ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 302

ตอนที่ 302 หลอกยากกันทั้งนั้น (2)

“ยุ่งยาก พวกเราคุยกันแบบนี้มีประโยชน์จริงๆ หรือไง?”

“ถ้าหากในสิ่งก่อสร้างมีผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำก็เนียนๆ เป็นพวกเดียวกันไปก่อน ตอนที่ยังไม่เกิดการต่อสู้ อันที่จริงอีกฝ่ายไม่ใช่ระดับสูง ยากที่เจอความผิดปกติของพวกเรา สู้โดยที่พวกเขาไม่ทันตั้งตัว ไม่แน่ว่าจะฆ่าได้ง่ายกว่า”

ฉินเฟิ่งชิงได้ฟังก็คิดแบบนั้นเช่นกัน เป็นครั้งแรกที่ไม่โต้แย้งฟางผิง

มีเหตุผล!

ไม่แน่ว่าอาจจะหลอกพวกเขาได้เหมือนกัน?

ทั้งสองคนคว้านหัวใจอย่างรวดเร็ว อันที่จริงหนังและเลือดเนื้อ รวมถึงกระดูกของปีศาจหมาป่าโบราณต่างมีราคาทั้งนั้น

หนังของสิ่งมีชีวิตขั้นสี่ไม่ใช่ถูกๆ อยู่แล้ว

แต่ตอนนี้พวกเขาเพิ่งจะเข้ามาในภูเขา แบกของหนักเกินไปไม่ได้ ทำได้เพียงทิ้งไปอย่างปวดใจ คว้านแต่หัวใจที่มีมูลค่าที่สุดแทน

—

ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง

ฉินเฟิ่งชิงเผยสีหน้าหนักแน่นขึ้นมา กระซิบว่า “ข้ามเนินเขานี้ไปก็ถึงแล้ว นั่นเป็นหุบเขาแห่งหนึ่ง นายว่าเคลื่อนไหวตอนกลางคืนหรือกลางวันดี? ถ้ากลางคืนไม่จำเป็นต้องปลอมตัว คนโง่ก็ยังรู้ว่าเข้ามาตอนกลางคืนคงไม่ใช่คนดี กลางวันจะมีโอกาสมากกว่าหน่อย”

“ดูสถานการณ์ก่อนค่อยว่ากัน”

ฟางผิงหันกลับไปมองแวบหนึ่ง ปวดหัวอยู่บ้าง เขาและฉินเฟิ่งชิงขึ้นเขาลงห้วยอย่างยากลำบาก อย่างน้อยน่าจะข้ามมาเกือบสิบกว่ายอดเขาค่อยมาถึงที่นี่ได้

ครั้งนี้เขาอย่าได้จำทางผิดจะดีกว่า ไม่งั้นคงจะยุ่งแล้ว

—

ส่วนลึกของเขาหัวหมาป่า

สถานที่แห่งหนึ่งกลางหุบเขา มีสิ่งก่อสร้างที่ก่อขึ้นจากหินขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่

ท่ามกลางความมืด ภายในสิ่งก่อสร้างมีแสงไฟส่องออกมาอย่างเลือนราง

หุบเขาสามด้านล้อมรอบด้วยภูเขา มีเพียงทางตะวันออกที่มีช่องว่าง จากที่ฉินเฟิ่งชิงพูด ทางตะวันออกเป็นทิศที่เขาและหวังจินหยางบุกเข้าไป ทั้งสองคนถูกไล่ฆ่า หนีตายมาตลอดทาง รอจนเห็นว่ามีสิ่งก่อสร้างที่นี่ก็ไม่กล้าเข้าไปลึก วิ่งอ้อมภูเขาหนีไป

แต่ตอนนี้ทั้งสองคนมาถึงยอดเขาทางใต้ของหุบเขาแล้ว

“มีคนอยู่”

ฟางผิงเผยสีหน้าหนักแน่น ฉินเฟิ่งชิงส่ายหัวว่า “ไม่เสมอไป โคมไฟพลังงานของถ้ำใต้ดิน ขอแค่หินพลังงานยังใช้ไม่หมดก็จะไม่ดับ อาจจะไม่มีคน แต่พลังงานแค่ยังไม่หมดเท่านั้น แต่ว่า…ใช้โคมไฟพลังงานได้ก็นับว่าเป็นเศรษฐีของถ้ำใต้ดินแล้ว ครั้งนี้พวกเราอาจจะกอบโกยได้มหาศาลจริงๆ!”

พูดจบ ฉินเฟิ่งชิงค่อยเอ่ยต่อว่า “จะหยั่งเชิงก่อนหรือเข้าไปเลย? สวนสมุนไพรอยู่ในลานหินนั่น นายเห็นหรือเปล่า?”

“อืม”

อันที่จริงฟางผิงเห็นไม่ค่อยชัด แต่เขาสัมผัสได้อย่างเลือนรางว่าพลังงานที่นั่นค่อนข้างอุดมสมบูรณ์

“หรือจะเข้าไปตรงๆ เลย ปล้นสวนสมุนไพรก่อน ถ้าไม่มีคนไล่ฆ่า พวกเราค่อยกลับมากวาดเรียบอีกที?”

ฟางผิงอดถามไม่ได้ “นายมั่นใจนะว่าไม่ใช่ที่อยู่ของยอดฝีมือระดับสูง? คนที่อาศัยในป่าลึกแบบนี้ ฉันคิดว่าเป็นยอดฝีมือทั้งนั้น”

“นายใจกล้าหน่อยไม่ได้หรือไง คนกล้ามีแต่จะอิ่ม คนขลาดมีแต่จะอด!”

ฉินเฟิ่งชิงด่าออกมา เป็นครั้งแรกที่ฉันเจอคนกลัวตายยิ่งกว่าตัวเองซะอีก

ฟางผิงสูดลมหายใจ นายคิดว่าฉันกลัวตายจริงๆ หรือไง?

ประเด็นอยู่ที่ไม่อยากตายฟรี!

ครั้งก่อนเข้าไปในป่าราชันเจี่ยวไม่ทันไรก็เจอสิ่งมีชีวิตระดับสูงตัวเป้ง ไม่ให้ระวังได้หรือไง?

อิงจากแผนที่เขาหัวหมาป่า ไม่ได้หมายเหตุว่าเจอสิ่งมีชีวิตระดับสูง ที่นี่อย่างมากสุดก็เป็นฝูงปีศาจหมาป่าโบราณซึ่งมีจำนวนไม่น้อย ยอดฝีมือมนุษย์ไม่ได้สำรวจมากมายเพราะที่นี่อยู่ห่างจากเมืองซีเฟิ่งไม่ไกลมาก

“ช่างเถอะ”

ฟางผิงกัดฟัน กดเสียงว่า “งั้นเข้าไปตรงๆ เลย ขุดให้เร็วที่สุด…อีกอย่าง จำไว้ว่าถ้าฉันวิ่งหนี นายต้องเผ่นให้ไวเหมือนกัน!”

ไม่ใช่อะไร แค่พลังจิตใจเขาแข็งแกร่งกว่า

หากมียอดฝีมือปรากฏตัวจริงๆ ฟางผิงคิดว่าตัวเองจะรับรู้ได้ก่อน

“จำเป็นต้องให้นายบอกหรือไง”

ฉินเฟิ่งชิงไม่ใส่ใจ นายวิ่งหนี จะให้ฉันยืนอยู่กับที่หรือไง?

ทั้งสองคนไม่คุยไร้สาระอีก เริ่มเดินลงเขาไปอย่างระมัดระวัง

หน้าเขาสูงชันอยู่บ้าง แต่สำหรับผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ ขอแค่มีที่ให้ยืมแรง แนวตั้งยังเดินให้เหมือนแนวราบได้

หลังจากนั้นไม่กี่นาที ทั้งสองคนก็ลงมาถึงล่างเขา อยู่ห่างจากสิ่งก่อสร้างด้านหน้าไม่ไกล

ฟางผิงใช้พลังจิตใจสำรวจอีกครั้ง แต่ภายในหุบเขามีอนุภาคพลังงานเข้มข้นไม่น้อย รวมถึงสิ่งก่อสร้างหินขนาดใหญ่นั้นปิดกั้นไว้ จึงไม่อาจสำรวจถึงภายในได้ ครั้งนี้ทั้งสองคนไม่ลังเลอีก ค่อยๆ ย่องไปที่สิ่งปลูกสร้างขนาดใหญ่ด้านหน้าทันที

ไม่ได้ใช้พลังปราณ ผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำค่อนข้างสัมผัสไวกับเรื่องพวกนี้ แค่ขยับปราณนิดเดียว หากในสิ่งปลูกสร้างมียอดฝีมืออยู่ก็จะรับรู้ได้อย่างรวดเร็ว

—

“รวยเละแล้ว!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน