ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 293

ตอนที่ 293 บรรยากาศของเซี่ยงไฮ้ไม่ดีเท่าไหร่ (1)

ในเวลาเดียวกัน

เมืองหยางเฉิง

โรงเรียนมัธยมหยางเฉิงอันดับหนึ่ง โรงยิมชั้นสอง

ฟางหยวนรู้สึกว่าร่างกายคันยุบยิบ กล้ามเนื้อบิดอย่างไม่สบายตัวอยู่พักใหญ่

พวกเด็กนักเรียนที่กำลังมองลูกพี่ใหญ่ฝึกวิชาด้วยท่วงท่าองอาจ จู่ๆ ก็หวีดร้องขึ้นมา

“พี่หยวนหยวน พี่เลือดออก!”

“ใบหน้ามีเลือดเต็มไปหมด!”

“ตรงเสื้อผ้าก็มี”

“ฮือๆ พี่หยวนหยวนเป็นอะไรไป?”

“…”

พวกนักเรียนหญิงรีบเข้ามาตรวจสอบสถานการณ์อย่างตื่นตกใจ ผลปรากฏว่าเพิ่งจะเข้าไปใกล้ ฟางหยวนก็เผลอผลักอย่างไม่ได้ตั้งใจ นักเรียนหญิงที่อยู่ใกล้คนหนึ่งถูกผลักจนถอยออกไปหลายเมตร

ฟางหยวนสีหน้าตะลึงงัน ฉันไม่ได้ใช้แรงสักหน่อย ถอยไปไกลอะไรขนาดนั้น นี่ไม่ใช่พวกนักต้มตุ๋นหลอกเอาเงินที่พี่ชายบอกหรือไง?

ไม่มีเวลาให้สนใจมาก เห็นเพื่อนที่ถูกผลักไม่เป็นอะไร ได้ยินทุกคนหวีดร้อง ฟางผิงจึงอดยกมือลูบแก้มของตัวเองไม่ได้ เมื่อยื่นมือออกมาดูกลับพบว่าเต็มไปด้วยเลือดเสีย

ฟางหยวนฝึกศิลปะการต่อสู้มาหนึ่งปีแล้ว ปกติก็พบเจอเรื่องแบบนี้มาไม่น้อย เลือดเสียถูกขับออกมานอกร่างกายไม่ใช่ครั้งแรกแล้วเช่นกัน

แต่เลือดเต็มหน้าแบบนี้ยังคงเป็นครั้งแรกจริงๆ!

ครู่ต่อมาฟางหยวนคล้ายจะนึกอะไรได้ ทั้งรู้สึกถึงอาการชาหนึบแผ่ออกมาจากร่างกาย

“ฉัน…กำลังหลอมกระดูก?”

มีพี่ชายเป็นผู้ฝึกยุทธ์ แม้ว่าฟางผิงจะกลับบ้านนับครั้งได้ แต่การฝึกวิชาในเส้นทางผู้ฝึกยุทธ์ เรื่องที่ควรจะเตือนก็เตือนไปหมดแล้ว

สถานการณ์ของคนธรรมดาที่หลอมกระดูกครั้งแรก ฟางหยวนได้ยินฟางผิงพูดมาไม่น้อยเช่นกัน

“ฉันหลอมกระดูกครั้งแรกแล้ว!”

ฟางหยวนดีใจจนน้ำตาแทบไหล!

เธอเกือบจะถูกพี่ชายโจมตีจนเสียความมั่นใจแล้ว ตั้งแต่เดือนมิถุนายนปีก่อนฟางผิงก็เริ่มสอนจวงกงให้กับเธอ

เวลานั้นฟางผิงยังไม่ใช่ผู้ฝึกยุทธ์

แต่ตอนนี้ฟางผิงเข้าสู่ขั้นสี่แล้ว เธอกลับยังหลอมกระดูกครั้งแรกไม่ได้ ช่วงนี้อารมณ์จึงดิ่งลงไม่น้อย กระทั่งไม่มีใจจะนับเงินในคลังเก็บเล็กๆ นั่นด้วยซ้ำ

นึกไม่ถึงว่าวันนี้แค่ออกมาฝึกวิชาพื้นฐานเล่นๆ เธอกลับหลอมกระดูกซะได้!

“พี่หยวนหยวน!”

“ประธาน ไม่เป็นไรใช่หรือเปล่า?”

“…”

พวกเด็กนักเรียนหญิงเห็นฟางหยวนยิ้มอย่างน่ากลัวทั้งที่เลือดเต็มหน้า รู้สึกขวัญหนีดีฝ่ออยู่บ้าง คนที่ตาขาวที่สุดนั้นแทบเตรียมจะหันหลังวิ่งแล้ว

นี่ประธานฝึกวิชาจนธาตุไฟเข้าแทรกเข้าสู่สายมารแล้วหรือไง?

ในละครโทรทัศน์ก็เคยฉาย คนที่ธาตุไฟเข้าแทรกเป็นมาร เห็นใครก็ฆ่าหมดทั้งนั้น

“ฉันไม่เป็นไร!”

ฟางหยวนเผยสีหน้าเบิกบานใจ ยังคงรู้สึกถึงอาการชาที่เกิดจากการหลอมกระดูกภายในร่างกาย ความรู้สึกนั้นช่างยอดเยี่ยมจริงๆ!

“เสี่ยวหลิง อาอวี้ ฉันทะลวงแล้ว!”

ฟางหยวนดีอกดีใจ มองข้ามสายตาพวกนักเรียนหญิงที่ชำเลืองมองหน้าเธอ เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันจะกลายเป็นผู้ฝึกยุทธ์แล้ว ไม่สิ ถ้าฉันอยากก็สามารถเป็นได้ตอนนี้เลย!”

ฟางหยวนอารมณ์ดีอย่างยิ่ง หลอมกระดูกครั้งแรก คนธรรมดาก็สามารถเลือกทะลวงด่านได้แล้ว

แน่นอนว่าเธอไม่ได้ลืมเรื่องที่พี่ชายกำชับไว้ พยายามหลอมกระดูกสองครั้งหรือกระทั่งสามครั้งก่อน

แต่เรื่องพวกนี้ไม่ใช่ปัญหาใหญ่แล้ว

โรงเรียนมัธยมหยางเฉิงอันดับหนึ่ง เกาเข่าปีนี้นักเรียนที่เก่งที่สุด ปราณหนึ่งร้อยสามสิบห้าแคล เข้าโรงเรียนวันแรกพวกฟางหยวนก็เห็นป้ายประกาศผลสอบเกาเข่าขนาดใหญ่ของโรงเรียนแล้ว

ส่วนฟางหยวนเพิ่งจะขึ้นมอปลายปีหนึ่ง ปราณแตะถึงหนึ่งร้อยห้าสิบแคล

“ฉันเป็นอัจฉริยะ ติดแค่อายุยังน้อยเท่านั้น”

เวลานี้ฟางหยวนไม่เสียใจอีกแล้ว ส่วนเรื่องที่ฟางผิงก้าวหน้าไว นั่นเป็นเพราะเข้ามหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ หากตัวเองเข้าเรียนบ้าง ไม่แน่ว่าปีเดียวอาจจะทะลวงขั้นห้าขั้นหกแล้ว บางทีจะเก่งกว่าฟางผิงซะอีก

“ใช่สิ ต้องแจ้งข่าวดีให้ฟางผิงสักหน่อย!”

ฟางหยวนแทบไม่สนใจจะเช็ดเลือดบนใบหน้า ยกโทรศัพท์ขึ้นมาพลางตะโกนบอกคนอื่นว่า “ใช่สิ สมาคมรับคนเข้ามาอีกได้…รับ…รับสักสองพัน!”

ฟางหยวนคำนวณเล็กน้อย ฟางผิงบอกว่าตอนนี้เขาควบคุมคนในมหาวิทยาลัยกว่าเจ็ดพันคน ตัวเองจะน้อยไปกว่าเขาไม่ได้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน