ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 318
ตอนที่ 318 ให้ความสำคัญผมเกินไปแล้ว (1)
ตอนเย็นหนึ่งทุ่ม
ฟางผิงเช็ดทำความสะอาดดาบยาวแล้ว เห็นได้ชัดว่ายังลังเลอยู่บ้าง ท้ายที่สุดก็วางดาบลง
ครั้งนี้อาจไม่ได้ใช้เสมอไป พกดาบไปกลับจะเป็นภาระมากกว่า
“มีระดับสูงสี่คนคุ้มกัน หากยังตายอีก ฉันคงเป็นคนดวงกุดแล้วจริงๆ”
ฟางผิงพึมพำเสียงเบา ภารกิจนี้ความเสี่ยงไม่ได้สูงมาก
เก็บสัมภาระคร่าวๆ แล้วก็ตรวจสอบยาบำรุงในกระเป๋าเล็กน้อย ฟางผิงมียาฟื้นคืนชีวิตทั้งหมดสิบเอ็ดเม็ด ขอแค่ไม่ตายในชั่วพริบตา ยังคงมีทางช่วยชีวิตอยู่แล้ว
—
ด้านนอกประตูมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้
จางอวี่เฉียงพยักหน้าเล็กน้อย เปิดประตูรถว่า “เชิญประธานฟาง!”
“หัวหน้าจางเกรงใจเกินไปแล้ว”
ฟางผิงขึ้นรถ นี่เป็นรถส่วนตัวของจางอวี่เฉียง ด้านหน้าเป็นคนขับรถของเขาเอง
ฟางผิงขึ้นรถแล้วก็มองคนขับรถแวบหนึ่ง ถอนหายใจไม่พูดอะไรอีก
จางอวี่เฉียงรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ กลับไม่ได้อธิบายอะไร
เพื่อความสมจริง เพื่อให้คนพวกนั้นเชื่อ ทางหนานเจียงจำเป็นต้องแสดงให้เห็น
จางอวี่เฉียงมาร่วมเดินทางกับฟางผิงมุ่งหน้าไปยังหนานเจียง นี่ถือเป็นเค้าลางความร่วมมือระหว่างหนานเจียงและมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้
ฟางผิงซึ่งเป็นบุคคลสำคัญที่เชื่อมโยงระหว่างมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้และหนานเจียงมุ่งหน้าไปหนานเจียงปรึกษาหารือเรื่องความช่วยเหลือของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ หากหนานเจียงไม่โผล่หน้าออกมาสักนิด นั่นคงหมายความว่าทางหนานเจียงเฉยเมยเกินไป ไม่สอดคล้องกับท่าทีของจางติ้งหนาน
ฟางผิงขึ้นรถแล้วก็เริ่มหลับตารวบรวมสมาธิ เห็นได้ชัดว่าไม่มีอารมณ์จะพูดคุย
จางอวี่เฉียงไม่พูดอะไรเช่นกัน มองออกไปนอกหน้าต่าง ไม่รู้ว่าในใจคิดอะไรอยู่
—
มหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้เซี่ยงไฮ้
โรงอาหารชั้นสอง
ตาเฒ่าหลี่ยกแก้วสุรา ค่อยๆ จิบทีละคำอย่างพอใจ เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “นี่เป็นเหล้าที่ฉันเก็บไว้สิบปีก่อน นึกไม่ถึงว่ายังอยู่ รสชาติไม่เลวจริงๆ”
หลู่เฟิ่งโหรวที่อยู่ตรงข้ามกลับดื่มหมดรวดเดียว เอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “ฉันคิดว่านายจะมอบกระบี่อมตะให้เขาสืบทอดต่อซะอีก ทำไมไม่มีล่ะ?”
“ช่างเถอะ ไม่ใช่ของดีอะไร”
ตาเฒ่าหลี่แค่นยิ้ม “ฉันบ่มเพาะกระบี่อมตะมาเป็นสิบปี ทำใจไม่ได้เหมือนกัน”
“นายไม่ได้ชักดาบออกมากว่าสิบปีแล้ว?”
“เหมือนจะอย่างนั้น”
“สิบปีลับกระบี่ กระบี่นี้ของนายขัดเกลายังไงบ้าง?”
“ไม่รู้”
ตาเฒ่าหลี่หัวเราะ “มีทั้งความแค้น ความขุ่นเคือง ความโมโห ความไม่พอใจ กระบี่นี้ฉันเก็บมาสิบปี บางทีอีกไม่นานยุทธภพอาจจะมีตำนานของหลี่ฉางเซิงขึ้นมาอีกครั้ง หนึ่งกระบี่สังหารเทพ เธอคิดว่ายิ่งใหญ่พอหรือเปล่าล่ะ?”
หลู่เฟิ่งโหรวไม่ตอบ ตาเฒ่าหลี่ยกแก้วขึ้นดื่มจนหมดเกลี้ยงก่อนจะหยัดกายขึ้นด้วยรอยยิ้ม “ฉันจะไปดูหน่อย”
“นายไปมีประโยชน์อะไร? ติดตามไปตั้งสี่คน ไม่จำเป็นต้องให้นายลงมือหรอก?”
“ดูเรื่องสนุก ถือโอกาสสอดแนมสถานการณ์ด้วย ฆ่าขั้นเจ็ด ฉันไม่อยากทำเท่าไหร่!”
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน