ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 307

ตอนที่ 307 นายกล้าหาเรื่องตัวสร้างปัญหา (1)

ตอนที่เข้าใกล้เมืองความหวัง ฟางผิงก็เห็นยอดฝีมือกลุ่มหนึ่งยืนอยู่กลางอากาศหน้าประตูเมืองแล้ว

เห็นได้ชัดว่ายอดฝีมือระดับสูงสองคนที่ทำสงครามอยู่ไกลๆ ได้ดึงดูดความสนใจของเมืองความหวังแล้ว

การปะทะกันของยอดฝีมือขั้นเจ็ดขั้นแปด บางทีพวกฟางผิงที่อยู่ไกลอาจจะจับสังเกตไม่ได้ แต่ปรมาจารย์ยอดฝีมือรับรู้ได้อยู่แล้ว

ปรมาจารย์ผู้แข็งแกร่งปลดปล่อยพลังจิตใจออกมาครอบคลุมอาณาเขตไม่ได้เยอะเท่าไหร่ หากต่อสู้กันจริงๆ พลังจิตใจของยอดฝีมือขั้นเจ็ดอาจจะครอบคลุมแค่สี่สิบห้าสิบเมตรเท่านั้น

แต่คลื่นพลังงาน ยอดฝีมือพวกนี้กลับสามารถสัมผัสได้ไกลอย่างมาก

ผู้แข็งแกร่งระดับสูงทำสงครามกัน คลื่นพลังงานจะทวีความรุนแรงยิ่งขึ้น ยอดฝีมือของเมืองความหวังที่นั่งรักษาการณ์อยู่สัมผัสได้อยู่แล้ว

—

ห่างจากเมืองความหวังประมาณห้าร้อยลี้

จู่ๆ ฟางผิงก็ตะโกนว่า “รายงาน! ฟางผิงและฉินเฟิ่งชิงจากมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ล่อยอดฝีมือถ้ำเข้าไปในป่าราชันเจี่ยว วางแผนสังหารระดับสูง!”

“…”

ทั่วทั้งเมืองมีแต่ความเงียบ

—

กลางอากาศเมืองความหวัง

สวี่โม่ฟู่มองชายชราเจ้าเนื้อที่อยู่ด้านข้างแวบหนึ่ง ผ่านไปสักพักจึงเอ่ยว่า “มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้เป็นแหล่งถือกำเนิดอัจฉริยะจริงๆ ด้วย…”

‘อัจฉริยะ’ คำนี้ พูดเน้นหนักเป็นพิเศษ

ชายชราเจ้าเนื้อหัวเราะ “เป็นอัจริยะจริงๆ ข้างหน้านั้นเป็นเจี่ยวและฝ่ายศัตรูระดับสูงทำสงครามกันสินะ?”

สวี่โม่ฟู่ยังไม่ทันได้เปล่งเสียง กลับมีเงาหนึ่งหายวับไปปรากฏอยู่ข้างหน้าฝูงชนอย่างว่องไว

“เป็นลมหายใจของเจี่ยว…แข็งแกร่งกว่าเดิมด้วย!”

คนที่พูดเป็นชายชราผมสีดอกเลา เอ่ยด้วยใบหน้าเคร่งขรึม “ขั้นแปด เจี่ยวทะลวงด่านแล้ว ไม่แปลกใจที่ช่วงนี้ป่าราชันเจี่ยวมีร่องรอยการขยับขยาย เจี่ยวขั้นแปด…”

ร่างทองขั้นแปด สัตว์ประหลาดร่างทองขั้นแปดนั้นแข็งแกร่งไร้เทียมเทียบจริงๆ

หากขั้นแปดของมนุษย์ประมือกับสัตว์ประหลาดขั้นแปด มีโอกาสแพ้มากกว่าชนะ

พูดจบ ชายชราก็ขมวดคิ้วว่า “น่าเสียดาย”

น่าเสียดายที่เจี่ยวไม่ได้อยู่ฝั่งมนุษย์ชาติ ไม่งั้นตอนนี้ชายชราคงจะมุ่งหน้าไปร่วมชมสงคราม ถือโอกาสลอบสังหารยอดฝีมือถ้ำที่ถูกเจี่ยวสกัดไว้เช่นกัน

แต่สัตว์ประหลาดและยอดฝีมือถ้ำต่อสู้กัน ยอดฝีมือมนุษย์ไม่กล้าจะบุ่มบ่ามบุกเข้าไปเท่าไหร่

หากบุกเข้าไป บางทีอาจก่อให้เกิดความเกลียดชังกับทั้งสองฝ่าย สุดท้ายนอกจากจะไม่สามารถสังหารยอดฝีมือถ้ำ กลับยังจะถูกเจี่ยวและอีกฝ่ายร่วมมือกันฆ่าตัวเองด้วย

ชายชราเสียดายอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะมองไปทางชายชราเจ้าเนื้อ “ไอ้หนูสองคนนี้มาผสมปนเปกันได้ยังไง?”

ชื่อเสียงของฉินเฟิ่งชิง ยอดฝีมือที่ประจำการณ์ในถ้ำใต้ดินรู้แทบทั่วกันแล้ว

ไม่เว้นแม้แต่ฟางผิงเช่นกัน เข้ามาในถ้ำเป็นครั้งแรกก็ถูกยอดฝีมือขั้นหกไล่ฆ่า นำข่าวเมืองตงขุยเคลื่อนทัพมารายงาน

ขึ้นชื่อว่าเป็นยอดฝีมือที่รักษาการณ์ในถ้ำใต้ดิน พวกเขายังคงรู้จักสองคนนี้อยู่บ้าง

ชายชราเจ้าเนื้อเป็นยอดฝีมือขั้นหกสูงสุดที่รักษาการณ์ในถ้ำใต้ดินเซี่ยงไฮ้ ได้ฟังจึงหัวเราะว่า “ผู้เฒ่าโค่ว เป็นลูกศิษย์ของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ทั้งนั้น ออกเดินทางด้วยกันไม่ใช่เรื่องปกติหรือไง? ทำไมถึงใช้คำว่าผสมปนเปกันล่ะ?”

ชายชราหัวเราะ สวี่โม่ฟู่ที่อยู่ด้านข้างเอ่ยอย่างปวดหัวอยู่บ้าง “คุณยังไม่รู้อีกหรือไง? สองคนนี้ตอนอยู่ขั้นสามกลัวอย่างเดียวว่าโลกจะไม่วุ่นวาย ตอนนี้เข้าสู่ขั้นสี่แล้ว นี่เพิ่งจะหนึ่งวัน…ทำไมถึงก่อเรื่องไปถึงพวกระดับสูงได้?”

เมื่อวานเพิ่งจะเข้าถ้ำเท่านั้น!

นี่มันยังไม่ถึงหนึ่งวันด้วยซ้ำ!

ผลลัพธ์ล่ะ?

ด้านหน้ากลับมีระดับสูงสองฝ่ายปะทะกันแล้ว!

ชายชราเจ้าเนื้อไม่ใส่ใจนัก เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “นี่ไม่ใช่เรื่องดีหรือไง? หมายความว่านักศึกษาของพวกเรามีความสามารถ ลองคิดดูสิ ครั้งนี้ไม่ว่าเป็นเจี่ยวฆ่าคนผู้นั้น หรือคนผู้นั้นฆ่าเจี่ยว สำหรับพวกเราแล้วมีอะไรเสียหายหรือไง? หากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งตายหรือตายไปทั้งคู่ นั่นถึงจะเป็นเรื่องดี”

การมีอยู่ของเจี่ยว เป็นภัยคุกคามของเมืองความหวังเช่นกัน

ทั้งสองฝ่ายอยู่ใกล้กันเกินไป

ป่าราชันเจี่ยวและเมืองความหวังระยะห่างเป็นเส้นตรงแค่ร้อยลี้เท่านั้น สำหรับยอดฝีมือระดับสูง สิบกว่านาทีอาจจะไล่ตามมาถึงแล้ว

การมีอยู่เช่นนี้ถือเป็นภัยอันตรายที่แฝงตัวอยู่ภายใน

แต่เจี่ยวแทบไม่ออกจากป่า ทางเมืองความหวังไม่อยากจะบุ่มบ่ามทำสงครามกับสิ่งมีชีวิตระดับสูงเพียงเพราะภัยคุกคามที่เล็กน้อยเช่นกัน แบบนี้จะทำให้เมืองเทียนเหมินแอบฉวยโอกาสโจมตีได้ง่าย

ชายชราแซ่โค่วนั้นแค่นยิ้ม “เป็นเรื่องดี…แต่ยังต้องระวังไว้หน่อย อายุน้อยกันถึงขนาดนี้”

ทั้งสองคนสร้างภัยให้ผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำและสัตว์ประหลาดเป็นเรื่องดีสำหรับมนุษย์

แต่สองคนนี้ต่างเป็นเมล็ดพันธุ์ชั้นยอด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน