ตอนที่ 321 ตีให้พวกนายร้องไห้ (1)
กลางดึก
ในที่สุดฟางผิงและตาเฒ่าหลี่ก็กลับมาถึงมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้
ส่วนทางหนานเจียง ฟางผิงไม่ไปแล้ว ไม่งั้นจางติ้งหนานเอ่ยปาก เขาคงยากจะปฏิเสธ
เรื่องมาถึงตรงนี้ จางติ้งหนานไม่อาจอ้างเรื่องบ้านเกิดเมืองนอนอะไรกับเขาได้แล้วเช่นกัน
“ไม่เลวเลย ครั้งนี้เทียวไปทีหนึ่งสังหารร่างทองขั้นแปดไปหนึ่งคน ขั้นเจ็ดสองคน นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปสามารถทำได้”
ตาเฒ่าหลี่ฟังหูซ้ายทะลุหูขวา ทำใจให้ชินก็เพียงพอแล้ว
แม่งเหอะ เธอยังกล้าพูดว่าเป็นฝีมือของตัวเอง?
“ขั้นแปดฉันเป็นคนฆ่า” ตาเฒ่าหลี่ครุ่นคิดก่อนจะเอ่ยออกไป
ฟางผิงเอ่ยอย่างกระจ่างแจ้ง “เข้าใจแล้ว คุณฆ่าขั้นแปด ผมฆ่าขั้นเจ็ดสองคน”
ทั้งสองคนสร้างความสุขให้ตัวเอง ราวกับด้านข้างไม่มีใครอยู่
ฟางผิงพูดจบ เอ่ยเสริมว่า “ดังนั้นสินสงครามของขั้นเจ็ดทั้งสองคนต้องเป็นของผม คุณว่าถูกหรือเปล่า?”
ขั้นแปดถูกคนเอาไปแล้ว ตาเฒ่าหลี่บอกว่าตัวเองฆ่าขั้นแปด แบบนั้นก็ได้ ไม่มีข้อผูกมัดให้ขัดแย้งกันแล้ว
ตาเฒ่าหลี่ใบหน้าดำคล้ำ ที่แท้ก็รอแบบนี้อยู่นี่เอง!
“เดี๋ยวจะให้คนส่งเข้าไปอีกที”
“อาจารย์ ไม่จำเป็นหรอกมั้งครับ? พวกปรมาจารย์ไม่สนใจเรื่องพวกนี้ ไม่งั้นคงเอาไปนานแล้ว หากมีของดีจริงๆ คุณคิดว่าพวกเขาจะไม่ถามเลยหรือไง?”
พวกปรมาจารย์เห็นได้ชัดว่าไม่ได้คิดจะเอา
ผู้ฝึกยุทธ์นอกรีตอันที่จริงเป็นยาจกทั้งนั้น
แม้อีกฝ่ายจะครอบครองปากทางเข้าถ้ำแห่งหนึ่งจริงๆ ก็เป็นยาจกอยู่ดี กลุ่มคนที่หลบๆ ซ่อนๆ จะรวยได้สักเท่าไหร่กัน?
ยังไงครั้งนี้ก็เป็นการต่อสู้ของปรมาจารย์ พวกเขามีพลังบ่มเพาะ อาจไม่สนใจของเล็กน้อยแค่นี้จริงๆ
ตาเฒ่าหลี่เงียบไปพักหนึ่ง “นั่นก็ต้องทำอยู่ดี ให้คนส่งเข้าไป ถ้าไม่ต้องการ…”
“อาจารย์ ถ้าต้องการล่ะครับ? ส่งให้แล้วถือโอกาสรับไป ยังจะเอามาได้อีกเหรอครับ?”
“ก็ถูก…งั้น…” ตาเฒ่าหลี่เงียบไปอีกครั้ง “รองเท้าที่คนอื่นสวมไปแล้ว น่าจะไม่มีใครอยากได้ แต่แก่นหัวใจยังต้องส่งเข้าไป ผู้เฒ่าหลิวยังพูดง่าย แต่ทางอธิการเฉิน…”
ฟางผิงไม่พูดพร่ำทำเพลง ควักโทรศัพท์กดโทรออกไปทันที
สายติดอย่างรวดเร็ว เฉินอวิ๋นซีเอ่ยอย่างงัวเงียอยู่บ้าง “ฟางผิง?”
“อืม ฉันเอง เธออยู่บ้านหรือเปล่า?”
“อืม”
“ปู่เธอกลับมาหรือยัง?”
“ปู่? ปู่ออกไปข้างนอกงั้นเหรอ?”
“เธอบอกกับอธิการเฉินหน่อยว่าฉันคลำเจอแก่นหัวใจหนึ่งเม็ด อยากให้แบ่งครึ่งส่งให้เขาหรือเปล่า…”
ตาเฒ่าหลี่ที่อยู่ด้านข้างกลอกตามองบน ไอ้หนูนี่เอาเรื่องจริงๆ
หากเฉินเย่าถิงยังกล้าเอาอีก นั่นก็แปลกจริงๆ แล้ว
ผ่าครึ่งส่งเข้าไป เธอผ่าได้หรือไง?
ตาเฒ่าหลี่กำลังครุ่นคิด ปลายสายก็มีคนหัวเราะอย่างเยือกเย็น “อยาก เธอผ่าครึ่งส่งเข้ามา ถ้าไม่มี ฉันจะไปขอกับเธอด้วยตัวเอง!”
“…”
ฟางผิงถือโทรศัพท์ค้างอยู่พักใหญ่
เห็นได้ชัดว่าเฉินอวิ๋นซีกำลังนอนหลับอยู่ นี่อธิการเฉินบุกเข้าไปในห้องนอนหลานสาวแอบฟังโทรศัพท์ ไม่อายบ้างหรือไง?
แอบฟังก็แล้วไป นึกไม่ถึงว่ายังจะตอบกลับอีก!
ตาเฒ่าหลี่กลั้นหายใจจนใบหน้าเขียวเช่นกัน นี่คือโดนคาดโทษแล้วสินะ
“เอ่อ…คือว่า…ช่างเถอะครับ ผมไม่เอาแล้ว จะส่งให้คุณทั้งหมด”
ฟางผิงจนใจ ฉันยอมแพ้
“ไม่ ฉันจะเอาแค่ครึ่งเดียว ถ้าเธอผ่าครึ่งมาไม่ได้ เรื่องนี้ไม่จบแน่!”
เฉินเย่าถิงแค่นเสียงในลำคอ!
ก่อนหน้านี้ตาเฒ่ายังถูกใจเธอ ตอนที่เห็นฟางผิงครั้งแรกในปักกิ่งยังคิดว่าฟางผิงเป็นไม้งามที่แกะสลักได้ เป็นอัจฉริยะของคนรุ่นใหม่
ใครจะรู้ว่าไอ้เด็กเวรนี้จะกล้าขู่เอาเงินจากเขา!
ตอนแรกเฉินเย่าถิงถึงกับตกตะลึงไป!
หลานสาวของเขาไปมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ หลานสาวเป็นอัจฉริยะ ย่อมเป็นกำไรของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน