ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 116
ตอนที่ 116 กลับบ้าน (2)
ถึงบ้านแล้ว ฟางผิงก็ไม่เปิดประตูเอง ยังคงใช้มือข้างหนึ่งบีบแก้มฟางหยวน อีกข้างลากกระเป๋า เอ่ยว่า “เปิดประตู!”
ฟางหยวนกลอกตาใส่เขา นายจะเสพติดการบีบแก้มคนอื่นเกินไปแล้ว!
น่าเสียดายที่ตอนนี้เธอสู้เขาไม่ได้ ถูกจับไว้แบบนี้ ฟางหยวนทำได้แค่ควักกุญแจออกมาเปิดประตู
พอเปิดประตู ฟางผิงก็ได้ยินเสียงแม่เล็ดลอดออกมา “หยวนหยวนกลับมาแล้วเหรอ?”
“แม่ ผมเอง”
“ผิงผิง?”
หลี่อวี้อิงรีบเดินออกมาจากห้องครัว พอเห็นฟางผิงก็ดีใจจนหน้าบาน
“แม่ยังคิดว่าลูกจะไม่กลับซะอีก เมื่อวานถามลูก ลูกก็บอกไม่แน่ใจ? จริงๆ เลย กลับมาไม่บอกไม่กล่าว แม่จะโทรไปหาพ่อ ให้เขาซื้ออาหารหลู่ไช่[1]กลับมาเดี๋ยวนี้แหละ…”
“แม่!”
ฟางหยวนที่ถูกมองข้ามอยู่ด้านข้างเผยสีหน้าน้อยใจ แม่ไม่เห็นหนูถูกฟางผิงบีบแก้มหรือไง?
หน้าจะบวมเป่งอยู่แล้ว ยังไม่ช่วยลูกสาวตัวเองอีก?
หลี่อวี้อิงเหมือนจะเพิ่งสังเกตเห็นลูกสาว สองพี่น้องเพิ่งพบกันก็มีเรื่องกันแล้ว เธอเอ่ยอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก “ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ?”
ฟางผิงจนใจอยู่บ้าง “แม่ครับ ช่วยหมั่นจับตาดูเด็กคนนี้หน่อย แม่ลองทายดูว่าผมเพิ่งจะเจออะไรที่ล่างตึก?”
“จะก่อเรื่องกันอีกแล้ว! นึกไม่ถึงว่าเด็กนี้จะสร้างกลุ่มอะไรขึ้นมา ยังจะไปแย่งอาณาเขต…”
“ลูกหมายถึง…สมาคมหยวนผิงอะไรนั่นใช่ไหม?”
คำพูดของหลี่อวี้อิงทำให้ฟางผิงเบิกตากว้าง แม่ก็รู้เรื่องนี้ด้วยงั้นเหรอ?
หลี่อวี้อิงเอ่ยอย่างจนใจ “ต้องสั่งสอนกันจริงๆ นั่นแหละ เด็กคนนี้พูดไม่ฟังเลย เพิ่งจะอายุเท่าไหร่ กลับคิดจะขายค้าตั้งแผงลอยร่วมกับเพื่อน วันๆ เอาแต่จะไปแย่งที่ตั้งแผง ก่อเรื่องจนอาจารย์ที่โรงเรียนรู้เรื่องหมดแล้ว”
“บอกว่าจะทำงานหาเงินเรียน ไปตั้งแผงลอยที่อื่นก็พอแล้ว แต่เด็กพวกนี้จะตั้งแผงลอยที่โรงเรียนให้ได้ พวกอาจารย์ล้วนไม่เห็นด้วย อยู่ตั้งมอต้นปีสามแล้ว ยังไม่เตรียมสอบเข้ามอปลายดีๆ อีก ที่บ้านขาดแคลนเรื่องเงินที่ไหนกัน? เฮ้อ ผิงผิงกลับมาพูดหน่อยก็ดี เด็กคนนี้แทบไม่ฟัง…”
“ตั้งแผงลอย? แย่งที่ตั้งแผง?”
ฟางผิงตกตะลึง นี่มันเรื่องอะไรกัน?
เผลอปล่อยแก้มน้องสามอย่างไม่รู้ตัว เหมือนตัวเองจะเข้าใจอะไรผิดไป!
ฟางหยวนลูบแก้มอย่างขุ่นเคือง เอ่ยว่า “ฟางผิง ก็แค่ขายของนายเล็กๆ น้อยๆ เถอะ? จำเป็นต้องหยิกแก้มฉันจนถึงตอนนี้รึไง? นายไม่ได้ใช้แล้วซะหน่อย ฉันเอาของมารีไซเคิลวางขายแทน…”
“หุบปาก!”
ฟางผิงตำหนิ เอ่ยอย่างหงุดหงิด “เคยบอกเธอไปแล้ว อย่าทำเรื่องพวกนี้ เธอก็ยังก่อเรื่องอีก! ตัวเองก่อเรื่องไม่พอ ยังจะพาเพื่อนมาก่อเรื่องด้วยกัน! ไม่ได้ฟังที่แม่บอกหรือไง? อาจารย์ไม่มีใครเห็นด้วย!”
ฟางผิงถือโอกาสเบี่ยงเข้าประเด็นอื่น มองข้ามเรื่องที่ตัวเองเข้าใจผิดไป ระหว่างที่พูดยังปั้นหน้าตึงว่า “เธอขายของอะไรของฉันไป?”
ฟางหยวนปิดปากเงียบ
หลี่อวี้อิงเอ่ยอย่างขบขัน “นอกจากเสื้อผ้าสองชุด ของอย่างอื่นของลูกก็ไม่มีเหลือแล้ว”
“หา?”
ฟางผิงนิ่งอึ้ง ตั้งแต่เล็กจนโต ถึงจะไม่มีของล้ำค่าอะไรมาก แต่โตมาขนาดนี้แล้ว ข้าวของต่างๆ ต้องมีไม่น้อยอยู่แล้ว?
ตอนนี้แม่ว่าอะไรนะ?
ไม่มีเหลือแล้ว!
ฟางผิงไม่พูดอะไรต่อ รีบพุ่งตัวเข้าไปในห้องตัวเองทันที
—
หลังจากนั้นหนึ่งนาที ฟางผิงเผยสีหน้าดำคล้ำเดินออกมาจากห้อง
“ฟางหยวนเธอเอาเรื่องจริงๆ!”
“ขนาดแปรงฟันฉันยังไม่เหลือไว้!”
“รองเท้าแตะฉันล่ะ?”
“แก้วชา?”
“ผ้าขนหนูก็ไม่เหลือ!”
“…”
ฟางผิงแทบมีความคิดอยากจะตีเด็กนี้ให้ตายด้วยมือเดียวด้วยซ้ำ นี่กะว่าพี่ชายเธอจะไม่กลับมาแล้วงั้นสิ?
ฟางหยวนก้มหน้าพึมพำว่า “ซื้อใหม่ให้นายก็ได้นี่? ขายของเก่าสามารถซื้อใหม่ได้เป็นสามตัว ไม่รู้จักใช้ชีวิตเอาซะเลย…”
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน