ตอนที่ 205 ความลับเล็กๆ ของโลกผู้ฝึกยุทธ์ (1)
“แฮ่กๆ…”
ฟางผิงหอบหายใจ ในที่สุดก็ตามหนุ่มหล่อผมขาวคนนั้นทัน
คนๆ นี้ไม่ได้เคลื่อนไหวด้วยความเร็วทั่วไป เขาที่เป็นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามเกือบจะตามไม่ทัน
ความจริงชายผู้นี้สัมผัสได้ว่าฟางผิงไล่ตามมาตั้งนานแล้ว
รอจนรู้สึกว่าฟางผิงตามตัวเองอยู่ตลอด ชายผู้นี้จึงหันมาเอ่ยหยอกว่า “ยังอยากจะสัมผัสประสบการณ์ตัวลอยอีกหรือไง?”
ฟางผิงยิ้มอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก “เรื่องนี้รอผมกลายเป็นปรมาจารย์แล้วค่อยสัมผัสอีกดีกว่า อาจารย์ครับ ตอนนี้คุณจะไปที่ไหน? ให้ผมไปส่งคุณเถอะ”
“เธอ?”
ชายคนนั้นเผยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “ว่ามา คิดจะทำอะไร?”
“ที่ไหนกันล่ะครับ ดูอาจารย์พูดเข้า”
ฟางผิงปฏิเสธทันที ก่อนจะหยั่งเชิงว่า “อาจารย์ คุณและอาจารย์ของผม…”
“หลู่เฟิ่งโหรวไม่เคยเอ่ยถึงฉัน?”
ชายคนนั้นเดินไปพลางเอ่ยไปพลาง “แต่ก็เป็นเรื่องปกติ”
“เธอล่ะ ฉันเหมือนได้ยินจากคนอื่นมา คิดจะขุดเอาผลประโยชน์จากฉันงั้นเหรอ?”
ชายคนนั้นยิ้มหยอก ส่ายหัวว่า “อย่าคิดว่าเป็นเรื่องง่ายขนาดนั้น โชคไม่อาจหล่นมาจากฟ้าได้หรอก”
ชายคนนั้นเดินพูดไปตามทาง ฟางผิงกลับเอ่ยอย่างหนักแน่น “อาจารย์ คุณเข้าใจผมผิดแล้ว ผมแค่เห็นแก่อาจารย์ของผม ก่อนหน้านี้ตอนที่เอาจดหมายออกมาเหมือนเธออยากพูดอะไรสักอย่างแต่ก็หยุดไป ดูหมดอาลัยตายอยาก แตกต่างกับอาจารย์ในความทรงจำของผมอย่างสิ้นเชิง อาจารย์ดูแลผมเหมือนลูก ผมที่เป็นลูกศิษย์ของเธอก็ควรจะตอบแทนน้ำใจ ช่วยอาจารย์ขจัดปัญหา…”
“ฮ่าๆ น่าสนใจดีนี่”
ชายผมขาวหัวเราะขึ้นมา หันหน้ามามองฟางผิง “ใจกล้าไม่เบา เด็กน้อย พยายามตั้งใจฝึกวิชานั่นถึงจะเป็นวิธีที่ถูกต้อง อย่ามัวมาเสียเวลากับเรื่องพวกนี้เลย ลูกไม้ของเธอ สมัยฉันหนุ่มๆ ก็เคยใช้มาเหมือนกัน”
พูดจบ ชายผู้นั้นก็เคลื่อนกายอย่างว่องไว หายไปจากเบื้องหน้าของฟางผิง
ฟางผิงถอนหายใจ หลอกเอาผลประโยชน์ไม่ได้สักนิด น่าเสียดายชะมัด!
—
อันที่จริงฟางผิงยังคงสงสัยและคาดเดาฐานะของชายผู้นั้นอยู่เล็กน้อย
เขาไม่กล้าไปถามจากหลู่เฟิ่งโหรว ทางชายคนนั้น ฟางผิงก็คงไม่ได้เจอแล้วเช่นกัน
จนผ่านไปสองวัน ฟู่ชางติ่งค่อยมาเล่าเรื่องที่เขาสืบได้
หอพัก
ฟู่ชางติ่งเคาะประตูห้องฟางผิง ก่อนจะย่องเข้ามาราวกับขโมย ผ่านประตูเข้ามาก็กระซิบว่า “เจอข่าวใหญ่แล้ว!”
“อย่ามาทำตัวลึกลับซับซ้อน มีอะไรก็พูดมา”
สองวันนี้ฟางผิงยังคงใช้ปราณในการบ่มเพาะกระดูกต่อ มีเวลาว่างก็ไปฝึกเคล็ดวิชาต่อสู้
กำลังจะเตรียมตัวพัฒนาอย่างก้าวกระโดดในเดือนถัดไป มีเวลามาฟังคำพูดไร้สาระของฟู่ชางติ่งที่ไหนกัน
“ครั้งก่อนนายถูกคนอัดไม่ใช่หรือไง?”
“โดนคนอัดอะไร? ฉันไม่เห็นจำได้?”
“เชอะ!”
ฟู่ชางติ่งทำหน้าดูแคลน ก่อนจะยิ้มตาหยีว่า “เป็นการค้นพบครั้งใหญ่จริงๆ! แวดวงผู้ฝึกยุทธ์มีความลับมากมาย พวกเราที่เป็นคนตัวเล็กๆ ครั้งหน้าต้องระวังแล้ว ไม่งั้นอาจจะตายแบบไม่รู้ตัว นายรู้หรือเปล่า อาจารย์ผมขาวที่เจอวันนั้นคือใคร?”
“ใคร?”
“ราชาอสรพิษ!”
“ใคร?”
ฟางผิงทำหน้าสงสัย ฟู่ชางติ่งจนใจอยู่บ้าง “ไม่เคยดูอันดับปรมาจารย์หรือไง? ‘ราชาอสรพิษ’ ถูกจัดในอันดับที่สี่สิบเจ็ด ปรมาจารย์อู๋ขุยซาน ความสามารถขั้นแปดตอนปลาย!”
“รองอธิการ?”
ฟางผิงตะลึงไปเล็กน้อย “นายพูดถึงอู๋ขุยซานที่เป็นรองอธิการของเซี่ยงไฮ้?”
ส่วน ‘ราชาอสรพิษ’ เป็นฉายาเท่านั้น ฟังดูธรรมดา แต่เมื่อใช้ควบคู่กับคำว่า ‘ราชา’ นั่นเป็นสัญลักษณ์แสดงถึงฝีมือแล้ว
รอวันไหนราชสีห์ถังเปลี่ยนฉายาเป็น ‘ราชาราชสีห์’ ฟางผิงคงไม่กล้าก่อกวนเขาเช่นกัน กลัวตาย

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน