ตอนที่ 244 อมนุษย์ (1)
ในเวลาเดียวกัน
สนามบดเนื้อ
ถังเฟิงขมวดคิ้ว สถานการณ์ดูเหมือนจะตึงเครียดขึ้นเรื่อยๆ แล้ว!
“ผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลางเยอะขนาดนี้…สงครามใหญ่จะเปิดฉากแล้วงั้นเหรอ?”
เพื่อให้พวกนักศึกษามีประสบการณ์ เขาเพิ่งลงมือสังหารผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลางสี่คนด้วยตัวเอง
แต่แม้จะเป็นแบบนี้ ตอนนี้สถานการณ์กลับเลวร้ายขึ้นเรื่อยๆ ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ขั้นห้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอยู่แล้ว แต่ผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำมีจำนวนเยอะกว่าเมืองความหวัง เขาฆ่าระดับกลางไม่กี่คน ยอดฝีมือก็สัมผัสได้แล้ว
หันไปมองจุดที่ห่างไปไม่ไกล นักศึกษาขั้นสามไม่กี่คนกำลังล้อมวงโจมตี ถังเฟิงตะโกนเสียงดัง “เร่งมือโจมตีหน่อย!”
นักศึกษาที่เพิ่งเข้าสู่ขั้นสามกลุ่มนี้จะอ่อนหัดเกินไปแล้ว
สังหารศัตรูในสนามบดเนื้อ ต้องใจเด็ดหน่อย แม้จะได้รับบาดเจ็บ ก็ไม่อาจชักช้า รังแต่จะดึงดูดศัตรูเข้ามาเรื่อยๆ!
สิ้นเสียงของถังเฟิง พวกนักศึกษาก็เริ่มเร่งความเร็วในการจู่โจม…
ถังเฟิงมองอยู่พักหนึ่ง ก่อนถอนหายใจเบาๆ “มีเวลาให้พวกเธอเติบโตขนาดนั้นที่ไหนกัน…ชุลมุนวุ่นวายไม่เป็นท่า ไปอยู่แนวหน้าให้หมด…”
ระหว่างที่พูด ถังเฟิงกลับสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย แต่ไม่นานก็สงบอย่างเช่นเคย
หวงจิ่งกระโดดลงมาจากด้านบน เผยสีหน้ากลัดกลุ้ม มองนักศึกษาที่อยู่ไม่ไกลแวบหนึ่ง มองไปทางถังเฟิงว่า “สงครามใหญ่จะเริ่มขึ้นแล้ว!”
“ฉันว่าแล้ว…สนามบดเนื้อมีระดับกลางมากเกินไป”
“เมื่อคืนอีกฝ่ายส่งผู้ฝึกยุทธ์ระดับสูงมาสี่คน ถูกพวกเราจัดการล่าถอยไปแล้ว แต่ยังคงเจ็บหนักทั้งคู่ พวกเราไม่ได้เป็นฝ่ายได้เปรียบเหมือนกัน ตอนนี้สถานการณ์ไม่เหมาะจะให้นักศึกษาฝึกฝนอีกแล้ว นายพาพวกเขากลับไปที่เมืองความหวัง รอสงครามที่กำลังจะมาถึง!”
“เข้าใจแล้ว”
ถังเฟิงตอบรับ หวงจิ่งครุ่นคิดเล็กน้อย จู่ๆ ก็เอ่ยว่า “ฟางผิงหายตัวไป”
“อะ…หา?”
หวงจิ่งเอ่ยอย่างปวดหัว “หายตัวไปแล้ว”
“หายตัวไป?” ถังเฟิงตกตะลึง ละล่ำละลักว่า “เขาไม่ได้อยู่กับพวกเหล่าเจิ้งหรือไง?”
หวงจิ่งมองเขาอย่างแปลกๆ ผ่านไปสักพักจึงเอ่ยว่า “เมื่อวานพวกนายเพิ่งจะออกไป เขาก็เดินไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ”
“คนเดียว?”
“คนเดียว”
“งั้นตอนนี้…”
“เมื่อวานฉันเห็นเขาเดินไปทางตะวันออกเฉียงเหนือคนเดียว ตามอยู่ระยะหนึ่งก็เจอกับเทียนหูของเมืองเทียนเหมิน เทียนหูเพิ่งจะทะลวงขั้นเจ็ด ฝีมือต่อสู้ธรรมดา แต่หลังจากนั้นกู่เชียงก็ตามเข้ามา…”
หวงจิ่งส่ายหัวอย่างจนใจ “ตอนเช้าฉันไปดูมาแล้ว เมื่อวานเขาถูกคนไล่ต้อนเข้าไปในป่าราชันเจี่ยว ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่สามคนไล่ตามเขาไปตลอดทาง แต่พื้นที่ของป่าราชันเจี่ยวครอบคลุมไปเกือบร้อยลี้…หาตัวไม่เจอ”
“หาไม่เจอ…”
ถังเฟิงสีหน้ามืดครึ้มทันที “ตายแล้ว?”
“ไม่รู้” หวงจิ่งส่ายหัว “ฉันแค่สำรวจอย่างลวกๆ เท่านั้น รั้งตัวอยู่นานไม่ได้ ทางเมืองเทียนเหมินกำลังจับจ้องคนอย่างพวกเราอยู่…”
“งั้นฉันจะไปหา!”
“นายไปก็เหมือนกัน สถานที่กว้างใหญ่แบบนั้น ทั้งยังเป็นป่าเขา จะไปหาที่ไหนกัน?”
หวงจิ่งส่ายหัวอีกครั้ง “นายพาพวกนักศึกษากลับเมือง ฉันจะไปค้นหาอีกครั้ง หากหาไม่เจอจริงๆ…”
หวงจิ่งไม่ได้พูดประโยคต่อจากนั้น
หากหาไม่เจอจริงๆ ทำได้แค่ภาวนาให้ฟางผิงดวงแข็งแล้ว สงครามใหญ่กำลังจะเปิดฉาก ปรมาจารย์อย่างพวกเขา รวมถึงพวกถังเฟิงที่อยู่ขั้นหกต่างจำเป็นต้องนั่งรักษาการณ์ที่เมืองความหวัง ไม่อาจให้ยอดฝีมือขั้นหกขั้นเจ็ดพวกนี้ออกตามหาฟางผิงอยู่ตลอดได้
ถังเฟิงเผยสีหน้าแทบดูไม่ได้ “ฉันคิดว่า…คิดว่า…”
เขาคิดว่าฟางผิงคงไม่วิ่งออกไปสู้ด้วยตัวคนเดียว!
ตอนนั้นฟางผิงพยายามบ่ายเบี่ยงไม่อยากแยกกลุ่ม ในสายตาของถังเฟิง ฟางผิงนั้นอยากเคลื่อนไหวร่วมกับผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสองพวกนั้น นี่ทำให้เขาไม่พอใจอย่างมาก
ใครจะรู้ว่า…ถูกกระตุ้นขึ้นมาจริงๆ แยกจากกลุ่มไปคนเดียว!
หวงจิ่งไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรเช่นกัน เอ่ยอย่างจนใจ “ยังไงก็ยังเป็นวัยรุ่นเลือดร้อน…ถูกกระตุ้นเกินไปเลยทำขึ้นมาจริงๆ”
ถังเฟิงบอกว่าผู้ฝึกยุทธ์ระดับสูงอยู่นอกเขตออกไปห้าสิบกิโลเมตร ผลปรากฏว่าฟางผิงวิ่งออกไปถึงห้าสิบกิโลเมตรจริงๆ
ตอนนี้เมืองเทียนหนานเตรียมพร้อมจะทำสงครามแล้ว ผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลางและระดับสูงต่างคอยกวาดล้างอยู่รอบๆ สนามบดเนื้อ
ผู้ฝึกยุทธ์มนุษย์ระดับกลางและระดับสูง ตอนนี้ทำได้เพียงเตรียมการป้องกัน
ฟางผิงหายตัวไป…ทั้งยังหายไปในป่า ยิ่งค้นหายากไปอีก
ประเด็นไม่ได้อยู่ที่เรื่องนี้ หวงจิ่งถูขยับ มองถังเฟิงไปแวบหนึ่ง เอ่ยอย่างปวดหัวว่า “ฟางผิงหายตัวไป…หากกลับมาไม่ได้จริงๆ เซี่ยงไฮ้ต้องเกิดเรื่องใหญ่แน่”
ถังเฟิงตกอยู่ในความเงียบ เขาฟังความหมายของคณบดีออก
ฟางผิงมีพรสวรรค์เหนือคนอื่น พลังจิตใจสามารถรับรู้ได้ ปราณปะทุไร้ขีดจำกัด ทะลวงด่านได้รวดเร็ว…
ตอนนี้ลงถ้ำเป็นครั้งแรกก็ถูกพวกเขาทำหายซะแล้ว…หรือจะพูดให้ระคายหูหน่อย อาจจะตายในถ้ำไปแล้ว



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน