ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 939

ไม่นานวันแข่งรอบชิงชนะเลิศก็มาถึง
　　ซูผิงตื่นขึ้นมาในห้องฝึกและไปที่วิหารของฝีมือสภาวะเทพอมตะกับโหยวหลง
　　วิหารส่วนใหญ่ว่างเปล่า เนื่องจากอัจฉริยะคนอื่นไม่มีคุณสมบัติที่จะมาที่นี่ พวกเขาได้แค่ยืนอยู่บนลานที่ห่างไกล
　　ทุกสายตาจับจ้องไปที่ซูผิงเมื่อเขาปรากฏตัวขึ้น แชมป์ของจักรวาลที่อยู่ต่ำกว่าระดับดวงดาวจะถูกตัดสินหลังจากการต่อสู้ครั้งนี้!
　　บนยานอวกาศ—ซิงเยวี่ยเซินเอ๋อร์พึมพำ “เขาอยู่นั่น เขาว่าคนที่มาก่อนมักจะแพ้ เขาจะไม่แพ้ใช่ไหม?”
　　พ่อของเธออยู่ข้างเธอ ดูจะพูดไม่ออก “ก็แค่คำพูด เลิกไร้สาระได้แล้ว”
　　เขายังหวังว่าชัยชนะจะเป็นของซูผิง ชายหนุ่มนั่นเป็นเพื่อนกับลูกสาวเขา　　ไม่นานหลังจากนั้น หลัวหยิงก็มาพร้อมกับลอร์ดสวรรค์
　　ผู้เข้าแข่งขันทั้งสองมองหน้ากันนอกวิหาร
　　หลัวหยิงยิ้มแต่ไม่พูดอะไร อย่างไรก็ตามมีความชื่นชมและความหลงใหลในสายตาของเขา
　　คนอย่างเขาจะไม่พูดจาไร้สาระ ตรงกันข้ามพวกเขาชื่นชมคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งพอที่จะต่อสู้กับพวกเขา ท้ายที่สุดพวกเขาแทบจะอยู่ไร้เทียมทาน เป็นเรื่องยากที่จะหาคู่ต่อสู้ที่คู่ควร
　　ซูผิงยิ้มตอบ
　　ในไม่ช้าผู้ตัดสินสภาวะเทพดวงดาวก็เชิญพวกเขาเข้าสู่สนามรบมิติ
　　การต่อสู้ครั้งสุดท้ายเริ่มต้นขึ้น!
　　“นี่คือการต่อสู้ครั้งสุดท้ายของเรา ฉันไม่จำเป็นต้องปกปิดตัวเองอีกต่อไป”หลัวหยิงมองไปที่ซูผิงและถอนหายใจ　　ทุกคนต่างตกตะลึงเมื่อได้ยินคำพูดของเขา
　　พุทธองค์หกชีวิตก็เหล่ตามองเขา
　　ผู้ชายคนนั้นไม่ได้เอาจริงในการต่อสู้ครั้งก่อนหรอ?
　　คนอื่นๆ ดูเคร่งขรึมเช่นกัน รวมทั้งลิเลียน มังกรชีพาร์ด และคนอื่นๆ ที่แพ้ ทุกคนต่างจับตามองด้วยความสนใจ
　　พวกเขาต้องการค้นหาว่าช่องว่างระหว่างพลังของพวกเขาว่ากว้างแค่ไหนเมื่อเอาจริง!
　　ซูผิงกล่าวว่า “ดี เอาเลย”
　　วังวนสองวังวนปรากฏขึ้นข้างเขา โครงกระดูกน้อยและมังกรเพลิงนรกค่อยๆ ก้าวออกมา มังกรไม่ได้คำราม แต่มันจ้องไปที่หลัวหยิงอย่างเย็นชา
　　ไม่มีอสูรตัวไหนเสียเวลา มันผสานกับซูผิงทันทีหลังจากที่พวกมันถูกเรียกออกมา
　　ในไม่ช้าเขาก็บรรลุสถานะการผสานคู่
　　ซูผิงดูน่ากลัวราวกับปีศาจ แต่หลัวหยิงขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า “นี่เป็นการต่อสู้ครั้งสุดท้ายของเรา นายยังไม่เอาจริงอีกเหรอ?”
　　ทุกคนต่างก็สงสัยเช่นเดียวกัน
　　พวกเขาทั้งหมดสับสนกับการปรากฏตัวของอสูรสภาวะชะตากรรมสองตัว ไม่จำเป็นที่จะซ่อนอสูรที่แข็งแกร่งกว่าของเขาอีกต่อไป เนื่องจากจะไม่มีการต่อสู้ใดๆ ต่อจากนี้แล้วไม่ใช่ไหม?
　　ซูผิงอธิบายอย่างสงบ “พวกมันเป็นอสูรที่แข็งแกร่งที่สุดของฉัน”
　　หลัวหยิงรู้สึกงุนงงเล็กน้อย เขาจ้องไปที่ดวงตาลึกล้ำของซูผิงและรู้ว่าเขาไม่ได้โกหก คนอย่างพวกเขาหยิ่งเกินกว่าจะโกหก
　　”ฉันเข้าใจ”
　　หลัวหยิงละทิ้งความขุ่นเคืองและหัวเราะ “งั้นเรามาสู้กัน!”
　　ภาพลวงตาแผดเผาที่ดูเหมือนนางฟ้าปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของเขา เปล่งแสงอันไร้ขอบเขต กลายเป็นฑูตสงคราม อสูรเทพหายาก!
　　“นั่นเป็นอสูรชั้นยอด เขาสามารถควบคุมมันได้ทั้งที่อยู่สภาวะชะตากรรมเท่านั้นหรอ อสูรตัวนั้นมีสายเลือดสภาวะเทพดวงดาว!”
　　“ไม่ใช่แค่สภาวะเทพดวงดาวเท่านั้น มันแข็งแกร่งราวกับลอร์ดสวรรค์!”
　　“ว่ากันว่าฑูตสงคราม เป็นผู้รับใช้ของเหล่าทวยเทพ พวกมันเกือบจะแข็งแกร่งพอๆ กับเทพอมตะเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่!”
　　ทุกคนประหลาดใจกับการเปิดเผยอสูรของหลัวหยิง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากไม่ใช่ตัวที่เขาใช้ในการต่อสู้กับพระ เห็นได้ชัดว่าเขาคงจะเรียกอสูรตัวนี้มาถ้าถึงทางตันจริงๆ
　　พุทธองค์หกชีวิตดูค่อนข้างน่ากลัวด้วยเหตุนี้ เพราะนั่นหมายความว่าหลัวหยิงไม่ได้จนมุม
　　วินาทีถัดมา เมื่อเขาผสานเข้ากับฑูตสงครามแล้ว หลัวหยิงก็เปล่งประกายด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์และปีกทั้งหกปรากฏบนหลังของเขา เขาดูหล่อเหลาเป็นพิเศษด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยดวงดาว
　　ซูผิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับการพัฒนาดังกล่าว การมีนางฟ้าเป็นอสูรเป็นสิ่งใหม่สำหรับเขา
　　ในไม่ช้าเขาก็เปิดใช้งานร่างเทพผู้วิเศษของเขา สนามแห่งความมืดอันไร้ขอบเขตได้แผ่ขยายออกไปและปกคลุมร่างกายของเขา ทำให้มองไม่เห็นเขา
　　หลัวหยิงดูเคร่งขรึม เมื่อพิจารณาจากสนามแห่งความมืดของซูผิงแล้ว เขาจะต้องเข้าไปในสนามของซูผิงเพื่อโจมตีเขา
　　อย่างไรก็ตามด้วยการสังเกตและคำแนะนำของยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาวที่สนับสนุนเขา ทำให้ขามีทางออกแล้ว!
　　นั่นเป็นข้อบกพร่องในการเปิดเผยไพ่ตายของคุณเร็วเกินไป! 　　แม้ว่าผู้เข้าแข่งขันจะไม่พบข้อบกพร่อง แต่ยอดฝีมือของสภาวะเทพดวงดาวที่สนับสนุนพวกเขาก็สามารถระบุจุดอ่อนและเสนอวิธีแก้ปัญหาได้อย่างง่ายดาย
　　“ดาบศักดิ์สิทธิ์!”
　　หลัวหยิงรวบรวมแสงในมือของเขา ดาบขนาดมหึมาค่อยๆ ก่อตัวขึ้นพร้อมกับรัศมีของกฎและพลังเทพจำนวนมหาศาล
　　ดาบในมือของเขาทำให้ตาพร่าเหมือนไฟฉาย วินาทีถัดมา หลัวหยิงเปิดใช้งานกายาของเขา จากนั้นพุ่งเข้าหาสนามแห่งความมืดของซูผิงราวกับสายฟ้า
　　ฉากที่ไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้น—
　　สนามแห่งความมืดของซูผิงเหมือนกับม่านสีดำ ถูกหลัวหยิงตัดเปิดออกจากกันและแทงไปข้างหน้าด้วยความเร็วที่รวดเร็วมาก!
　　ช่องเปิดขยายออกอย่างรวดเร็วไปจนถึงแกนกลาง แบ่งสนามออกเป็นสองส่วน!
　　อย่างไรก็ตาม ซูผิงไม่โดนโจมตีหลังจากที่สนามถูกตัดและช่องที่เปิดออกก็ได้รับการฟื้นฟู
　　หลัวหยิงเร่งความเร็วและหายตัวไปในความว่างเปล่า สิ่งเดียวที่มองเห็นได้คือรังสีของแสงที่โหมกระหน่ำ!
　　ลำแสงเหล่านั้นกำลังผ่าสนามของซูผิงอย่างต่อเนื่อง
　　แม้ว่าสนามของซูผิงกำลังสร้างขึ้นใหม่ แต่พลังการตัดนั้นเร็วกว่าการฟื้นฟูมาก หลัวหยิงกำลังจะสับสนามของซูผิงด้วยความเร็วแสง!
　　พลังเทพช่างยิ่งใหญ่อะไรอย่างนี้!
　　ซูผิงต้องเผชิญกับความน่ากลัวเมื่อเขาตรวจพบพลังเทพของคู่ต่อสู้ แม้ว่าเขาจะบ่มเพาะในบ่อน้ำพุแห่งพลังเทพของโจแอนนามาโดยตลอด แต่กลับมีคนที่เทียบกับเขาได้ นี่อาจเกี่ยวข้องกับการที่เขาผสานเข้ากับอสูรเทพชั้นนำ!
　　ดวงตาของซูผิงเป็นประกายเมื่อเขามองสนามของเขาถูกเปิดออก ทันใดนั้นเขาก็กลืนความมืดรอบๆ ตัวราวกับปลาวาฬ
　　ผสานเข้ากับสนาม!
　　พลังแห่งความมืดกลับคืนสู่ร่างกายของซูผิง ทำให้ดวงตาของเขามืดยิ่งกว่าเดิมราวกับน้ำหมึก ร่างกายของเขาซึ่งน่ากลัวราวกับปีศาจปรากฏขึ้นอีกครั้ง เขาถูกปกคลุมไปด้วยกระดูก ข้างหลังเขามีเปลวไฟที่แผดเผา พวกมันเผาไหม้เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนมารวมกันเป็นนกไฟ!
　　ในความว่างเปล่า—เสียงกรีดร้องดังก้องหลังจากเงียบไปนานนับพันล้านปี!
　　นั่นคือจิตวิญญาณของอีกาทองคำ!
　　”ตายซะ!!”
　　ด้วยพลังเทพ หลัวหยิงคำรามและพุ่งใส่ซูผิงเหมือนดาวหาง เขาฟันใส่ซูผิงด้วยดาบขนาดมหึมา และระยะห่างระหว่างพวกเขาก็ลดลงเหลือศูนย์
　　ดาบศักดิ์สิทธิ์พุ่งไปข้างหน้าราวกับว่ากำลังจะทำลายดาวเคราะห์!
　　แต่ครู่ต่อมา ซูผิงก็ยกดาบขึ้นเช่นกัน ฟันเพื่อตอบโต้ดาบที่พุ่งเข้ามา!
　　บูม!!
　　กฎนับไม่ถ้วนพังทลายลงระหว่างการระเบิดจนเกือบทำให้หูอื้อ!
　　หลัวหยิงถูกเหวี่ยงกลับ แต่ในไม่ช้าก็ฟื้นคืนสมดุล เขาปรากฏตัวห่างออกไปหลายพันเมตร
　　ซูผิงกระเด็นหลายร้อยเมตร แต่ในไม่ช้าเขาก็ฟื้นคืนสมดุลเช่นกัน กระแสอากาศที่มืดมิดปรากฏขึ้นบนร่างกายของเขา แต่มีเปลวไฟสีทองผสมกับพลังแห่งความมืด เขาดูทั้งศักดิ์สิทธิ์และชั่วร้าย
　　”ดี! เข้ามาอีก!”
　　ดวงตาของหลัวหยิงเป็นประกาย เขาเร่งความเร็วและกระพือปีกแสงทั้งหกของเขา พุ่งไปอย่างสง่างามราวกับผีเสื้อ ดาบของเขาปล่อยรัศมีนับไม่ถ้วนเมื่อเขาเข้าใกล้เป้าหมายมากขึ้น
　　ซูผิงคำรามและแทงดาบไปข้างหน้า ไฟที่ปกคลุมดาบกลายเป็นทะเลไฟเมื่อมันถูกปล่อยออกไป กลืนรัศมีดาบเข้าไป และบังคับให้หลัวหยิงต้องถอย เปลวไฟเกือบจะโดนเขาแล้ว
　　หลัวหยิงสามารถสัมผัสได้ว่าเปลวไฟสามารถสร้างความเสียหายได้มากหากโดน
　　ยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาวที่อยู่สนับสนุนเขาได้แจ้งเขาเกี่ยวกับสายเลือดอีกาทองคำในร่างกายของซูผิงแล้ว ว่ากันว่าเป็นสายเลือดในตำนานจากยุคโบราณ!
　　หลัวหยิงถามเสียงดังขณะก้าวถอยหลัง “นายจะไม่ใช้ตัวตนในอนาคตของนายหรอ?”
　　“มันขึ้นอยู่กับความสามารถของนาย!” ซูผิงตอบขณะที่จ้องมองเขาอย่างสงบ
　　หลัวหยิงหัวเราะ แล้วโจมตีอีกครั้งด้วยความแข็งแกร่งยิ่งขึ้นไปอีก เขากลายเป็นร่างแยกแปดร่างและโจมตีซูผิงจากทุกทิศทุกทาง　　“ดาบสวรรค์ลงทัณฑ์!”
　　ซูผิงใช้ทักษะการโจมตีวงกว้าง โดยปล่อยรัศมีดาบออกไปด้านนอกราวกับมังกร
　　อย่างไรก็ตามหลัวหยิงทั้งแปดร่างนั้นว่องไวมาก เปล่งประกายท่ามกลางรัศมีดาบและหลบเลี่ยงพวกมันได้อย่างง่ายดาย
　　ซูผิงใช้ทักษะการเร่งขั้นกลางอย่างรวดเร็ว ซึ่งเพิ่มความเร็วดาบของเขาเป็นสองเท่า
　　หลัวหยิงหน้าเปลี่ยนสีเล็กน้อย จากนั้นจึงหลบการโจมตีอีกครั้งอย่างรวดเร็ว
　　ตอนนั้นเองที่ซูผิงตระหนักว่าพุทธองค์หกชีวิตรู้สึกอย่างไรเมื่อเขาไม่สามารถโจมตีคู่ต่อสู้ของเขาได้
　　นี่คือความเร็วสูงสุดของจักรวาลใช่ไหม?
　　“นายต้องการที่จะจับฉันโดยไม่ได้เตรียมตัว? มันไร้ประโยชน์ นี่ฉันใช้ความเร็วแค่ครึ่งเดียว” หลัวหยิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
　　ซูผิงยืนตรงที่เขาอยู่ แล้วจ้องไปที่อีกร่าง　　หลัวหยิงไม่หยุด เขาทิ้งรอยยิ้มของเขาและพูดด้วยเสียงต่ำว่า “ดาบสายฟ้า!”
　　ปัง!
　　เขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและหายตัวไป แต่นั่นไม่ใช่การหายตัว ถ้าเป็นเช่นนั้นซูผิงสามารถทำนายจุดหมายปลายทางของเขาด้วยวิถีแห่งมิติได้ อย่างไรก็ตามชายคนนั้นเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วในมิติหลัก
　　ซูผิงลืมตาขึ้นมาในทันใด
　　อย่างไรก็ตาม เขาเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังมา และคลื่นร้อนก็พัดออกจากร่างของเขา
　　ปัง!
　　คลื่นร้อนส่วนหนึ่งถูกตัดขาด จากนั้นซูผิงเห็นเงาของหลัวหยิง ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะฟันไปทางนั้น Aileen-novel
　　อย่างไรก็ตาม หลัวหยิงพุ่งไปอีกทางหนึ่งอย่างรวดเร็ว เร็วจนซูผิงไม่สามารถโต้ตอบได้ทันเวลา
　　ตอนนั้นเองที่สนามแห่งความมืดปรากฏขึ้นในทิศทางนั้น มันเป็นสนามแห่งความมืดอย่างแท้จริง
　　หลัวหยิงจึงรีบหลบเลี่ยงความมืดโดยกลัวว่าเขาจะสูญเสียความรู้สึกหากความมืดครอบงำเขา และเขาจะถูกแช่แข็งอยู่ภายในนั้น
　　ซูผิงสามารถเอาชนะเขาได้แม้ว่าเขาจะถูกแช่แข็งเพียงแค่วินาทีเดียว
　　หวืด!
　　หลัวหยิงถอยอย่างรวดเร็ว จากนั้นยืนห่างออกไป เขาไม่รีบร้อนที่จะโจมตีอีกครั้ง และดูค่อนข้างเคร่งขรึม
　　เขาเคยเห็นไพ่ตายของซูผิงแล้ว แต่เขาก็ยังพบว่ามันยากที่จะจัดการเขา
　　เขาระวังเรื่องกายาที่ลึกลับและไม่รู้จักนั่น ท้ายที่สุดพุทธองค์หกชีวิตก็พ่ายแพ้เพราะสิ่งนั้น
　　ไฟอีกาทองคำของซูผิงนั้นจัดการยากและแตะต้องไม่ได้เช่นกัน! 　　สำหรับการปะทะกันแบบตัวต่อตัว ซูผิงมีพลังดวงดาวมากกว่าตัวตนในอนาคตของพุทธองค์หกชีวิต ซึ่งพิเศษเกินไป
　　เมื่อเขาคิดเกี่ยวกับมัน หลัวหยิงก็ตระหนักว่าชายหนุ่มเป็นสัตว์ประหลาดในทุกด้าน!
　　”เกิดอะไรขึ้น?”
　　“หลัวหยิงดูเหมือนไม่สามารถทำลายการป้องกันของซูผิงได้!”
　　“การต่อสู้ครั้งนี้จะจบลงด้วยการเสมอกันไหม?”
　　“ก็ช่วยไม่ได้ ไม่มีใครสามารถเอาชนะหลัวหยิงได้ เขาไร้เทียมทานตราบใดที่เขาไม่โดนโจมตี นี่จะจบแบบเดิมอีกแล้วหรอ!”
　　ภายนอก—ผู้เฝ้าสังเกตการณ์ตกใจและสงสัยหลังจากหยุดกะทันหันระหว่างการต่อสู้อันน่าตื่นตา พวกเขาสงสัยว่าจะมีแชมป์สองคนหรือไม่
　　ในกรณีเช่นนี้…　　หลายคนมองไปที่พุทธองค์หกชีวิตและรู้สึกว่าสถานการณ์แปลกอย่างน่าตลก ถ้าพระคนนั้นไม่แพ้ซูผิง จะมีแชมป์สามคนใช่ไหม?
　　เวลาผ่านไปช้าๆ
　　ซูผิงจ้องมองไปที่หลัวหยิง เขารู้ว่าเขาต้องใช้ไพ่ตายหลังจากการปะทะครั้งก่อน ตอนนี้ศัตรูของเขาตั้งใจที่จะซ่อนตัว มิฉะนั้นเขาจะไม่สามารถจับตัวคู่ต่อสู้ของเขาได้
　　มันเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะยับยั้งคู่ต่อสู้ของเขาด้วยสนามแห่งความมืด
　　ฑูตสงครามและพลังเทพอันน่าสะพรึงกลัวในร่างกายของหลัวหยิงสามารถปกป้องชายคนนั้นจากสนามของเขาได้เช่นเดียวกับที่เกิดขึ้นกับพุทธองค์หกชีวิต แม้แต่กายาที่เร็วที่สุดของชายคนนี้ก็สามารถฝ่าไปได้
　　เขาแข็งแกร่ง แต่ความจริงนั้นจะไม่มีประโยชน์ถ้าเขาไม่สามารถโจมตีคู่ต่อสู้ได้
　　น่าเสียดาย ฉันคิดว่าจะรอจนกว่าจะสมบูรณ์แบบก่อน　　ซูผิงรู้สึกเสียใจเล็กน้อย ไม่คิดว่านี่เป็นเวลาที่ดีที่จะใช้มัน
　　อย่างไรก็ตาม เขาต้องชนะการต่อสู้ครั้งนี้
　　จากนั้นเขาก็เดินช้าๆ ไปทางหลัวหยิง
　　หลัวหยิงหรี่ตาและจ้องไปที่ซูผิงโดยไม่เคลื่อนไหว เขาอยู่ห่างจากซูผิงสิบเมตร เขาสามารถหลุดพ้นได้ตลอดเวลาถ้าเขาต้องการ ซูผิงช้าเกินไปที่จะตามเขาทัน
　　อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกไม่ปลอดภัยโดยสัญชาตญาณ จากความรู้สึกที่ซูผิงปล่อยออกมาขณะเข้ามาใกล้
　　ความรู้สึกกดดันที่ไม่รู้จักนี่คืออะไร?
　　ในไม่ช้าหลัวหยิงก็ตัดสินใจถอยห่างจากซูผิง
　　ซูผิงเลิกคิ้ว แต่เลือกที่จะไม่พูดอะไร จะมีอีกครั้งเสมอ เนื่องจากคู่ต่อสู้ของเขาตรวจพบบางสิ่งบางอย่าง และเลือกซ่อนตัว
　　การต่อสู้มาถึงทางตันอีกครั้ง　　หลายชั่วโมงผ่านไปในพริบตา
　　หลัวหยิงเห็นว่าซูผิงยืนนิ่ง เขาจึงโจมตีอีกครั้งเพราะเขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไป
　　เขาเป็นคนควบคุมการต่อสู้ ท้ายที่สุดซูผิงไม่สามารถโต้กลับได้อย่างสมบูรณ์ ถ้าเขาอยากจะสู้ พวกเขาก็ต้องสู้ ถ้าเขาต้องการล่าถอย เขาก็ถอยได้!
　　เช่นเดียวกับซูผิง เขาไม่อยากมีแชมป์สองคน เพราะมันไร้จุดหมาย!
　　แชมป์มีได้แค่คนเดียว!