ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 346

ตอนที่ 346 ร้อยดาบต่อเนื่อง (1)

มหาวิทยาลัยหนานเจียงพบกับมหาวิทยาลัยตงหนาน

มหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ตงหนานมีผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ตอนปลายนำทีม ขั้นสี่ตอนกลางหนึ่งคน ตอนต้นอีกสามคน

แต่ตอนที่หวังจินหยางเดินขึ้นเวที มหาวิทยาลัยตงหนานยังคงรับรู้ถึงแรงกดดันอันใหญ่หลวง

“เริ่มได้!”

คล้อยจากเสียงของผู้ตัดสิน หวังจินหยางก็เผยสีหน้าเยือกเย็น ดาบยาวฟันแหวกผ่านอากาศ ฟาดลงมาราวกับสายฟ้า!

คล้ายว่าดาบยังไม่ทันฟันลงมา ดาบต่อไปก็ปรากฏขึ้นทางซ้ายแล้ว ดาบยาวเร็วประหนึ่งเงา วาดผ่านออกไป

“ปัง!”

เสียงหนักๆ กระทบพื้นดังขึ้น ช่วงเอวของประธานสมาคมมหาวิทยาลัยตงหนานมีเลือดพุ่งกระฉูด เห็นกระดูกสีขาวโผล่ออกมาอย่างเลือนราง

เร็ว แม่นและดุดัน!

หวังจินหยางออกดาบอย่างรวดเร็ว สองฝ่ายแตกต่างกันเกินไป เดิมทีก็ไม่เปิดโอกาสให้ทางตงหนานหลีกหนีได้

หวังจินหยางเก็บดาบ ไม่คิดไล่ตามต่อ มองดูอีกฝ่ายอย่างเงียบๆ

อาจารย์ของมหาวิทยาลัยตงหนานคนหนึ่งถอนหายใจ ตะโกนว่า “ยอมแพ้!”

—

“การแข่งขันแลกเปลี่ยนครั้งนี้ไม่เหมือนกับของขั้นหนึ่งครั้งก่อน! ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหนึ่ง แม้จะเป็นอัจฉริยะอย่างฟางผิง ในขั้นหนึ่งก็ไม่อาจล้ำหน้าคู่ต่อสู้มากมาย จัดการได้ในชั่วพริบตาไม่ค่อยเกิดขึ้นเท่าไหร่ แต่เมื่อถึงขั้นสี่ อัจฉริยะพวกนี้กลับค่อยๆ สร้างระยะห่างจากคนอื่นออกไป เฉินเหวินหลง หวังจินหยาง เหยาเฉิงจวิน…คนพวกนี้เจอกับผู้ฝึกยุทธ์ที่ระดับไม่เท่าพวกเขาแทบจะจัดการได้ในชั่วพริบตา ดูท่าการแข่งขันแลกเปลี่ยนครั้งนี้ จุดสำคัญยังอยู่ที่ช่วงหลัง ช่วงหลังพวกผู้ฝึกยุทธ์อัจฉิรยะขั้นสี่สูงสุดพวกนี้จะทยอยประมือกัน ผมคิดว่าถึงเวลานั้น การต่อสู้ที่จัดการในชั่วพริบตาน่าจะไม่อาจเกิดขึ้นอีกแล้ว…”

พิธีกรชายถือโอกาสพูดขึ้นมา

พิธีกรหญิงพยักหน้าเช่นกัน “เป็นแบบนั้นจริงๆ แตกต่างกันเกินไป ทั้งยังเป็นระดับกลาง พลังฟื้นฟูนั้นรวดเร็วอย่างมาก แม้จะตามการสิ้นเปลืองไม่ทัน แต่หนึ่งต่อห้าก็ไม่นับว่ายากจนเกินไป อย่างผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่สูงสุดอย่างหวังจินหยางเจอกับผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ที่ขั้นต่ำกว่าตัวเอง สี่สิบห้าสิบคนล้อมจู่โจมก็อาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาเสมอไป”

“การแข่งขันแลกเปลี่ยนครั้งนี้มีผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่สูงสุดไม่น้อยเช่นกัน มหาวิทยาลัยปักกิ่งสามคน มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้สองคน โรงเรียนเตรียมทหารอันดับหนึ่งหนึ่งคน มหาวิทยาลัยหนานเจียงหนึ่งคน โรงเรียนเตรียมทหารจิ่วโจวหนึ่งคน มหาวิทยาลัยหวากั๋วอีกหนึ่งคน…”

“คุณพูดผิดแล้ว ไป๋ซวี่จากโรงเรียนเตรียมทหารอันดับหนึ่งทะลวงขั้นสี่สูงสุดแล้ว ไป๋ซวี่ถือเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในขั้นสี่ตอนปลายเช่นกัน”

“งั้นก็หมายความว่าผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่สูงสุดมีถึงสิบคนแล้ว!”

“ถูกต้อง”

“แต่หากยึดตามการแบ่งของฟางผิง แม้จะเป็นขั้นสี่สูงสุดเหมือนกันก็ยังมีความแตกต่างอย่างมาก จากที่เขาพูด ถึงกระทั่งแบ่งเป็นระดับที่สี่ เขาคนเดียวครองอันดับหนึ่ง พวกเหยาเฉิงจวินอยู่ระดับสอง พวกเฉินเหวินหลงสมาชิกร้อยอันดับแรกพวกนี้อยู่ระดับสาม ระดับสี่ถึงเป็นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่สูงสุดคนอื่นๆ…”

“สุดท้ายจะเป็นแบบนี้จริงหรือเปล่า พวกเรายังต้องตั้งหน้าตั้งตาดู การประมือของผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่พวกนี้ไม่นานก็จะปรากฏขึ้นแล้ว”

“…”

ตอนนี้พิธีกรทั้งสองคนไม่มีอะไรให้พูดแล้วเช่นกัน ทำได้แค่พูดออกประเด็นไปอยู่บ้าง

หวังจินหยางจากหนานเจียงและคนของตงหนานแตกต่างกันเกินไป แทบจะจัดการได้ในชั่วพริบตา!

ถ้าสนามแรกนับว่าออกสองดาบ งั้นอีกสี่สนามหลังจากนี้คงเป็นสี่ดาบ

ทั้งหมดประมาณหกดาบก็ตัดสินผลแพ้ชนะได้แล้ว!

“มหาวิทยาลัยหนานเจียงเป็นฝ่ายชนะ!”

ผู้ตัดสินประกาศผลการต่อสู้ออกมา ไม่เหนือความคาดหมายของทุกคนเช่นกัน

ช่วงเช้าทีแรกกำหนดเวลาแข่งขันไว้หลายชั่วโมง จริงๆ ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงก็จบการแข่งขันทั้งหมดได้แล้ว

ตอนนี้จู่ๆ ฟางผิงก็รู้สึกว่าเงินหนึ่งพันหยวนไม่นับว่าคุ้มค่าเท่าไหร่

คนที่มาดูการแข่งขันพวกนี้ บางคนอายุมากแล้วยังต้องถ่อสังขารมาชมการแข่งขันกว่าค่อนวัน ผลปรากฏว่าเห็นแค่ไม่กี่หมัด ออกไม่กี่ดาบ เกรงว่าคงก่นด่าถึงบุพการีในใจแล้ว

ฟางผิงนึกมาถึงตรงนี้ก็ครุ่นคิดว่าภายหลังมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ไม่ต้องจัดการแข่งขันระดับกลางแล้วดีหรือเปล่า

อันที่จริงการแข่งขันระดับกลางรับชมได้ยากกว่า

ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหนึ่งชกกันถึงเนื้อ เละกันไปข้างหนึ่งแล้ว สู้จนปราณพร่องถึงจะยอมจบ

แต่การแข่งขันระดับกลาง ความแตกต่างของฝีมือถูกลากมาไกลเกินไป การแข่งขันแลกเปลี่ยนครั้งนี้แทบจะเป็นฝ่ายหนึ่งบดขยี้อีกฝ่ายหนึ่งเสียส่วนมาก

—

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน