ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 336

ตอนที่ 336 ศัตรูไม่อาจหนีหน้ากันพ้น (2)

พิธีเปิดนั้นเรียบง่าย จับฉลากเสร็จ คนของกระทรวงการศึกษายังยุ่งกับการกล่าวปิดท้าย พวกฟางผิงกลับไม่มีอะไรแล้ว

ทุกคนทยอยลงจากเวที เข้าไปด้านหลัง

ฟางผิงไม่ได้พูดกับมหาวิทยาลัยซีซานอีก แต่มองไปทางเฉินเฮ่าหรานจากจิงหนาน “พวกเราไม่ได้เจอกันถือว่าโชคดี หวังว่าครั้งหน้าก็อย่าเจอกัน”

เฉินเฮ่าหรานงุนงงอยู่บ้าง จิงหนานของพวกเราแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยหรือไง?

กระทั่งเซี่ยงไฮ้ยังกลัวที่จะเจอ?

ฉินเฟิ่งชิงเผยสีหน้าราวกับยกภูเขาออกจากอกเช่นกัน กลัวจะได้เจอกับจิงหนาน ไม่งั้นคงยุ่งแล้ว

ชายชราจากจิงหนานคนนั้นเหมือนจะเจ้าคิดเจ้าแค้นไม่น้อย เขาแค่พูดเชือดเฉือนไม่กี่ประโยคเท่านั้น นึกไม่ถึงว่าเมื่อวานจะเข้ามาด้วยตัวเอง แทบจะทำให้เขาตกใจตาย

นี่หากได้แข่งกับจิงหนาน ไม่รู้ว่าชายชราจะมาล้างแค้นเขาหรือเปล่า?

—

พวกฟางผิงไม่ได้เข้าร่วมพิธีเปิดต่อ

ทุกคนออกประตูข้างของสนามกีฬาไป

ฟางผิงไม่ได้ร่วมกิจกรรมกับทีม หาร้านเครื่องดื่มแห่งหนึ่งในมหาวิทยาลัยปักกิ่งแล้วก็นั่งลง

ผ่านสักพักก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา

อู๋จื้อหาวมองเห็นฟางผิง เอ่ยแฝงทั้งสุขและทุกข์ผสมปนเปกัน “ตอนนี้ฉันอยากรวมตัวกับนายก็กลัวเกินไป นี่นายกะจะไม่เหลือหนทางรอดให้พวกเราเลยสักนิดสินะ!”

หยางเจี้ยนที่ร่างกายสูงใหญ่ เวลานี้ดูกำยำขึ้นไปอีก ฟังจบก็ยิ้มว่า “ฉันเหมือนกัน โชคดีที่นายไม่เจอกับมหาวิทยาลัยของพวกเรา ไม่งั้นฉันคงไม่รู้ต้องทำยังไงดี”

หลิวรั่วฉีเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “เจอก็ไม่เกี่ยวกับพวกเราอยู่ดี พวกเราเพิ่งจะทะลวงขั้นหนึ่งไม่นาน ทำอะไรไม่ได้ทั้งนั้น”

คนพวกนี้ปัจจุบันกลายเป็นผู้ฝึกยุทธ์แล้ว

อีกอย่างไม่นับว่าเพิ่งทะลวง ทั้งสามคนเข้าสู่ขั้นหนึ่งตอนกลางแล้ว

ในความเป็นจริงยังถือว่าใช้ได้ อาจจะทะลวงขั้นสองในปีสาม ก่อนเรียนจบอาจมีโอกาสทะลวงขั้นสามได้อีก

แน่นอนว่าแค่มีโอกาสเท่านั้น

ในมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ทั่วไป ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามถือเป็นบุคคลแนวหน้าแล้ว

จบการศึกษาด้วยขั้นสองไม่นับว่าล้าหลังเช่นกัน

แต่เทียบกันแล้วช่างน่าโมโหจริงๆ

ตอนแรกเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน ตอนนี้ฟางผิงอยู่ขั้นสี่สูงสุด พวกเขากลับเพิ่งเข้าสู่ขั้นหนึ่งได้ไม่นาน ในใจไม่รู้ว่าเป็นความรู้สึกยังไง

ฟางผิงได้ฟังก็เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ยอดเยี่ยมใช่หรือเปล่า มีเพื่อนแบบฉัน ออกไปคุยโวได้อย่างสบายใจเฉิบด้วยซ้ำ มีอะไรให้หงุดหงิดกัน หากเป็นฉัน คงใช้โอกาสนี้เป็นเศรษฐีแล้ว ไปเดินเตร็ดเตร่ในสมาคมผู้ฝึกยุทธ์ของพวกนาย บอกว่าฉันเป็นเพื่อนของฟางผิง เอายาบำรุงให้ฉันหน่อย ไม่งั้นจะให้ฟางผิงมาบั่นคอนาย นายว่าจะหลอกเอายาบำรุงมาได้สักหน่อยหรือเปล่าล่ะ?”

อู๋จื้อหาวยิ้มอย่างฝืดเฝื่อน “ฉันกลัวว่าไม่ทันได้ยาบำรุงก็ถูกคนตีตายก่อนน่ะสิ”

หยางเจี้ยนหัวเราะว่า “จื้อหาวไม่กล้าอยู่แล้ว อย่าลืมว่าพี่หวังเป็นประธาน นายยังคิดจะไปบั่นคอเขาหรือไง?”

“นั่นก็ไม่แน่”

ฟางผิงเรียกให้ทุกคนนั่งลง เอ่ยด้วยรอยยิ้มประดับใบหน้า “ครั้งนี้ดูเถอะ เซี่ยงไฮ้ต้องเข้ารอบชิงชนะเลิศแน่ หากเจอกันจริงๆ งั้นก็แลกเปลี่ยนความรู้กับพี่หวังสักหน่อย”

ระหว่างที่พวกเขาคุยกันก็สั่งเครื่องดื่มมา

ฟางผิงไม่เอ่ยเรื่องการแข่งขันอีก มองไปทางอู๋จื้อหาวแทน “บริษัทสาขาย่อยนั่นของฉัน ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง?”

“ไม่เลวเลย รายละเอียดหลักๆ ฉันยังไม่ได้ถาม แต่ชื่อเสียงของนาย ทางหนานเจียงไว้หน้าอยู่เหมือนกัน หลายวันก่อนฉันกลับรุ่ยหยาง เห็นพนักงานส่งอาหารของหยวนฟางด้วย”

“งั้นถือว่าไม่เลว”

ฟางผิงไม่ได้ถามเรื่องบริษัทมาพักหนึ่งแล้ว ยกแก้มดื่มน้ำก่อนจะมองไปยังทั้งสามคน “หนานเจียงและเทียนหนาน ช่วงนี้สถานการณ์ไม่ค่อยดีทั้งนั้น ไม่รู้ว่าพวกนายสัมผัสได้หรือเปล่า?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน