ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 320

ตอนที่ 320 ผมแค่ดูเท่านั้น (2)

“กลัวก็แต่ว่าในหมู่ขั้นเก้าตอนนี้มีคนของลัทธินอกรีตอยู่?”

“ใช่” ตาเฒ่าหลี่ครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนจะส่ายหัว “ช่างเถอะ เรื่องนี้พวกเรายุ่งไม่ได้หรอก ไม่มีคุณสมบัติพอ คนอื่นๆ น่าจะรู้เหมือนกัน”

“งั้นแก่นหัวใจเป็นของมนุษย์ ผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำหรือสัตว์ประหลาดกัน?”

“ไม่รู้”

ฟางผิงไร้คำจะพูด เอ่ยว่า “มันมีประโยชน์อะไรเหรอครับ?”

“ปกติยาบำรุงจะไม่มีผลต่อยอดฝีมือระดับสูง สิ่งนี้จะช่วยหลอมกะโหลกของพวกเขา ใช้แก่นหัวใจของยอดฝีมือหลอมร่างกายตัวเองสามารถทำให้กะโหลกหลอมได้ง่ายขึ้น”

“มีมูลค่าหรือเปล่า?”

“มีมูลค่า เพราะการกลั่นหลอมเป็นเรื่องยุ่งยาก ต่ำกว่าขั้นเก้ายากที่จะทำได้ เธอน่าจะจินตนาการออก ให้ขั้นเก้าเป็นคนลงมือ แค่นี้ต้องใช้ค่าตอบแทนมากเท่าไหร่? มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ไม่ขายสิ่งนี้ ทั้งไม่มีขาย ในความเป็นจริงยอดฝีมือระดับสูงไม่ค่อยแลกเปลี่ยนของพวกนี้เช่นกัน หากจะขายจริงๆ ก็ไม่ต่ำกว่าห้าสิบล้าน”

“ก็ไม่เท่าไหร่ ผมยังคิดว่าจะหลายร้อยล้านซะอีก”

ปากบอกว่าไม่เท่าไหร่ ตัวเองกลับพูดกระอึกกระอักว่า “อาจารย์ นี่มันของผมจริงๆ เจี่ยวเอาให้ผม…”

ตาเฒ่าหลี่ชำเลืองมองเขาแวบหนึ่ง ไม่สนใจเขาอีก

ฟางผิงถอนหายใจ ถอดรองเท้าอีกฝ่ายอีกครั้ง

รองเท้าสองคู่ แก่นหัวใจหนึ่งเม็ด นี่เป็นของทั้งหมดที่เขาได้

ไม่มีอาวุธ

แต่รางวัลพวกนี้ ตอนนี้ถูกตาเฒ่าหลี่เอาไปหมดแล้ว ฟางผิงจนใจอย่างยิ่ง งั้นไม่ใช่ว่าฉันคลำศพเสียเปล่าหรือไง?

—

สิบนาทีหลังจากนั้น

การต่อสู้กลางอากาศก็สิ้นสุดลง

ภายใต้วงล้อมของยอดฝีมือสี่คน อีกฝ่ายมีแค่คนเดียว ไม่มีทางให้ถอยหนี ส่งเสียงคำรามโมโหอย่างสิ้นหวังแล้ว สุดท้ายก็ตกสู่ความเงียบสงบ

ตอนนี้ฟางผิงและตาเฒ่าหลี่มาถึงจุดเกิดเหตุแล้วเช่นกัน

พื้นดินนั้นกลายเป็นหลุมลึกนานแล้ว รอยแตกขนาดใหญ่ขยายกว้างถึงพันเมตร

ทางด่วนนั้นแทบไม่เหลือเค้าเดิมตั้งนานแล้ว

ด้านหน้าเหมือนเห็นคนของหน่วยทหารและหน่วยสืบสวนปิดกั้นถนนไม่ให้คนเข้าอย่างรางๆ

ฟางผิงสอดส่องไปทั่ว ไม่ได้ร้อนใจมองศพของยอดฝีมือร่างทอง กลับตะโกนว่า “พี่จาง?”

“ยังอยู่หรือเปล่าครับ?”

ตะโกนอยู่ยกใหญ่กลับมีเพียงความเงียบ

ตอนนี้เถียนมู่ที่ทั่วร่างเต็มไปด้วยเลือด ส่ายหัวว่า “ไม่อยู่แถวนี้ น่าจะหนีไปแล้วมั้ง”

“ไม่ตายสินะครับ?”

“ไม่รู้”

เถียนมู่พูดอย่างไม่ใส่ใจ “ตายไม่ตายก็เหมือนกัน หนานเจียงอยากล่องูออกจากถ้ำ ขั้นห้าตายไปหนึ่งคน สังหารระดับสูงสามคนได้ จางติ้งหนานไม่สนใจหรอก ในเมื่อมาแล้ว งั้นก็ต้องเตรียมตัวเตรียมใจ”

“ผมไม่ได้เตรียมตัวตายสักหน่อย”

ฟางผิงพึมพำ จางอวี่เฉียงไม่ได้ตายล่ะมั้ง?

เขาจำได้ว่าจางอวี่เฉียงหนีไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน ทั้งหลังจากนั้นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเจ็ดที่ถูกเถียนมู่สังหารก็ไล่ตามฆ่าฟางผิง ไม่ใช่จางอวี่เฉียง

นี่หากยังตาย คงดวงซวยขั้นสุดแล้ว?

ระหว่างที่คิด ไกลๆ นั้นจางอวี่เฉียงก็ตะโกนเสียงดัง “ปรมาจารย์ทุกท่าน พวกเราเข้าไปได้หรือเปล่า?”

เถียนมู่กวาดสายตามองแวบหนึ่งก่อนจะมองไปทางฟางผิง แค่นหัวเราะว่า “เห็นหรือยัง? ทักษะเอาตัวรอดของนักการเมืองพวกนี้ไม่อ่อนด้อยอยู่แล้ว ยังมีชีวิตรอด เมื่อกี้น่าจะไปหาหน่วยทหารในพื้นที่ ครั้งหน้าเจอนักการเมืองพวกนี้ประสบอันตราย ถ้าฝีมือไม่ถึง ไม่ต้องสนใจพวกเขา พวกเขาฝีมือต่อสู้ธรรมดา ทักษะเอาชีวิตรอดกลับไม่อ่อนด้อย”

“แค่กๆ”

โค่วเปียนเจียงกระแอมไอเบาๆ หุบปากไปซะ จะล่วงเกินคนให้ได้เลยหรือไง?

ไม่มองเถียนมู่อีก โค่วเปียนเจียงเอ่ยว่า “เข้ามาเถอะ”

ไม่นานจางอวี่เฉียงก็พาทหารคนหนึ่งและผู้ที่สวมชุดหน่วยสืบสวนอีกคนหนึ่งเข้ามา

พวกเขามองไปทางพวกปรมาจารย์ด้วยท่าทีนอบน้อม ก่อนจะละล่ำละลักถามว่าต้องการความช่วยเหลืออะไรหรือเปล่า

“ผู้ว่าในพื้นที่ล่ะ?”

เถียนมู่ถามออกไป ผู้อำนวยการหน่วยสืบสวนเจี้ยนอันตอบทันที “ผู้ว่ากำลังปลอบขวัญประชาชน ผมจะโทรศัพท์หาผู้ว่าเดี๋ยว…”

“ไม่ต้องหรอก ดีแล้ว ควรปลอบขวัญประชาชนไม่ให้เกิดความวุ่นวาย ทางนี้ต้องปิดกั้นถนน พวกคุณทำธุระของตัวเองไปเถอะ” โค่วเปียนเจียงพูดไม่กี่ประโยคเพื่อไล่พวกเขาออกไป

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน