ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 314

ตอนที่ 314 เลือกยังไงดี (2)

หลู่เฟิ่งโหรวส่ายหัวเบาๆ “อันที่จริงตอนนี้หนานเจียงเตรียมตัวพร้อมอย่างดีแล้ว รัฐบาลกลางและหน่วยทหารต่างเตรียมพร้อมหมดแล้ว พื้นที่อื่นๆ ก็มีการเตรียมความพร้อมเหมือนกัน สำหรับหนานเจียงแทบไม่มีความแตกต่างอะไร แต่จางติ้งหนานยังคงเชิญชวนผู้ฝึกยุทธ์ทั่วสารทิศมาเข้าร่วมสงครามผู้คุ้มกัน เพราะเขาให้ความสำคัญกับหนานเจียงเกินไป ไม่อยากให้มีช่องโหว่อะไรเกิดขึ้น จางติ้งหนานเป็นผู้ว่าที่ดีคนหนึ่ง จุดนี้ไม่อาจโต้แย้งได้ แต่หากจะเพิ่มคำชื่นชมให้เขา เขาก็เป็นแค่ผู้ว่าที่ดีของหนานเจียงเท่านั้น…”

“เอาเถอะ ลากประเด็นออกไปไกลแล้ว”

หลู่เฟิ่งโหรวไม่พูดเรื่องนี้ต่อ แต่ยังคงครุ่นคิด พูดเสริมว่า “ผู้ฝึกยุทธ์รุ่นเก่าต่างเห็นความสำคัญของบ้านเกิดอย่างมาก ผู้ฝึกยุทธ์รุ่นใหม่กลับไม่ได้สนใจขนาดนั้น”

อย่างรุ่นของจางติ้งหนานก็ให้ความสำคัญกับบ้านเกิดเมืองนอนกว่าคนสมัยนี้

ไม่ใช่แค่จางติ้งหนาน ปัจจุบันมีผู้ฝึกยุทธ์รุ่นเก่าหลายคนเป็นแบบนี้เช่นกัน

ในถ้ำใต้ดินบ้านเกิด พวกเขาสามารถหลั่งเลือดสละชีพโดยไม่เสียดายได้

แต่หากมีความต้องการช่วยเหลือจากภายนอก คนพวกนี้จะปัดความรับผิดชอบหรืออาจจะออกไปทำงานอื่นไม่คิดลงแรงสนับสนุน

ไม่อาจพูดได้ว่าพวกเขาเป็นคนเลว พวกเขาอยู่ที่ถ้ำใต้ดินบ้านเกิดยอมสละเลือดเนื้อ เป็นทหารรุ่นสู่รุ่น เข้าสู่ถ้ำใต้ดินทั้งบ้าน เห็นอยู่กันจนชินตา

รบตายในถ้ำใต้ดินก็มีให้เห็นอยู่ตลอด

คนพวกนี้จะบอกว่าพวกเขาเป็นคนเลวได้งั้นเหรอ?

รวมถึงครอบครัวตระกูลเฉินและปู่ของเฉินเจียเซิงจากมหาวิทยาลัยตงหลิน อันที่จริงพวกเขาก็เป็นแบบนี้ หลั่งเลือดในสนามรบเพื่อตงหลิน สละชีพโดยไม่เสียดายเพื่อตงหลิน

เปลี่ยนเป็นสถานที่อื่น ปรมาจารย์ตระกูลเฉินอาจไม่สู้สุดใจขนาดนี้เสมอไป

คุณคิดว่าเขารักแค่บ้านเกิดเมืองนอน คิดว่าเขาโบราณหัวรั้น นั่นก็เป็นแค่ความคิดส่วนตัวของคุณ พวกเขายังคงเป็นวีรบุรุษผู้กล้าหาญ

ฟางผิงถอนหายใจว่า “งั้นผมควรจะทำยังไงดี?”

“ไม่รู้ เลือกเอาเอง ฉันเป็นแค่อาจารย์ของเธอ ไม่มีอำนาจตัดสินความเป็นความตายให้เธอได้ ผู้ฝึกยุทธ์คิดเพื่อส่วนรวมทั้งคิดเพื่อส่วนตนเช่นกัน จิตใจที่เห็นแก่ส่วนรวมและจิตใจที่เห็นแก่ตัวแทบไม่แตกต่างกัน หากยกเรื่องคุณธรรมมาพูด ฉันหวังให้เธอไป แต่ถ้าเป็นความเห็นแก่ตัว ฉันอยากให้เธอไม่รับภารกิจนี้ ยอดฝีมือระดับสูงลงมือ เธอต้องพนันกับโชคชะตา”

“ถ้ามีขั้นแปดสองคนคุ้มครอง ความปลอดภัยของผมก็จะมีการรับประกัน?”

“มีน่ะมี แน่นอนว่าบางครั้งถ้าดวงซวยก็ช่วยไม่ได้จริงๆ”

หลู่เฟิ่งโหรวส่ายหัว แม้จะมีขั้นเก้าคุ้มครอง ถ้าดวงซวยเธอก็ต้องตาย นี่เป็นเรื่องที่พูดยาก

“อธิการจะรับปากคุ้มครองผมหรือเปล่า?”

“ไม่แน่”

หลู่เฟิ่งโหรวเอ่ยต่อว่า “ปรมาจารย์ของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้อาจไม่รับปากเสมอไป เพราะนี่จะทำให้มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ติดไปอยู่ในโคลนลึกได้ แน่นอนว่าถ้าเธอเอ่ยออกมาจริงๆ แม้ว่าในใจจะไม่ยินยอม พวกเขาก็อาจไม่ปฏิเสธเช่นกัน แต่เธอคิดให้ดี ถ้าเธอตายแล้ว มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ก็ไม่จำเป็นต้องติดหล่มไปกับหนานเจียงอีก”

ฟางผิงมุมปากกระตุก ตอนนี้ให้ฉันเชิญ ฉันยังไม่กล้าเชิญด้วยซ้ำ

“งั้นร่างทองขั้นแปดหนึ่งคนกับขั้นเจ็ดหนึ่งคนพอได้ไหมครับ?”

“มันก็ได้เหมือนกัน มีสองคนอยู่ ประเด็นหลักต้องมีคนหนึ่งสกัดไว้ ให้มีหลักประกันความปลอดภัย ถึงช่วงเวลาสำคัญขั้นแปดคนนั้นก็ต้องยินดีลงมือ ย่อมสามารถควบคุมสถานการณ์ได้”

ระหว่างที่พูด หลู่เฟิ่งโหรวเอ่ยว่า “บางทีจางติ้งหนานอาจขอให้ขั้นแปดลงมือได้ เธอไม่ได้ถามเรื่องนี้?”

ฟางผิงยิ้มเฝื่อนๆ “ผมไม่กล้าเชื่อนักการเมือง หากผมรับภารกิจจริงๆ นั่นคงต้องหาคนเอง ผมกลัวว่าถึงเวลานั้นผู้ว่าจางจะพูดว่าคนเป็นเรื่องเล็ก หนานเจียงเป็นเรื่องใหญ่ ร้องไห้คงจะร้องไม่ออกด้วยซ้ำ”

หลู่เฟิ่งโหรวหัวเราะ “ยังไม่นับว่าโง่ถึงขั้นกู่ไม่กลับ แม้ว่าจางติ้งหนานอาจไม่ทำอย่างนั้นเสมอไป แต่หากเจอสถานการณ์ที่ต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งจริงๆ จะเลือกฆ่าระดับสูงของพวกนอกรีตหรือช่วยชีวิตเธอ นั่นพูดยากแล้ว”

“พอจะมองภาพออกแล้วครับ”

ฟางผิงส่ายหน้าเล็กน้อย ไม่ได้เอ่ยขุ่นเคืองอะไร ยังคงเป็นประโยคนั้น ทุกคนอยู่ในจุดที่ไม่เหมือนกัน

กล่าวอีกนัยหนึ่งหากเจอสองคนตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน จะเลือกช่วยเหลือน้องสาวตัวเองหรือช่วยผู้ฝึกยุทธ์อัจฉริยะ ฟางผิงมีคำตอบอยู่ในใจเช่นกัน

“อาจารย์ งั้นผมขอตัวก่อน”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน