ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 307
ตอนที่ 307 นายกล้าหาเรื่องตัวสร้างปัญหา (2)
ฟางผิงเห็นพวกเขาไม่ได้พกอาวุธมา คาดเดาได้เช่นกันว่าคนพวกนี้อยากจะทำอะไร ตะโกนออกมาทันที “มีแค้นต้องชำระ ฉันและฉินเฟิ่งชิงไม่ใช่คนเดียวกัน!”
พูดจบ ฟางผิงก็เว้นระยะจากฉินเฟิ่งชิงออกมา หมุนตัวเตรียมจะเดินผ่านพวกนั้นเข้าไปในเมือง
ปรากฏว่าในกลุ่มนั้นมีสามคนเดินออกมา จ้องมองฟางผิงด้วยรอยยิ้ม
ฟางผิงราวกับตระหนักได้ เขาเองก็มีศัตรูเหมือนกัน!
ตอนที่สามคนตรงข้ามเผยรอยยิ้มประสงค์ร้าย จู่ๆ ฟางผิงก็กระอักเลือดออกมา ล้มลงไปกับพื้นทันที ชี้นิ้วไปที่พวกเขา เอ่ยอย่างยากลำบากว่า “พะ…พวกนาย…นึกไม่ถึงว่าจะลงมือโหดเหี้ยมกับผู้สร้างคุณูปการต่อมนุษย์ชาติ…”
พูดจบ ฟางผิงก็เอียงหน้าลง กระอักเลือดพุ่งพรวดออกมา
ทุกคนต่างตกตะลึงไปหมด!
แม่งเหอะ นี่จะจบที่ตรงไหน?
อย่างน้อยนายก็รอพวกฉันลงมือก่อนแล้วค่อยล้มไม่ได้หรือไง!
กลางอากาศ ชายชราอ้วนกระโดดลงมาสู่พื้น มองฟางผิงที่ยังแกล้งตายไปแวบหนึ่ง มุมปากกระตุกเล็กน้อย ผ่านไปสักพักจึงเอ่ยว่า “ลุกขึ้น”
“หนึ่งร้อยล้านค่ารักษา!” ฟางผิงฟื้นคืนชีพขึ้นมาชั่วพริบตา เริ่มลงมือตบทรัพย์ทันที
“ลุกขึ้น!”
ชายชราอ้วนแทบจะทนไม่ไหว นายจะรีดไถกันโจ่งแจ้งเกินไปแล้ว!
“ห้าสิบล้าน ไม่งั้นผมจะไปรายงานกับหน่วยทหาร บอกว่าพวกเขาวางแผนฆ่าเพื่อนร่วมชาติ ปล้นสหายร่วมรบ สมรู้ร่วมคิดกับลัทธินอกรีตและพวกถ้ำ…”
ยอดฝีมือระดับกลางที่เพิ่งเดินออกจากเมืองมาพวกนั้นตกตะลึงกันหมด
เวลานี้ฟางผิงยังคงไม่ยอมลุกขึ้น หอบหายใจว่า “อย่างน้อยต้องสามสิบล้าน ไม่งั้นเรื่องไม่จบ พวกนายอัดฉินเฟิ่งชิงก็แล้วไป ยังคิดจะลงมือโหดเหี้ยมกับฉัน ฉันได้รับความกระทบกระเทือนจิตใจ เดิมทีก็ถูกยอดฝีมือระดับสูงไล่ฆ่ามาตลอดทาง ปราณใช้จนหมดเกลี้ยง พวกนายแทบจะสั่นสะเทือนถึงอวัยวะภายในของฉันแล้ว ทุกคนเห็นกันตำตา ฉันกระอักเลือดไปเยอะขนาดนี้ต่อหน้าคนมากมาย นึกไม่ถึงว่าพวกนายจะใส่ร้ายว่าฉันเป็นผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำ นอกจากทำลายชื่อเสียงแล้ว ยังลอบลงมืออย่างเหี้ยมโหด อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าพวกนายเป็นใคร กลับไปฉันจะตรวจสอบออกมาให้หมด เรียกสามปรมาจารย์ใหญ่ของเซี่ยงไฮ้และพวกอาจารย์ของฉันไปขอคำตอบถึงหน้าประตู…”
ทุกคนต่างเผยสีหน้าเขียวคล้ำ ชายชราอ้วนปวดหัวเช่นกัน
ผ่านไปสักพัก ชายชราอ้วนจึงหันหน้าไปว่า “ชดใช้ไปเถอะ!”
“หา?”
ทุกคนต่างตกตะลึง
“หาอะไร ชดใช้ไป ไม่งั้นจะทำยังไงได้อีก? พวกนายสมองละลายไปกับน้ำแล้วหรือไง คิดอะไรอยู่ถึงกล้าหาเรื่องเจ้าเด็กสองคนนี้?”
ยอดฝีมือระดับกลางมองหน้ากันไปมา ผ่านไปสักพัก หัวหน้าคนนั้นจึงเอ่ยอย่างไร้เรี่ยวแรงว่า “ได้”
คนอื่นๆ ต่างพูดไม่ออก แม่งเหอะ คนอะไรกันเนี่ย!
ฉินเฟิ่งชิงที่ถูกทุกคนลืมเลือน เวลานี้ราวกับดึงสติกลับมาได้ พูดขึ้นทันทีว่า “ฉันต้องการห้าสิบล้านเหมือนกัน…ไม่สิ อย่างน้อยต้องสามสิบล้าน!”
ทุกคนเผยสีหน้าดูแคลน ไม่ใครสนใจเขา พากันแยกย้ายกลับเมือง
ฉินเฟิ่งชิงงงงัน หลุดปากด่าว่า “ถือสิทธิ์อะไรชดใช้เขา แล้วฉันล่ะ? เห็นฉันรังแกง่ายงั้นเหรอ?”
ตอนนี้ฟางผิงที่อยู่ด้านข้างกระโดดขึ้นมาอย่างมีชีวิตชีวา ปัดฝุ่นออกจากร่างกาย เอ่ยอย่างดูแคลนว่า “ปัญญาอ่อน นายไม่ได้กระอักเลือด ทั้งไม่ได้ล้มลงไป เลียนแบบคนอื่นไม่มืออาชีพพอ ใครจะสนใจนาย ใช่สิ ครั้งก่อนนายถูกคนตามฆ่า ตรวจสอบดูอาจจะเป็นศัตรูเก่าของนายก็ได้ ไอ้โง่เอ้ย สมควรแล้วที่ถูกคนซ้อม”
ฉินเฟิ่งชิงหมดคำจะพูดถึงที่สุด ผ่านไปสักพักจึงพึมพำว่า “นายหาเงินได้สามสิบล้าน?”
“อืม”
“แค่ล้มลงในเวลาสั้นๆ เนี่ยนะ?”
“ใช่”
“ตอนนี้หาเงินกันง่ายขนาดนี้แล้ว?”
“ผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลางขั้นเจ็ดขั้นแปดคนหนึ่งออกเงินไม่ถึงห้าล้านด้วยซ้ำ จะนับว่าเป็นเรื่องอะไรกัน ครั้งนี้ถ้ามีปรมาจารย์มา นั่นถึงจะกอบโกยได้อย่างหนัก ไม่ถึงห้าร้อยล้าน ฉันนอนรอให้ขั้นเก้ามาช่วยทวงความยุติธรรมยังได้”
“ครั้งหน้าฉันจะทำแบบนี้บ้าง”
“งั้นนายต้องระวังหน่อย ตอนที่มีคนเยอะค่อยลงมือ คนน้อยก็ระวังถูกฆ่าปิดปาก”
“ไร้สาระ ฉันรู้อยู่แล้ว”
“…”
ทั้งสองคนคุยกันราวกับด้านข้างไม่มีใครอยู่ แค่ช่วงเวลาสั้นๆ วิธีตบทรัพย์ยอดฝีมือระดับกลางก็ถูกเปิดโปงออกมา
ชายชราอ้วนฟังจนใบหน้าดำคล้ำ มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้นี่มันอะไรกัน?
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน