ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 162

ตอนที่ 162 แผนการที่เหนือความคาดหมายของเซี่ยงไฮ้ (2)

ไม่นานพวกฟางผิงก็มาถึงห้องพยาบาล

หยางเสี่ยวม่านและเฉินอวิ๋นซีดวงตาแดงก่ำไปหมด มองไปทางจ้าวเสวี่ยเหมยที่ยังกระอักเลือดอย่างไม่หยุดหย่อน “เสวี่ยเหมย…”

“คุณหมอคะ เสวี่ยเหมย…”

“อวัยวะภายในได้รับบาดเจ็บ แต่คนยังมีชีวิตอยู่ก็ดีแล้ว ต้องพักรักษาตัวสักเดือนเพื่อบำรุงดูแลอวัยวะ ภายในสามเดือนห้ามออกแรงหนักจนเกินไป ไม่ตายง่ายๆ หรอก…”

หมอเจอสถานการณ์แบบนี้มาเยอะแล้ว ทีมแพทย์ครั้งนี้โยกย้ายมาจากถ้ำใต้ดินโดยเฉพาะ

ขอเพียงแค่คนไม่ตาย ยอมเสียยาบำรุงและทรัพยากรสักหน่อย ปกติแล้วล้วนสามารถฟื้นฟูขึ้นมาได้

แน่นอนว่า หากเป็นสถานการณ์ของซุนหมิงอวี่ แม้ว่าจะต่อมือได้ ภายหลังก็อาจมีผลกระทบเล็กน้อยอยู่ดี

แต่อย่างน้อยต้องเสียเวลาไม่ได้ฝึกวิชาไปถึงเดือนสองเดือน

ได้ยินว่าอาการของจ้าวเสวี่ยเหมยสามารถรักษาได้ ทุกคนจึงถอนหายใจอย่างโล่งอก

จ้าวเสวี่ยเหมยหยุดกระอักเลือดแล้วเช่นกัน ยังคงมีสติอยู่ เอ่ยอย่างลำบากว่า “ฉัน…ฉันไม่เป็นไร…”

ฟางผิงเห็นแบบนั้นก็ไม่พูดอะไร จ้าวเสวี่ยเหมยชอบเอาชนะเป็นปกติอยู่แล้ว

ครั้งนี้รู้ทั้งรู้ว่าสู้ไม่ไหว สุดท้ายยังตัดสินใจจะทำให้เพลี่ยงพล้ำทั้งสองฝ่าย โจมตีจุดตายของเว่ยซู่เจี๋ย

นึกมาถึงตรงนี้ ฟางผิงกลับแปลกใจอยู่บ้าง เว่ยซู่เจี๋ยเป็นยังไงบ้าง?

ไม่ใช่ว่าใช้การไม่ได้แล้วหรอกนะ?

หากเป็นแบบนั้นจริงๆ สำหรับผู้ชายแล้ว น่าอนาถยิ่งกว่าซุนหมิงอวี่ซะอีก

ตอนนี้เว่ยซู่เจี๋ยไม่ได้อยู่ทางนี้ แต่อยู่ในห้องทางนู้น คนของปักกิ่งก็อยู่เช่นกัน ฟางผิงไม่อาจไปดูเรื่องสนุกได้

“รักษาตัวดีๆ ล่ะ”

ฟางผิงกำชับแล้ว เห็นไป๋รั่วซีเข้ามา จึงไม่รั้งตัวอยู่นานเช่นกัน ด้านหน้านั้นยังมีการแข่งขันอยู่

—

ผู้ฝึกยุทธ์ระเบิดพลังเต็มที่ ขึ้นไปบนเวทีก็ต่อสู้สุดชีวิตทันที แพ้หรือชนะจึงตัดสินได้อย่างรวดเร็ว

ตอนที่พวกฟางผิงกลับมา ก็เห็นฟู่ชางติ่งระเบิดโทสะพอดี ใช้หอกตรึงขาของหลงเทาไว้กับพื้นเวที!

“กล้ารังแกคนของพวกเรา ตายไปซะ!”

ฟู่ชางติ่งยังไม่รู้สถานการณ์ของจ้าวเสวี่ยเหมย แต่เห็นได้ชัดว่าบาดเจ็บไม่ใช่น้อยๆ

ตอนนี้โมโหอย่างมาก ภายใต้การปะทุปราณเต็มเปี่ยม ลงมืออย่างโหดเหี้ยม

เมื่อครู่หากหลงเทาหลบไม่ทัน ตอนนี้คงเป็นหน้าอกของเขาที่ถูกตรึงบนพื้น

ประจวบกับพวกหานซวี่กลับเข้ามาพอดี เห็นฉากนี้ หานซวี่ก็เผยสีหน้าอึมครึม คนของปักกิ่งต่างเผยสีหน้าดูไม่ได้เช่นกัน

เว่ยซู่เจี๋ยถูกจ้าวเสวี่ยเหมยโจมตีไม่ใช่เบาๆ หมอบอกว่าจะพยายามเต็มที่ สรุปแล้วสถานการณ์อยู่ในขั้นวิกฤติ แม้ครั้งนี้จะรักษาได้ แต่การแข่งขันที่เหลือนี้ก็อย่าหวังจะได้ขึ้นเวทีอีกเลย

ตอนนี้หลงเทาได้รับบาดเจ็บหนักอีกคน ทั้งฟู่ชางติ่งยังพูดจาโอหังออกมา ทุกคนจะไม่โมโหได้ยังไง

หลังจากอาจารย์ของปักกิ่งเอ่ยปากยอมแพ้ ทีมแพทย์ก็ยกคนลงเวทีไปอย่างรวดเร็ว

เริ่มการแข่งขันเพียงห้านาที มีคนเจ็บหนักไปสามคนแล้ว!

หานซวี่ไม่รอผู้ตัดสินประกาศ เดินถือหอกยาวขึ้นเวทีไปทันที

ฟู่ชางติ่งเห็นเขาก็ยิ้มเย็นว่า “ยังจะใช้หอกอีกทำไม? เอากระบี่ออกมาเลยสิ”

“ฟู่ชางติ่ง นายคิดว่านายเอาชนะฉันได้?”

หานซวี่ไม่รีบร้อนเช่นกัน เอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “นายเรียนหอก คงเพราะเป็นปมอะไรบางอย่างสินะ? ตอนนั้นถูกหอกฉันจนต้องนอนรักษาไปตั้งสองเดือนเลยนี่…”

ฟู่ชางติ่งเเค่นเสียงในลำคอ “เรื่องเก่าๆ ไร้สาระเอามาพูดมีประโยชน์หรือไง? ตอนนั้นก็คือตอนนั้น หรือคนที่เรียนหอกบนโลกใบนี้ เรียนก็เพราะว่าได้รับอิทธิพลจากนายหมดเลยอย่างนั้นเหรอ น่าขำ!”

“นึกไม่ถึงว่านายและถังซงถิงจะเข้าร่วมการแข่งขันแลกเปลี่ยน เหนือความคาดหมายฉันจริงๆ ฉันคิดว่าเซี่ยงไฮ้จะมีอัจฉริยะเบียดเสียดกันซะอีก พวกนายไม่ควรจะเงยหน้าขึ้นมาได้ถึงจะถูก” หานซวี่ยังคงพูดต่อ

“แต่ไม่เป็นไร ตอนนั้นพวกนายเงยหน้าไม่ขึ้นยังไง ตอนนี้ก็เป็นแบบนั้น!”

“งั้นก็ลองดู!”

สิ้นเสียงของเขา หอกยาวพลันเกิดเสียง แทงตัดอากาศออกมา

หานซวี่ไม่ต้านรับ เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ออกห่างจากจุดเดิมในชั่วพริบตา

ครั้งก่อนฟู่ชางติ่งเคยเห็นเคล็ดฝีเท้าของเขาแล้ว ตอนนี้ไม่ชักช้าอีก หอกยาวเปลี่ยนจากแทงเป็นกวาด ใช้เขาเป็นจุดศูนย์กลาง กวาดออกไปรอบทิศทาง!

ครู่ต่อมา แผ่นหลังของหานซวี่ก็ปรากฏขึ้น

“ตอนแรกฉันคิดว่าจะออมแรงสักหน่อย แต่มาคิดดูอีกที จัดการนายให้จบๆ ไปเลยดีกว่า ใช้หอกให้นายจดจำไปตลอดชีวิต ขอเพียงแค่ฉันหานซวี่ใช้หอก นายก็ไม่อาจเป็นคู่ต่อสู้ได้ตลอดไป!”

ตอนนี้หานซวี่ยังมีใจมาพูดคุย แง่หนึ่งเพื่อโจมตีขวัญกำลังใจของฟู่ชางติ่ง อีกแง่หนึ่งต้องการจะบอกว่าเขานั้นมีฝีมือเหลือล้น

“ฟิ้ว!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน