เข้าสู่ระบบผ่าน

ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 240

ตอนที่ 240 จำไว้ อย่าเดินไปเรื่อย (2)

ฟางผิงตรวจสอบเสื้อผ้าและรองเท้าของอีกฝ่าย ดูเหมือนว่าชุดจะเป็นวัสดุผ้าทั่วไป ส่วนรองเท้าเป็นรองเท้าหนัง ไม่รู้ว่าเป็นหนังของสิ่งมีชีวิตอะไร ฟางผิงแยกไม่ออก

ใช้แรงเพียงเล็กน้อย รองเท้าก็ถูกฟางผิงดึงจนขาด

“ไม่ใช่หนังของสิ่งมีชีวิตระดับสูง น่าเสียดาย”

ฟางผิงส่ายหัวเล็กน้อย โยนรองเท้าไปไว้อีกด้าน ครุ่นคิดสักพัก ก่อนจะเก็บเสื้อผ้าที่ขาดหลุดลุ่ยขึ้นมาค้นดูอีกครั้ง ไม่นานก็เจอตำแหน่งของหน้าอก ฟางผิงค้นพบป้ายสถานะขนาดประมาณเหรียญ

“ป้ายสถานะขั้นสาม”

ฟางผิงจ้องมองป้ายสีทองข้างหน้าแวบหนึ่ง ด้านหน้าของป้ายนั้นสลักรอยกระบี่ไว้สามรอย อันที่จริงรอยกระบี่หนึ่งในนั้น บอกว่าเป็นกริชสั้นน่าจะเหมาะกว่า นี่หมายความว่าอีกฝ่ายเป็นมือกระบี่ขั้นสามตอนต้น

ส่วนด้านหลังมีที่ห้อยป้าย รวมทั้งสลักบางอย่างที่ดูไม่ออกว่าเป็นอะไร

แต่ฟางผิงรู้ นี่คือ ‘ต้นเทียนเหมิน’

‘ต้นเทียนเหมิน’ เป็นสัญลักษณ์ของเมืองเทียนเหมิน ศาสตราจารย์เฒ่าเคยพูดว่าในเมื่อเทียนเหมินมีต้นไม้ขนาดใหญ่สูงกว่าหนึ่งร้อยเมตรอยู่ ถูกมนุษย์ขนานนามว่า ‘ต้นเทียนเหมิน’

ป้ายสถานะของผู้ฝึกยุทธ์ก็เป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่งของผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำ ส่วนมากผู้ฝึกยุทธ์จะพกป้ายสถานะพวกนี้ติดตัว

“ผู้ฝึกยุทธ์ของเมืองเทียนเหมิน…ฝีมือขั้นสามตอนต้น น่าจะเป็นผู้ฝึกยุทธ์อิสระ”

ฟางผิงคาดเดา แยกว่าเป็นผู้ฝึกยุทธ์อิสระหรือผู้ฝึกยุทธ์ทหารของเมืองเทียนเหมินนั้นเป็นเรื่องง่าย

ผู้ฝึกยุทธ์ทหารแทบจะใช้อาวุธแบบเดียวกันหมด ก่อนหน้านี้ฟางผิงเคยเห็นกระบี่ยาวของผู้ฝึกยุทธ์ทหารจากสถาบันวิจัย ไม่เหมือนกับคนของตรงหน้า ทั้งผู้ฝึกยุทธ์ทหาร ยอดฝีมือจะออกล่าคนเดียว ผู้อ่อนแอจะอยู่รวมกันเป็นกลุ่ม ขั้นสามตอนต้นพูดได้ว่าฝีมือธรรมดา ผู้ฝึกยุทธ์ทหารน้อยนักที่จะปรากฏตัวแค่คนเดียว

“ผู้ฝึกยุทธ์อิสระขั้นสามตอนต้นคนหนึ่งเกือบฆ่าฉันได้แล้ว…”

ฟางผิงแววตาวูบไหว ฝีมือของอีกฝ่ายยังห่างเขาอยู่ไกลโข

เขาเองก็ระวังพอตัวแล้ว แต่ยังตั้งการป้องกันไม่พอ เกือบจะถูกอีกฝ่ายฆ่าแล้ว

ลูบบริเวณคอของตัวเอง เลือดที่บาดแผลหยุดไหลแล้ว กำลังผสานตัวอย่างรวดเร็ว แต่ฟางผิงยังคงหวาดผวาอยู่บ้าง

“ต้องระวัง ระวังกว่านี้ ระวังให้มากกว่านี้อีก!”

พูดคำว่า ‘ระวัง’ ออกมาติดต่อกันสามครั้ง ทำให้ฟางผิงตื่นตัวขึ้นมา เริ่มรวบรวมพลังจิตใจแผ่กระจายออกไปจากร่างกายทั่วสารทิศ

หยิบกระบี่ยาวของอีกฝ่ายขึ้นมา ฟางผิงเคาะเบาๆ ก่อนจะใช้แรงบิดเล็กน้อย “โลหะผสมระดับ E จนชะมัด!”

อาวุธของผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำ ไม่ใช่โลหะผสมแบบที่มนุษย์ใช้ แต่การประเมินค่าของอาวุธ มนุษยชาติชอบใช้การแบ่งระดับของตัวเองมากกว่า

ทั้งพวกอาวุธที่เก็บมาจากถ้ำ หน่วยทหารและมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ จะแบ่งตามมูลค่าระดับโลหะผสมเก็บไว้สองในสามส่วนเช่นกัน

ในความเป็นจริงอาวุธของผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำ ส่วนมากจะสร้างจากหินแร่ดิบ รัฐบาลซื้อกลับไป ก็จะเพิ่มโลหะผสมอื่นๆ เข้ามา อาวุธของผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำนั้น สุดท้ายแล้วอาจจะสร้างอาวุธโลหะผสมที่แข็งแรงออกมาได้เหมือนกันสามอัน

นี่ก็เป็นแหล่งวัตถุดิบที่สำคัญอย่างหนึ่งในการสร้างโลหะผสมของบริษัทผลิตอาวุธ

ลองจับกระบี่อยู่พักหนึ่ง ไม่ได้หนักจนเกินไป อย่างมากคงสักห้าหกจิน ขายให้หน่วยทหารหรือหน่วยงานอื่นๆ น่าจะได้ประมาณห้าหกแสน

สังหารผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามหนึ่งคน ได้แค่ของรางวัลพวกนี้ นับว่าน้อยจนไม่อาจน้อยได้อีกแล้ว

ฆ่าผู้ฝึกยุทธ์ในถ้ำใต้ดิน ไม่มีรางวัลอื่นให้เป็นพิเศษ มีแค่สินสงครามเท่านั้น

แน่นอนว่าอาจไม่ได้เป็นแบบนี้เสมอไป บางครั้งหน่วยทหารก็จะส่งภารกิจบางส่วนออกมา อย่างเช่นไล่ล่าผู้ฝึกยุทธ์ระดับล่างหรือระดับกลาง อาจจะให้รางวัลพิเศษเพิ่มเช่นกัน หลักๆ เพื่อปลุกกำลังใจให้ทุกคนฆ่าผู้ฝึกยุทธ์ในถ้ำเยอะๆ

ฟางผิงเปิดกระเป๋าใบเล็กดูอีกครั้ง ด้านในมีของโหรงเหรง

มีอาหารแห้งที่เหมือนกับหมันโถวอยู่หนึ่งก้อน หินพลังงานที่ผิวขรุขระหนึ่งก้อน รวมถึงหินฝึกวิชาหนึ่งก้อน…ไม่สิ หินฝึกวิชาหนึ่งเม็ดที่ขนาดใหญ่กว่าเม็ดข้าวนิดหน่อย

“หินฝึกวิชา เพิ่มปราณอย่างนั้นเหรอ?”

ฟางผิงวิเคราะห์อยู่พักหนึ่ง มากสุดคงหนึ่งกรัม

กลับเป็นหินพลังงานพื้นฐานที่น่าจะประมาณสิบกรัม

“หินฝึกวิชาหนึ่งกรัม มูลค่าสามสิบคะแนน เก้าแสนแล้ว ไม่นับว่าถูก รวมกับหินพลังงานพื้นฐานอีกสิบกรัม ไม่รู้ว่าความบริสุทธิ์เท่าไหร่ เกรงว่าอย่างต่ำที่สุดคงได้สิบคะแนน สามแสน”

คำนวณแล้ว ครั้งนี้สังหารผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามตอนต้น ได้รางวัลไม่ถึงสองล้าน

ฟางผิงเป็นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามตอนปลาย ดังนั้นจึงฆ่าได้อย่างสบายๆ ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามคนอื่น อาจไม่เป็นแบบนี้เสมอไป บางทีดาบเดียวก็อาจถูกฆ่าแล้ว

ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามคนหนึ่งเสี่ยงชีวิตฆ่าศัตรู ได้รางวัลไม่ถึงสองล้าน ไม่ถือว่าเยอะเลยจริงๆ

“คนตายแล้ว ของถูกฉันเก็บมาแล้ว ทำไมค่าทรัพย์สินถึงไม่เพิ่มล่ะ?”

ฟางผิงมองค่าทรัพย์สินตรงหน้า ขมวดคิ้วเล็กน้อย

ก่อนจะเข้าถ้ำใต้ดิน ค่าทรัพย์สินของเขาแตะถึงแปดสิบล้าน เวลานี้สิ้นเปลืองไปเล็กน้อย เหลือประมาณเจ็ดสิบเก้าล้าน

ตอนที่ 240-2 จำไว้ อย่าเดินไปเรื่อย (2) 1

ตอนที่ 240-2 จำไว้ อย่าเดินไปเรื่อย (2) 2

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน