ตอนที่ 203 ตาเฒ่าหลี่ที่เกือบจะได้เป็นปรมาจารย์ใหญ่ (2)
สิ่งที่ฟางผิงปวดใจกว่านั้นคือนึกไม่ถึงว่าทุกคนจะมีสมอง คำนวณเลขเป็น
ผู้ฝึกยุทธ์ควรจะโง่เหมือนราชสีห์ถังสิ
ผลปรากฏว่ากลับมีคนคิดได้ว่าเงินหกแสนก็สามารถแลกยี่สิบคะแนนแล้วค่อยเอาไปแลกยาบำรุงได้ ไม่ต้องไปซื้อตามราคาตลาด
ก่อนหน้านี้ยาบำรุงธรรมดาก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน สามคะแนนเท่ากับเงินเก้าหมื่น
พวกฟู่ชางติ่งต้องการให้เขาลดสิบสองเปอร์เซ็นต์ นั่นยังได้กำไรอยู่บ้าง ขายเก้าหมื่น เกรงว่าจะเป็นราคามิตรภาพแล้ว
“ไม่น่าล่ะ ตอนหลังเรียกเก้าหมื่นแทบจะไม่ซื้อ”
เก้าหมื่น พวกเขาไปซื้อที่มหาวิทยาลัยได้เหมือนกัน แค่ฟางผิงเอามาเร่ขาย ทั้งไม่ได้ถือว่าเยอะเกินไป ทุกคนจึงไม่ปฏิเสธอะไร
ลดสิบสองเปอร์เซ็นต์ ถูกกว่าพวกเขาซื้ออยู่บ้าง นี่ถึงจะนับว่าเหมาะสม
ส่วนขายให้เฉินอวิ๋นซี…เหมือนจะสูงกว่าสิบเปอร์เซ็นต์อยู่บ้าง
“ผิดแผน”
ฟางผิงทบทวนซ้ำไปซ้ำมาอีกครั้ง ไม่คิดมากอีก ถือว่าเรียนรู้จากความผิดพลาด ครั้งหน้าค่อยระวังแล้วกัน
แต่ยังดี เป็นครั้งแรกที่ค่าทรัพย์สินเกินกว่าห้าสิบล้าน แตะถึงห้าสิบล้านสองแสน
“ควรต้องไปทำภารกิจให้อาจารย์แล้ว ยังไงก็ตั้งหนึ่งพันคะแนน”
นึกมาถึงตรงนี้ ฟางผิงจึงควักม้วนภาพออกมาจากอกทันที
“ให้รูปก็จบแล้ว เอาของเล่นพรรค์นี้มาทำไม”
ฟางผิงพึมพำเบาๆ ก่อนจะเปิดม้วนภาพดู
รอจนเปิดม้วนภาพ จู่ๆ ฟางผิงก็ขมวดคิ้ว “หล่อชะมัด?”
“ไม่สิ ผู้หญิงเหรอ?”
เขามองในม้วนภาพ หนุ่มหล่อคนนั้นไว้ผมยาว ฟางผิงจึงไม่มั่นใจขึ้นมา
“ผู้ชายสินะ?”
“เป็นผู้ชายไว้ผมยาว…”
จู่ๆ ฟางผิงก็มีความคิดเชื่อมโยงไปในเรื่องที่ไม่ดีเท่าไหร่ รีบวิ่งไปฝ่ายบริการทันที
—
“ได้คะแนนมาอีกแล้ว?”
“เปล่าครับ อาจารย์ ผมเพิ่งจะขาดทุนไปอย่างหนัก ช่างเถอะ เรื่องนี้ไว้ค่อยพูด”
ฟางผิงไม่พูดมากอีก เปิดม้วนภาพออกมา “อาจารย์ คุณรู้จักคนๆ นี้หรือเปล่า?”
ตาเฒ่าหลี่ยื่นหัวมาดู จู่ๆ ก็มองฟางผิงอย่างแปลกใจ เอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “หลู่เฟิ่งโหรวให้มา?”
“ครับ”
“คะแนนของเธอมาจากสิ่งนี้?”
“ครับ”
“แค่หนึ่งพันคะแนน เธอก็รับมา?”
ฟางผิงใบหน้าซีดเผือด พยักหน้าว่า “ครับ”
“ฮ่าๆ”
“อาจารย์รู้จักเหรอครับ?”
“รู้จักสิ”
ตาเฒ่าหลี่หาวหวอด “ศัตรูเก่า ไม่ใช่แค่หลู่เฟิ่งโหรว ยังมีฉันและอีกหลายคน เจ้าเมืองเทียนเหมิน อยู่ขั้นเก้า ไม่มีอะไรหรอก รอเธอทะลวงขั้นเก้าก็แค่ฆ่าเขา ยังไงก็ต้องฆ่าอยู่แล้ว”
“ปรมาจารย์ใหญ่ขั้นเก้า?” ฟางผิงใบหน้าเขียวคล้ำ
ฉันรับภารกิจของปรมาจารย์ใหญ่ขั้นเก้ามา แลกด้วยแค่หนึ่งพันคะแนน!
“ผิดแล้ว อยู่ขั้นเก้า ไม่ใช่ปรมาจารย์ใหญ่” ตาเฒ่าหลี่แก้ไขคำพูด
ปรมาจารย์ใหญ่ของมนุษยชาติเป็นคำเรียกสรรเสริญอย่างหนึ่ง เพราะพวกเขายอมทุ่มเทเลือดเนื้อและชีวิตเพื่อมนุษยชาติ
ส่วนสิ่งมีชีวิตใต้ดิน พูดได้แค่ว่าขั้นเก้าเท่านั้น
“ขั้นเก้า!”
ฟางผิงเข้าใจขึ้นมาทันที หลู่เฟิ่งโหรวบอกว่าไม่ใช่ปรมาจารย์ ทั้งไม่ใช่ปรมาจารย์ใหญ่!
“เจ้าเมืองเทียนเหมิน อยู่ขั้นเก้า?”
“ใช่”
“งั้น…งั้นส่วนลึกของถ้ำใต้ดินยังมีผู้ที่แข็งแกร่งกว่านี้อีก?”
“ถือว่าอยู่ขั้นเก้าเหมือนกัน อย่างน้อยผู้บัญชาการหลี่ก็เคยประมือกับอีกฝ่าย ไม่ได้ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ พวกนั้นแค่เดินไปไกลกว่าขั้นเก้าอยู่บ้าง เจ้าเมืองเทียนเหมิน นับว่าเข้าสู่ขั้นเก้าตอนต้นเท่านั้น เด็กน้อย ฉันดูแล้วนายน่าจะมีหวัง”
ตาเฒ่าหลี่เอ่ยสัพยอก ส่วนฟางผิงจะสามารถฆ่าอีกฝ่ายได้หรือไม่นั้น…
VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน