ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 171

ตอนที่ 171 ค่อยๆ เปลี่ยน (1)

โถงใหญ่ชั้นสอง

ฟางผิงและถานเจิ้นผิงเข้ามาพร้อมกัน

ในโถงใหญ่ตอนนี้มีคนสามสิบสี่สิบคนรวมตัวกันอยู่กระจัดกระจาย นี่แทบจะเป็นผู้ฝึกยุทธ์ทั้งหมดที่หยางเฉิงสามารถเรียกกลับมาได้

ผู้ฝึกยุทธ์จากหยางเฉิงไม่ได้มีแค่นี้อยู่แล้ว ประชากรของหยางเฉิงไม่ใช่จำนวนน้อยๆ แต่ผู้ฝึกยุทธ์หลายคนออกไปอยู่ในเมืองใหญ่ ถึงขั้นยังเปลี่ยนแปลงภูมิลำเนา คนที่กลับมาจึงมีน้อยอยู่บ้าง

ผู้ฝึกยุทธ์ที่หยางเฉิงเชิญมา ส่วนมากล้วนเป็นคนหยางเฉิงที่อยู่อาศัยอยู่รอบๆ เมืองแถวนี้

ฟางผิงขึ้นไป ก็มีคนทักทายอย่างเป็นมิตรทันที “สหายฟางมาถึงแล้ว นับว่าได้เจอท่านเทพตัวเป็นๆ แล้ว!”

“น้องฟาง ครั้งนี้ถือว่าช่วงชิงเกียรติยศมาให้พวกเราชาวหยางเฉิง ต่อสู้ในการแข่งขันแลกเปลี่ยนได้อย่างยอดเยี่ยม!”

“…”

คนพวกนี้เจอครั้งแรกก็ทำให้รู้สึกเหมือนเจอเพื่อนเก่า ราวกับรู้จักมักคุ้นกันมาก่อน

ฟางผิงไม่เขินอายเช่นกัน ทักทายด้วยรอยยิ้มไปหลายประโยค

พูดคุยพอหอมปากหอมคอแล้ว ฟางผิงค่อยเอ่ยว่า “ลุงถาน หยางเฉิงเรียกทุกคนกลับมาเพื่อเลี้ยงน้ำชาแค่นั้นเหรอครับ?”

สถานการณ์ในตอนนี้ไม่เหมือนกับงานเลี้ยงน้ำชาเอาซะเลย

ถานเจิ้นผิงเอ่ยเสียงเบาว่า “ประเด็นหลักๆ ยังไม่รู้ อันที่จริงเรื่องนี้ผู้บัญชาการไป๋เป็นคนจัดขึ้น พวกเราแค่ช่วยเชิญผู้ฝึกยุทธ์บางส่วนมาเข้าร่วมเท่านั้น…”

“ผู้บัญชาการไป๋…”

พูดถึงโจโฉ โจโฉก็มา[1]

ทั้งสองคนเพิ่งจะคุยกัน ไป๋จิ่นซานก็มาถึงแล้ว!

ฟางผิงไม่เคยเจอไป๋จิ่นซานมาก่อน ตอนแรกคิดว่าไป๋จิ่นซานต้องเป็นพวกตาอ้วนพุงพลุ้ย

พอมาเห็นจริงๆ ฟางผิงกลับเหนือความคาดหมายอยู่บ้าง

ไป๋จิ่นซานไม่ใช่ตาอ้วนหัวล้าน แต่เป็นหนุ่มหล่อวัยกลางคนที่บุคลิกสง่างาม

นอกจากใบหน้าที่หล่อเหลาแล้ว ตอนที่เดินเข้ายังคล้ายกับมังกรเยื้องกาย ดูท่าแล้วคงจะมีฝีมือพอตัว

ก่อนหน้านี้ถานเจิ้นผิงบอกว่าไม่มีคนที่สู้เป็นสักคน ฟางผิงคิดว่าไป๋จิ่นซานคงเป็นแบบนั้นเหมือนกัน

แต่ตอนนี้ท่ามกลางผู้คนมากมาย คนที่ให้ความรู้สึกอันตรายกับฟางผิงมีแค่ไป๋จิ่นซานเท่านั้น นั่นหมายความว่าฝีมือของไป๋จิ่นซานคงไม่อ่อนด้อย

“ดูท่าหยางเฉิงยังไม่ตกต่ำซะทีเดียว…” ฟางผิงพึมพำเบาๆ

ไป๋จิ่นซานมาถึง ทุกคนก็ทยอยไถ่ถามสารทุกข์สุกดิบขึ้นมา

ไป๋จิ่นซานยิ้มมาตลอดทาง รอจนมาถึงเบื้องหน้าฟางผิง ไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นแนะนำ ไป๋จิ่นซานเอ่ยด้วยรอยยิ้มเต็มใบหน้า “คนนี้คือนักศึกษาฟางผิง อัจฉริยะของเซี่ยงไฮ้สินะ ดูมีแววประสบสำเร็จจริงๆ โดดเด่นอย่างเห็นได้ชัด…”

ไป๋จิ่นซานชมยกใหญ่ ฟางผิงรีบถ่อมตัว กล่าวอย่างเกรงใจกลับไป

มีคนตั้งมากมาย ไป๋จิ่นซานไม่อาจพูดกับฟางผิงนานอยู่แล้ว

รอจนเห็นฝูงชน ไป๋จิ่นซานจึงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ทุกคนนั่งลงเถอะ ทำตัวสบาย เป็นคนหยางเฉิงเหมือนกันทั้งนั้น เป็นเรื่องยากที่ทุกคนจะมารวมตัวกันเช่นนี้”

เขาพูดอย่างสบายๆ ทุกคนไม่อาจคิดว่านั่นเป็นเรื่องจริงอยู่แล้ว

ครั้งนี้ในหมู่ผู้ฝึกยุทธ์มีสองคนที่อยู่ในขั้นสาม

ผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลางไม่มีสักคน เดิมทีหยางเฉิงก็ไม่ใช่เมืองใหญ่อยู่แล้ว หลายปีมานี้ผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลางที่ออกไปข้างนอกมีแค่ไม่กี่คนเท่านั้น

หวังจินหยางนับว่าเป็นผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลาง แต่ตอนนี้เขาอยู่ที่เจียงเฉิง คนไม่ได้มา

ไป๋จิ่นซานทักทายทุกคนแล้ว ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามอายุเยอะคนหนึ่งก็เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ผู้บัญชาการไป๋ กล่าวกันว่าไม่มีใครจะสนิทใจไปกว่าคนบ้านเดียวกัน ทุกคนล้วนนึกถึงบ้านเกิดจึงได้ปลีกตัวจากธุระอื่นมารวมตัวกันเช่นนี้ ทางหยางเฉิงมีอะไรที่พวกเราสามารถช่วยได้ รีบพูดออกมาเถอะ ทุกคนพูดอย่างตรงไปตรงมา ยังไงเวลาก็มีค่า…”

“ผู้เฒ่าจางพูดขนาดนี้แล้ว งั้นผมคงไม่พูดพิธีรีตองอะไรอีก”

ไป๋จิ่นซานหัวเราะ ก่อนจะถอนหายใจว่า “ตั้งแต่ผู้ว่าจางทะลวงด่านเป็นปรมาจารย์ ก็เริ่มไม่พอใจกับสภาพแวดล้อมของผู้ฝึกยุทธ์ในหนานเจียงขึ้นเรื่อยๆ ทางมณฑล เอกสารที่ต้องดำเนินการกองกันอยู่เป็นภูเขา! วันนี้มีแผนแบบนี้ อีกวันเปลี่ยนเป็นอีกอย่าง พวกเราก็ไม่ง่ายเหมือนกัน ครั้งนี้เชิญทุกคนมารวมตัวกัน ก็เกี่ยวข้องกับการปฏิรูปพวกนี้”

ผู้ฝึกยุทธ์เฒ่าที่ถูกไป๋จิ่นซานเรียกว่าผู้เฒ่าจางเอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ผู้บัญชาการไป๋ พูดมาตามตรงเถอะ อยากให้พวกเราทำอะไร?”

“ผู้เฒ่าจางอย่าเข้าใจผิดไป ผมไม่ได้เรียกทุกคนมารวมตัวกันเพราะรีดไถใช้ประโยชน์”

ไป๋จิ่นซานโบกมือ เขารู้ว่าคนพวกนี้คิดยังไง

งานชุมนุมคนบ้านเดียวกัน ไม่มีอะไรจะมากไปกว่าเรียกมาใช้ประโยชน์ ขอเงินบริจาค ดึงคนมาลงทุน…

ทางการต้องการเงินลงทุน คนพวกนี้ก็หวังจะสามารถฉวยผลประโยชน์เล็กน้อย ได้ผลดีทั้งสองฝ่าย ไม่นับเป็นเรื่องแย่อะไรเช่นกัน

แต่ครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องแบบนั้นจริงๆ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน