ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 864

ระลอกคลื่นกระจายไปทั่วอนุสรณ์ดาบ และชายหนุ่มถือดาบไม้ก็ก้าวออกมา
　　ดาบไม้อยู่บนหลังของเขา เขาดูค่อนข้างผ่อนคลายและไม่ได้รับบาดเจ็บ เขาได้รับความสนใจจากเจ้าดวงดาวทั้งเจ็ดทันทีที่เขาออกมา
　　เขายังคงทำตัวสบายๆ ราวกับว่าการเป็นศูนย์กลางของความสนใจเป็นเรื่องปกติ ราวกับว่าเขาได้รับแบบนี้มาตั้งแต่เกิด
　　เขาเคยชินกับมันแล้ว
　　หวืด!
　　ชายอีกคนหนึ่งก้าวออกจากอนุสรณ์ในตอนนั้น เขาสูงและสง่างาม ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากจักรพรรดิมังกร
　　ดวงตาของเขาเหนื่อยล้า แต่เขาซ่อนมันไว้อย่างรวดเร็ว เพราะจักรพรรดิไม่เคยแสดงความอ่อนแอ เขาเหลือบมองไปรอบๆ อย่างเฉยเมย และเห็นชายหนุ่มถือดาบไม้อยู่หน้าอนุสรณ์ดาบจากนั้นเขาก็รู้สึกผ่อนคลาย
　　ผู้ชายคนนั้นออกมาพร้อมฉันหรอ?
　　ถ้างั้นเราอาจจะปีนขึ้นไปสูงพอๆกัน
　　อย่างไรก็ตามอนุสรณ์มังกรนั้นยากกว่า และมีอัตราแต้มสูงกว่า!
　　หมายความว่าเขาสะสมแต้มได้มากกว่าผู้ชายคนนั้น!
　　ชายหนุ่มถือดาบไม้ขมวดคิ้วเมื่อเห็นจักรพรรดิมังกร เขามีความคิดแบบเดียวกัน และเริ่มตั้งคำถามกับตัวเอง ฉันอ่อนแอกว่าผู้ชายคนนั้นจริงๆหรอ?
　　เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อที่จะผ่านความท้าทายของอนุสรณ์
　　ท้ายที่สุดเขาจะไม่เปิดเผยแม้ว่าเขาจะใช้ไพ่ตายที่นั่นก็ตาม
　　เขาไม่เต็มใจที่จะเชื่อว่าผลจะเป็นแบบนี้
　　คนอื่นๆ อีกหลายคนก้าวออกจากอนุสรณ์และจ้องหน้ากัน พวกเขาคือราชาศักดิ์สิทธิ์ ธิดาศักดิ์สิทธิ์พันใบไม้ ราชินีแห่งท้องทะเล และคนอื่นๆ
　　เสียงที่เย็นชาและไม่แยแสดังมาจากด้านหลังของจักรพรรดิมังกร “ออกไป”
　　พื้นผิวของอนุสรณ์มังกรกระเพื่อมและราชามังกรแห่งโอเอซิสก็ก้าวออกมา ผมของเขาตกลงมาปิดหน้า เขามองลงมาที่คนอื่นอย่างสง่าผ่าเผยเหมือนกับจักรพรรดิมังกร
　　ทุกคนจ้องมองเขาขณะที่เขาก้าวออกมา ไม่มีใครดูถูกนักเรียนที่เก่งกาจสุดของสถาบันราชวงศ์อามิลล์
　　จักรพรรดิมังกรหรี่ตาและมองเขาอย่างอันตรายหลังจากได้ยินคำพูดที่เย็นชานั้น
　　คนที่อยู่ด้านหน้าคะแนนสังเกตเห็นพวกเขาทันทีเมื่อออกจากอนุสรณ์ อย่างไรก็ตามพวกเขาดูไม่ตื่นเต้น แต่ดูผิดหวังแทน
　　ชายหนุ่มถือดาบไม้ จักรพรรดิมังกร และคนอื่นๆ สัมผัสได้ถึงสายตาของพวกเขา มันทำให้พวกเขาค่อนข้างงง ไม่ต้องถามอะไร พวกเขาเพียงบินไปที่คะแนน　　ทุกคนต่างกระตือรือร้นที่จะค้นหาว่าใครคือผู้ชนะอันดับหนึ่ง
　　ไม่มีอัจฉริยะคนใดจากทั้งห้าสถาบันที่จะยอมจนนนให้คนอื่น เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ได้พยายามอย่างเต็มที่ในอนุสรณ์ เป้าหมายของพวกเขาจริงๆคือการแข่งขันสุดยอดอัจฉริยะระดับจักรวาลที่กำลังจะมาถึง
　　อย่างไรก็ตามพวกเขาสามารถวัดช่องว่างความแข็งแกร่งระหว่างพวกเขาจากการทดสอบในอนุสรณ์ได้
　　“ฉันต้องได้อันดับสูงสุดแน่!”
　　ราชาศักดิ์สิทธิ์หัวเราะและบินออกไปอย่างภาคภูมิใจ
　　ชายหนุ่มถือดาบไม้ก็บินไปอย่างสงบ
　　จักรพรรดิมังกรหัวเราะเมื่อเขาได้ยินคำกล่าวอ้างของราชาศักดิ์สิทธิ์ เขาไม่ได้พูดอะไร แต่การดูหมิ่นและดูถูกบนใบหน้าของเขาปรากฏชัดเจน
　　“พวกเขาออกมาหมดแล้ว” 　　“ช่างน่าเสียดาย มันน่าสิ้นหวังจริงๆ”
　　“เราไม่สามารถเทียบกับสัตว์ประหลาดเหล่านั่นได้ แต่เราจะต้องได้ที่อย่าง 2 แน่นอน!”
　　“ฮึ่ม ไม่ใช่อัจฉริยะสองอันดับแรกของสถาบันมีอาหลักที่หยิ่งผยองหรอกใช่ไหม? นายเห็นอันดับของตัวเองหรือยัง?”
　　อัจฉริยะที่อยู่หน้าจอแสดงผลการจัดอันดับมีการแสดงออกที่ซับซ้อน แม้ว่าพวกเขาจะเสียใจที่สูญเสียโอกาสในการขึ้นสู่อันดับสูงสุด แต่พวกเขายังคงโต้เถียงกันเองเกี่ยวกับอันดับของพวกเขา
　　”ฮะ?”
　　ชายหนุ่มถือดาบไม้ตกใจกับเสียงกระซิบที่เขาได้ยิน
　　จากนั้นเขาก็มองไปที่ด้านบนสุดของคะแนนและพบว่าชื่อของเขาไม่ได้อยู่ที่นั่น จักรพรรดิมังกรก็ไม่อยู่ที่นั่นเช่นกัน หรือแม้แต่ราชามังกรแห่งโอเอซิสก็ไม่อยู่ กลับกลายเป็นบุคคลที่ไม่น่าเป็นไปได้　　เขา?
　　ชายหนุ่มตกตะลึงราวกับถูกฟ้าผ่า ความไม่เชื่อและความหวาดกลัวปรากฏขึ้นในสายตาของเขา
　　95 ชั้น?
　　เขามึนงง หัวของเขาว่างเปล่าเมื่อเห็นอัตราแต้มที่น่ากลัวและประเภทของอนุสรณ์ที่ชายคนนี้ท้าทาย
　　95 ชั้นในอนุสรณ์ทุกสาย!
　　มีอะไรผิดพลาดหรือเปล่า?
　　จักรพรรดิมังกร, ราชามังกรแห่งโอเอซิส, ธิดาศักดิ์สิทธิ์พันใบไม้และคนอื่นๆ ได้เห็นคะแนนแล้ว ทุกคนมองไปที่ตำแหน่งสูงสุด
　　แต่ละคนต่างก็หวังในอันดับสูงสุด แต่แล้วพวกเขาก็ตกใจเหมือนกันเมื่อเห็นคนที่อยู่ด้านบนจริงๆ
　　จำนวนชั้นและแต้มที่ซูผิงทำได้นั้นไม่น่าเชื่อ
　　ตัวเลขเหล่านั้นเกินจินตนาการ! 　　พวกเขาอาจมีโอกาสที่จะบรรลุผลที่คล้ายกันหากพวกเขาฝึกในอาณาจักรลับอนุสรณ์เทพลวงตาเป็นเวลาหลายเดือน แต่นี่กลับมีคนไปถึงชั้นที่ 95 ในการลองครั้งแรก?
　　ยิ่งไปกว่านั้น เขาได้ท้าทายอนุสรณ์ทุกสายซึ่งยากที่สุด!
　　“ขะ— เขา… ?”
　　ราชามังกรแห่งโอเอซิสตกตะลึงเมื่อเห็นว่าเป็นใคร เขาสูญเสียการควบคุมสีหน้าและแสดงความตกใจออกมา
　　คนที่อ้างสิทธิ์ด้านบนสุดคือซูผิง ชายผู้เดินทางมาด้วยยานอวกาศเดียวกันกับเขา
　　เขาแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยหรอ?
　　ทันใดนั้นเขาก็จำตอนที่เขาท้าทายซูผิง และซูผิงปฏิเสธได้…
　　ริมฝีปากของเขากระตุก เดิมทีเขามองว่าซูผิงเป็นคนขี้ขลาด แต่ผลลัพธ์ก็ชัดเจนแล้วว่าผู้ชายคนนั้นคิดว่าเขาเหมือนกับโคโระ ซึ่งอ่อนแอเกินกว่าจะแข่งขันกับเขาได้　　แต่โคโระเทียบกับเขาได้หรอ?
　　เขาสามารถเอาชนะโคโระได้อย่างง่ายดายด้วยมือเดียว!
　　อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าพวกเขาจะเหมือนกันในสายตาของซูผิง น่าอายชะมัด!
　　โคโระ: ???
　　จู่ๆ ก็มีเสียงอุทานออกมาอย่างโกรธจัด “ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย!”
　　จักรพรรดิมังกรเบิกตากว้างด้วยความเย็นชาและโกรธ เขาค้นหาชื่อในอนุสรณ์และพบว่าเขาอยู่ในอันดับที่สาม ต่ำกว่าทายาทของเทพเจ้าดาบ หัวใจของเขาเจ็บปวด เขาหันไปพูดกับเจ้าดวงดาวทั้งเจ็ดคน เขาถามว่า “มีอะไรผิดปกติกับอนุสรณ์หรือเปล่า?” ไอรีนโนเวล
　　เจ้าดวงดาวทั้งเจ็ดยังคงสงบ มีเพียงคนเดียวจากสถาบันสุสานมังกรเท่านั้นที่มีท่าทางดูอึดอัดใจ เนื่องจากจักรพรรดิมังกรสูญเสียความเยือกเย็น ไม่เหมือนกับความภาคภูมิและสงบตามปกติของเขา　　“คะแนนไม่เคยผิดพลาด” ผู้สอนจากอามิลล์กล่าวด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาแต่ขบขัน ชายคนนี้กำลังตั้งคำถามกับซูผิง ซึ่งเป็นตัวแทนของสถาบันของเขา เขาจะไม่ปกป้องได้ยังไง?
　　”ถูกต้อง เราไปยืนยันเรื่องนี้กับเจ้าของอาณาจักรลับมาแล้ว คะแนนทำงานปกติดี”เจ้าดวงดาวจากสถาบันสุสานมังกรกล่าวเสริมอย่างรวดเร็ว โดยหวังว่าจักรพรรดิมังกรจะหยุดทำให้พวกเขาอับอาย เขารู้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างเป็นของจริงและแม้แต่เจ้าของที่นี่ก็เริ่มให้ความสนใจอันดับสูงสุด!
　　“!!”
　　จักรพรรดิมังกรกำลังจะพูดอีก แต่ก็หยุดทันทีเมื่ออาจารย์ของเขาขัด และพูดถึงยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาว จากนั้นความตกใจก็มาแทนที่
　　เขาปีนขึ้นสูงมากกว่าเจ็ดสิบชั้น และเขารู้ว่ามันยากแค่ไหน
　　การขึ้นไปถึงชั้น 80 นั้นเกินความสามารถของเขา แต่กลับมีคนไปถึงชั้นที่ 95 เนี่ยนะ? 　　ไม่ได้หมายความว่าชายคนนั้นจะบดขยี้เขาได้ง่ายๆ หรอกหรอ?
　　พวกเขาต่างก็อยู่ในสภาวะชะตากรรม ช่องว่างของพวกเขาจะกว้างขนาดนั้นได้ยังไง?
　　จักรพรรดิมังกรพบว่ามันยากที่จะยอมรับ เขารู้สึกว่าเขาได้ติดอยู่เพดานของสภาวะชะตากรรมซึ่งมีเพียงอัจฉริยะที่พิเศษมากๆเท่านั้นถึงสามารถเปรียบเทียบเขาได้ อย่างไรก็ตามความภาคภูมิใจของเขาหมดสิ้นลงก่อนการแข่งขันสุดยอดอัจฉริยะระดับจักรวาล
　　ผู้คนจำนวนมากได้ยินคำถามของเขาและคำตอบของเจ้าดวงดาว ชายหนุ่มถือดาบไม้ ธิดาศักดิ์สิทธิ์พันใบไม้และคนอื่นๆ ต่างนิ่งเงียบ ใบหน้าของพวกเขาแสดงสีหน้าลำบากใจ
　　มันเป็นเรื่องจริง
　　คนที่ปราบปีศาจมังกรด้วยอสูรของเขานั้นแข็งแกร่งมากจนน่ากลัว
　　พวกเขาคิดว่าเขาเป็นสายควบคุมซึ่งพลังส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับอสูรของเขา　　อย่างไรก็ตามเห็นได้ชัดว่าเขาแข็งแกร่งกว่ามาก ผู้ควบคุมไม่สามารถขึ้นไปถึงระดับที่ 95 ได้!
　　“เขาปกปิดได้ดีจริงๆ!” ธิดาศักดิ์สิทธิ์พันใบไม้มีการแสดงออกที่ซับซ้อน เธอจำได้ว่าซูผิงไม่เต็มใจที่จะตอบรับคำท้าของปีศาจมังกร เธอคิดว่าเขาขี้ขลาด แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาต้องคิดว่าปีศาจมังกรเป็นแค่แมลงแน่ๆ
　　ไม่มีใครเต็มใจที่จะรับคำท้าของแมลง
　　ดังนั้นเขาจึงลังเลที่จะโจมตีเมื่อถูกท้าทายในที่สาธารณะ
　　ท้ายที่สุดปีศาจมังกรเป็นมดที่เขาสามารถจัดการได้ง่ายๆ!
　　พวกเขาทั้งคู่อยู่ในสภาวะชะตากรรม แต่ช่องว่างของพวกเขาใหญ่มากจริงๆ
　　ธิดาศักดิ์สิทธิ์พันใบไม้สูญเสียความมั่นใจ เธอเป็นนักเรียนที่แข็งแกร่งที่สุดของสถาบันนกขมิ้นศักดิ์สิทธิ์ มีความเป็นไปได้สูงว่าเธอจะสามารถแสดงให้ทุกคนเห็นว่าสถาบันของพวกเธอแข็งแกร่งแค่ไหน　　แต่แล้วเธอก็เริ่มสงสัยในตัวเอง
　　ไม่มีใครเทียบฉันได้ และไม่มีใครโดดเด่นกว่าอย่างที่ผู้สอนบอกจริงหรือเปล่านะ?
　　ถ้าเธอเป็นอัจฉริยะที่ปรากฏครั้งเดียวในรอบหลายร้อยปี ผู้ชายคนนั้นล่ะคืออะไร?
　　ไม่ไกลจากเธอ ชายหนุ่มถือดาบไม้นิ่งเงียบขณะที่เขามองไปที่ตำแหน่งสูงสุด
　　เขาค่อยๆกำหมัดใต้แขนเสื้อ ทิ้งรอยยิ้มนิ่งไว้บนใบหน้าของเขา เขาเย็นชาและนิ่ง
　　ในอีกด้านหนึ่ง ราชาศักดิ์สิทธิ์และราชินีแห่งท้องทะเล อัจฉริยะระดับแนวหน้าสองคนจากสถาบันมีอาหลักมองหน้ากันเงียบๆ ความเย่อหยิ่งของพวกเขาหายไป
　　ใครจะไปคิดว่าจะมีสัตว์ประหลาดที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้มาด้วย?
　　ผู้เข้าแข่งขันทุกคนในการแข่งขันสุดยอดอัจฉริยะระดับจักรวาลจะเป็นเหมือนเขาไหม? เทพธิดาแห่งแสงดูสับสน ผู้สอนของเธอบอกกับเธอว่าเธอมีโอกาสได้อันดับที่ดีในการแข่งขันเขตดวงดาวเมื่อพิจารณาจากข้อมูลจากของการแข่งขันสุดยอดอัจฉริยะระดับจักรวาลครั้งก่อน ก่อนหน้านี้เธอก็รู้สึกไม่ค่อบสบายใจอยู่แล้ว
　　แต่ตอนนี้… เธอมองเห็นจักรวาลอันไร้ขอบเขตของจริง
　　มีอัจฉริยะที่ไม่สมเหตุสมผลอยู่จริงๆในดินแดนอันกว้างใหญ่ของสหพันธ์!
　　มีคนเงียบในฝูงชน
　　ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหยวนหลิงรู่
　　เธอออกจากอนุสรณ์มาเป็นเวลานานแล้ว โดยขึ้นไปได้เพียงแค่ชั้น 35 เท่านั้น ซึ่งเป็นหนึ่งในคนที่อันดับต่ำสุด เธอรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย แม้ว่าอาจารย์ของเธอจะบอกให้เธอคิดซะว่านี่เป็นโอกาสเสริมประสบการณ์
　　เธอเห็นด้วยกับคำแนะนำนั้นจริงๆ เธอได้เห็นความน่ากลัวของอัจฉริยะชั้นนำทั้งสอง ย้อนกลับไปในสถาบัน เธอเองก็อยู่ในสภาวะชะตากรรมแต่พวกเขาก็ทิ้งความประทับใจไว้ให้เธอลึก ๆ ทำให้เธอรู้ว่าข้างนอกยังมีอัจฉริยะที่แข็งแกร่งกว่าอีกมาก
　　ตัวอย่างเช่น คนที่มีหนึ่งในสิบร่างเทพ
　　อย่างไรก็ตาม เธอไม่คาดคิดว่าชายที่เกิดบนดาวเคราะห์ดวงเดียวกันจะส่องแสงเจิดจ้าหลังจากขโมยสมบัติของเธอและท้าทายหอคอยบนดาวเคราะห์สีน้ำเงิน!
　　ดูเหมือนว่าเขาจะน่ากลัวยิ่งกว่าตอนที่เธอเจอเขาบนดาวเคราะห์สีน้ำเงิน
　　แม้แต่อัจฉริยะชั้นนำทั้งสองก็ยังถูกเขาบดบัง!
　　เป็นไปได้จริงหรอที่เธอจะฝึกฝนอย่างหนักและคิดว่าจะได้แก้แค้นในภายหลัง?
　　หยวนหลิงรู่รู้สึกว่าเป้าหมายในหัวใจของเธอพังทลายลง เมื่อมันกลายเป็นสิ่งที่ไม่สามารถบรรลุได้อีกต่อไป
　　ในขณะที่ทุกคนยังคงนิ่งเงียบ เวลาสำหรับการปรับคะแนนก็มาถึง และแสงสีทองก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง
　　พวกอัจฉริยะที่คร่ำครวญถึงความล้มเหลวของพวกเขาก่อนหน้านี้มองอันดับใหม่แล้วยิ่งเสียใจมากขึ้นไปอีก ผู้ชายที่อยู่ด้านบนสุดได้รับแต้มมากกว่าเดิม และตอนนี้อยู่บนชั้นที่ 96!
　　เขาจะปีนขึ้นไปที่ชั้น 99 โดยไม่หยุดเลยหรือยังไง?
　　มีคนเอามือทั้งสองข้างจับหัว รู้สึกว่าโลกนี้บ้าไปแล้ว
　　จักรพรรดิมังกรและคนอื่นๆ ต่างนิ่งเงียบ ใบหน้าของพวกเขาดูแย่มากเช่นกัน
　　ในขณะนั้นพื้นผิวของอนุสรณ์ทุกสายก็เกิดระลอกคลื่น และจากนั้นก็มีคนก้าวออกมา ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากซูผิง
　　ทุกคนจับตามองเขา
　　เขาออกมาแล้ว!
　　พวกเขารู้สึกโล่งใจด้วยเหตุผลบางอย่าง
　　จักรพรรดิมังกรและชายหนุ่มถือดาบไม้ดูผ่อนคลายมากขึ้น แต่ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม
　　”ฮะ?” 　　ซูผิงรู้สึกประหลาดใจที่ได้รับความสนใจมากขนาดนี้ เขามองไปรอบ ๆ และเห็นว่านักเรียนที่อยู่บนเนินเขาทั้งหมดอยู่ที่นี่ นี่หมายความว่าฉันเป็นคนสุดท้ายที่ออกมาหรอ?
　　เขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาจึงบินไปตรวจสอบคะแนน จากนั้นเขาก็พบว่าชื่อของเขาอยู่ที่ด้านบนสุด
　　ซูผิงเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย สงสัยว่าเขาเขาตั้งใจมากเกินไปหรือเปล่า…
　　เขาไม่แปลกใจกับผลลัพธ์มากนัก
　　อย่างไรก็ตามซูผิงค่อนข้างแปลกใจเมื่อได้เห็นอันดับของชายหนุ่มถือดาบไม้ จักรพรรดิมังกร และอัจฉริยะคนอื่นๆ ที่ได้ที่นั่งบนยอดเขา
　　พวกนั้นดูเหมือนจะอ่อนแอกว่าที่เขาคิดในตอนแรก