับดวงดาว แต่ความมุ่งมั่นของเขาจะอ่อนกำลังลงเมื่อเขาต่อสู้ในอนุสรณ์ เขาจะอ่อนแอลงเมื่อความมุ่งมั่นของเขาหมดลง ฉันเคยเห็นผู้ชายสองคนเท่านั้นที่สามารถผ่านสี่สิบชั้นได้ในเวลาครึ่งชั่วโมง”
“ฉันก็เหมือนกัน ทั้งคู่เป็นอัจฉริยะจากกาแล็กซี่อื่นและกลายเป็นเจ้าดวงดาวตั้งแต่ยังเด็ก พวกเขามีโอกาสมากที่จะไปถึงสภาวะเทพดวงดาว”
เจ้าดวงดาวทุกคนตกใจ ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร
สถานการณ์แปลกเกินไป
ก่อนหน้านี้เขาได้ย้ายจากชั้นสิบสองไปยังชั้นที่สิบแปดภายในเวลาสิบนาที แต่แล้วเขาก็ขึ้นไปยังชั้นที่ 42 ในระยะเวลาเท่ากัน มันผิดปกติมาก!
ตอนแรกเขาไม่จริงจังเหรอ?
เจ้าดวงดาวอยากที่จะเชื่อว่ามีบางอย่างผิดปกติกับอนุสรณ์มากกว่า
ผู้ดูแลระดับเจ้าดวงดาวตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้นและเปลี่ยนการแสดงออกของเขา เขาทิ้งคำพูดไว้ไว้และรีบวิ่งออกไป “ผมจะไปบอกให้นายท่านตรวจดู”
ผู้สอนจากทั้งห้าสถาบันต่างมองหน้ากันอย่างสับสน โดยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าอนุสรณ์น่าจะทำงานผิดปกติ
“ทายาทของเทพแห่งดาบยังเป็นที่สองอยู่ เขาช้าลง แต่ความเร็วของเขายังคงน่าทึ่ง”
”จริง รอบหน้าเขาจะต้องปรากฏตัวเหนือชั้นที่สี่สิบอย่างแน่นอน!”
“จักรพรรดิมังกรก็ตามมาติดๆเช่นกัน เขาอยู่บนชั้น 33 อนุสรณ์มังกรนั้นยากมากจริงๆ”
“ราชามังกรแห่งโอเอซิสเหนือกว่าราชาศักดิ์สิทธิ์ ดูเหมือนว่าราชามังกรโอเอซิสผู้นี้จะมีของดี!”
การที่ซูผิงอยู่อันดับสูงสุดทำให้ทุกคนตกตะลึง แต่ปกติอันดับก็จะสลับกันเป็นครั้งคราวอยู่แล้ว
โดยทั่วไปการจัดอันดับจะเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ
ชายหนุ่มที่ถือดาบไม้และจักรพรรดิมังกรยังมีหวังที่จะขึ้นสู่อันสูงสุด รวมถึงราชามังกรแห่งโอเอซิส, ราชาศักดิ์สิทธิ์, ราชินีแห่งท้องทะเล, ธิดาศักดิ์สิทธิ์พันใบไม้เป็นต้น
ทุกคนต่างอ้างสิทธิ์ในที่นั่งบนยอดเขา
แม้ว่าอันดับของพวกเขาจะไม่เท่ากัน แต่แต้มของพวกเขาค่อนข้างใกล้เคียงกัน
มีอัจฉริยะคนอื่นที่ตามหลังพวกเขา ช่องว่างระหว่างพวกเขากับคนที่อยู่ด้านบนก็ไม่ได้มากมายเช่นกัน ท้ายที่สุดแล้วชั้นล่างก็ค่อนข้างที่จะผ่านไปได้ง่าย
ความแตกต่างของพวกเขาจะไม่ชัดเจนจนกว่าพวกเขาจะไปถึงชั้นที่สูงขึ้น
เจ้าดวงดาวที่ออกไปถามนายท่านก่อนหน้านี้กลับมา
ผู้สอนจากสถาบันเทพแห่งดาบถามอย่างไม่พอใจว่า “เขาว่ายังไง?” เขารู้ว่ามีบางอย่างผิดพลาด แต่ก็ค่อนข้างไม่สบายใจที่ถูกขโมยอันดับบนสุด
ทุกคนก็ดูอยากรู้เช่นกัน หลายปีที่ผ่านมาอนุสรณ์ไม่เคยล้มเหลว พวกเขาได้แต่สงสัยว่ามีอะไรผิดปกติ
“ท่านบอกว่าทุกอย่างปกติดี” เจ้าดวงดาวกล่าวด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน
สิ่งที่นายท่านสภาวะเทพดวงดาวพูดกับเขายังคงก้องอยู่ในหัว: ไม่มีอะไรผิดปกติ ไม่มีอะไรเลย ทุกอย่างเป็นเรื่องจริง ฉันสังเกตหนุ่มนั่นอยู่ เขาค่อนข้างน่าสนใจ ไอลีนโนเวล
เจ้าดวงดาวตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น
เขารู้ว่าท่านลอร์ดของเขาบ่มเพาะอย่างสันโดษและทำสมาธิโดยไม่สนใจผู้ท้าท้ายแม้แต่น้อย อัจฉริยะหลายคนที่มีความสามารถโดดเด่นได้เข้ามาในอาณาจักรลับ แต่ไม่มีใครดึงดูดความสนใจของเขาได้
ท้ายที่สุด สภาวะเทพดวงดาวสนใจเพียงเป้าหมายอันยิ่งใหญ่ในการไปถึงสภาวะเทพอมตะเท่านั้น
อัจฉริยะไม่ได้มีความหมายอะไรสำหรับพวกเขา เว้นแต่พวกเขาจะมองหาทายาท แม้ว่าอัจฉริยเหล่านั้นจะเติบโตขึ้น ดีที่สุดคือพวกเขาจะขึ้นสู่สภาวะเทพดวงดาวเท่านั้น และไม่มีความจำเป็นที่ยอดฝีมือเช่นนั้นจะสนใจ
“ทุกอย่างปกติ?”
ทุกคนตกตะลึงเมื่อได้ยินคำตอบนั้น
คุณเรียกการไต่ขึ้นจากชั้น 18 เป็น 42 ในสิบนาทีว่าปกติหรอ?
ทุกคนรู้สึกสับสน อย่างไรก็ตามมันจะเป็นจริงเมื่อยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาวพูด ไม่มีใครกล้าตั้งคำถาม!
“ถ้าเป็นเรื่องจริง… เขาจะเก่งเกินไปหรือเปล่า?”
“หมายความว่าเขาหลอกเรามาตลอดงั้นหรอ?”
“…”
เจ้าดวงดาวตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร
“อัจฉริยะ” และ “สัตว์ประหลาด” เป็นคำที่อธิบายสำหรับชายหนุ่มถือดาบไม้และจักรพรรดิมังกร แต่ผู้ชายคนนั้นอยู่อีกเหนือกว่าระดับหนึ่งอย่างสมบูรณ์
เขาอยู่โดดเดียวในอันดับสูงสุด!
“มันอาจเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะขึ้นไปถึงชั้น 50 และเขาอยู่ในอนุสรณ์ทุกสาย…”เจ้าดวงดาวกล่าวด้วยริมฝีปากที่กระตุก ก่อนหน้านี้เขาเคยพยายามที่จะสอนบทเรียนให้กับอสูรของผู้ชายคนนั้น แต่เขาไม่คาดคิดว่าชายหนุ่มจะเป็นอัจฉริยะที่มีความสามารถอย่างนี้ ซึ่งเหนือกว่าทายาทของเทพเจ้าแห่งดาบ
เขาไม่มีทางเชื่อว่าชายคนนั้นจะไม่มีผู้สนับสนุนสภาวะเทพดวงดาว
ไม่ว่าจะมีความสามารถขนาดไหน ก็ไม่สามารถไปได้ไกลหากปราศจากทรัพยากรหรืออาจารย์ที่ดี!
มิฉะนั้นทำไมตระกูลใหญ่จึงต้องสะสมทรัพยากรมหาศาลไว้สำหรับคนรุ่นต่อๆ ไป?
“ดูเหมือนว่าที่เขาให้อสูรของเขาโจมตีเอง ไม่ใช่เพราะเขาเป็นสายควบคุม แต่เพราะว่าปีศาจมังกรนั่นไม่คู่ควรต่างหาก!”
“เขาไม่สามารถไปถึงชั้น 42 ได้ง่ายๆหากเขาพึ่งแค่อสูรเท่านั้น”
เจ้าดวงดาวตระหนักถึงแก่นแท้ของเรื่องนี้ และมองหน้ากัน อย่างไรก็ตามผู้สอนจากสถาบันราชวงศ์อามิลล์ตาเป็นประกายด้วยความตื่นเต้น
ซูผิงเข้าร่วมการแข่งขันด้วยการรับรองของสถาบันราชวงศ์อามิลล์ ถ้าเขากลายเป็นคนดัง สถาบันก็จะดังด้วยเช่นกัน!
เมื่อพิจารณาถึงผลงานของเขาแล้ว เขาจะสร้างความโดดเด่นให้กับตัวเองในรอบต่อไปของการแข่งขันอย่างแน่นอน!
เขาเป็นเหมือนสมบัติที่ตกลงมาตรงหน้าสถาบันของเขา!
เจ้าดวงดาวหญิงจากสถาบันนกขมิ้นศักดิ์สิทธิ์หรี่ตาลงและกล่าวว่า “ดูสิ อันดับเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง”
แสงสีทองส่องมาที่คะแนนอีกครั้ง ลบอันดับก่อนหน้าและแทนที่ด้วยอันดับใหม่
คราวนี้ชายหนุ่มที่ถือดาบไม้เป็นอันดับหนึ่ง!
เขาอยู่บนชั้นที่ 28 ของอนุสรณ์!
จักรพรรดิมังกรอยู่ที่อันดับสอง ปัจจุบันเขาอยู่บนชั้นที่ 24 อย่างไรก็ตามแต้มของเขาน้อยกว่าชายหนุ่มที่ถือดาบไม้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ต้องขอบคุณอัตราแต้มของอนุสรณ์มังกร
ความยากของอนุสรณ์มังกรทำให้ความเร็วของเขาลดลง เขาไปถึงชั้นที่ 16 ในสิบนาทีแรกก็จริง แต่เขาก็ก้าวขึ้นไปอีกแปดชั้นในสิบนาทีหลังจากนั้น ซึ่งอยู่ในการคาดเดาของเจ้าดวงดาว
ชายหนุ่มที่ถือดาบไม้นั้นช่างน่าประหลาดใจยิ่งนัก ตอนแรกเขาช้ากว่าเพียงเล็กน้อยเท่านั้นเขายังสามารถปีนขึ้นไปอีกสิบสองชั้นในเวลาสิบนาที ถือว่าเร็วมาก!
“ฉันได้ยินมาว่าเขาเป็นศิษย์ของเทพเจ้าดาบแห่งทะเลเหนือ ดูเหมือนจะเป็นเมล็ดพันธุ์ที่ดี!”
“ดูจากความเร็วของเขาแล้ว เขาอาจจะจบการต่อสู้ทุกชั้นได้ในห้ารอบ คนในสภาวะชะตากรรมธรรมดาจะล้มเหลวรอบที่สามและรอบที่ห้า เขาแข็งแกร่งกว่ามาก!”
“วิชาดาบของเขาไม่ได้ก้าวล้ำอนุสรณ์ดาบ จริง ๆ ฉันคิดว่าเขาเลือกอนุสรณ์นั้นเพื่อฝึกฝนวิชาของเขา”
“…เด็กคนนั้นกำลังขัดเกลาตัวเองและก้าวขึ้นสู่อันดับสูงสุดใช่ไหม?”
เจ้าดวงดาวมองหน้ากัน จากนั้นพวกเขาก็ตระหนักว่าใครเป็นอัจฉริยะที่ดีสุดในทั้งห้าสถาบัน ชายหนุ่มคนนี้น่าจะโดดเด่นในรอบการแข่งขันต่อไป ท้ายที่สุดคนส่วนใหญ่มีภูมิหลังที่ทรงพลัง “ราชาศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่อันดับสาม เขาท้าทายอนุสรณ์ธาตุและแต้มของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้เขาจะไม่ได้สู้เต็มที่”
“ราชามังกรแห่งโอเอซิสอันดับสี่ ไม่เลว.”
“ผู้ที่ท้าทายอนุสรณ์ทุกสาย ติดอยู่ที่ชั้นสิบแปด นั่นเป็นอนุสรณ์ที่ยากที่สุด หากโชคไม่ดี คุณอาจพบศัตรูแบบสุ่มที่เป็นภัยได้”
“เห็นได้ชัดว่าเขาช้าลง เขาไม่ควรจะมีความมั่นใจแบบนั้น!”เจ้าดวงดาวจากสถาบันสุสานมังกรเยาะเย้ย เขาเคยเห็นอัจฉริยะที่หยิ่งผยองอย่างนี้มาเยอะมาก และไม่มีใครจบสวย
”ฮึ!”
ผู้สอนพ่นลมหายใจและเพิกเฉยต่อเขา เขากังวลและวิตกกังวลกับอันดับของราชามังกรแห่งโอเอซิสมากกว่า เขาคาดหวังให้ราชามังกรแห่งโอเอซิสแข่งขันกับจักรพรรดิมังกร หรือไม่ก็กับกับทายาทของเทพเจ้าแห่งดาบ แต่ถึงกระนั้น แม้แต่ราชาศักดิ์สิทธิ์ก็ยังเหนือกว่าเขา ซึ่งเกินความคาดหมายของผู้สอน …
บนชั้นที่สิบเก้าของอนุสรณ์ทุกสาย—
ซูผิงกำลังบินอยู่ในทะเลทรายขณะที่ไล่ตามอสูรขนาดมหึมาสิบตัวที่ก่อให้เกิดพายุทราย พวกมันเป็นอสูรหินที่ถูกปรับให้เข้ากับทะเลทราย
มีขอบเขตแน่นอนในโลกมายานี้
ฉันอยากรู้ว่าอะไรที่อยู่นอกเหนือ…
ซูผิงหยุดกะทันหัน ทะเลทรายอันกว้างใหญ่ทอดยาวไปถึงเส้นขอบฟ้าในดวงตาของเขา แต่เขาสามารถสัมผัสได้ถึงสิ่งกีดขวางที่ปิดกั้นความรู้สึกข้างหน้าเขาหลายร้อยเมตร
หวืด!
เขายกมือและขว้างก้อนหินออกไป
หินกระทบกับม่านพลังที่มองไม่เห็น และแตกสลายเมื่อกระแทก
ในเวลาเดียวกัน อสูรหินทั้งสิบตัวก็คำรามและพุ่งเข้าใส่เขา ซูผิงไม่ได้มองย้อนกลับไป เขาแค่โบกมือทำให้เกิดการระเบิดเป็นชุด อสูรร้ายทั้งสิบตัวระเบิดทีละตัว ซูผิงจับตัวสุดท้ายที่เหลืออยู่ด้วยมือที่มีพลังดวงดาวและสังเกตสิ่งกีดขวางตรงหน้า เขาพยายามต่อยโดยรวบรวมพลังของกฎสามสิบข้อ
หมัดนั้นทรงพลังมากจนทรายตรงหน้ากระเด็นออกไป มิติใกล้เคียงและดินถล่ม และสถานที่นี้กลายเป็นพื้นที่ที่มืดสนิท
ปัง!
หมัดอันน่าสะพรึงกลัวหายไปหลังจากเสียงทุ้ม แต่สิ่งกีดขวางยังคงไม่บุบสลาย คลื่นพลังกระจายออกไป พัดทรายกลับออกไปในระยะหลายพันเมตรและทำให้เกิดหลุมขนาดใหญ่
ซูผิงดึงหมัดกลับและสูดหายใจเข้าลึกๆ สิ่งกีดขวางนั้นผ่านไปไม่ได้อย่างแท้จริง
แม้ว่าเขาจะไม่ได้พยายามอย่างเต็มที่ แต่สิ่งกีดขวางก็ยังไม่ได้รับความเสียหายอย่างแน่นอน เขาคงทำอะไรไม่ได้แม้ว่าจะพยายามสุดกำลัง
บางทีฉันอาจจะหลุดพ้นจากอนุสรณ์ได้ ถ้าฉันทำลายสิ่งกีดขวางนี้ได้ ด้วยวิธีนี้ฉันจะสามารถสังเกตอนุสรณ์จากอีกมิติหนึ่งได้ ซูผิงคิด น่าเสียดายที่เขาไม่สามารถยืนยันว่าสิ่งที่คิดนี้ถูก บางทีสิ่งกีดขวางอาจถูกสร้างขึ้นโดยเจ้าของสภาวะเทพดวงดาว หรือบางทีมันอาจจะเป็นส่วนหนึ่งของทั้งหมด
เขาได้ทดสอบสิ่งกีดขวางหลายแห่งในขณะที่เขาเดินมา แต่เขายังไม่พบข้อบกพร่องใด ๆ
ช่างเถอะ ฉันควรจะสะสมแต้มให้มากกว่านี้ คงจะดีที่สุดถ้าฉันสามารถแลกเปลี่ยนเป็นวัตถุดิบที่จำเป็นสำหรับกายแสงอาทิตย์ระดับสี่ ซูผิงส่ายหัวและบีบด้วยมือพลังดวงดาว ทำให้อสูรร้ายที่กำลังดิ้นรนระเบิด
ในไม่ช้า ซูผิงก็ก้าวขึ้นไปบนชั้นที่ยี่สิบ
ชั้นที่ยี่สิบเป็นภูเขาที่สวยงาม อย่างไรก็ตามทันใดนั้นเองมีมนุษย์ในชุดสีเขียวกระโดดออกมา
มนุษย์เป็นเด็กผู้หญิงที่เข้าหาซูผิงด้วยเทคนิคการเคลื่อนไหวร่างกายอันน่าอัศจรรย์ เธอชักดาบของเธอแล้วฟันใส่เขา ซูผิงยกหมัดขึ้นอย่างใจเย็น
ปัง!
ร่างกายของผู้หญิงคนนั้นระเบิด เธอถูกฆ่าตายก่อนที่เธอจะได้ปลดปล่อยวิชาดาบของเธอ
ที่นี่มีแม้กระทั่งนักดาบ อันที่จริงคุณสามารถพบกับศัตรูประเภทใดก็ได้ที่นี่ มันคาดเดาไม่ได้ ซูผิงคิด และก็พบว่าตัวเองอยู่บนชั้นที่ 21
ปัง!
ซูผิงต่อยอีกครั้งและระเบิดศัตรู
ไม่ต้องสำรวจขอบเขตของอนุสรณ์อีกต่อไป ซูผิงพุ่งเร็วขึ้นและผ่านทุกชั้นด้วยหมัดเดียว
…
สิบนาทีผ่านไปในโลกภายนอก
แสงสีทองส่องมาที่คะแนนอีกครั้ง ผู้สอนจากสถาบันเทพแห่งดาบมองขึ้นไปบนอันดับอีกครั้งด้วยดวงตาเป็นประกาย จากนั้นแสงในดวงตาของเขาก็หายไป เขาตกใจมาก
ชายหนุ่มถือดาบไม้ไม่มีชื่ออยู่ตรงนั้นแล้วและไม่มีจักรพรรดิมังกรด้วย กลับกลายเป็นบุคคลที่ไม่รู้จัก
ชายหนุ่มที่ท้าทายอนุสรณ์ทุกสาย?
เจ้าดวงดาวคนอื่นๆ เห็นสิ่งนี้ด้วยและค่อนข้างตกตะลึง
”เกิดอะไรขึ้น? ทายาทของเทพแห่งดาบถูกผลักลงมาอยู่อันดับสอง?”
“ให้ตายสิ ดูนั่นสิ เขาอยู่ที่ชั้น 42 หรือเปล่า?”
“…”
”เอ่อ…”
เจ้าดวงดาวทั้งเจ็ดคนตกตะลึง
เลข42ถัดจากชื่อของซูผิงนั้นชัดเจนมาก และแต้มข้างหลังก็ไม่น่าเชื่อยิ่งกว่าอีก แต้มของเขามากกว่าชายหนุ่มที่ถือดาบไม้ 50% ต้องขอบคุณอัตราแต้มของอนุสรณ์ทุกสาย!
ก่อนหน้านี้เขาอยู่แค่ชั้น 18 และอยู่ในอันดับที่ 9 เท่านั้น แต่แล้วเขาก็ทะยานขึ้นไปอันดับสูงสุดและไปถึงชั้น 42? นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาผ่านยี่สิบสี่ชั้นในเวลาเพียงสิบนาทีเหรอ?
นั่นไม่สมเหตุสมผล ยิ่งชั้นสูงเท่าไหร่ก็ยิ่งยากขึ้นเท่านั้น ศัตรูหลังจากชั้นที่สามสิบจะเป็นภาพลวงตาของ
สภาวะชะตากรรมที่สามารถควบคุมกฎเบื้องต้นได้ มันจะเหมือนกับการต่อสู้กับศัตรูระดับดวงดาว!
ภาพลวงตาตั้งแต่ชั้นที่สี่สิบขึ้นไปจะคุ้นเคยกับกฎดี
ซูผิงยังคงโจมตีด้วยความเร็วสูงภายใต้สถานการณ์แบบนี้?
“มีอะไรผิดพลาดหรือเปล่า?”
“ยี่สิบสี่ชั้นในสิบนาที? เหมือนก้าวกระโดด เป็นไปได้ยังไง?”
“แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งพอๆ กับนักรบระดับดวงดาว แต่ความมุ่งมั่นของเขาจะอ่อนกำลังลงเมื่อเขาต่อสู้ในอนุสรณ์ เขาจะอ่อนแอลงเมื่อความมุ่งมั่นของเขาหมดลง ฉันเคยเห็นผู้ชายสองคนเท่านั้นที่สามารถผ่านสี่สิบชั้นได้ในเวลาครึ่งชั่วโมง”
“ฉันก็เหมือนกัน ทั้งคู่เป็นอัจฉริยะจากกาแล็กซี่อื่นและกลายเป็นเจ้าดวงดาวตั้งแต่ยังเด็ก พวกเขามีโอกาสมากที่จะไปถึงสภาวะเทพดวงดาว”
เจ้าดวงดาวทุกคนตกใจ ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร
สถานการณ์แปลกเกินไป
ก่อนหน้านี้เขาได้ย้ายจากชั้นสิบสองไปยังชั้นที่สิบแปดภายในเวลาสิบนาที แต่แล้วเขาก็ขึ้นไปยังชั้นที่ 42 ในระยะเวลาเท่ากัน มันผิดปกติมาก!
ตอนแรกเขาไม่จริงจังเหรอ?
เจ้าดวงดาวอยากที่จะเชื่อว่ามีบางอย่างผิดปกติกับอนุสรณ์มากกว่า
ผู้ดูแลระดับเจ้าดวงดาวตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้นและเปลี่ยนการแสดงออกของเขา เขาทิ้งคำพูดไว้ไว้และรีบวิ่งออกไป “ผมจะไปบอกให้นายท่านตรวจดู”
ผู้สอนจากทั้งห้าสถาบันต่างมองหน้ากันอย่างสับสน โดยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าอนุสรณ์น่าจะทำงานผิดปกติ
“ทายาทของเทพแห่งดาบยังเป็นที่สองอยู่ เขาช้าลง แต่ความเร็วของเขายังคงน่าทึ่ง”
”จริง รอบหน้าเขาจะต้องปรากฏตัวเหนือชั้นที่สี่สิบอย่างแน่นอน!”
“จักรพรรดิมังกรก็ตามมาติดๆเช่นกัน เขาอยู่บนชั้น 33 อนุสรณ์มังกรนั้นยากมากจริงๆ”
“ราชามังกรแห่งโอเอซิสเหนือกว่าราชาศักดิ์สิทธิ์ ดูเหมือนว่าราชามังกรโอเอซิสผู้นี้จะมีของดี!”
การที่ซูผิงอยู่อันดับสูงสุดทำให้ทุกคนตกตะลึง แต่ปกติอันดับก็จะสลับกันเป็นครั้งคราวอยู่แล้ว
โดยทั่วไปการจัดอันดับจะเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ
ชายหนุ่มที่ถือดาบไม้และจักรพรรดิมังกรยังมีหวังที่จะขึ้นสู่อันสูงสุด รวมถึงราชามังกรแห่งโอเอซิส, ราชาศักดิ์สิทธิ์, ราชินีแห่งท้องทะเล, ธิดาศักดิ์สิทธิ์พันใบไม้เป็นต้น
ทุกคนต่างอ้างสิทธิ์ในที่นั่งบนยอดเขา
แม้ว่าอันดับของพวกเขาจะไม่เท่ากัน แต่แต้มของพวกเขาค่อนข้างใกล้เคียงกัน
มีอัจฉริยะคนอื่นที่ตามหลังพวกเขา ช่องว่างระหว่างพวกเขากับคนที่อยู่ด้านบนก็ไม่ได้มากมายเช่นกัน ท้ายที่สุดแล้วชั้นล่างก็ค่อนข้างที่จะผ่านไปได้ง่าย
ความแตกต่างของพวกเขาจะไม่ชัดเจนจนกว่าพวกเขาจะไปถึงชั้นที่สูงขึ้น
เจ้าดวงดาวที่ออกไปถามนายท่านก่อนหน้านี้กลับมา
ผู้สอนจากสถาบันเทพแห่งดาบถามอย่างไม่พอใจว่า “เขาว่ายังไง?” เขารู้ว่ามีบางอย่างผิดพลาด แต่ก็ค่อนข้างไม่สบายใจที่ถูกขโมยอันดับบนสุด
ทุกคนก็ดูอยากรู้เช่นกัน หลายปีที่ผ่านมาอนุสรณ์ไม่เคยล้มเหลว พวกเขาได้แต่สงสัยว่ามีอะไรผิดปกติ
“ท่านบอกว่าทุกอย่างปกติดี” เจ้าดวงดาวกล่าวด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน
สิ่งที่นายท่านสภาวะเทพดวงดาวพูดกับเขายังคงก้องอยู่ในหัว: ไม่มีอะไรผิดปกติ ไม่มีอะไรเลย ทุกอย่างเป็นเรื่องจริง ฉันสังเกตหนุ่มนั่นอยู่ เขาค่อนข้างน่าสนใจ ไอลีนโนเวล
เจ้าดวงดาวตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น
เขารู้ว่าท่านลอร์ดของเขาบ่มเพาะอย่างสันโดษและทำสมาธิโดยไม่สนใจผู้ท้าท้ายแม้แต่น้อย อัจฉริยะหลายคนที่มีความสามารถโดดเด่นได้เข้ามาในอาณาจักรลับ แต่ไม่มีใครดึงดูดความสนใจของเขาได้
ท้ายที่สุด สภาวะเทพดวงดาวสนใจเพียงเป้าหมายอันยิ่งใหญ่ในการไปถึงสภาวะเทพอมตะเท่านั้น
อัจฉริยะไม่ได้มีความหมายอะไรสำหรับพวกเขา เว้นแต่พวกเขาจะมองหาทายาท แม้ว่าอัจฉริยเหล่านั้นจะเติบโตขึ้น ดีที่สุดคือพวกเขาจะขึ้นสู่สภาวะเทพดวงดาวเท่านั้น และไม่มีความจำเป็นที่ยอดฝีมือเช่นนั้นจะสนใจ
“ทุกอย่างปกติ?”
ทุกคนตกตะลึงเมื่อได้ยินคำตอบนั้น
คุณเรียกการไต่ขึ้นจากชั้น 18 เป็น 42 ในสิบนาทีว่าปกติหรอ?
ทุกคนรู้สึกสับสน อย่างไรก็ตามมันจะเป็นจริงเมื่อยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาวพูด ไม่มีใครกล้าตั้งคำถาม!
“ถ้าเป็นเรื่องจริง… เขาจะเก่งเกินไปหรือเปล่า?”
“หมายความว่าเขาหลอกเรามาตลอดงั้นหรอ?”
“…”
เจ้าดวงดาวตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร
“อัจฉริยะ” และ “สัตว์ประหลาด” เป็นคำที่อธิบายสำหรับชายหนุ่มถือดาบไม้และจักรพรรดิมังกร แต่ผู้ชายคนนั้นอยู่อีกเหนือกว่าระดับหนึ่งอย่างสมบูรณ์
เขาอยู่โดดเดียวในอันดับสูงสุด!
“มันอาจเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะขึ้นไปถึงชั้น 50 และเขาอยู่ในอนุสรณ์ทุกสาย…”เจ้าดวงดาวกล่าวด้วยริมฝีปากที่กระตุก ก่อนหน้านี้เขาเคยพยายามที่จะสอนบทเรียนให้กับอสูรของผู้ชายคนนั้น แต่เขาไม่คาดคิดว่าชายหนุ่มจะเป็นอัจฉริยะที่มีความสามารถอย่างนี้ ซึ่งเหนือกว่าทายาทของเทพเจ้าแห่งดาบ
เขาไม่มีทางเชื่อว่าชายคนนั้นจะไม่มีผู้สนับสนุนสภาวะเทพดวงดาว
ไม่ว่าจะมีความสามารถขนาดไหน ก็ไม่สามารถไปได้ไกลหากปราศจากทรัพยากรหรืออาจารย์ที่ดี!
มิฉะนั้นทำไมตระกูลใหญ่จึงต้องสะสมทรัพยากรมหาศาลไว้สำหรับคนรุ่นต่อๆ ไป?
“ดูเหมือนว่าที่เขาให้อสูรของเขาโจมตีเอง ไม่ใช่เพราะเขาเป็นสายควบคุม แต่เพราะว่าปีศาจมังกรนั่นไม่คู่ควรต่างหาก!”
“เขาไม่สามารถไปถึงชั้น 42 ได้ง่ายๆหากเขาพึ่งแค่อสูรเท่านั้น”
เจ้าดวงดาวตระหนักถึงแก่นแท้ของเรื่องนี้ และมองหน้ากัน อย่างไรก็ตามผู้สอนจากสถาบันราชวงศ์อามิลล์ตาเป็นประกายด้วยความตื่นเต้น
ซูผิงเข้าร่วมการแข่งขันด้วยการรับรองของสถาบันราชวงศ์อามิลล์ ถ้าเขากลายเป็นคนดัง สถาบันก็จะดังด้วยเช่นกัน!
เมื่อพิจารณาถึงผลงานของเขาแล้ว เขาจะสร้างความโดดเด่นให้กับตัวเองในรอบต่อไปของการแข่งขันอย่างแน่นอน!
เขาเป็นเหมือนสมบัติที่ตกลงมาตรงหน้าสถาบันของเขา!
เจ้าดวงดาวหญิงจากสถาบันนกขมิ้นศักดิ์สิทธิ์หรี่ตาลงและกล่าวว่า “ดูสิ อันดับเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว