เข้าสู่ระบบผ่าน

ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 240

ตอนที่ 240 จำไว้ อย่าเดินไปเรื่อย (1)

ในเวลาเดียวกัน

ฟางผิงมองไปรอบทิศทาง พึมพำว่า “คนล่ะ?”

“วิ่งเร็วขนาดนี้เชียว?”

“หัวสิงโตจะให้ฉันอยู่รวมกับทีมขั้นสองจริงๆ สินะ?”

“นี่มันเรื่องอะไรกัน? ตั้งใจไม่ให้ฉันตามทัน?”

ฟางผิงบ่นอุบอิบ เหลียวซ้ายแลขวา รอบทิศทางมีแต่หญ้ากับหญ้า

ไม่มีใครมาเผา ทั้งไม่มีใครจะสิ้นเปลืองใช้หินพลังงานมาเผาหญ้ารกชัฏพวกนี้ด้วย

ด้านบนยังคงมีดวงอาทิตย์ขนาดใหญ่แขวนอยู่

ฟางผิงเหลียวมองไปข้างหลัง พึมพำว่า “กลับไปตอนนี้?”

เมื่อกี้เดินออกมาอย่างองอาจ กลับไปตอนนี้ คนอื่นคงไม่เชื่อว่าเขาตามหัวสิงโตไม่ทัน จะคิดแค่ว่าเขาขี้ขลาดกลัวตาย

เขาไม่ต้องสนเรื่องหน้าตาแล้วหรือไง?

ฟางผิงลอบด่าในใจ ฉันก็สนใจเรื่องหน้าตาเหมือนกัน ตอนนี้กลับไปได้ที่ไหนล่ะ?

“หัวสิงโตบอกว่าจะไปบริเวณเขตรังสีจำกัดในสามสิบกิโลเมตร ฉันเพิ่งเดินมาไม่กี่กิโลเมตร? รวมกับเขตปลอดภัยอีกสิบกิโลเมตรก่อนหน้านี้…”

ฟางผิงคำนวณยกใหญ่ เดินไปอีกไม่กี่สิบกิโลเมตร น่าจะออกไปนอกเขตจำกัดรังสีได้แล้ว

พวกหัวสิงโตคงจะอยู่ที่นั่นสินะ?

มองไปข้างหน้า ฟางผิงไม่คิดลังเลอีก เดินตามทางไปอย่างเงียบๆ

ห่างจากฟางผิงไม่กี่พันเมตร

“ไม่ได้ตามมา?”

ถังเฟิงขมวดคิ้วแน่น แค่นเสียงในใจ ในเมื่อยินดีจะอยู่กับทีมขั้นสอง งั้นก็รั้งตัวอยู่นั่นแหละ!

“เร่งความเร็วหน่อย ต้องไปถึงที่หมายก่อนฟ้ามืด หลังจากนี้พวกเราจะไม่กลับเข้ามาในเมือง ค้างคืนข้างนอก!”

“ครับ/ค่ะ!”

พวกนักศึกษาต่างเร่งความเร็ว จางจื่อเวยรีบเดินไปตามทาง เอ่ยออกมาว่า “นึกไม่ถึงว่าจะไม่มา หมอนี้รักตัวกลัวตายจริงๆ สินะ!”

อวี๋ซั่งหวาขมวดคิ้วเล็กน้อย “อย่าพูดแบบนั้น บางทีเขาอาจมีเส้นทางของเขา…”

“แล้วแต่เขาเถอะ…” จางจื่อเวยเร่งฝีเท้า เอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “คนอย่างเขาไม่อาจเป็นผู้ที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริงได้หรอก!”

เดิมคิดว่าฟางผิงเป็นคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อของเซี่ยเหล่ย แต่ตอนนี้แค่แยกตัวออกมาสามสิบกิโลเมตร ฟางผิงกลับบ่ายเบี่ยง ทั้งถังเฟิงพูดไปเยอะซะขนาดนั้นแล้ว ยังคงเลือกรั้งตัวอยู่ในทีมผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสอง นี่ทำให้จางจื่อเวยคิดว่าเธอประเมินฟางผิงสูงเกินไป

คนอื่นๆ ต่างปิดปากเงียบ ฟางผิงไม่มา เหนือความคาดหมายของทุกคนเช่นกัน แม้ถังเฟิงจะบอกว่าให้สิทธิ์เขาอยู่ในทีมขั้นสองก็ตาม แต่ทุกคนล้วนฟังออก นั่นเพราะตั้งใจกระตุ้นเขา ปรากฏว่าฟางผิงรั้งตัวอยู่จริงๆ พวกเขาจึงนึกไม่ถึงอยู่บ้าง

ภายใต้การไล่ตามสุดกำลัง ฟางผิงเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว แม้จะไม่สิ้นเปลืองปราณ แต่ร่างกายของเขาผ่านการหลอมของขั้นสามตอนปลายมาครั้งหนึ่งแล้ว จึงมีปราณเยอะกว่าผู้ฝึกยุทธ์ทั่วไปไม่น้อย

เหวี่ยงดาบฟันหญ้ารกชัฏข้างหน้า ฟางผิงสำรวจรอบทิศทาง เอ่ยอย่างโมโหว่า “นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย!”

เขาใช้ความเร็วไล่ตามแล้ว ยังคงไม่อาจตามทัน ตอนนี้เกรงว่าจะออกมาข้างนอกเกือบสามสิบกิโลเมตรแล้ว?

ด้านหน้านั้นฟางผิงพบร่องรอยจากการต่อสู้บางส่วน

ในป่ารกร้าง พื้นดินถึงกระทั่งมีคราบเลือดปรากฏอย่างเลือนราง

“นี่คือสนามบดเนื้อ?”

ฟางผิงพึมพำ ในคาบเรียนอาจารย์เคยอธิบายว่าออกไปนอกเมืองสามสิบกิโลเมตร ก็เป็นสถานที่ที่ถูกขนานนามว่าสนามบดเนื้อ

ที่นี่ผู้ฝึกยุทธ์มนุษย์และผู้ฝึกยุทธ์เมืองเทียนเหมินมักจะปะทะกันเป็นประจำ ทั้งสองฝ่ายห้ำหั่นกันอยู่ตลอด

หลายปีที่ผ่านมา ผู้ฝึกยุทธ์ทั้งสองฝ่ายที่ตายอยู่บนผืนแผ่นดินแห่งนี้ จำนวนเกินกว่าหมื่นคนไปแล้ว

ผู้ฝึกยุทธ์นับหมื่นไม่ใช่คนธรรมดา ผู้ฝึกยุทธ์นับหมื่นก่อตั้งเป็นทีมทหาร รวมกับผู้ฝึกยุทธ์ระดับสูง เพียงพอให้กวาดล้างทีมทหารธรรมดาหนึ่งล้านนายได้แล้ว

“มาถึงสนามบดเนื้อก็ยังไม่เจอ…หรือว่า…เดินมาผิดทาง?”

ฟางผิงถามตัวเองอย่างไม่มั่นใจ ยังไงก็ไม่ได้เป็นทางตรงทอดยาว กลางป่ารกร้างมีแค่ทางเดินเล็กๆ ที่คนบางส่วนเหยียบย่ำเบิกทางเท่านั้น น้อยครั้งที่ผู้ฝึกยุทธ์จะเดินตามเส้นทางสายหลัก

ทางเดินเล็กๆ ที่ฟางผิงเพิ่งใช้สัญจร มีคนผ่านทางนี้ไม่เยอะ ทั้งเขาก็เห็นพวกถังเฟิงเดินตามเส้นทางนี้มาเช่นกัน ถึงได้ไล่ตามเส้นทางเล็กๆ ที่ไม่ค่อยชัดเจนนี้มา

“หรือพวกเขาจะเปลี่ยนเส้นทาง?”

ฟางผิงไม่ค่อยมั่นใจ “งั้นตอนนี้ฉันควรทำยังไง?”

ฟางผิงปวดหัวอยู่บ้าง พื้นที่รกร้างว่างเปล่า พวกถังเฟิงก็ไม่มีคนเยอะ หากเปลี่ยนเส้นทาง เขาจะหาเจอได้ยังไง?

บอกว่าสนามบดเนื้อห่างออกไปสามสิบกิโลเมตร แต่นี่เป็นระยะทางเส้นตรง สนามบดเนื้อก็เป็นแค่ชื่อเรียกโดยรวม ลากขวางตามแนวเขตรังสีถือว่ากว้างมาก ระยะหลายพันลี้แทบจะเป็นเขตสนามบดเนื้อทั้งหมด

ถ้ำใต้ดินมีพื้นที่เยอะ คนน้อย รัศมีกว่าสิบกิโลเมตรแทบจะไม่มีคนเลยถือเป็นเรื่องปกติ

“ไม่งั้น…กลับเมืองความหวังก่อนดีหรือเปล่า?”

ฟางผิงชั่งน้ำหนักในใจ “หรือว่า ควรฆ่าผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำสักสองสามคนแล้วค่อยกลับไป? เจ้าพวกนั้นจะได้ไม่คิดว่าฉันมาหลบซ่อนตัวอยู่ที่นี่?”

มาถึงสนามบดเนื้อแล้ว กลับไปตัวเปล่าแบบนี้ ไม่มีเหตุผลอะไรให้แย้งอยู่บ้าง

ตอนที่ 240 จำไว้ อย่าเดินไปเรื่อย (1) 1

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน