เข้าสู่ระบบผ่าน

ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 306

ตอนที่ 306 ฉันเคยวิ่งชนะขั้นแปด (1)

ด้านนอกป่าราชันเจี่ยว

ฉินเฟิ่งชิงทนไม่ไหวอยู่บ้างแล้ว วิ่งตะบี้ตะบันกว่าร้อยลี้ ถูกปีศาจระดับกลางนับไม่ถ้วนตามฆ่า ชีวิตเช่นนี้น่าอนาถเกินไปแล้ว

“ฟาง…ฟางผิง ทำภารกิจกับนาย…ไม่ใช่เรื่องดีจริงๆ”

ตอนนี้ฟางผิงใบหน้าซีดเผือดเช่นกัน ทั้งยังซีดขึ้นเรื่อยๆ!

“เดี๋ยวถ้านายรู้ จะน่าอนาถกว่านี้อีก”

ฟางผิงทำหน้าราวกับจะร้องไห้ เอ่ยด้วยน้ำเสียงท้อแท้และสิ้นหวัง “นายสัมผัสไม่ได้หรือไง?”

“อะไร?”

“ปีศาจไม่ได้ตามมาแล้ว!”

ฟางผิงตะโกน แม่งเหอะ นายมันสมองกลวงจริงๆ!

ไม่รู้เลยหรือไง?

พวกเราตายแน่ๆ!

ไม่สิ นายตายแน่ๆ!

ฟางผิงวางแผนไว้แล้ว ฉินเฟิ่งชิงก็คืออาหารเช้าที่ตัวเองเตรียมไว้ให้เจี่ยว…ไม่สิ ด้านหลังยังมีปีศาจอีกหลายตัว ครั้งนี้พาอาหารเช้ามาให้เจี่ยวซะเยอะแยะ

ถ้าฉินเฟิ่งชิงดวงแข็ง บางทีอาจจะเหมือนตัวเอง เป็นพ่อครัวให้กับเจี่ยวได้

ฉินเฟิ่งชิงวิ่งจนสมองตื้อไปหมด ดึงสติกลับมาไม่ทันอยู่พักใหญ่ หันกลับไปมองก็เอ่ยดีใจเป็นบ้าเป็นหลัง “ไม่ตามมาแล้ว!”

สีหน้าฟางผิงกลับซีดขาวจนดูแทบไม่ได้ วิ่งหนีตายอย่างบ้าคลั่ง ตะโกนว่า “ไอ้โง่ เจี่ยวจะออกมาแล้ว!”

“ชิบหาย!”

ฉินเฟิ่งชิงมีสติขึ้นมาทันที!

สิ่งมีชีวิตระดับสูง!

ก็ถูก ไม่งั้นสิ่งมีชีวิตระดับกลางพวกนี้คงไม่หยุดตามมาหรอก

‘โฮก!’

เสียงคำรามดังขึ้นสะท้านฟ้า ฟางผิงหน้าถอดสี ฉินเฟิ่งชิงก็ใบหน้าแข็งทื่อเช่นกัน

“ฉันเจอกับดาวหายนะเข้าให้แล้ว!”

ฟางผิงนี่แหละคือดาวหายนะที่ใหญ่ที่สุด!

เขาเข้าถ้ำใต้ดินราวกับเข้าสวนหลังบ้านของตัวเอง ครั้งก่อนมากับหวังจินหยาง คนที่บาดเจ็บหนักก็เป็นหวังจินหยาง เขาแทบไม่มีปัญหาอะไร

แต่ตอนนี้ล่ะ?

เขาจบเห่จริงๆ แล้ว!

“ฟาง…ฟางผิง…ยังต้องวิ่งอีกหรือเปล่า?”

ทั้งสองคนรับรู้ถึงกลิ่นอายที่แข็งแกร่งแผ่กระจายออกมา ปีศาจด้านหลังนั้นถูกกดดันจนหมอบราบกันไปหมด

ปีศาจระดับกลางบางส่วนเตรียมจะวิ่งหนี กลับถูกบีบจนกลายเป็นเนื้อบด

ฟางผิงและฉินเฟิ่งชิงไม่ได้ถูกพลังจิตใจควบคุม แต่ก็รับรู้ได้ถึงพลังกดดันที่ไร้รูปร่างเช่นกัน

วิ่งงั้นเหรอ?

วิ่งตอนนี้จะเป็นการยั่วโทสะเจี่ยวหรือเปล่า?

ในราตรีเจี่ยวเดินนวยนาดมาทางนี้อย่างช้าๆ ผิวหนังสีทองส่องแสงเหลืองอร่ามท่ามกลางความมืด

ฉินเฟิ่งชิงแข้งขาอ่อนแรงอยู่บ้าง ค่อยๆ หยุดฝีเท้าลง เขารับรู้ได้ถึงการจับจ้องและแรงกดดันในอากาศ

ฟางผิงที่วิ่งกระหืดกระหอบก็หยุดฝีเท้าลงอย่างช้าๆ เช่นกัน

“เจี่ยว…”

ฉินเฟิ่งชิงเหลียวคอที่แข็งทื่อไปมอง เอ่ยอึกอักว่า “พวกเรา…ต้องถูกฝังกันแบบนี้แล้ว?”

เจอกับสิ่งมีชีวิตระดับสูง ไม่ถูกฝังถึงจะแปลก

วิ่ง นั่นคงวิ่งไม่ชนะอยู่แล้ว

ฟางผิงเผยสีหน้าหนักอึ้ง กระซิบว่า “ไม่ต้องพูด อีกอย่าง ครั้งนี้ถ้านายรอด ของรางวัลทั้งหมดต้องเป็นของฉัน!”

“ฉันจะตายอยู่แล้ว นายยังจะพะวงเรื่องพวกนี้อีก…”

ฉินเฟิ่งชิงแทบจะร้องไห้ออกมารอมร่อ มาถึงขั้นนี้แล้ว นายยังจะคิดเรื่องพวกนี้อีก?

เจี่ยวตัวนี้เหมือนจะสูงกว่าขั้นเจ็ดซะอีก!

ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่เคยเจอกับยอดฝีมือขั้นเจ็ดมาก่อน แต่แรงกดดันนั้นแตกต่างออกไปจริงๆ

ฟางผิงรับรู้ได้เช่นกัน ทั้งยังสำราจความเปลี่ยนแปลงของเจี่ยว แข็งแกร่งขึ้นมาก ผิวหนังด้านนอกส่องสว่างไสวยิ่งกว่าเดิม!

“อย่างต่ำคือขั้นแปด!”

ฟางผิงคาดคะเนออกมา ครั้งก่อนเจี่ยวตัวนี้กำลังเลื่อนขั้นจริงๆ ด้วย

ไม่คุยไร้สาระกับฉินเฟิ่งชิงต่อ ฟางผิงเห็นว่าเจี่ยวมาแล้ว ก็ตะโกนเสียงดังทันที “ราชาเจี่ยวผู้ยิ่งใหญ่ ครั้งนี้ผมวิ่งไปไกลอยู่บ้าง นำอาหารนับไม่ถ้วนมาให้ท่านแล้ว เชิญรับประทานได้เต็มที่!”

ระหว่างที่ฟางผิงพูดก็ชี้ไปที่ปีศาจระดับกลางนับร้อยตัวด้านข้าง

เยอะขนาดนี้ นายกินอิ่มแล้ว คงไม่สนใจฉันแล้วมั้ง?

ดวงตาขนาดใหญ่ของเจี่ยวเผยความสงสัยขึ้นมา ฟางผิงกลับรีบตะโกนว่า “มีเยอะแยะ อีกอย่าง ครั้งหน้าผมจะนำมาให้ท่านอีก จะได้อิ่มไปหลายวัน…”

ฉินเฟิ่งชิงที่อยู่ด้านข้างเผยท่าทีมึนงง

ตอนที่ 306 ฉันเคยวิ่งชนะขั้นแปด (1) 1

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน