ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 117

ตอนที่ 117 เป็นคนต้องถ่อมตัว (1)

คืนนั้นเขาเข้าสู่ห้วงนิทราโดยไม่ฝันอะไร

ฟางผิงนอนหลับอย่างสบาย เขาคิดว่าตัวเองจะฝันร้ายเสียแล้ว แต่กลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

วันต่อมา ฟางผิงตื่นก็มั่นใจได้เรื่องหนึ่ง

ทุกคนต่างมีความเห็นแก่ตัว!

เขาเคยคิดว่า ตัวเองฆ่าพวกจางกั๋วเวยตาย ครอบครัวของพวกเขาจะเศร้าโศกถึงขนาดไหน

แต่เมื่อคิดว่าตัวเองตาย ครอบครัวของเขาคงเสียใจกว่า ฟางผิงก็ไม่รู้สึกผิดอะไรแล้ว

พ่อแม่และน้องสาวต่างพึ่งพาเขาจนสามารถใช้ชีวิตได้ดีขึ้น

ถ้าตัวเองตายล่ะ?

พ่อยังต้องกลับไปทำงานที่เอาเงินไปแลกสุขภาพอีก แม่ยังต้องคอยเกรงอกเกรงใจคนอื่น ทำงานชั่วคราวได้แค่แปดร้อยหยวนต่อเดือน

และน้องสาวของเขาจะยิ้มได้โดยไร้เรื่องกังวลใจแบบนี้ได้เหรอ?

—

หลู่เฟิ่งโหรวให้เขากลับบ้าน ปรับเปลี่ยนสภาพจิตใจ

ตอนนี้ฟางผิงผ่อนคลายลงจริงๆ

ฟางผิงตื่นแล้วก็ลงไปวิ่งข้างล่างหนึ่งรอบ ก่อนจะซื้ออาหารเช้ากลับบ้าน พ่อแม่เพิ่งตื่นนอน ส่วนฟางหยวนยังหลับอยู่บนที่นอน

เห็นฟางผิงออกไปข้างนอกเช้าตรู่ หลี่อวี้อิงไม่รู้ว่ารู้สึกสงสารหรือชื้นใจ เผยสีหน้าซับซ้อนอยู่บ้าง

ฟางหมิงหรงอาบน้ำเสร็จพอดี เมื่อวานเขาถือว่าทำงานนอกเวลา วันนี้จึงหยุดอยู่บ้าน

ชงชาเข้มๆ ให้ตัวเองแล้ว ฟางหมิงหรงครุ่นคิดพลางเอ่ยว่า “ผิงผิง ลูกว่าวันนี้ควรจะซื้อของไปเยี่ยมรองผู้อำนวยการถานสักหน่อยดีหรือเปล่า?”

ถานเจิ้นผิงช่วยซื้อหน้าตาให้ฟางผิง ทำให้เขากลายเป็นพนักงานอย่างเป็นทางการ

การไว้หน้าควรมอบให้กันอยู่แล้ว ในเมื่อฟางผิงกลับมา ไปเยี่ยมเยียนสักหน่อย ถือเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลเช่นกัน

ฟางผิงพยักหน้าด้วยรอยยิ้มว่า “ครับ ต้องไปขอบคุณสักหน่อย พวกเราอยู่ในหยางเฉิงยังต้องให้รองผู้อำนวยการช่วยดูแล”

ฟางหมิงหรงเผยสีหน้าอิ่มเอมใจ นอกจากลูกชายจะมีความสามารถแล้ว ยังรู้จักมีมนุษย์สัมพันธ์ นี่สำคัญกว่าความสามารถซะอีก

สองพ่อลูกปรึกษากันพักหนึ่ง เข้าไปเช้าเกินไม่ค่อยดี สายไปก็จะถูกรั้งตัวกินข้าวเย็น ไปหลังเก้าโมงเช้าน่าจะพอดีแล้ว

รอจนกินข้าวเช้าเสร็จ ฟางหยวนค่อยตื่นขึ้นมา

รู้ว่าพ่อและพี่ชายจะไปหาคนอื่น สาวน้อยไม่เอ่ยความคิดอยากจะไปด้วยแต่อย่างใด

ฟางหยวนชอบความครื้นเครง แต่ขึ้นอยู่กับคนนั้นเป็นใครเช่นกัน

นั่นเป็นหัวหน้าของอาจารย์ ตอนนี้ฟางหยวนกลัวแม้กระทั่งห้องพักอาจารย์ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงบ้านของหัวหน้ากองการศึกษา

—

บ้านพักข้าราชการ

ที่พักของถานเจิ้นผิงหรูหราอย่างมาก!

ข้าราชการในชาตินี้ ที่พักอาหารการกินแทบไม่ต้องห่วง

บางเรื่องนั้นแสดงผลประโยชน์ออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน ไม่เหมือนกับชาติก่อนที่ข้าราชการมีเงินต้องเก็บไว้เป็นความลับ

พ่อลูกตระกูลฟางมาเยี่ยม ก่อนหน้านี้ได้โทรมาบอกก่อนแล้ว

ประตูใหญ่ของบ้านตระกูลถานเปิดกว้าง สองพี่น้องถานเฮ่ายืนอยู่ด้านนอก พอเห็นฟางผิงก็รีบบอกว่า “พ่อ ฟางผิงกับลุงฟางมาแล้ว!”

ถานเจิ้งผิงไม่ได้เมินเฉย สาวเท้าเดินออกมาทันที เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “เหล่าฟาง เกรงใจอะไรกัน บอกแล้วไงไม่ต้องซื้อของมา?”

ทักทายฟางหมิงหรงแล้ว ถานเจิ้งผิงค่อยมองไปยังฟางผิงด้วยรอยยิ้ม “คนหนุ่มสาวเก่งนำหน้าซะแล้ว!”

แม้ว่าตอนนี้ปราณของฟางผิงจะไม่ได้พรั่งพรูออกมา แต่ถานเจิ้นผิงสามารถสัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่ถูกกดดันอย่างเลือนราง

อย่าลืมว่าเขาเป็นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหนึ่งตอนปลาย ผู้ฝึกยุทธ์ในสังคมก็คือผู้ฝึกยุทธ์เช่นกัน!

เขาปราณแตะถึงสองร้อยห้าสิบแคลแล้ว เผชิญหน้ากับฟางผิงกลับรู้สึกได้ว่าปราณเทียบไม่ได้อยู่บ้าง นี่เหนือความคาดหมายเกินไปแล้ว!

แม้ฟางผิงจะเป็นผู้ฝึกยุทธ์ แต่ก็เพิ่งทะลวงได้ไม่นาน หรือปราณยังสูงกว่าเขาอีก?

“ลุงถาน”

ฟางผิงเผยยิ้ม ค้อมตัวว่า “เรื่องของพ่อลำบากคุณแล้ว”

“เรื่องเล็กน่า”

ถานเจิ้นผิงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “อีกอย่างพ่อนายเป็นคนซื่อสัตย์จริงใจ ไม่กลัวความลำบาก เพื่อนร่วมงานคิดว่าเขาดีไม่น้อยเช่นกัน…”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน