ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 957

ซูผิงสามารถไปที่สนามบ่มเพาะได้ถ้าเขาอยู่ที่ร้านค้าของเขา เพื่อให้อสูรของเขาเข้าใจเทคนิคลับที่ไม่ธรรมดาผ่านการฝึกที่โหดเหี้ยม อย่างไรก็ตามเมล็ดพันธุ์วิถีเลือดเร่งกระบวนการเพียงแค่ส่งเทคนิคลับให้กับพวกเขา นั่นคือสิทธิพิเศษของอัจฉริยะชั้นนำ
　　เมื่อโครงกระดูกน้อยและอสูรตัวอื่นๆ ย่อยเมล็ดพันธุ์และเข้าใจทักษะ และซูผิงก็ยังให้อาหารวัตถุดิบหายากแก่พวกมันอีก
　　เขาสามารถรวบรวมวัตถุดิบเดียวกันในสนามบ่มเพาะได้ แต่ต้องใช้เวลาเยอะ เขามีอิสระที่จะใช้สิ่งเหล่านี้ในสถานที่ฝึก
　　โฮกก!!
　　มังกรเพลิงนรกคำราม สายฟ้าสีม่วงและเปลวไฟสีดำพลุ่งพล่านจากผิวหนัง มันเพิ่งกลืนผลึกวิญญาณของมังกรปีศาจทมิฬอายุหมื่นปี ซึ่งพลังของมันเปลี่ยนร่างของมังกรเพลิงนรกและทำให้เกล็ดของมันดำลง เพิ่มกลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัวให้กับสิ่งมีชีวิต
　　“ใช้พลังใจของแกระงับมัน!” ซูผิงคำราม เมื่อเห็นว่ามังกรเพลิงนรกกำลังจะทะลวงผ่าน
　　คำพูดของเขาช่วยให้มังกรหลุดออกจากอาการเกรี้ยวกราด ในไม่ช้ามันก็สามารถระงับความอยากที่จะก้าวหน้าได้
　　กระแสพลังภายในร่างกายก็ถูกบีบและขัดเกลาอย่างต่อเนื่อง
　　ซูผิงไม่ได้วางแผนที่จะปล่อยให้พวกมันทะลวงผ่านไปอย่างง่ายดาย มีวัตถุดิบหายากมากเกินไป มันจะเป็นขยะมหาศาลหากพวกมันไม่ถูกดูดซับ
　　“กินต่อเถอะ!”
　　ซูผิงโยนวัตถุดิบหายากให้ อสูรทั่วไปสามารถกินยาชูกำลังที่ตรงกับค่าสถานะเท่านั้น การกินแบบสุ่มอาจเป็นอันตราย อาจขัดแย้งกับพลังของตัวเองและทำให้พวกมันอ่อนแอลง บางครั้งไม่ใช่ปริมาณ แต่เป็นคุณภาพต่างหากที่สำคัญ! 　　อย่างไรก็ตาม อสูรของซูผิงนั้นแตกต่างไป
　　พวกมันปรับตัวได้ดีหลังจากเดินทางและฝึกฝนในสนามบ่มเพาะมาหลายแห่ง ดังนั้นจึงเชี่ยวชาญเทคนิคลับต่างๆ ตัวอย่างเช่นสุนัขมังกรดำเชี่ยวชาญทักษะการป้องกันของทุกสาย โครงกระดูกน้อยสิ่งมีชีวิตอันเดธสามารถใช้แสงศักดิ์สิทธิ์ได้
　　อย่างไรก็ตาม พวกมันทั้งหมดมีทักษะที่พวกมันชื่นชอบ เนื่องจากมีบุคลิกเฉพาะตัว ถึงแม้ว่าพวกมันจะเข้าใจสิ่งต่างๆ มากมายก็ตาม สุนัขมังกรดำชอบทักษะประเภทป้องกัน ถึงมันก็ยังรู้เทคนิคการโจมตีมากมาย แต่ก็ไม่ค่อยได้ใช้
　　โครงกระดูกน้อยก็เหมือนกัน มันรู้ทักษะหลายประเภท แต่ชอบทักษะดาบ
　　พวกมันได้รับสมุนไพรที่สามารถเสริมสร้างร่างกายของพวกมันและพัฒนาไหวพริบ
　　”กิน กิน กินให้หมด” 　　“เอิ๊กก กิน…” มังกรเพลิงนรกเรอและตอบซูผิงด้วยเสียงโง่ ๆ ขณะที่มันกลืนวัตถุดิบ พลังงานพุ่งออกจากร่างกาย ดูเหมือนว่าจะระเบิดได้ทุกเมื่อ
　　ซูผิงเฝ้าดูแลอสูรของเขาอย่างละเอียดผ่านสัญญา เขาจะปรับแต่งพลังงานของพวกมันและทำให้เพดานคงที่อีกครั้งเมื่อใดก็ตามที่พวกมันกำลังจะทะลุคอขวด
　　นอกห้องฝึก—
　　ผู้เฒ่าหยานและเบอร์นี่ต่างเฝ้ารอ
　　”เกิดอะไรขึ้น? ฉันรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับพลังงานของอสูรทั้งสามตัวนั่น” เบอร์นี่ขมวดคิ้ว ในฐานะยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาว เขามีความสามารถในการสัมผัสถึงพลังงานที่ระเบิดออกมาได้อย่างชัดเจน และถึงกับสงสัยว่าอสูรของซูผิงกำลังประสบกับการลงทัณฑ์จากสวรรค์หรือเปล่า แต่ก็ไม่มีเมฆให้เห็น
　　ขณะที่สังเกตอย่างระมัดระวัง ผู้เฒ่าหยานก็ถามขึ้นทันที “เขาขอวัตถุดิบที่เหมาะสมหรือเปล่า?”
　　เบอร์นี่อึ้งไปครู่หนึ่ง “ใช่ วัตถุดิบบางอย่างดูไม่เหมาะสม แต่โดยทั่วไปก็ใช้ได้ อสูรของเขาต้องการพวกมันเหล่านั้น แต่อย่างไงก็…”
　　“แต่อะไร?”
　　เบอร์นี่ตอบอย่างประหลาดว่า “แต่อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าเขาจะยังต้องการวัตถุดิบเพิ่มอีกสองสามอย่าง…”
　　ผู้เฒ่าหยานเงียบไปครู่หนึ่ง เขาจ้องไปที่ห้องฝึก สายตามีวังวนปรากฏขึ้น ทำให้เขาเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นภายในห้องฝึก
　　อีกนิดเดียวเท่านั้น?
　　ภายในห้องฝึก—ซูผิงยังคงช่วยอสูรสามตัวของเขายับยั้งพลังงานหลังจากที่พวกมันมีวัตถุดิบเพียงพอ พวกมันหยุดชั่วครู่แล้วกินต่อ
　　หลังจากกินและยับยั้งไปเกือบสิบรอบ ในที่สุดซูผิงก็รู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะกักเก็บพลังงานของพวกมันไว้อีกต่อไป　　สุนัขมังกรดำเป็นคนที่สองที่ไม่สามารถควบคุมได้ มันเปลี่ยนไปมาก ก่อนหน้านี้มันเคยได้รับมรดกของราชามังกรและได้รับสายเลือดระดับดวงดาว สายเลือดได้รับการปรับปรุงให้ดียิ่งขึ้นด้วยสมุนไพรจากสนามบ่มเพาะ ร่างกายของมันกลายพันธุ์อีกครั้งด้วยวัตถุดิบหายาก และขนของมันเปลี่ยนจากสีทองเป็นสีเงิน
　　ใต้ขนสีเงินมีเกล็ดหนาใหญ่เท่าฝ่ามือ พวกมันดูเหมือนกระดองเต่าที่มีลวดลายแปลก ๆ คลุมอยู่
　　สิ่งเดียวที่ทำให้ซูผิงสับสนก็คือดวงตาที่เกียจคร้านของมันตอนนี้เป็นประกายและดูมีพลัง
　　มันดูน่ากลัวในตอนแรก แต่ซูผิงรู้ว่าสุนัขมังกรดำเป็นหมาขี้กลัว ไม่ควรจะก้าวร้าวขนาดนี้
　　“มันเป็นไปไม่ได้ที่จะระงับมันอีกต่อไป ทะลวงเข้าไปเลย”
　　ซูผิงหยุดห้ามสุนัขมังกรดำ ปล่อยให้มันออกจากห้องฝึก
　　ในที่สุด หมาตัวนี้ก็เป็นอิสระจากความเจ็บปวด มันรีบวิ่งออกจากห้องทันที พลังทั้งหมดที่สะสมอยู่ในร่างกายของมันถูกรวมเข้าด้วยกัน และจากนั้นก็ระเบิดออกมา ปล่อยให้มันทำลายเพดานได้อย่างง่ายดาย และต่อมาได้สร้างโลกใหม่ภายในร่างกาย
　　บูม!
　　บนท้องฟ้าเบื้องบน เมฆรวมตัวกันทุกทิศทุกทาง มาจากส่วนลึกของความว่างเปล่า
　　“เริ่มแล้ว”
　　ในระยะไกล ทั้งเบอร์นี่และผู้เฒ่าหยานหรี่ตาเมื่อพวกเขามองด้านบน
　　สุนัขมังกรดำกำลังโบยบินอยู่บนท้องฟ้า แผงคอสีเงินของมันปลิวไสวไปตามสายลม มันดูน่าประทับใจเมื่อมันคำรามใส่เมฆมืด ดูเหมือนเป็นการเตือนพวกมัน
　　ภายในห้องฝึกอบรม—ซูผิงกลอกตาหลังจากเห็นท่าทางนั้น ไอ้หมาโง่　　เขารู้ว่ามันหมายถึงอะไร มันกำลังพูดว่า… ‘อย่าเข้ามาใกล้กว่านี้!’
　　มันสามารถผ่านการทดสอบได้อย่างง่ายดาย ทำไมมันถึงกลัวขนาดนั้น? มันสัมผัสได้ถึงเจตจำนงของสวรรค์ที่อยู่ลึกในเมฆมืดอย่างงั้นหรอ? ดวงตาของซูผิงเป็นประกาย เขาสังเกตเห็นแล้วว่ามีใครบางคนกำลังควบคุมเมฆและจ้องมองจากด้านหลัง
　　เขามีความรู้สึกเดียวกันเมื่อเขาเห็นการลงทัณฑ์ของสวรรค์ของคนอื่น เขาไม่รู้ว่ามันเป็นภาพลวงตา หรือว่ามีสิ่งมีชีวิตชื่อสวรรค์จริงๆ
　　ไม่นาน สายฟ้าลูกแรกก็พุ่งลงมา
　　สุนัขมังกรดำคำรามและครอบคลุมตัวเองด้วยทักษะการป้องกันขั้นสาม
　　อย่างไรก็ตามสายฟ้าฟาดครั้งแรกได้กระจายออกไปก่อนที่มันจะทะลุผ่านทักษะการป้องกันชั้นนอกสุด
　　ริมฝีปากของซูผิงกระตุก หมานั่นฉลาดเกินไป
　　สายฟ้าฟาดครั้งที่สองก็มาถึงหลังจากนั้นไม่นาน สุนัขมังกรดำคำรามราวกับหวาดกลัว มันเลือกที่จะใช้ทักษะการป้องกันมากกว่าสามสิบทักษะ
　　อย่างไรก็ตามทักษะการป้องกันบนพื้นผิวยังคงเหมือนเดิม
　　ห่างออกไป เบอร์นี่มองด้วยความตกใจและสงสัย “สุนัขตัวนั้นกำลังทำอะไร”
　　ผู้เฒ่าหยานก็งงงวยเช่นกัน การร่ายทักษะมากมายในช่วงเริ่มต้นของการลงทัณฑ์สวรรค์นั้นเป็นการสิ้นเปลืองพลังงานไม่ใช่หรอ? อย่างไรก็ตามจำนวนและประเภทของทักษะทำให้เขาประหลาดใจ สุนัขเป็นอสูรทุกสายหรอ?
　　ไม่ยากเกินไปที่จะเข้าใจองค์ประกอบของทุกทักษะ มังกรจำนวนมากสามารถทำได้ แต่ไม่ใช่ทั้งหมดที่สามารถไปถึงขั้นสูงสุดได้
　　สายฟ้าฟาดลงมาอย่างต่อเนื่อง และสุนัขมังกรดำยังคงคำรามด้วยความตกใจและโกรธ ทักษะที่น่าตกใจมากมายเริ่มค่อยๆ ห่อหุ้มมันไว้
　　สุนัขใช้ทักษะการป้องกันไปมากกว่า 250 ทักษะเมื่อการลงทัณฑ์สวรรค์สิ้นสุดลง พวกมันส่องแสงเจิดจ้าจนสุนัขถูกบดบัง
　　น่าแปลกที่ทักษะที่ร่ายในตอนแรกยังไม่บุบสลาย
　　เบอร์นี่และผู้เฒ่าหยานต่างก็สูญเสียคำพูดเมื่อพวกเขาสังเกตเห็นสิ่งนั้น
　　ซูผิงรู้จักอสูรของเขาเป็นอย่างดี ดังนั้นเขาจึงเพียงแค่รอให้มันผ่านการทดสอบ
　　เวลาผ่านไป
　　การลงทัณฑ์สวรรค์ของสุนัขล่าเนื้อสิ้นสุดลงในไม่ช้า โดยมีทั้งหมดเก้าระดับ เบอร์นี่และผู้เฒ่าหยานตกใจมาก
　　พวกเขารู้ว่าดิแอซซึ่งเป็นหนึ่งในอัจฉริยะสิบอันดับแรกได้ผ่านเก้าระดับ
　　สุนัขทำสำเร็จมากกว่าที่ดิแอซทำ?หมายความว่าอสูรมีความสามารถมากกว่าอย่างงั้นหรอ?
　　พวกเขาอดไม่ได้ที่จะมองหน้ากัน ดิแอซคงจะเป็นบ้าแน่ๆ ถ้าเขารู้เรื่องนี้
　　อย่างไรก็ตาม ซูผิงไม่แปลกใจมากนักสุนัขมังกรดำไม่ได้มีสายเลือดที่ดี แต่ก็ไม่ได้อ่อนแอเลย มันมีความสามารถที่ยอดเยี่ยม มันยังได้รับการสอนถึงวิถีแห่งเวลาและการทำลายล้าง อสูรของเขารู้กฎทั้งหมดที่เขารู้
　　ในทำนองเดียวกัน เขาก็สามารถเรียนรู้เทคนิคลับที่อสูรของเขาเข้าใจได้เช่นกัน
　　นอกเหนือจากกายแสงอาทิตย์และร่างเทพผู้วิเศษที่ยึดกับร่างกายของเขาแล้ว ซูผิงสอนพวกมันทุกอย่างที่ทำได้
　　คนส่วนใหญ่ เว้นแต่อสูรของพวกเขาจะมีสายเลือดสภาวะเทพดวงดาวจะไม่สอนกฎให้อสูรของพวกเขา ท้ายที่สุดแล้ว อสูรส่วนใหญ่สามารถติดตามพวกเขาได้ในช่วงเวลาสั้นๆ พวกเขาจะได้รับอสูรใหม่เมื่อระดับของพวกเขาสูงขึ้น　　แต่ซูผิงไม่ได้ตั้งใจจะเปลี่ยนอสูร นั่นคือเหตุผลที่เขาไม่เคยลังเลที่จะฝึกฝนพวกมัน
　　นอกจากนี้ คนปกติไม่สามารถสอนอสูรได้ แม้ว่าพวกเขาจะต้องการ ซูผิงได้ถ่ายทอดทักษะของเขาให้กับพวกมันด้วยเทคนิคการส่งผ่านพลังงานที่ระบบมอบให้เขา คนอื่นทำไม่ได้
　　โฮกกก!
　　ในที่สุดสุนัขมังกรดำก็ผ่อนคลายหลังจากเมฆมืดกระจายตัว หลังจากรอสักครู่ มันก็ยกเลิกทักษะการป้องกันทั้งหมดและลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า
　　หมารู้สึกแข็งแกร่งขึ้นมากหลังจากได้ขึ้นสู่ระดับดวงดาว โดยเฉพาะมรดกของมังกร พลังที่ซูผิงระงับไว้ก่อนหน้านี้ได้ปะทุออกมา ทำให้เกิดโลกใหม่ภายในร่างกายซึ่งทำให้สามารถรองรับพลังดวงดาวได้มากขึ้น
　　ซูผิงเพิกเฉยต่อสุนัขมังกรดำที่กำลังรื่นรมย์และให้อาหารแก่โครงกระดูกน้อยและมังกรเพลิงนรกต่อไป　　ไม่นานหลังจากนั้น มังกรเพลิงนรกก็มาถึงขีดจำกัดเช่นกัน และการลงทัณฑ์ของสวรรค์ของมันก็เริ่มขึ้น
　　เห็นได้ชัดว่ามังกรนั้นแตกต่างไปจากสุนัขมังกรดำ มันไม่ได้ทำอะไรเลยเมื่อเกิดสายฟ้าครั้งแรก
　　อสูรไม่ตอบสนองเช่นกันเมื่อสายฟ้าครั้งต่อไปฟาดลงมา
　　จนกระทั่งเกิดสายฟ้าครั้งที่สามสิบ มังกรเพลิงนรกถึงเริ่มลงมือ มันแค่จามและระงับสายฟ้าได้
　　ในไม่ช้ามังกรก็ผ่านเก้าระดับยากเช่นกัน
　　เบอร์นี่และผู้เฒ่าหยานเงียบอีกครั้ง พวกเขาไม่คาดคิดว่าอสูรตัวที่สองของซูผิงจะมีความสามารถเช่นกัน ไม่น่าแปลกใจที่ซูผิงพาพวกมันเข้าสนามด้วยทั้งที่พวกมันอยู่แค่สภาวะชะตากรรมเท่านั้น
　　“มังกรตัวนั้นไม่ได้มีสายเลือดที่ดี แต่ก็มีพรสวรรค์อย่างเหลือเชื่อ ลมหายใจที่ปล่อยออกมามีกฎแห่งการทำลายล้าง…” เบอร์นี่ตกตะลึง
　　ในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านอสูรต่อสู้ เขาสามารถบอกได้อย่างง่ายดายว่ามังกรเพลิงนรกมีโครงสร้างที่ไม่ดี สายเลือดของมันกลายพันธุ์แต่ยังไม่ถึงระดับที่ดีมาก อย่างไรก็ตามมันได้ปลดปล่อยพลังแห่งกฎจำนวนมหาศาลออกมาก่อนหน้านี้ เขาเกือบจะคิดว่าตาของเขาฝาด
　　ผู้เฒ่าหยานยังคงนิ่งเงียบ
　　เขาสังเกตเห็นว่ากฎของอสูรทั้งสองที่ปล่อยออกมานั้นเป็นกฎของซูผิงทั้งหมด เขาอดไม่ได้ที่จะคิดถึงความเป็นไปได้
　　ขณะที่พวกเขาไตร่ตรอง ซูผิงไม่เสียเวลาและมอบวัตถุดิบที่เหลือให้กับโครงกระดูกน้อย
　　ก่อนที่วัตถุดิบทั้งหมดจะถูกบริโภค โครงกระดูกน้อยก็มาถึงขีดจำกัดเช่นกัน ซูผิงปล่อยให้มันผ่านการลงทัณฑ์ของสวรรค์ทันที　　โครงกระดูกน้อยหยุดระงับตัวเองและบินขึ้นไปบนท้องฟ้าสูง ดึงดูดเมฆมืดจำนวนมาก
　　การลงทัณฑ์ของสวรรค์สามครั้งติดต่อกันได้รับความสนใจเป็นอย่างมาก ผู้คนมากมายเฝ้าดูอยู่ไกลๆ
　　การต้านทานของโครงกระดูกนั้นง่ายกว่า มันไม่ขยับ เว้นแต่ว่าสายฟ้าจะกลายเป็นภัยคุกคาม ถ้าเป็นเช่นนั้นก็จะตัดพวกมันออกจากกัน
　　ไม่นานหลังจากนั้น โครงกระดูกน้อยก็ผ่านเก้าระดับ
　　แม้ว่าจะมีจำนวนระดับเท่ากัน แต่ก็ต้องผ่านสายฟ้าฟาดอีก 5 ครั้งจากมาตรฐาน 81
　　“ดูเหมือนว่าเขาจะฝึกอสูรเก่งจริงๆ…” เบอร์นี่ถอนหายใจด้วยความรู้สึกที่ขัดแย้งกัน เขาไม่คิดว่าชายหนุ่มจะเลี้ยงอสูรของเขาเองให้มาถึงระดับนั้น เพราะมันจะเป็นความสำเร็จตลอดชีวิตที่ผู้ฝึกสอนทุกคนภาคภูมิใจ
　　เบอร์นี่พบว่ามันยากที่จะเข้าใจว่าทำไมอัจฉริยะอย่างซูผิงถึงเป็นผู้ฝึกสอนที่เชี่ยวชาญแบบนั้น
　　ผู้เฒ่าหยานเงียบราวกับอยู่ในสุสาน
　　เขาเป็นหนึ่งในอสูรของเซินหวงและรู้จักผู้ฝึกสอนเป็นอย่างดี เขาเข้าใจความหมายของการฝึกอสูรที่น่าเกรงขามทั้งสามตัวนั่น
　　“ผมจะขอให้เขาเป็นศิษย์ผมถ้าเขาไม่ใช่ศิษย์ของลอร์ดสูงสุด” เบอร์นี่ยิ้มเจื่อนๆให้ผู้เฒ่าหยาน
　　ผู้เฒ่าหยานเพียงชำเลืองมองเขา เป็นศิษย์? นายคิดว่านายสามารถสอนเขาได้จริงหๆรอ?
　　เขาเกือบจะสาบานได้ว่าซูผิงมีผู้ฝึกสอนเป็นอาจารย์อยู่แล้ว
　　เจ้านายของเขากล่าวว่าชะตากรรมของซูผิงดูเหมือนจะถูกบดบังโดยใครบางคน เป็นตัวตนที่ไม่น่าจะอ่อนแอไปกว่าเทพอมตะ..