ตอนที่ 338 จะชนะคนต้องชนะใจคนก่อน (1)
ด้านนอกสนามกีฬา
ฉินเฟิ่งชิงตามฟางผิงออกมา ร้องไห้ขี้มูกโป่งว่า “ฉันยังไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง จู่ๆ ตาเฒ่าหวงก็ผลักฉันลงมา ฉันไปล่วงเกินใครกัน?”
ฉันแค่คิดเท่านั้น ยังไม่ได้ทำสักหน่อย?
ฟางผิงเอ่ยอย่างดูแคลน “ปัญญาอ่อน!”
ตอนนี้เหล่าหวงต้องปวดหัวอยู่แล้ว นายยังจะก่อเรื่องอีก!
เขารีดไถ นั่นเพราะมีเหตุผล
ปรมาจารย์ยอดฝีมือคนหนึ่ง ไม่ว่าจะคิดอยากหยั่งเชิงหรือแฝงเจตนาอื่น แต่ลงมือกับเขา นั่นเท่ากับฝ่าฝืนกฎแล้ว
อย่าพูดว่าขั้นเจ็ดเลย แม้จะขั้นเก้า ฟางผิงก็กล้าตบทรัพย์ก้อนโตเช่นกัน
ขั้นเก้า…นักศึกษาที่จบไปแล้วของเซี่ยงไฮ้ยังมีขั้นเก้าเลย อู๋ชวนก็ใช่เหมือนกัน
ฟางผิงไม่กลัวอีกฝ่าย เว้นเสียว่าอีกฝ่ายจะลงถ้ำใต้ดินฆ่าเขาปิดปากในที่ที่ไร้ผู้คน แต่โอกาสไม่สูงมาก หากถูกคนรู้เข้า ปรมาจารย์ของเซี่ยงไฮ้รวมถึงปรมาจารย์คนอื่นๆ ในประเทศไม่อาจปรานีอยู่แล้ว ย่อมสังหารราวกับเป็นพวกลัทธินอกรีต
ฉินเฟิ่งชิงกลับคิดจะรีดไถปรมาจารย์อย่างไร้เหตุผล หวงจิ่งไม่ตีเขาตายถือว่าเขาดวงดีแล้ว
ฉินเฟิ่งชิงเผยท่าทีไม่พอใจอยู่บ้าง ผ่านไปพักหนึ่งจึงเอ่ยว่า “แบ่งให้ฉันหนึ่งเม็ด!”
“เรื่องอะไร?”
“ฉันเป็นตัวระบายความโกรธแทนนายแล้ว!”
“ไสหัวไป!”
“นายแบ่งให้ฉันเม็ดหนึ่งสิ ครั้งนี้ฉันไม่ได้เตรียมยาบำรุงมา ได้รับบาดเจ็บคงสู้ไม่…”
“จะมีนายหรือไม่มี ผลลัพธ์ก็เหมือนกัน”
“ฟางผิง จะพูดแบบนี้ไม่ได้ ใช่สิ สู้พวกไก่อ่อนอย่างซีซานไม่มีปัญหาอยู่แล้ว แต่เจอกับมหาวิทยาลัยปักกิ่งหรือโรงเรียนเตรียมทหารอันดับหนึ่งล่ะ?”
“ถ้านายกล้าไม่ออกแรง ครั้งนี้อย่าว่าแต่จะแบ่งให้นายเลย ฉันยังจะแนะนำให้มหาวิทยาลัยกำจัดนายออกไปด้วย คิดเอาเองเถอะ”
ฉินเฟิ่งชิงหุบปากลงทันที ก่อนจะถอนหายใจ เอ่ยอย่างจนใจว่า “ทำไมทุกครั้งที่ฉันทำเรื่องเหมือนนาย คนที่เป็นฝ่ายเสียเปรียบถึงเป็นฉันตลอดล่ะ?”
“เลียนวิธีน่ะได้ แต่อย่าทำเหมือนฉัน”
“ฟางผิง มีเคล็ดลับอะไรหรือเปล่า?”
“มี!”
“ลองว่ามาสิ”
“ฝีมือต้องแข็งแกร่ง” ฟางผิงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “นายเป็นแค่ไก่อ่อน จะเทียบกับฉันได้ยังไง? ฉันหลอกปรมาจารย์เฝิงจนเชื่อได้เพราะอะไร? เพราะแข็งแกร่งยังไงล่ะ ความจริงคนที่เสียหน้าก็คือเขา ใช้พลังจิตใจกดดันฉันไม่สำเร็จก็ต้องยอมรับ หากเขากดดันฉันจนนอนราบกับพื้นจริงๆ ฉันคงไม่มีหน้าไปเรียกร้องอะไร ตาเฒ่าหวงอาจจะไม่ออกหน้าด้วยซ้ำ ไม่มีความสามารถแม้แต่น้อยกลับกล้าคุยโวอย่างไร้ยางอาย คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน? ประเด็นอยู่ที่ฉันมีฝีมือจริงๆ จะยอมหรือยัง?”
“ยอมแล้ว!”
ครั้งนี้ฉินเฟิ่งชิงพูดง่ายเป็นพิเศษ กระซิบว่า “สอนวิธีฝึกพลังจิตใจให้ฉันหน่อย ฉันจะบอกตำแหน่งแร่พลังงานให้นาย”
“ฮ่าๆ”
“ไม่ต้องมาหัวเราะ ฉันจริงจัง ถ้านายพูดว่าไม่มีวิธีฝึก ฉันจะผ่าหัวนายไปนั่งรองชักโครกซะ ฟางผิง ตอนนี้มีแค่เราสองคน อย่าขี้เหนียวไปหน่อยเลย…”
“ความจริงก็มี…”
“จริงเหรอ!” เสียงของฉินเฟิ่งชิงสูงปรี๊ดขึ้นมาทันที
“จริง ไปป่าราชันเจี่ยว นายอยู่ที่นั่นหลายวันหน่อย หาเรื่องให้เจี่ยวกดดันนาย ฉันรับรองว่าพลังจิตใจนายต้องเพิ่มสูงขึ้นอย่างแน่นอน”
ฉินเฟิ่งชิงหน้าอึมครึมขึ้นมาทันที นายคิดว่าฉันปัญญาอ่อนหรือไง?
ฟางผิงมองความหมายของเขาออก พยักหน้าเบาๆ บอกเป็นนัยเขาอย่างชัดเจนว่านายก็คือคนปัญญาอ่อนนั่นแหละ
ฉินเฟิ่งชิงเปลี่ยนจากหน้าอึมครึมเป็นดำมืด สาวเท้าออกไปไม่สนใจเขาอีก
VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน