ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 191

ตอนที่ 191 ความสามารถของขั้นสาม (2)

เซี่ยเหล่ยสีหน้าเปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีก ครางเสียงต่ำ ดึงมือออกจากสนับมืออย่างรวดเร็ว เหวี่ยงหมัดโจมตีหน้าอกฉินเฟิ่งชิง

ฉินเฟิ่งชิงไม่มีท่าทีลนลาน ออกหมัดไปรับอีกฝ่ายอย่างตรงๆ

การปะทะครั้งนี้ทำให้ฉินเฟิ่งชิงถอยหลังไปสองก้าว เซี่ยเหล่ยกลับถอยไปติดต่อกัน พื้นหินอ่อนที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าถูกเหยียบจนแตกเป็นเสี่ยงๆ

ฟางผิงสังเกตเห็นเหมือนกัน หมัดของเซี่ยเหล่ยเต็มไปด้วยรอยเลือด ฉินเฟิ่งชิงกลับไร้รอยขีดข่วน

“โง่เขลา!”

ฉินเฟิ่งชิงแค่นหัวเราะ “ขั้นสามสูงสุดหมายถึงอะไร หรือนายไม่เข้าใจ? กระดูกเนื้อหนังทั่วร่างถูกหลอมแล้ว ปราณเคลื่อนไหวได้ตามใจนึก นอกจากสมองแล้ว ทุกส่วนล้วนถูกป้องกันอย่างแน่นหนา นอกเสียจากพลังหมัดของนายจะทะลวงการป้องกันของปราณฉัน โจมตีอวัยวะภายในได้ ไม่งั้นนายอย่าคิดจะเอาชนะฉันได้เลย”

เวลานี้ฟางผิงเพิ่งเข้าใจว่า ทำไมก่อนหน้านี้เซี่ยเหล่ยถึงเตะเขาไปแค่ครั้งเดียวก็ไม่คิดทำต่อ

เซี่ยเหล่ยปิดปากเงียบ ยังคงเผยสีหน้าเยียบเย็นจ้องมองเขาอยู่พักหนึ่ง “นายทะลวงขั้นสูงสุดนานแล้ว?”

“เหอะๆ นายทายดูสิ?”

ฉินเฟิ่งชิงไม่ได้พูดปฏิเสธ เซี่ยเหล่ยเข้าใจทันที ฉินเฟิ่งชิงไม่ได้เพิ่งทะลวงขั้น

กระดูกเนื้อหนังของเขาหลอมจนถึงขั้นสามสูงสุดแล้ว ภายใต้การเคลื่อนที่ของปราณทั่วร่างกาย นอกจากสมองแล้ว ส่วนอื่นล้วนเป็นเหมือนก้อนโลหะผสม

นอกจากจะสามารถทะลวงการป้องกันจากปราณของเขา สั่นสะเทือนถึงอวัยวะภายใน ไม่งั้นทำได้แค่เลือกโจมตีจุดตายที่สมองเท่านั้น

แต่ทุกคนแข่งขันกันด้วยความฮึกเหิม หากจะต่อสู้เพื่อเข่นฆ่า นั่นคงไม่คุ้มค่า

“ขั้นสามสูงสุด…ปล่อยปราณออกมาภายนอก ควบคุมภายในตามใจนึก จู่โจมและตั้งรับได้…”

ฟางผิงจดจำลักษณะพิเศษพวกนี้เอาไว้ ผู้ฝึกยุทธ์พวกนี้ปราณสูงประมาณหนึ่งพันแคล

รวบรวมปราณมาป้องกันนิดหน่อย แทบจะเป็นหุ่นยนต์ที่ฟันแทงไม่เข้าแล้ว

หากเซี่ยเหล่ยทุ่มสุดตัวจริงๆ ใช้กระบวนท่าชั้นยอดก็ไม่อาจฝ่าการป้องกันของเขาได้เสมอไป

แต่ยังคงเป็นประโยคนั้น แข่งขันด้วยความฮึกเหิม ไม่มีความจำเป็นต้องทำถึงขนาดนั้น

แค่มองการจู่โจมและตั้งรับปกติก็รู้แล้วว่าเซี่ยเหล่ยไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉินเฟิ่งชิง

ฉินเฟิ่งชิงไม่คิดจะฆ่าเซี่ยเหล่ยให้ตายเช่นกัน เบะปากว่า “แยกย้ายได้แล้ว มองอะไร ฉันเป็นอันดับหนึ่งของขั้นสาม ไม่ยอมก็ไม่มีประโยชน์อะไร”

บางคนหัวเราะขึ้นมา บางคนเอ่ยหยอกว่า “น่าเสียดายที่การจัดอันดับขั้นสามกลุ่มสู้รบ ไม่มีนายอยู่ในนั้นเลย”

“เหอะ ของเล่นพรรค์นั้นใครคิดเป็นจริงเป็นจังกัน”

ฉินเฟิ่งชิงแค่นยิ้ม เอ่ยอย่างดูแคลนว่า “ยิ่งไปกว่านั้นก่อนหน้านี้ฉันไม่ได้อยู่ขั้นสามสูงสุด ตอนนี้ให้สิบอันดับแรกพวกนั้นเข้ามาพร้อมกัน นายว่ายังจะเป็นคู่ต่อสู้ของฉันงั้นเหรอ?”

“พูดถึงเรื่องขี้โม้ คงไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้นายได้จริงๆ…”

“อยากมีเรื่อง?” ฉินเฟิ่งชิงโมโหไม่น้อย ทุกคนที่มามุงดูเห็นแบบนั้นเลยพากันแยกย้าย ยังคงได้ยินเสียงหัวเราะแว่วเข้ามาเป็นครั้งคราว

ส่วนพวกเซี่ยเหล่ย มีคนไม่พอใจเล็กน้อยเท่านั้น คนอื่นๆ ไม่คิดจะพูดเหน็บแนมอะไร

เซี่ยเหล่ยไม่ได้จากไปทันที ตอนนี้เขาเก็บสนับมือที่ถูกฉินเฟิ่งชิงทิ้งไว้กับพื้นขึ้นมา เอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “รอฉันทะลวงขั้นสามสูงสุดแล้วจะมาย้ำให้นายเห็นความสามารถของตัวเองอีกครั้ง!”

“เหอะ นายขั้นสามสูงสุด ฉันคงขั้นสี่ไปนานแล้ว”

ระหว่างที่ฉินเฟิ่งชิงพูด จู่ๆ ตาก็เป็นประกายขึ้นมา เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “แต่ไม่เป็นไร ถึงเวลานั้นให้น้องชายฉันจัดการนายแทนได้ ฟางผิง ขยันเพิ่มหน่อยจัดการเจ้าหมอนี่!”

ฟางผิงทำหน้าเป็นผู้บริสุทธิ์ เอ่ยอย่างจนใจว่า “ผมผ่านทางมาเท่านั้น…”

“กลัวอะไร! ผู้ชายห้ามพูดว่าไม่ได้ เขาหลอมกระดูกสามครั้ง นายก็หลอมกระดูกสามครั้งเหมือนกัน เขาถูกหวังจินหยางซ้อมจนร้องหาพ่อแม่ นายเป็นพวกของหวังจินหยาง ไม่จัดการเขา เขาก็จัดการนายอยู่ดี!”

ฟางผิงไร้คำจะพูดอย่างถึงที่สุด เหล่าฉินคิดจะหาความบันเทิงให้ตัวเองหรือไง?

เซี่ยเหล่ยได้ฟังจึงมองฟางผิงไปแวบหนึ่ง กลับไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ “รอเขาต้านประธานสมาคมได้สามกระบวนท่าค่อยว่ากันอีกทีเถอะ”

“ฟางผิง เขาดูถูกนาย!” ฉินเฟิ่งชิงเอ่ยอย่างเคืองแทน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน