ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 345

ตอนที่ 345 ความแข็งแกร่งของมหาวิทยาลัยชื่อดัง (2)

ในสายตาทุกคน ร่างของเฉินเฮ่าหรานคล้ายเหลือเพียงภาพลวงตา ด้านเฉินเหวินหลงราวกับกระทิง พุ่งชนเข้าไปตรงๆ ภาพลวงตาจึงถูกทำลายทันที

“หลบไม่พ้นหรอก!”

เฉินเหวินหลงตะโกนเสียงดัง พุ่งหมัดชกกลางอากาศ ประกายปราณสีแดงวาบไปหาความว่างเปล่า

ในเวลาเดียวกัน กลางอากาศก็มีประกายกระบี่ฟันลงมาอย่างเจิดจ้า!

“เปรี้ยง!”

เสียงระเบิดดังกึกก้อง ครู่ต่อมาด้านหลังศีรษะของเฉินเหวินหลงก็มีกระบี่ยาวปรากฏขึ้นอย่างเงียบเชียบ!

เฉินเฮ่าหรานรวดเร็วทีเดียว

เฉินเหวินหลงดูเหมือนเป็นรองเรื่องความเร็ว เทอะทะไปอยู่บ้าง

—

ด้านนอกเวที

ฟางผิงกวาดสายตามอง ส่ายหน้าเบาๆ

เฉินเฮ่าหรานแพ้แล้ว

ผู้ฝึกยุทธ์ปะทะกัน ฝีมือสู้คนอื่นไม่ได้ ยังเคลื่อนไหวได้ไม่เร็ว ผลการต่อสู้ก็จบเร็วแบบนี้แหละ

เป็นดังคาด ฟางผิงเพิ่งจะส่ายหัว เฉินเหวินหลงที่คล้ายกับไม่รู้อะไร จู่ๆ ก็เคลื่อนไหวร่าง มือซ้ายจับกระบี่ยาวเอาไว้ มือขวาชกผ่านอากาศออกไปเต็มแรง!

ตอนนี้พวกยอดฝีมือต่างเห็นเงาของเฉินเฮ่าหรานแล้ว เฉินเฮ่าหรานไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย ทิ้งกระบี่ถอยไปอย่างรวดเร็ว

เฉินเหวินหลงที่เมื่อครู่คล้ายจะช้ากว่าเขาอยู่หนึ่งช่วงกลับไล่ตามมาอย่างไม่ลดละ เร็วจนน่าตกใจ หมัดเคลือบคลานเข้ามาใกล้อีกฝ่ายขึ้นเรื่อยๆ

ชั่วพริบตานั้นหมัดเรืองแสงสีแดงก็มาถึงลำคอของอีกฝ่ายแล้ว

เฉินเฮ่าหรานสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย ร่างกายสูงขึ้นมาหนึ่งช่วงทันที เขายืดตัวขึ้น หมัดของเฉินเหวินหลงก็มาถึงแล้ว ชกเข้าที่หน้าอกของเขาอย่างแรง

“ปัง!”

สองมือของเฉินเฮ่าหรานกลายเป็นกรงเล็บ คิดจะขัดขวางการจู่โจมของเขา เพิ่งจะเข้าใกล้ สองมือกลับสั่นไหวอย่างรุนแรง เกิดเสียงสั่นสะเทือนดังลั่น ชั่วพริบตานั้นมือทั้งสองข้างก็เลือดไหลพรั่งพรู ผิวที่แข็งราวกับโลหะผสม ปริแตกออกมาเป็นทางยาว

“เปรี้ยง!”

เฉินเหวินหลงสบโอกาสก็ไม่คิดจะปล่อยไป ความเร็วของหมัดแทบจะแหวกอากาศ หมัดขวาโจมตีออกมานับสิบหมัด แม้เฉินเฮ่าหรานจะถอยไม่หยุดหย่อน ออกมือปัดป้องพัลวัน แต่ความแตกต่างของความสามารถ ทำให้เขารู้ว่าเดิมทีก็ไม่อาจต้านการจู่โจมอีกฝ่ายได้ มือและปากมีเลือดไหลเป็นสาย

ยอดฝีมือขั้นสี่ตอนปลาย เลือดเริ่มมีน้ำหนักแล้วเช่นกัน เมื่อหยดลงพื้นจึงเกิดเป็นเสียงราวกับลูกปืนกลอกกลิ้ง

ผ่านไปสักพัก เฉินเฮ่าหรานก็ถูกโจมตีจนถอยออกจากเขตเวทีไป เฉินเหวินหลงประกายสายตาเยียบเย็น ชกหมัดขวาออกมานับสิบกว่าหมัด มือซ้ายจับกระบี่ของเฉินเฮ่าหรานมาโดยตลอด

เห็นว่าอีกฝ่ายออกจากเวทีไปแล้ว กระบี่ยาวที่อยู่ในมือซ้ายของเฉินเหวินหลงก็ลอยทะยานออกไปทะลุช่วงอกของอีกฝ่าย พลังมหาศาลนั้นตรึงเฉินเฮ่าหรานไว้กับพื้นทันที!

จวบจนถึงตอนนี้เฉินเหวินหลงยังคงไม่เลิกรา สองหมัดระเบิดปราณอย่างรุนแรงออกมา!

“ยอมแพ้!”

เฉินเย่าถิงที่อยู่บนที่นั่งไม่ไกลส่งเสียงออกมา

เฉินเหวินหลงยั้งหมัดเอาไว้ เดินเข้าไปพยุงเฉินเฮ่าหราน

เฉินเฮ่าหรานเผยสีหน้าเศร้าสร้อย ไม่ได้พูดอะไร พยักหน้าเป็นนัยว่าไม่เป็นไร ดึงกระบี่ยาวออกจากอกแล้วก็ประคองบาดแผลถอนตัวออกจากสนามไป

ผู้ฝึกยุทธ์มีพลังฟื้นฟูที่แข็งแกร่ง แม้อกจะถูกแทงทะลุเป็นรู แต่เฉินเหวินหลงยังนับว่าลงมืออย่างเหมาะสม ไม่ได้บาดเจ็บถึงอวัยวะภายใน อันที่จริงอาการบาดเจ็บไม่นับว่าร้ายแรงจนเกินไป

สิ่งที่ทำให้เฉินเฮ่าหรานเสียใจคือเขาเจอกับเฉินเหวินหลงแทบจะไม่มีแรงโต้กลับแม้แต่น้อย

แม้ก่อนหน้านี้จะดูเหมือนสู้กันอย่างจริงจัง แต่เฉินเหวินหลงก็ไม่ได้ระเบิดความสามารถอย่างเต็มที่

ความเร็วไม่ใช่ข้อด้อยของเฉินเหวินหลง

เมื่อถึงขั้นสี่สูงสุด โดยเฉพาะผู้ฝึกยุทธ์อัจฉริยะ น้อยครั้งที่จะมีช่องโหว่ใหญ่ หากเป็นรองเรื่องความเร็วจริงๆ เฉินเหวินหลงคงถูกคนฆ่าตายในถ้ำไปนานแล้ว

—

วงล้อมด้านนอก

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน