ตอนที่ 203 ตาเฒ่าหลี่ที่เกือบจะได้เป็นปรมาจารย์ใหญ่ (1)
ฝ่ายบริการ
ฟางผิงทำตัวลับๆ ล่อๆ อยู่ครู่หนึ่ง ตาเฒ่าหลี่เท้าคางยิ้มคล้ายไม่ยิ้มว่า “คลานเข้ามาสิ ฉันจะทำเป็นไม่เห็นเธอ”
ฟางผิงขำแห้ง “อาจารย์ครับ ครั้งก่อนผมจำเป็นต้องใช้เงินจริงๆ…”
“ถึงได้มาหลอกฉัน?”
“ไม่ได้หมายความแบบนั้น ผมตระหนักได้ว่า…”
“ไม่ต้องแล้ว ว่ามาจะทำอะไร!”
“อาจารย์ ผมมีคะแนนแล้ว เมื่อกี้เพิ่งไปรับมาหนึ่งพันหนึ่งร้อยแปดสิบคะแนน!”
ฟางผิงอวดเบ่งอยู่บ้าง เขาได้คะแนนเยอะที่สุดเป็นประวัติการณ์
สิบเก้าวันนี้ นอกจากของเย็นนี้ คะแนนสิบแปดวันก่อนหน้านั้นต่างถูกฟางผิงเอาไปหมดแล้ว
“มีเงินแล้ว ได้สิ ว่ามาจะซื้ออะไร”
“ยาบำรุงเลือดและปราณขั้นสองหกสิบเม็ด”
ตาเฒ่าหลี่มองเขาอย่างแปลกใจ ถามว่า “มั่นใจว่าขั้นสอง?”
“ครับ”
ยาบำรุงเลือดและปราณขั้นสอง อันที่จริงเทียบกับยาบำรุงธรรมดา หากำไรจากส่วนต่างของค่าทรัพย์สินได้ไม่ต่างกันมาก บางทีอาจจะเยอะกว่าเล็กน้อย
แต่ขั้นสองจะขายยากกว่า
ทว่านั่นคือเมื่อก่อน ตอนนี้ไม่เหมือนกันแล้ว พวกเฉินอวิ๋นซี ฟู่ชางติ่งต่างอยู่ขั้นสอง เวลาที่จำเป็นต้องใช้ยาบำรุงอย่างเร่งด่วน ย่อมขายได้สบายๆ
ก่อนหน้าที่ทุกคนเพิ่งจะอยู่ขั้นหนึ่ง ครั้งก่อนยาบำรุงเลือดและปราณธรรมดาที่ฟางผิงแลกเปลี่ยนไปเกือบจะขายไม่ออก นี่พิสูจน์ให้เห็นแล้ว ต้องตามยุคสมัย ตามความต้องการของลูกค้าให้ทัน
“ห้าสิบเก้าเม็ด”
ฟางผิงจนใจ ร้องทุกข์ว่า “อาจารย์ ครั้งนี้ผมไม่ได้ร้องขออะไรคุณเป็นพิเศษ ผมแลกตั้งหนึ่งพันคะแนน คุณให้ฟรีสักหนึ่งเม็ดคงไม่เหนือบ่ากว่าแรงหรอกมั้งครับ?”
ครั้งนี้เขายังไม่กล้าเล่นลิ้นหลอกตาเฒ่าต่อจริงๆ
ช่วงนี้เห็นว่าตาเฒ่าอารมณ์ไม่ดี ฟางผิงไม่กล้าแส่หาเรื่องเช่นกัน
แต่แลกตั้งหนึ่งพันคะแนน แค่ยาหนึ่งเม็ดยี่สิบคะแนนยังคิดเล็กคิดน้อย จะโหดร้ายเกินไปแล้ว
ตาเฒ่าหลี่แค่นเสียงในลำคอไม่พูดอะไรอีก ให้คนเอายาออกมาหกสิบเม็ด โยนให้ฟางผิงว่า “ถ้ามีครั้งหน้าอีก ฉันจะหักขาเธอ! ทำหน้ายิ้มแย้มบอกปัด ฉันแก่แล้วเลยมาหาเรื่องสนุกอย่างนั้นสินะ แต่เธอบอกว่าจะมอบให้สมาชิกในสมาคม กลับเอาไปขายซะงั้น นี่มันผิดศีลธรรม! ประเด็นสำคัญอยู่ที่กล้าพูดโป้ปดออกมาต่อหน้าต่อตา!”
ตาเฒ่าหลี่นั้นโกรธอย่างเห็นได้ชัด ฟางผิงเอ่ยอย่างลำบากใจ “อาจารย์ ตอนนี้ผมขาดแคลนทรัพยากร รอผมมีเงินมีทอง คุณวางใจได้ จะตอบแทนแน่ๆ ฝีมือแข็งแกร่งขึ้น จะจ่ายให้เยอะกว่านี้”
“ไสหัวไปเถอะ”
ฟางผิงรีบออกมาทันที ครั้งก่อนเกือบล่วงเกินจนโดนตาเฒ่าเกลียดซะแล้ว
คนผู้นี้อย่างน้อยคงอยู่ขั้นห้าไม่ก็ขั้นหกสูงสุด ทั้งยังควบคุมทั้งฝ่ายบริการ ไม่ใช่แค่จุดแลกเปลี่ยนเพียงอย่างเดียว หากล่วงเกินเข้าจริงๆ ฟางผิงคงยุ่งแล้ว
—
แลกเปลี่ยนยาบำรุงเสร็จแล้ว คะแนนเพิ่มค่าทรัพย์สินให้ฟางผิงยี่สิบสามล้านแปดแสน
เขาได้ส่วนต่างจากการแลกเปลี่ยนยาบำรุงมาอีกหกล้านสองแสน รวมเป็นสามสิบล้านพอดี
ค่าทรัพย์สินของฟางผิงมีการพุ่งพรวดขึ้นอีกครั้ง
ทรัพย์สิน : 49 ล้าน
ปราณ : 600 แคล (639 แคล)
จิตใจ : 440 เฮิรตซ์ (459 เฮิรตซ์)
หลอมกระดูก : 132 ชิ้น (90%) , 74 ชิ้น (30%)
“จนถึงตอนนี้หลอมกระดูกได้แค่หกชิ้น เฉลี่ยแล้วกระดูกหนึ่งชิ้น สิ้นเปลืองค่าทรัพย์สินประมาณเก้าแสน ทั้งตอนนี้หลอมกระดูกหนึ่งชิ้นขีดจำกัดปราณจะเพิ่มขึ้นเกือบสิบแคล”
“กระดูกแกนกลางยังมีอีกสี่สิบห้าชิ้น…”
ฟางผิงคำนวณอยู่พักหนึ่ง กระดูกซี่โครงยังเหลืออีกสิบเก้าชิ้น ใช้ระบบหลอมกระดูกต้องเสียค่าทรัพย์สินสามสิบสี่ล้านสองแสน
“หลอมกระดูกซี่โครงแล้ว ฉันก็จะเข้าสู่ขั้นสามตอนกลาง จากนั้นจะเริ่มหลอมกระดูกสันหลัง ตอนนี้ค่าทรัพย์สินเพียงพอแล้ว”
“ส่วนเงินสด ช่วงนี้ไม่ได้ใช้มาโดยตลอด ยังคงเหลือสิบสี่ล้านหกแสน ขายยาบำรุงพวกนี้ไป น่าจะได้เกือบห้าสิบล้าน”
“ลองดูแล้วกัน ซื้อยาบำรุงมาช่วยเสริมอีกสักหน่อย จากนั้นก็พยายามแตะขั้นสามตอนกลางให้เร็วที่สุด”
—
นึกถึงเรื่องนี้ ฟางผิงก็ตรงดิ่งไปยังหอพักทันที
ตอนแรกคิดจะไปหาเฉินอวิ๋นซี พอมาคิดดู ไป๋รั่วซีเพิ่งได้รับบาดเจ็บหนักมา เธอได้รับความกระทบกระเทือนไปด้วยเช่นกัน ไปหาตอนนี้ไม่เหมาะเท่าไหร่
ฟางผิงจึงตัดสินใจไม่ไปหาเฉินอวิ๋นซี มุ่งหน้าไปทางจ้าวเหล่ยแทน


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน