ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 930

สรุปบท ตอนที่ 930 หกวิถี: ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว

ตอนที่ 930 หกวิถี – ตอนที่ต้องอ่านของ ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว

ตอนนี้ของ ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายActionทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 930 หกวิถี จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ปัง!
　　ซูผิงต่อยหมัดออกไป
　　รัศมีหมัดทองคำอันเจิดจรัสพุ่งออกมาราวกับอุกกาบาต พร้อมด้วยพลังแห่งกฎที่สมบูรณ์แบบนับร้อย แม้แต่ความว่างเปล่าก็ดูเหมือนจะสั่นคลอน
　　”ตายซะ!!”
　　ดิแอซต่อยโดยไม่แสดงความเมตตาใดๆ
　　หมัดของเขาเป็นสีม่วงและสีดำ ดูเหมือนบรรจุสายฟ้าทำลายล้าง แต่มีแรงดึงดูดที่แข็งแกร่งอยู่ในฝ่ามือของเขา มันชนกับรัศมีหมัดของซูผิงทำให้เกิดระลอกคลื่นในอากาศ
　　หวืด!
　　รัศมีดาบพุ่งออกมาจากรัศมีหมัด ตัดกันและฟันไปทางดิแอซ
　　ดิแอซหรี่ตาและยกมือขึ้นอย่างรวดเร็วเพื่อปล่อยวังวนสีม่วงเพื่อป้องกันรัศมีดาบ　　วังวนถูกตัด แต่แรงบิดภายในฉีกรัศมีดาบออกจากกันแล้ว
　　ปัง!
　　ซูผิงเข้าหาดิแอซก่อนที่เขาจะได้โต้ตอบ
　　กฎนับร้อยถูกควบแน่นเป็นดาบคมในฝ่ามือของเขา ฟันผ่านวังวนที่แตกร้าว
　　การโจมตีอย่างรวดเร็วเป็นสิ่งที่ไม่คาดฝันสำหรับดิแอซ เขาไม่คิดว่าซูผิงจะการโจมตีที่ร้ายแรงจำนวนมากติดต่อกันอย่างรวดเร็วตั้งแต่เริ่ม ถึงกระนั้นเขาก็เป็นอัจฉริยะชั้นยอดที่มีประสบการณ์การต่อสู้มากมาย ดังนั้นเขาจึงตอบสนองอย่างรวดเร็วและรวบรวมวังวนสีม่วงระยิบระยับไว้ที่ด้านหลังของเขา
　　เขาโบกแขนและความว่างเปล่าที่อยู่ข้างหน้าเขาบิดเบี้ยว กลายเป็นส่วนหนึ่งของวังวนขนาดมหึมา
　　ร่างกายของซูผิงแกว่งไปแกว่งมาในทันที ในเวลาเดียวกันกระแสพลังก็ติดอยู่กับเขา พร้อมที่จะผ่าพลังงานภายในร่างกายของเขา　　“วิถีดาบศักดิ์สิทธิ์ ดาบสวรรค์ลงทัณฑ์!”
　　ซูผิงสะบัดดาบและฟันตรงไปที่หัวของแอซโดยไม่สนใจพลังรุนแรงนั่น
　　รัศมีดาบนับร้อยพุ่งออกมาด้านหน้าดาบ ฟันลงไปพร้อมกัน
　　ปัง! ปัง! ปัง!
　　ในไม่ช้าดิแอซก็จมอยู่ในพายุแห่งรัศมีดาบ เป็นการสำแดงของกฎที่มีพลังทำลายล้างอย่างแท้จริง พวกมันยังมีพลังแห่งการลงทัณฑ์เพิ่มความรุนแรงเข้าไปอีก
　　“เร็วอะไรแบบนั้น!”
　　“ไร้เทียมทานตั้งแต่การต่อสู้เริ่มต้น พวกเขาต้องการฆ่ากันจริงๆเหรอ?”
　　“เขาหยุดยั้งไม่ได้แล้ว”
　　การปะทะกันทำให้ผู้ชมทั้งหมดตกตะลึง ไม่มีใครคาดหวังว่าการต่อสู้จะน่าทึ่งตั้งแต่เริ่ม
　　อัจฉริยะบางคนประหลาดใจกับชายที่จมอยู่ในรัศมีดาบ พวกเขารู้ดีว่าตัวเองแทบจะทนต่อการโจมตีครั้งนั้นไม่ได้　　นั่นหมายความว่าซูผิงสามารถเอาชนะพวกเขาได้ในทันที!
　　อ๊ากกก!!
　　ชายคนหนึ่งคำรามราวกับสัตว์ร้ายขณะที่อยู่ภายใต้การระเบิดรัศมีดาบ จากนั้นวังวนสองอันที่ดูเหมือนเบ้าตาก็ปรากฏขึ้น และดิแอซก็โผล่ออกมาโดยไม่บาดเจ็บใดๆ ทั้งสิ้น ยกเว้นเสื้อผ้าที่ขาดไปบางส่วน
　　“นายทำอะไรไม่ได้นอกจากโดนกระทืบ?” ซูผิงดึงดาบกลับและถอยห่างจากสนามแห่งการกลับชาติมาเกิดของชายคนนี้
　　“นายรีบเกินไป ฉันอุ่นเครื่องพอแล้ว” ดิแอซบีบไหล่ของเขาด้วยรอยยิ้มเย็นชา “ขอบคุณที่ช่วยยืดเส้น”
　　ซูผิงยังคงนิ่งเงียบและโจมตีอีกครั้ง
　　“หยุด!”
　　ดิแอซยกมือขึ้นแล้วกดลง โดยจำกัดพื้นที่รอบตัวเขา มันเป็นเส้นทางที่สมบูรณ์ของอวกาศ! 　　”ทำลาย!”
　　ซูผิงสูดหายใจเข้าลึกๆ คลื่นดาบของเขาทะลุมิติโดยไม่ถูกขัดขวางทันทีที่ไปถึงดิแอซ
　　ดวงตาของเขาเป็นประกาย “วิถีแห่งมิติของนายก็ไร้ที่ติเหมือนกันหรอ? ไม่แปลกใจเลยที่นายจะเย่อหยิ่ง”
　　พุฟ!
　　ซูผิงเฉือนหน้าอกของเขาออกจากกันด้วยดาบแห่งกฎ แต่ครู่ต่อมา เขาก็คว้าข้อมือของซูผิงและหัวเราะ “เสร็จฉัน”
　　ซูผิงไม่แปลกใจ เขาเพียงแค่จ้องมองดิแอซอย่างสงบ
　　“ลองชิมดาบของฉันดูสิ!”
　　อีกมือของดิแอซรวบรวมคลื่นดาบและฟันใส่ซูผิง
　　แต่ซูผิงหลบเลี่ยงการโจมตีได้อย่างง่ายดาย เขามองข้อมือที่โดนกำแน่นของเขา และผ่าร่างของคู่ต่อสู้ออกจากกันอีกครั้ง
　　พุฟ! 　　หวืด!
　　ดิแอซจับซูผิงด้วยมือข้างหนึ่งและโจมตีต่อเนื่องกันด้วยมืออีกข้าง เขาไม่ได้หลบเลี่ยงการโจมตีของซูผิง และร่างกายของเขาได้รับการเยียวยาครั้งแล้วครั้งเล่าหลังจากถูกฟัน
　　มันเป็นหนึ่งในความสามารถของเขาในกายา ร่างกายของเขาสามารถงอกใหม่ได้อย่างต่อเนื่อง
　　ทว่าการโจมตีทั้งหมดของเขาถูกซูผิงหลบเลี่ยงด้วยการเคลื่อนไหวที่ว่องไว แม้ว่ามือข้างหนึ่งของเขาถูกจับไว้ ดิแอซก็ไม่คิดที่จะตัดแขนที่เขาจับได้ เพราะซูผิงสามารถหลุดเป็นอิสระได้ถ้าแขนขาด เมื่อต้องเผชิญหน้ากับอัจฉริยะที่แข็งแกร่งพอๆ กับตัวเขา เขาทำได้แค่ใช้ประโยชน์จากข้อได้เปรียบของเขาให้ดีที่สุดโดยการจับไว้ให้ได้ เขามั่นใจว่าเขาจะทนได้จนถึงที่สุด
　　“นายทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากโดนกระทืบหรอ?” ซูผิงถามอีกครั้ง
　　ใบหน้าของดิแอซเย็นชาหลังจากที่ได้ยินเช่นนั้น ครั้งแรกมันเป็นแค่การเยาะเย้ย แต่ครั้งที่สองมันเหมือนถูกตบหน้า มันเป็นความจริงที่การโจมตีของเขาไม่โดนคู่ต่อสู้ ในขณะที่เขาถูกโจมตีหลายครั้ง ซูผิงไม่ได้ทำร้ายเขาแรงๆ แต่ก็ยังน่าหงุดหงิดอยู่ดี
　　“หุบปาก!”
　　ดิแอซไม่สามารถทนได้อีกต่อไปหลังจากพลาดเป้าหมายหลายครั้ง การโจมตีของเขาไม่โดนซูผิง ในขณะที่เขาถูกต่อยอย่างต่อเนื่อง มันทำให้เขาดูโง่
　　หวืด!
　　เขาฟันแขนของซูผิง เตรียมพุ่งกลับไปหาเขา
　　ทว่าข้อมือของซูผิงกลับปลดปล่อยพลังอันน่าสะพรึงกลัว ซึ่งทำให้นิ้วของเขาหลุดออกจากมือ
　　“นายทำได้แค่นี้เหรอ?”
　　ซูผิงมองไปที่เขา
　　ปกติเขาไม่ได้พูดมากขนาดนี้ระหว่างการต่อสู้
　　อย่างไรก็ตาม ดิแอซเป็นเป้าหมายที่พิเศษ
　　เขารู้สึกว่าชัยชนะของเขาจะไม่สมบูรณ์แบบถ้าเขาไม่พูดอะไร
　　ดิแอซจ้องมองซูผิงด้วยดวงตามืดมนและทันใดนั้นก็ยิ้มออกมา “นายคิดว่าฉันกำลังพยายามโจมตีนายจริงๆหรอ? นายไม่รู้หรือว่านายสูญเสียพลังดวงดาวไปมากมายแค่ไหน?”
　　ซูผิงตอบด้วยรอยยิ้มว่า “นายขโมยพลังงานของฉันด้วยสนามของนายระหว่างการโจมตี แล้วใช้มันเพื่อรักษาตัวเองดังนั้นนายจึงไม่ได้สูญเสียอะไรในการปะทะครั้งนี้ใช่ไหมล่ะ”
　　ดิแอซตกตะลึงเล็กน้อยและพูดว่า “ดูเหมือนว่านายกำลังตรวจสอบกายาของฉัน”
　　“ฉันต้องตรวจสอบด้วยหรอ? มันชัดเจนอยู่แล้ว แล้วนายไม่รู้หรือว่าฉันไม่ได้สูญเสียพลังงานสักนิด?”ซูผิงถามกลับ　　ดิแอซตรวจสอบตัวเองและเปลี่ยนสีหน้า
　　เขารู้ว่าแผนของเขาไม่ได้ผล เนื่องจากทัศนคติที่สงบนิ่งของซูผิง
　　เขาไม่รู้ว่าซูผิงทำได้ยังไง แต่ผู้ชายคนนี้น่าจะมีวิธีการที่คล้ายกัน
　　เขาจำได้ว่าซูผิงหลุดพ้นจากเงื้อมมือของเขาได้ยังไง ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าอีกฝ่ายน่าจะปล่อยให้ตัวเองถูกจับโดยเจตนา
　　นักล่าที่ดีมักจะปลอมตัวเป็นเหยื่อเพื่อหลอกเป้าหมาย
　　“ดูเหมือนว่ากลอุบายจะไร้ประโยชน์จริงๆสินะ” ดิแอซมองซูผิงอย่างครุ่นคิดและสงบลง “ไม่จำเป็นต้องเยาะเย้ยฉัน คิดว่าฉันจะโกรธหรอ? ฉันจะไม่ยอมให้มีอะไรมากระทบฉันขณะที่ฉันต่อสู้ มาเอาจริงกันเถอะ ตอนนี้การอุ่นเครื่องจบแล้ว”
　　”แน่นอน”
　　ซูผิงพยักหน้า
　　บทสนทนาของพวกเขาทำให้อัจฉริยะที่ถูกกำจัดจำนวนมากตกตะลึงและพูดไม่ออก
　　การปะทะที่ดุเดือดเมื่อสักครู่นี้เป็นเพียงการอุ่นเครื่องสำหรับพวกเขาเหรอ?
　　พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาจะพ่ายแพ้ไปแล้วระหว่างการอุ่นเครื่องนั่น
　　หวืด!
　　ดิแอซหยิบหอกยาวออกมา มันคืออาวุธที่เขาเคยใช้ต่อสู้กับอัจฉริยะชั้นนำสามคนในการต่อสู้ครั้งก่อน
　　เขาดูแข็งแกร่งกว่ากว่าเดิมมากเมื่อเขาถือหอก เขาหายใจเข้าลึก ๆ และปลดปล่อยพลังของเขาด้วยแสงพร่างพราวในดวงตา
　　แบม! ความว่างเปล่าที่อยู่ข้างหลังเขาสั่น เขาใช้พลังตอบโต้เพื่อพุ่งเข้าใส่ซูผิงทันที มีแรงดึงดูดมหาศาลที่หน้าอกและปลายหอกของเขา
　　แรงดึงมากกว่าเดิมร้อยเท่า มันแย่งชิงและหมุนเวียนพลังโดยรอบทั้งหมด
　　ดินและหินบนพื้นหนึ่งหมื่นเมตรเบื้องล่างกำลังสั่นสะเทือนและสูงขึ้น
　　ซูผิงยืนอยู่ที่เดิม เปลวไฟสีทองลุกโพลงทั่วร่างกาย เขาเปิดใช้งานกายแสงอาทิตย์และความก้าวร้าวของภาพร่างดวงดาวได้เพิ่มเข้ามาในพลังดวงดาวของเขา จากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวและเหวี่ยงดาบ ปล่อยรัศมีดาบที่สามารถทำลายบรรยากาศ!
　　ปัง!!!
　　ผมของดิแอซกระพืแ การโจมตีด้วยหอกของเขาปะทะกับดาบของซูผิงดูเหมือนว่าจะยกท้องฟ้าทั้งหมดขึ้น ในขณะที่เขาถือหอกด้วยมือเดียว
　　”ยอดเยี่ยม!” เขาอุทาน จากนั้นทรงกลมสีเทาเข้มหกลูกก็ปรากฏขึ้นและลอยอยู่รอบตัวเขา หนึ่งในนั้นบินเข้ามาใกล้และเคลื่อนเข้าหาซูผิงอย่างรวดเร็วราวกับเข็มแหลม
　　ใบหน้าของซูผิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาตรวจพบอันตรายที่น่ากลัวจากเข็มสีเทา ดังนั้นเขาจึงปล่อยเปลวไฟที่สามารถเผาไหม้อะไรก็ได้ออกไป　　เปลวไฟถูกปล่อยออกไป แต่เข็มยาวยังคงเคลื่อนผ่านมาได้
　　ซูผิงตกตะลึง แม้แต่เพลิงเทพอีกาทองคำยังใช้การไม่ได้? นี่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!
　　ในวิหาร—เทพอมตะตั้งข้อสังเกตด้วยความประหลาดใจ “มันคือหกวิถีแห่งภายนอก!”
　　ผู้สังเกตการณ์สภาวะเทพดวดงาวบางคนตกตะลึงกับสิ่งนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงเคร่งขรึม คนอื่นส่ายหัวและถอนหายใจ รู้สึกว่าการต่อสู้จบลงแล้ว
　　หกวิถีแห่งภายนอกเป็นวิธีการของร่างเทพกลับชาติมาเกิดซึ่งมีพื้นฐานมาจากการกลับชาติมาเกิดครั้งใหญ่ของหกวิถี!
　　พวกเขาสามารถใช้หกวิถีอันไร้ที่ติด้วยพลังแห่งการกลับชาติมาเกิด ซึ่งสามารถทำลายหรือกลืนอะไรก็ได้! Aileen-novel
　　ปัง! ปัง! ปัง!
　　ซูผิงนำเทคนิคลับมาทีละอย่าง　　บางกฎเป็นกฎแห่งน้ำแข็งพยายามที่จะตรึงเข็ม บางกฎเป็นกฎแห่งพลัง กฏแห่งการป้องกัน กฎอื่นๆ เป็นกฎแห่งการกลืน… อย่างไรก็ตาม พวกมันทั้งหมดถูกเข็มสีเทาทะลุผ่านได้หมด
　　ซูผิงกลายเป็นเคร่งขรึม เขารวบรวมพลังของกฎทั้งหมดในร่างกายของเขาไว้ที่จุดเดียว และปั้นให้เป็นเข็มยาวเหมือนกัน
　　ปัง!
　　เข็มทั้งสองชนกัน จากนั้นเข็มกฎของซูผิงก็หัก ในขณะที่เข็มสีเทาเบี่ยงออกไป และซีดลงมาก
　　ดิแอซเลิกคิ้วขึ้น แต่เขาไม่แปลกใจ ซูผิงคงจะพ่ายแพ้ไปนานแล้วหากเขาไม่สามารถตอบโต้การโจมตีนี้ได้
　　“นายใช้กฎทั้งหมดของนายแล้ว ตอนนี้ยังเหลืออะไรอีก?”
　　ดิแอซยิ้มเยาะ
　　อีกห้าทรงกลมรอบตัวเขาก็กลายเป็นเข็มและเคลื่อนมาแทงซูผิง
　　ซูผิงหรี่ตาลง ทันใดนั้นพลังดวงดาวดุร้ายก็พุ่งออกมาจากร่างกายของเขาทันที ซึ่งมีลักษณะเหมือนหมึก รอบตัวเขากลายเป็นสีดำ รังสีทุกชนิดหายไปและแม้แต่ประสาทสัมผัสก็บกพร่อง
　　”ฮะ?”
　　ดิแอซตกตะลึงครู่หนึ่ง
　　แต่ครู่ต่อมา เขาตระหนักว่านั่นคือกายาของซูผิง!
　　หวืด!
　　เข็มยาวของเขาหายไปในสนามแห่งความมืดของซูผิง การควบคุมของเขาก็อ่อนแอลง ซึ่งทำให้เขาตกใจ เขาพยายามอย่างหนักที่จะฝึกฝนเทคนิคนี่ และมันก็เกี่ยวข้องกับกายาของเขา แต่ทำอะไรซูผิงไม่ได้อย่างงั้นหรอ?
　　มันคือสนามอะไร?
　　เห็นได้ชัดว่ามันไม่มีทางเป็นสนามแห่งความมืดธรรมดาได้
　　มีกายาแห่งความมืดซึ่งเป็นของธาตุปีศาจ
　　นอกจากนี้ยังมีกายามืดมน กายานรกและอื่นๆ
　　กายาทั้งหมดเหล่านี้สามารถสร้างสนามแห่งความมืดเพื่อปิดกั้นประสาทสัมผัสของคู่ต่อสู้ อย่างไรก็ตามมีบางอย่างมากกว่านั้นในสนามของซูผิง
　　”กลับมา!”
　　เขาทำได้แค่เรียกคืนหกวิถี เขาไม่สามารถติดตามซูผิงได้ เขากังวลว่าพวกมันจะถูกทำลายหากพวกมันอยู่ที่นั่นนาน
　　“การโจมตีถูกโต้กลับ”
　　ผู้ชมคนหนึ่งตกตะลึงกับสิ่งที่เขาเห็น โดยไม่คาดคิดว่าซูผิงจะจัดการกับหกวิถีทั้งอย่างนั้น
　　ในชั่วพริบตาทุกคนก็เห็นว่าสนามมืดมิดกำลังขยายตัวอย่างรวดเร็ว　　ดิแอซรีบเดินถอย ไม่อยากก้าวเข้าไปในสนามของซูผิง
　　อย่างไรก็ตามสนามกำลังขยายตัวอย่างรวดเร็วในทิศทางของเขา ในไม่ช้าร่างของเขาก็สัมผัสที่ขอบของสนาม เขาตัวสั่นทันทีเนื่องจากเขารู้สึกหนาวมาก
　　เขารู้สึกว่าเขาสัมผัสน้ำแข็ง ในไม่ช้าเขาก็มองไม่เห็นอะไรนอกจากความมืดมิด
　　”ทำลาย!!”
　　ดิแอซไม่ตื่นตระหนก แต่เขาตั้งใจแน่วแน่ที่จะต่อสู้ต่อไป
　　การแข่งขันระหว่างกายา?
　　ฉันมีหนึ่งในเก้าร่างเทพที่แข็งแกร่งที่สุด!
　　เป็นหนึ่งในกายาที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์ของจักรวาล!
　　มีเพียงหนึ่งในร่างเทพอื่น ๆ เท่านั้นที่สามารถเปรียบเทียบกับกายาของเขาได้
　　อย่างไรก็ตาม สนามของซูผิงดูไม่เหมือนร่างเทพใดๆ ที่เขารู้จัก　　บูม!
　　วังวนปรากฏขึ้นรอบๆ ดิแอซ เขาเปิดสนามแห่งการกลับชาติมาเกิด ปลดปล่อยแรงดึงดูดน่าสะพรึงกลัวที่พยายามกลืนสนามแห่งความมืด
　　อนิจจา เขากลับตระหนักว่ากายากลับชาติมาเกิดของเขาไม่สามารถขยายออกไปได้ไกลเกินกว่านี้ ราวกับว่ามันถูกระงับ!
　　เป็นไปได้ยังไง?
　　ดิแอซหรี่ตาด้วยความตกใจ
　　ฉันพ่ายแพ้ในการแข่งขันระหว่างกายาหรอ?
　　สนามของซูผิงดีกว่าของฉันหรอ? หรือเขาพัฒนามันอย่างลึกซึ้งมากกว่า?
　　ไม่มีทาง!
　　ดิแอซพบว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะยอมรับผลดังกล่าว เขาสามารถยอมรับการพ่ายแพ้จากซูผิงได้ แต่เขาไม่สามารถยอมรับได้ว่ากายาของเขาไม่ดีเท่าของซูผิง! 　　เขามีกายากลับชาติมาเกิด ที่ดีที่สุดกายาหนึ่ง!
　　ดิแอซเริ่มครุ่นคิด อาจารย์กล่าวว่ากายาของฉันยังไม่ได้รับการพัฒนาอย่างเต็มที่ คงจะเป็นอย่างนั้น ฉันยังควบคุมกายาของฉันได้ไม่สมบูรณ์