ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 147

ตอนที่ 147 ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหนึ่งสูงสุด (1)

เวลาล่วงเลยไปวันแล้ววันเล่า การแข่งขันแลกเปลี่ยนทั่วประเทศของนักศึกษาใหม่ก็ยิ่งร้อนระอุขึ้นเรื่อยๆ!

“เป็นการแข่งขันของผู้ฝึกยุทธ์ครั้งแรกที่เปิดเผยต่อสาธารณะ!”

“นักศึกษาใหม่แนวหน้าจากกว่าสิบล้านคน”

“การแย่งชิงระหว่างมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ปักกิ่งและเซี่ยงไฮ้”

“…”

หัวข้อสนทนาต่างๆ ถูกผู้คนดึงมาถกประเด็นกันไม่หยุดหย่อน

ปักกิ่งและเซี่ยงไฮ้ต่อสู้กันมาหลายปี แม้จะบอกว่าปักกิ่งต่างหากที่เป็นอันดับหนึ่ง แต่คนทางใต้นั้นไม่ยอมรับ คิดว่าเซี่ยงไฮ้ไม่ได้ด้อยไปกว่าปักกิ่งเช่นกัน

ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่สองมหาวิทยาลัยจัดการแข่งขันอย่างเปิดเผย

กลางเดือนธันวาคม กระทรวงการศึกษาเผยแพร่ข้อมูลต่อสาธารณะ

การแข่งขันแลกเปลี่ยนนักศึกษาใหม่ทั่วประเทศจะเปิดเผยต่อภายนอกอย่างเป็นทางการ

ในขณะเดียวกัน สถานที่ก็ถูกกำหนดอย่างเป็นทางการออกมา สนามกีฬาของมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้เซี่ยงไฮ้

สถานที่อยู่ในมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ ไม่มีสถานที่ที่เหมาะสมไปกว่านี้แล้ว

นี่ถือเป็นการทดลองครั้งแรกของกระทรวงการศึกษาเช่นกัน ให้คนธรรมดาได้ทำความเข้าใจกับมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้มากยิ่งขึ้น กระตุ้นให้พวกเขาใฝ่ฝันอยากเป็นผู้ฝึกยุทธ์

สนามกีฬาของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ ครั้งนี้จำหน่ายตั๋วค่าเข้าต่อบุคคลภายนอกแค่ห้าพันใบเท่านั้น

ตั๋วห้าพันใบ สำหรับการแข่งขันแลกเปลี่ยนครั้งแรกที่เปิดเผยต่อสาธารณะชนแล้ว ถือว่าน้อยอย่างยิ่ง

ยังไม่ทันเริ่มจำหน่ายตั๋ว ในอินเทอร์เน็ตและภายนอกกลับมีหลายคนเริ่มปั่นราคาตั๋วเข้าชมจนราคาสูงลิ่วแล้ว

—

มหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้

ฟางผิงรับโทรศัพท์จากฟางหยวนอีกครั้ง

เด็กสาวตื่นเต้นอย่างสุดขีด เอ่ยว่า “ฟางผิง นายอยู่เซี่ยงไฮ้ สามารถซื้อตั๋วล่วงหน้าได้หรือเปล่า?”

“เธอจะทำอะไร?” ฟางผิงมีลางสังหรณ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่

“โอกาสหาเงินมาถึงแล้ว! ราคาของทางการหนึ่งใบเก้าร้อยเก้าสิบเก้าหยวน ตอนนี้มีหลายคนปั่นราคา สองพันสามพันก็มีคนซื้อ! ถ้านายซื้อล่วงหน้าได้ พวกเราซื้อห้าพันใบมาให้หมด…”

ฟางผิงไร้คำจะพูด เด็กคนนี้คิดเพ้อฝันจริงๆ!

นี่คิดจะเป็นคนขายตั๋วผีรายใหญ่ที่สุดสินะ?

แต่เธอประเมินพี่ชายตัวเองสูงเกินไปแล้ว

ให้ซื้อห้าพันใบ ห้าใบเขายังจะหาซื้อไม่ได้เลย!

ฟางผิงเอ่ยอย่างจนใจอยู่บ้าง “ซื้อไม่ได้ เธออย่าคิดรวยทางนี้เลย เดี๋ยวฉันจะลองไปถามดู น่าจะมีตั๋วฟรีให้พวกเราอยู่”

พวกเขาที่เป็นผู้เข้าร่วมแข่งขัน ต้องมีตั๋วฟรีให้อยู่แล้ว

แต่คงไม่เยอะมาก ครั้งนี้การแข่งขันแลกเปลี่ยนถูกจับตามองอย่างยิ่ง

หากกระทรวงการศึกษาส่งคนมา คนของมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้แต่ละแห่งรวมทั้งนักศึกษาที่มาเข้าชมการต่อสู้ คนพวกนี้ล้วนใช้ตั๋วภายใน

ทางเซี่ยงไฮ้รองรับคนเป็นหมื่นได้สบาย

แต่จำหน่ายตั๋วภายนอกห้าพันใบ ให้มหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้แห่งหนึ่งห้าสิบใบ นั่นถึงขีดจำกัดแล้ว

ฟางผิงที่เป็นผู้เข้าร่วมการแข่งขัน ได้ตั๋วมาสามใบถือว่าดีมากแล้ว

ฟางหยวนได้ยินว่ามีตั๋วฟรีให้ จึงเอ่ยอย่างดีใจทันที “ให้กี่ใบ?”

“ไม่รู้ อาจจะสองสามใบ”

“น้อยชะมัด?”

“เธอจะเอาอีกกี่ใบล่ะ?”

ฟางผิงเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์ “อย่ามาคิดรวยวิธีนี้ คิดอะไรอยู่ ถ้าเธออยากมา งั้นก็สอบให้ได้คะแนนดีๆ ใกล้จะถึงช่วงสอบปลายภาคแล้ว ใครเขาจะเอาเวลามาคิดเรื่องอื่นกัน! ถ้าสอบได้คะแนนไม่ดี ไม่อนุญาตให้ไปไหนทั้งนั้น!”

ตำหนิน้องสาวแล้ว ฟางผิงไม่ฟังเสียงบ่นพร่ำของเธออีก กำชับให้กินข้าวเยอะๆ แล้วค่อยรีบวางสายไป

—

วางสายแล้ว ฟางผิงก็ถอนหายใจ “หลอมกระดูกขาเสร็จสักที!”

ครึ่งเดือนนี้ เพราะต้องแบ่งเวลาไปฝึกเคล็ดวิชาต่อสู้ การหลอมกระดูกของเขาจึงไม่มีความก้าวหน้าเท่าไหร่

กระดูกสามชิ้นสุดท้าย ฟางผิงใช้เวลาหลอมไปเกือบครึ่งเดือน

นี่ก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับที่ฟางผิงให้ระบบอัปเกรดก่อนหน้านี้

เวลานั้นไม่ได้หลอมเส้นเดินปราณและเนื้อหนังไปด้วย ทำให้ฟางผิงค้นพบข้อเสียบางอย่าง

เส้นเดินปราณและเนื้อหนังไม่ถูกบ่มเพาะ เมื่อระเบิดปราณระหว่างฝึกเคล็ดวิชาต่อสู้มักจะเกิดข้อบกพร่องและแรงกดดัน ไม่เป็นที่น่าพอใจเท่าไหร่

ครึ่งเดือนนี้ ฟางผิงจึงไม่ได้เร่งรีบหลอมกระดูก แต่ใช้เวลาไปกับการฝึกเคล็ดวิชาต่อสู้ พร้อมทั้งซื้อยาเพิ่มความแข็งแรงมาใช้

“หลอมกระดูกได้ไม่เยอะ แต่ครึ่งเดือนนี้กลับสิ้นเปลืองไปไม่น้อย”

ช่วงต้นเดือน ค่าทรัพย์สินของฟางผิงแตะเกือบสิบสามล้าน

หลังจากนั้นไปรับอีกแปดสิบคะแนน ค่าทรัพย์สินเพิ่มขึ้นมากว่าสิบห้าล้าน

แต่พอฝึกเคล็ดวิชาต่อสู้ระดับกลาง จึงสิ้นเปลืองปราณลงไปอย่างมาก

ฟันดาบหนึ่งออกไปสุดแรง ไม่ได้สิ้นเปลืองที่ปราณ แต่เป็นค่าทรัพย์สิน!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน