ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 151
ตอนที่ 151 แม้แต่ฟางผิงยังสู้ไม่ได้ (2)
ตอนนี้ภายในสนามกีฬาดุเดือดขึ้นมาแล้ว
“หล่อมาก!”
“จ่านเผิงเฟย ฉันรักคุณ!”
“จะหล่อเกินมนุษย์ไปแล้ว!”
“…”
ฟู่ชางติ่งที่อยู่ตรงข้ามดูงุนงงอย่างเห็นได้ชัด นี่มันเรื่องอะไรกัน!
แม่งไม่คิดจะป้องกันตัวหรือไง?
เขาทำตามที่ถังเฟิงกำชับไว้ แม้ว่าหอกนี้จะยั้งมืออยู่บ้าง แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่คนปกติจะรับได้เช่นกัน
เห็นได้ชัดว่าการต่อสู้แบบดุดันไม่ใช่วิถีทางของจ่านเผิงเฟย เวลานี้หากเขาไม่ถอยหลีกเพื่อเว้นระยะห่าง ก็คงต้องเลือกเปลี่ยนท่า ประชิดฟู่ชางติ่งเพื่อต่อสู้ระยะใกล้
ทว่ากระบี่บางกลับเคลื่อนไหวล่องลอยอ่อนช้อย ตอนนี้อีกฝ่ายไม่มีทีท่าหลบหลีก หรือคิดจะใช้กระบี่ปัดป้องกัน?
แต่ไม่เห็นจะใช้สองมือจับกระบี่！
“หรือจะเป็นยอดฝีมือ?”
ฟู่ชางติ่งระแวดระวังอยู่บ้าง หอกยาวกลับแทงออกไปแล้ว ไม่ว่าจะเป็นยอดฝีมือหรือไม่ ลองดูก็รู้แล้ว!
ตอนนี้จ่านเผิงเฟยเพิ่งจะเริ่มหมุนกระบี่ปัดป้อง เป็นเหมือนที่ฟู่ชางติ่งคาดไว้พอดี เขาต้องการจะใช้กระบี่บางเฉียบนั้นสกัดหอก
แน่นอนว่าไม่ใช่การสกัดเสียทีเดียว กระบี่ของจ่านเผิงเฟยโรมรันกับปลายหอก เห็นได้ชัดว่าอยากจะทำให้หอกของฟู่ชางติ่งเปลี่ยนทิศทาง แทงไม่ถูกคน…
แต่การพึ่งแค่จินตนาการเป็นเรื่องไร้ประโยชน์!
จ่านเผิงเฟยพยายามดึงหัวหอก กลับไม่ประสบผลสำเร็จ ปลายหอกของฟู่ชางติ่งยังคงตรงดิ่งเข้ามา ไม่มีทีท่าจะเปลี่ยนทิศทางแม้แต่น้อย
เวลานี้จ่านเผิงเฟยไม่อาจใจเย็นได้อีกแล้ว รีบถอยหลบออกไป
ทว่าฟู่ชางติ่งไม่ใช่ศพไร้ชีวิต ปลายหอกขยับ คนก็ขยับเช่นกัน
ตอนที่จ่านเผิงเฟยถอยหลัง ฟู่ชางติ่งจึงตามไปด้านหน้าเช่นกัน หอกยาวไม่ได้แทงออกไปอย่างเดียว เขาเขย่าด้ามหอก ทำให้ปลายหอกสั่นไหวขึ้นมา
กระบี่ของจ่านเผิงเฟยสั่นสะท้านตามทันที แทบจะร่วงหลุดจากมือ
“พวกนายกล้าดูถูกฉันงั้นเหรอ!”
ฟู่ชางติ่งโมโหไม่น้อย ตอนนี้เขามองออกแล้ว อีกฝ่ายอ่อนด้อยอย่างมาก!
ฟู่ชางติ่งเป็นอัจฉริยะของเซี่ยงไฮ้ นึกไม่ถึงว่าครุศาสตร์หวาตงจะให้คนอ่อนแอเช่นนี้ขึ้นเวที เห็นได้ชัดว่าดูถูกเขาคนนี้
พอเขามีโทสะ ปราณจึงพลุกพล่านขึ้นมาทันที ปลายหอกสั่นสะท้านอย่างรุนแรงอีกครั้ง ทำให้กระบี่ของจ่านเผิงเฟยหลุดจากมือทันที
ฟู่ชางติ่งไม่เลิกรา งัดปลายหอกจนกระบี่ลอยออกไปปักเข้าที่ฐานของเวที สั่นคลอนอย่างไม่หยุด
ฟู่ชางติ่งไม่คิดแทงไปที่ลำคอเขาอีก ขยับด้ามหอกทำให้ปลายหอกแฉลบลำคอออกไป ก่อนจะฟาดไปที่ต้นคอจ่านเผิงเฟยอย่างแรงแทน
“พลั่ก” เสียงดังก้องไปทั่ว
จ่านเผิงเฟยร้องด้วยความเจ็บปวด เบื้องหน้าดำมือไปหมด ร่างกายโอนเอนจนเกือบล้ม หอกในมือของฟู่ชางติ่งสั่นไหว เหวี่ยงเป็นวงกลมอีกครั้ง
“พลั่ก” ครั้งนี้ตีเข้าที่แก้มของอีกฝ่าย!
ชั่วพริบตานั้นใบหน้าของจ่านเผิงเฟยก็ปรากฏคราบเลือดออกมาทันที…
เวลานี้ฟู่ชางติ่งไม่คิดลงมืออีก หมุนตัวเดินลงจากเวที สีหน้าดูไม่ดีนัก เสี้ยวนาทีนั้นทั่วทั้งสนามกีฬาต่างตกสู่ความเงียบสงบ
—
ชั้นสอง
ถังเฟิงขมวดคิ้ว เอ่ยด้วยอารมณ์คุกรุ่นอยู่บ้าง “ครุศาสตร์หวาตงให้นักศึกษาแบบนี้ขึ้นเวที ดูถูกเซี่ยงไฮ้ของเราว่าไร้ความสามารถหรือไง?”
ฝั่งครุศาสตร์หวาตงเงียบเป็นเป่าสาก
เนิ่นนาน ก่อนเหล่าเสอจะพูดว่า “ขอโทษด้วย พวกเรา…พวกเราก็คาดไม่ถึงเหมือนกัน…”
ไป๋รั่วฉีขมวดคิ้วขึ้นเช่นกัน “ทุกท่าน นี่ไม่ใช่การแข่งขันแสดงการต่อสู้!”
จ่านเผิงเฟยระบำกระบี่ได้อย่างงดงาม หากเป็นการแข่งขันแสดงการต่อสู้คงนับว่าไร้ที่ติ
แต่ตอนนี้ใช่การแข่งขันแสดงการต่อสู้หรือเปล่าล่ะ?
นี่เป็นการอุ่นเครื่องก่อนการแข่งขันแลกเปลี่ยน!
อาจารย์ของครุศาสตร์หวาตงหลายคนหน้าขึ้นสี พวกเขาจะไม่รู้อย่างนั้นเหรอ?
พวกเขารู้ว่านี่ไม่ใช่การแข่งขันแสดงการต่อสู้!
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน