ตอนที่ 234 ประตูของถ้ำใต้ดิน (2)
“ยังไม่ทันเข้าถ้ำใต้ดิน จู่ๆ ก็รู้สึกถึงภาระที่หนักอึ้งแล้ว ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป”
“ใช่ ตลอดทางปรมาจารย์มาส่ง ทหารทำความเคารพ ทำเอาฉันกดดันขึ้นมา…”
“สายลมพัดโชยพาให้ชายฝั่งแม่น้ำอี้หนาวเหน็บ[1]…”
คนที่พึมพำบทกลอนขึ้นมายังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกคนที่อยู่ข้างหน้าและข้างหลังประเคนเท้าหมัดให้จนเงียบไปชั่วพริบตา
ฟางผิงไม่พูดอะไร เดินตามแถวไปข้างหน้าต่อ
ตลอดทางภายในฐานทัพมีการป้องกันที่เข้มงวดเช่นกัน ป้อมยามรักษาการณ์ ทหารยืนถือปืนอยู่ทุกหนทุกแห่ง ผู้ฝึกยุทธ์พบได้ทุกที่ บางครั้งยังเห็นกองกำลังขนาดเล็กถอยทัพออกมาจากส่วนลึกภายใน
กองกำลังพวกนี้ไม่เหมือนกับที่ฟางผิงเห็นโดยทั่วไป
อบอวลไปด้วยไอสังหาร!
หลายคนยังมีบาดแผลเต็มตัว บางทีอาจจะเพิ่งถอนตัวมาจากทัพทางนั้น
ในมือของพวกเขาก็พกพกอาวุธทหารเช่นเดียวกัน มีทั้งปืนและดาบ ฟางผิงถึงกระทั่งเห็นพลโล่ด้วย
มองอยู่พักหนึ่ง จู่ๆ ฟางผิงก็กระซิบว่า “ไม่มีพลธนู”
ถังเฟิงที่เดินอยู่ด้านหน้าเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “กองกำลังในถ้ำใต้ดิน มีเพียงผู้ฝึกยุทธ์เท่านั้นที่ใช้ธนู”
“ทำไมเหรอครับ?”
“คนทั่วไปปราณไม่เพียงพอ ลูกธนูออกห่างจากร่าง ไม่อาจรักษาพลังปราณไว้ได้ พลังทำลายล้างแทบจะเท่ากับโยนก้อนหินก้อนหนึ่งออกไป”
“พลังปราณ…”
ฟางผิงเข้าใจขึ้นมาเล็กน้อย ในถ้ำใต้ดินมนุษย์ต้องอาศัยพลังปราณสังหารอีกฝ่ายเป็นหลัก ลูกธนูออกห่างจากร่างกาย คนทั่วไปนั้นมีปราณอ่อนแอ ยากที่จะทำให้อาวุธจู่โจมทางไกลพวกนี้นำพาพลังปราณไปด้วย
ผู้ฝึกยุทธ์กลับแข็งแกร่งมากกว่า
พื้นที่ฐานทัพกว้างขวางเลยทีเดียว เดินมาห้าหกนาที ทุกคนค่อยมาถึงที่หมาย ห้องโถงใหญ่ที่ทำจากโลหะซึ่งมีการป้องกันเข้มงวดขึ้นอีกขั้น!
ที่นี่ยังคงมีทหารจำนวนมากเฝ้าระวังอยู่ ทั้งมีผู้ฝึกยุทธ์อยู่ไม่น้อยเช่นกัน
ตอนที่พวกฟางผิงมาถึง ทุกคนต่างทยอยทำความเคารพ พวกนักศึกษาที่ตื่นเต้นอยู่บ้าง ก็ทำความเคารพกลับเหมือนกัน
ถังเฟิงพูดคุยกับอีกฝ่ายพักหนึ่ง ไม่นานประตูใหญ่โลหะผสมที่ถูกปิดไว้อย่างแน่นหนาก็ถูกเปิดออกอย่างช้าๆ
“นี่เป็นประตูใหญ่ที่เชื่อมไปถึงใต้ดิน ทั้งเป็นแนวป้องกันสุดท้ายแล้ว…ส่วนมีประโยชน์หรือเปล่า ยังเป็นเรื่องที่พูดยาก”
ถังเฟิงไม่อธิบายด้วยความละเอียดลึกซึ้งอีกแล้ว ตอนนี้ทุกคนก้าวเข้ามาในทางเดินยาวสุดลูกหูลูกตา ทั้งสองฝั่งของทางเดินไม่มีใครอยู่ แต่ฟางผิงยังคงสัมผัสได้ถึงอันตรายที่พลุกพล่าน
“ทางเข้าถ้ำอยู่ข้างหน้าแล้ว ตั้งสติให้ดี!”
คล้อยจากคำพูดของถังเฟิง ทุกคนเดินไปข้างหน้าต่อ ไม่นานด้านหน้าก็ปรากฏเงาคนขึ้นมา
ปากทางเข้าถ้ำไม่ได้มีแค่เส้นทางที่พวกเขาเดินอยู่ แต่ยังมีอีกหลายเส้นทาง สถานที่แห่งอื่นสามารถเชื่อมมาถึงที่นี่ได้เช่นกัน
พวกฟางผิงเพิ่งเดินออกมาจากทางเดินก็ก้าวเข้าสู่โถงใหญ่ที่โล่งว่าง
กลางห้องโถงมีจอภาพขนาดใหญ่ตั้งอยู่
“ต้องการหินพลังงานอย่างเร่งด่วน รับซื้ออย่างไม่จำกัด!”
“ประตูป้องกันแห่งที่สามตกสู่อันตราย ต้องการผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลางช่วยเสริมการป้องกัน!”
“รับซื้อหัวใจผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหก”
“ห่างจากฐานทัพหกสิบกิโลเมตรพบจระเข้โบราณขั้นห้า รับสมัครผู้ฝึกยุทธ์ขั้นห้าสามคนรวมทีมสังหาร…”
“…”
ทุกคนถูกจอภาพดึงดูดความสนใจในชั่วพริบตา ถังเฟิงเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “เหมือนกับระบบภารกิจของพวกเรา ภารกิจส่วนหนึ่งของมหาวิทยาลัยมาจากที่นี่เช่นกัน”
ทุกคนเข้าใจทันที
เวลานี้โถงใหญ่มีคนอื่นอยู่ด้วยเช่นกัน เห็นพวกฟางผิงหลั่งไหลเข้ามา มีคนจำถังเฟิงได้ เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “อาจารย์ถัง ครั้งนี้เซี่ยงไฮ้พานักศึกษาเข้ามาเยอะขนาดนี้เชียว?”
“อืม”
“เอ๋ ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสอง…”
มีคนสัมผัสถึงปราณของผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสองในกลุ่มได้ ขมวดคิ้วเล็กน้อย “ให้ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสองเข้าไป…ไม่อันตรายเหรอไง”
“ยังไม่ถึงเกณฑ์เลย ให้เด็กๆ พวกนี้กลับไปฝึกอีกสองสามปีแล้วค่อยว่ากันใหม่ดีกว่า!”
“…”
VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน